هر كه نزد توانگرى رود و به سبب مالش برابر او فروتنى كند دو سوم ایمانش را از دست داده است. #نهج‌البلاغه | #حکمت۲۲۸

از اولش خدا بوده از اینجا به بعدم هست.. +پس آروم باش:)🤍🌸

دوباره از اول... ✍️سیده‌الهام موسوی امروز مثل همیشه دنبال یک کلمه، یک سوژه؛ اصلاً نمی‌دانم دنبال چه هستم؟ اما هرچه هست، دنبال یک رهایی، یک‌نوع پرواز بر فراز ابرها هستم! یک چیزی که من را تا خود خدا برساند؛ شاید بگویی: مگر در زمین خدا را نمی‌شود پیدا کرد؟ آری درست ولی من خدا را در پرواز بیشتر احساس کردم! باید در این دنیا قدمی برداشت تا بال‌های خسته را سوی آسمان گشود. من همان کلمه یا همان سوژه‌ای، که در جست‌وجوی آن هستم. باید بنویسم از دلم، از دلی که پر از کلمه است. دل پر از کلمه حرف‌های ناگفته زیاد دارد. من همان دانه‌ی زیر خروار خاک تا جوانه زد دوباره بر آن خاک پاشیدند، هستم؛ اما دوباره جوانه زد! من همان پرنده‌ی کنج قفس دنیا هستم که هر بار آماده پرواز شد، بال‌هایش راچیدند؛ اما ناامید نشد و هنوز که هنوز است در آرزوی پرواز می باشد. می‌دانید چرا؟! چون او صدای آشنایی را می‌شنود که همیشه صدایش می‌کند! «تا من را داری دوباره از اول...» دنباله چه هستم وقتی خود، کتاب ناخوانده هستم؟ 🍃اللّٰهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ رَسُولَكَ . اللّٰهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ . اللّٰهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِينِي . اللّٰهُمَّ لَاتُمِتْنِي مِيْتَةً جاهِلِيَّةً، وَلَا تُزِغْ قَلْبِي بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنِي .🍃 #نویسندگی #شوق_پرواز لینک مطلب https://eitaa.com/ShugheParvaz/4044 @ShugheParvaz

‏يا صاحِبَ الزَّمان ابعَث في قَلبي الأمَان".🌸🌱

‏اللَّهُمَّ عَجِّل لِوَلِيِّكَ الْفَرَج .

* شعر خوانی

بعضی حرف‌ها را چون‌ نمی‌توانم کامل بیان کنم به اشک مُبّدل می‌کنم! - نادر ابراهیمی @ShugheParvaz

«الهی برقصاند خدا به ساز تو جهانت را..🌱✨»

درجه‌ی کمال‌ انسان‌، به‌ اندازه‌ی‌ مقاومتی است‌ که در‌ برابر‌ "خواسته‌های‌ نفسانیِ" خود ابراز‌ می‌دارد.. - شھید‌ دکتر‌ چمران فرمودن! @ShugheParvaz

نوازشِ روح☁️🌱. #سنتور

سلام بر کسی که هنوز نتوانستیم او را از سفر برگردانیم.🥀 #سیده_موسوی @ShugheParvaz

صدمه‌های بزرگ ✍ سیده الهام موسوی امروز دیگر می‌خواهم، مثل چند سال قبل به خودکار و دفتر وفادار باشم. از وقتی‌که همه‌چیز مجازی شد، نوشتنِ من هم مجازی شده است. خوب بود ولی حس قشنگ خودکار و کاغذ سفید را به من نمی‌داد، هم خودکار و هم کاغذ خود را برای چیدن حرف‌های دل پرحزینم فدا می کردند؛ تا اثری خلق شود. دنیای مجازی دنیای پیشرفت است، اما خیلی چیزها را از ما گرفت. دوستی با کتاب، عطر کاغذهای کتاب، دورهمی‌هایی از جمله مادر را از فرزند ، فرزند را از مادر ، مادر را از پدر و پدر را از مادر به الی ماشاءالله دور کرده‌ است. مجازی خوبی‌هایی دارد؛ ولی صدمه‌های بزرگی به بنیاد خانواده زده است. می‌خواهم از این دنیا کمی فاصله بگیرم. من باشم و کاغذ و خودکار، من بگویم و خودکار خود را قربانی و کاغذ خود را سپر جوهر خود کار کند. نوشته‌های چند سال پیش را که می‌خوانم شاید خیلی ضعیف هستند ولی قشنگ حس آن لحظه‌ای که داشتم را خوب درک می‌کنم. حتی جای قطره‌قطره اشک‌ها بر روی کاغذ هنوز است. این به این معنی است که نوشته‌ها هنوز جان دارند. می‌دانی خوشبخت الان کیست؟ اینکه در این دنیای مجازی غرق نشده است. یک دیالوگی در فیلم خداحافظ رفیق است که می‌گوید:اینهارا ببیند چه جدی گرفتند دنیا را! آری ما جدی گرفتیم که هنوز اندر خم یک کوچه هستیم غرق این دنیا مجازی شده‌ایم و از واقعیت‌ها فاصله گرفتیم. نه خود را پیدا کردیم، نه موفق به برگشت صاحب دل مولایمان شدیم. خودمان را گول نزنیم...! «و به يادآور زماني را که خداوند از کساني که به آنان کتاب داده شد، پيمان گرفت که حتماً بايد آن را براي مردم بيان کنيد و کتمانش نکنيد. پس آن‌ها آن را پشت سر خود انداختند و به بهاي کمي مبادله کردند. پس چه معامله بدي کردند». (آل‌عمران،187) #شوق_پرواز #دنیای_مجازی @ShugheParvaz