⭕️ زمان زیارت اهل قبور ❓در چه روزهایی زیارتِ اهلِ قبور، مناسب‌تر است؟ شب‌ها چطور؟ 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: ✍️ زیارتِ اهلِ قبور و حضورِ شبانه در قبرستان به دو شکل می‌باشد: 1️⃣ تذکر: زیارتِ اهلِ قبور در شب اگر برای تنبّه، تذکر، بیداری و توجه به آخرت باشد نه تنها اشکال ندارد بلکه مطلوب است. رسول خدا شب‌های جمعه به بقیع مشرف می‌شدند و می‌فرمودند: 🗣 "السّلام علیکم یا اهل الدّیار". یا امام صادق نیز شب‌ها به قبرستان می‌رفتند و خطاب به اموات می‌فرمودند: "اى اهل قبور! چه شده است که هر چه شما را صدا می‌زنم، جواب نمی‌دهید". 2️⃣ زیارت: در روایات متعدد وارد شده است که اموات، شب‌ها به ضیافتِ الهی می‌روند و نزدِ خدا متنعم هستند. اگر شب به زیارتِ درگذشتگانِ خود برویم، آنان به احترام ما مجبور می‌شوند به آن ضیافت نروند. ☝️این نوعی مزاحمت برای آنان به حساب می‌آید. شاید علتِ کراهتِ زیارت اهل قبور در شب، همین باشد. خلاصه آن‌که کراهتِ زیارت شبانه‌ی اهل قبور، مربوط به فرضی می‌شود که شما قصد زیارتِ قبر افرادِ مشخصی را داشته باشید. و الا اگر برای تذکر باشد، مطلوب است. 🔔 در موردِ مناسب‌ترین زمان برایِ زیارت اهل قبور نیز تاکیدِ خاصی در روایات، ندیدم؛ جُز آن‌که در برخی احادیث روزهایِ شنبه، دوشنبه، پنج‌شنبه و جمعه برای زیارت قبور مناسب و مستحب اعلام شده است. 🆔 @SinJimDin

⭕️ ستم‌گر و ستم‌دیده ❓نیچه: "هنوز مشخص نشده سود سوختنِ ظالم در دوزخ، برای مردمِ ستم‌دیده در این دنیا چیست". 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: ❗️ معلوم نیست این جمله واقعاً از نیچه باشد. متاسفانه عده‌ای هرزه‌نویس در مَجازستان کلامِ دروغشان را برای قابل باور شدن، به شخصیت‌های مشهور نسبت می‌دهند. اما فارغ از این‌که متکلّم این جمله کیست، به نقدِ کلامَش می‌پردازم: ☝️نویسنده‌ی این متن در واقع رویِ سخنَش با دینِ مسیحیت است که ظلم‌پذیری را صراحتاً تجویز می‌کند و مجازاتِ ظالمان را به آخرت حواله می‌دهد!! ❌ لابُد شما نیز شنیده‌اید که مسیحیان می‌گویند: "اگر کسی به طرفِ راستِ صورتَت سیلی زد، اجازه بده طرفِ چپ را نیز بزند و به حسابِ خدا بگذار". یا خطابِ این جمله به بودائیانی است که در برابرِ مستکبران و ظالمانِ دنیا سکوت کرده‌اند و مرگ و نابودیِ ستمگران را فریاد نمی‌زنند. ✅ اما اسلام، ظلم‌پذیر را شریکِ جُرمِ ظالم می‌داند و با آن مخالف است. چرا که انفعالِ او باعث ظالم‌پروری و رشدِ ظُلم شده است. در آیه‌ی 279 سوره‌ی بقره می‌خوانیم: "لا تَظلِمونَ وَلا تُظلَمون". یعنی نه ظلم می‌کنید و نه ظلم می‌پذیرید. 🔔در آیه‌ی 14 سوره‌ی توبه آمده: "قاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُم". یعنی در همین دنیا باید ظالمان عذاب شوند، به دستِ مظلومان. در واقع مومنانِ مظلوم، مامورانِ عذابِ خدا هستند و باید با جهاد، ریشه‌ی ظالمان را بخشکانند. اگر انسان‌ها کوتاهی کنند، ملائکه‌ی عذاب مامورِ عذابِ ستمگران می‌شوند. ☝️ما چون در امرِ جهاد، کوتاهی می‌کنیم در همین دنیا اهلِ ظلم به سزایِ عملشان نمی‌رسند و حساب‌رسی‌شان می‌مانَد برای آخرت. خلاصه آن‌که ستمگران در حیاط خلوتِ امنی که مظلومان برایشان ایجاد کرده‌اند به سیره‌ی ظالمانه‌شان دوام بخشیده‌اند. ➕پس اسلام تاکید دارد که به هر شکلِ ممکن از ظلم، جلوگیری شود و اگر هم ظلمی رُخ داد در همین دنیا باید ستمگر بدستِ ستمدیدگان مُجازات شود؛ نه آن‌که حواله‌اش بدهیم به آخرت تا بعدَش کسی بگوید عذابِ آخرت، چه سودی برای دنیایِ مظلوم دارد؟! 👌بگذریم از این‌که عذابِ اخرویِ ظالم اساساً هدف و غایتَش منفعت‌رسانی به ستمدیدگان نیست تا اشکال شود چه سودی برای دنیا دارد؟ بلکه انعکاس و نتیجه‌ی طبیعیِ ارتکابِ جُرم، مُجازت است. سوختنِ ظالم در جهنّم نتیجه‌ی عملِ خودش است و هیچ فایده‌ای برای دنیایِ منِ مظلوم ندارد. ✍️ پس عذابِ اخروی، مثلِ مجازات‌های دنیوی نیست که مثلا متخلّف را به زندان بیندازَند تا از ارتکابِ مجدد جرم توسط او جلوگیری شود یا عبرتی باشد برای دیگران! نخیر، مجازاتِ اخروی، تجسّمِ عینیِ عملِ او در جهنّم است. ➕ البته بابتِ سختی‌هایی که از ظالم دیده‌ایم، خدا گناهانِ ما را می‌بخشد و در بهشت جایگاهِ بهتری خواهم داشت. کلّ دنیای من هم اگر به ستم‌دیدگی سپری شود، نهایتاً 90 سال سختی کشیده‌ام. امّا عوضَش خوشیِ ابدیِ اخروی نصیبَم شده است. 🆔 @SinJimDin

⭕️ پیام‌رسانِ خارجی ❓استفاده از پیام‌رسان‌های خارجی مثلِ تلگرام، اینستاگرام و واتس‌آپ چه حکمی دارد؟ 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: 🔔 طبقِ فتوایِ رهبریِ عزیز، استفاده از پیام‌رسان‌های دشمن، حرام است. ➕ واتس‌آپ و اینستاگرام زیر مجموعه‌ی شرکتِ آمریکاییِ "مِتا پلتفرمز" با مالکیتِ صهیونیستی و مالکِ شرکتِ "دیجیتال فورترِز" که سازنده‌ی تلگرام است نیز میری لشویلیِ اسرائیلی می‌باشد. 🆔 @SinJimDin

⭕️ مُوَکّل ❓آیا سوره‌های قرآن، موکّل دارند؟ اساساً موکّل چیست؟ 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: 🔔 سند و منبعِ قابلِ اعتمادی از متنِ دینی نیافتَم در موردِ این‌که "تک تکِ سوره‌ها یا آیاتِ قرآن یا حتّی خودِ قرآن، دارای موکّل است". باید از مدعیانِ این سخن، سوال کرد که اولّا سندِ ادعایتان چیست؟ و ثانیاً مُراد شما از موکّل چیست؟ ☝️دعانویس‌ها غالباً منظورشان از موکّل، آن جنّی است که از او کمک می‌گیرند. در سوره‌ی جن، ارتباط‌گیری با جنّیان و بطورِ کلّی جن‌گرایی با هدف اطلاع از غیب، که پایه‌ی ثابتِ عرفان‌های نو ظهور است، ممنوع و مطرود اعلام شده است. ✍️ اگر مراد از موکّل، ملائکه‌ای باشند که از جانبِ خدا بر کاری گُماشته شده‌اند، این در متونِ دینیِ ما وجود دارد. مثلاً نزولِ قرآن و حفاظت از آن در آیه‌ی "إنّا نحنُ نزّلنا الذکر و إنّا نحن لحافظونَ" با صیغه‌ی جمع آمده است؛ و این یعنی خدا برای فرستادن و حفاظت از قرآن، ملائکه‌ای را موکل کرده. 🗣 مثلا در دعایِ تربتِ سید الشهداء می‌خوانیم: "اللّهم بِحقّ هذهِ التُّرْبَةِ... بِحَقِّ الْمَلَكِ الَّذِي هُوَ خَازِنُهَا وَ الْمَلَائِكَةِ الْمُوَكَّلِينَ عَلَيْهَا". یعنی خدایا بحقِ این تربت و بحقِ فرشته‌ای که نگهبانَش است و ملائکه‌ی موکلِ بر آن. 👌یا در آیاتِ 23 به بعدِ سوره‌ی قاف، خدا از دو قرین (همزاد ـ موکّل) سخن می‌گوید که انسان با آن‌ها تکلم می‌کند: 1️⃣ همزادِ رحمانی: "وَ قَالَ قَرِينُهُ هَاذَا مَا لَدَىَّ عَتِيد". علامه طباطبائی می‌فرماید قرین در این آیه، همان ملکِ موکّلی بود که در دنیا همراهِ انسان بود. 2️⃣ همزادِ شیطانی: در ادامه، خدا از قولِ قرینِ شیطانی می‌فرماید: "قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَ لَاكِن كاَنَ فىِ ضَلَالِ بَعِيد". قرینِ شیطانی بگوید پروردگارا! من او را سرکش نکرده‌ام بلکه خودَش در گمراهی بود. ➕ بفرموده‌ی آیه 50 از سوره کهف، ابلیس دارای ذریه است. و از روایات هم استفاده می‌شود که خدا به ابلیس فرمود: "فرزندی به آدم نمی‌دهم مگر این که مانندش را به تو دهم و هر آدم، همزاد یا موکّلِ شیطانی دارد". ➕ پیغمبر اکرم فرمودند: "همه‌ی انسان‌ها همزادی از جن بر آن‌ها گماشته شده است". سوال شد آیا شما نیز همزاد دارید؟ حضرت پاسخ دادند: "برای من نیز هست جز اینکه خدا یاری ام داده و او تسلیمِ من شده". بحارالانوار/ج60/ص306 🔔 قرین، که با نامِ موکّل یا همزاد هم از آن یاد می‌شود قدرتشان در حدِ توصیه و پیشنهاد است به فرموده‌ی آیه‌ی 22 سوره‌ی ابراهیم: 🗣 "ما کانَ لِیَ عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُکُمْ...". یعنی من هیچ سلطه‌ای بر انسان ندارم مگر در حدّ دعوت و توصیه. موکلّ رحمانی، انسان را الهام می‌کند سمتِ خیرات و معنویات. بر خلافِ همزادِ شیطانی که انسان را وسوسه می‌کند به سمتِ معصیت و مادیات. 🔔 شیطان و جن، هیچ‌گاه نمی‌توانند فردی را به کاری مجبور کنند. البته به عقل یا قلبِ انسان می‌تواند نفوذ کند. این‌که می‌گویند فلانی مجنون است یعنی جنّ به عقلِ او مسلط شده. یا دلی که هدایت ناپذیر است، مسحورِ جنیان و شیاطین شده. ➕حتی در انعقاد نطفه علتِ توصیه به ذکرِ خدا، این است که شیطان، شریکِ نطفه نشود. دل که خالی از یادِ خدا شد، شیطان نفوذ می‌کند. قلب و عقل که به تصرّف شیطان در آمد، طبیعتا، جوارح و بدنِ انسان از او فرمان می‌برد. ❌ البته برخی دعانویس‌ها ادعا دارند موکلی از جنّ با خود دارند که می‌توانند با کمکِ او کارهای خارق العاده انجام دهند! یا برخی دیگر مدعی هستند با موکلّی جنی یا مَلِکی ارتباط دارند که در این زمینه، بنده اطلاعاتِ صد درصدی ندارم تا در اختیارِ شما قرار دهم. توصیه هم نمی‌کنم به این وادی کسی وارد شود. بلکه توصیه می‌کنم با این گونه افراد، ارتباط نگیرید. 🆔 @SinJimDin

⭕️ غمِ فراقِ عزیزان ❓تویِ یک روز، همسر و دو فرزندَم و در واقع کلّ خانواده‌مو چند سالِ قبل توی تصادف از دست دادم.😞 چطور آروم شَم؟ 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: ✍️ خدا همه‌ی رفتگانِ جمع و نیز عزیزِ ایشان را موردِ رحمت و مغفرتَش قرار دهد. غَمِ عزیز و فراقِ یار مگر فراموش می‌شود؟ ما آدمیم نه آهن؛ پس خیلی طبیعی است که حتی پس از گذرِ سالیان سال، دلمان هوایِ عزیزانِ فقیدمان را بکند. ➕اما به هر حال باید زندگی کنیم و فراقِ عزیزان نباید اموراتِ جاریِ ما را مختل کند. هر عزیز از دست داده‌ای به این نکات نه فقط دقت، که باید عمل کند: 1️⃣ پذیرش واقعیت فقدان: خودتان را با این واقعیتِ موجود اما تَلخ و جانکاه روبرو کنید و بپذیرید او دیگر بر نخواهد گشت. پس چشم انتظارِ بازگشتش نباشید. مرتب نکته‌ی اول را تکرار و تلقین کنید برای خودتان. ❌ شما امروز تنها التیامِ دردتان را بازگشتِ عزیزانتان می‌دانید و چون آن‌ها باز نمی‌گردند، درد هم التیام نمی‌یابد. پذیرشِ واقعیتِ موجود، شما را به هم‌زیستیِ مسالمت‌آمیز با مشکل می‌کشاند. 2️⃣ گذر زمان: به تناسبِ شدتِ وابستگی، نیاز به گذرِ زمان است تا بتوان با موضوع کنار آمد. فراموشی یکی از نعمات خدا است. امام صادق می‌فرماید: 🗣 "هرگاه كسى بميرد خدا فرشته‌اى را به سوى دردمندترين عضو خانواده‌ی او می‌فرستد پس بر قلب او دستى می‌كشد و سوز و گداز غم را از ياد او مى‌برد و اگر چنين نبود، دنيا آباد نمی‌شد". 👌قطعا دردِ امروزِ شما نسبت به سالِ قبل، کمتر شده و این یعنی رو به بهبودی هستید و بهتر از این هم خواهید شد ان‌شاء الله. 3️⃣ یادگاری‌ها: برای مدتی از فضاها و اشیاء و عکس‌هایی که شما را به یادِ آن عزیز فقید می‌اندازد فاصله بگیرید. این اتفاق، موقتی خواهد بود و بعد از بهبودی، دوباره می‌توانید آن یادگاری‌ها را ببینید. ➕مدّتی به مسافرت بروید و از این فضا فاصله بگیرید. گوشه گوشه‌ی خانه‌ی شما خاطراتِ عزیزانتان را زنده می‌کند. خانه، محلّه و محلّ سکونتِ خود را عوض کنید. 4️⃣ وصال: به این فکر کنید که همه‌ی ما برای مدتی کوتاه و موقتاً در دنیا هستیم. ما هم روزی می‌میریم و به درگذشتگانمان ملحق می‌شویم. 👌👌وقتی به این فکر کنید که دیر یا زود در عالَم برزخ به وصالِ خانواده‌تان خواهید رسید، اندوهتان کاهش می‌یابَد و راحت‌تر بر فراقِ عزیزان، صبر می‌کنید. 5️⃣ مشغولیت: ماها وقتی که سرمان خلوت باشد، غم می‌گیریم. سعی کنید با مطالعه و عبادت و تفریح و کارِ زیاد، وقتتان را پُر کنید. 👌هر وقت ذهنتان به سمتِ این اندوه آمد، حواسِ خود را پرت کنید و مشغولِ یک کار شوید. کم کم ذهنِ شما فکر کردن در این زمینه را اتوماتیک، ترک می‌کند. 5️⃣ هدیه: اگر فکر می‌کنیم در حقِ گذشتگان، کوتاهی کرده‌ایم راهِ جبران وجود دارد. نماز و روزه‌های واجبشان را بجا بیاورید. به نیابت از آنان کارهای پسندیده انجام بدهید و عباداتِ قضا شده‌ی آنان را تدارک ببینید تا رضایتشان جلب شود. این هدایا، آن‌ها را محظوظ و ما را به آرامش می‌رساند. 6️⃣ خوابِ اموات: برای دیدنِ گاهِ بگاهِ اموات و گذشتگان در خواب، می‌توانید طبقِ دستور العملی که در این لینک از کانال سین جیم بیان کرده‌ایم، عمل کنید. 7️⃣ کربلا: توصیه شده که هر مصیبتی دیدیم به یاد مصائبِ کربلا باشیم: "لا یَوم کَیومِکَ یا أبا عبدالله". توجه به مصیبتِ اعظم بزرگ‌ترِ کربلا، مصائبِ ما را کوچک‌تر جلوه می‌کند و قابلِ تحمل‌تر. من بیشتر سختی کشیدَم یا زینبِ کبرا و امام سجّاد؟! 8️⃣ استقامت: و از همه مهم‌تر افزایشِ مهارتِ صبر و استقامت، در هر مسئله‌ای ضروری است. وقتی زورمان به خدا نمی‌رسد، چاره‌ای جُز تسلیم مگر داریم؟ ❓مگر خدا وقتی همسر و فرزندانمان را به ما هدیه داد، از ما اجازه گرفت که حالا برای پس گرفتنَش از ما اجازه بگیرد؟ مالِ خودَش بود و بُرد. ما در این لینک فرمولِ استقامت را شرح داده‌ایم. ➕ روحِ امواتِ شما و جمیعِ مومنین و مسلمین، قرینِ رحمتِ الهی.🌺 🆔 @SinJimDin

⭕️ روزه‌خواریِ مُجاز! ❓چه کسانی روزه بر آنان واجب نیست؟ 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: ✍️ به جُز افرادی که در ادامه نامشان می‌آید، روزه به بقیه واجب است: 1️⃣ سالخوردگانی که روزه برایشان مشقّت دارد؛ این افراد، بجای روزه به ازای هر روز باید یک مُدّ طعام به فقیر بدهند. مُدّ، 750 گرم است و طعام یعنی گندم، جو و مانند آن. 2️⃣ زنِ باردار و شیرده در صورتی که روزه برای خودَش یا بچه‌اش ضرر داشته باشد. او پس از رفعِ عُذر، باید قضای روزه‌ها را بجا آورده و بابتِ هر روز، یک مُد طعام به فقیر بدهد. 3️⃣ فرد نابالغ و دیوانه: این دو طایفه، تکلیف ندارند. 4️⃣ زنان در ایامِ عذرِ شرعی (حیض و نفاس). این گروه پس از ماه رمضان تا یک سال فرصت دارند روزه‌های فوت شده را قضا کنند. 5️⃣ مسافری که بیش از 45 کیلومتر (رفت و برگشت) از وطنَش فاصله دارد و قصدِ اقامت 10 روز هم نکرده. او فرصت دارد تا ماهِ رمضانِ پیشِ رو قضای روزه‌هایَش را بگیرد. 6️⃣ بیماری که روزه برایَش ضرر دارد؛ اگر بیماری‌اش، تا قبل از ماهِ رمضانِ پیشِ رو بهبود یابد، قضای آن روزه‌ها را باید بگیرد. اگر بیماری تا ماهِ رمضانِ سال بعد، استمرار داشته باشد، قضای روزه از دوشَش ساقط می‌شود ولی به ازای هر روزه‌ی قضا شده باید یک مدّ طعام به فقیر بدهد. 7️⃣ فردی که یک یا چند روز بیهوش باشد یا در اغما به سر ببرد، روزه‌های آن چند روز از او ساقط می‌شود و حتی نیاز به قضا هم ندارد. 8️⃣ کسانی مانند دختران نوبالغ که به جهتِ ضعف بنیه، روزه برایَشان مشقت فراوان و غیر قابل تحمل دارد آن مقداری از روزه‌ها را که توان دارند، باید بگیرند. ☝️بقیه را هم در طولِ سال و مثلا زمستان که روزها کوتاه‌تر و هوا خنک‌تر است، قضا کنند. اگر برای قضا نیز ضعفِ غیر قابل تحمّل بر آنان عارض می‌شود، قضا از دوشَشان ساقط و به ازای هر روز باید یک مد طعام به فقیر بدهند. ⛔️ روزه، طبیعتاً انسان را دچار ضعف و رخوت می‌کند مخصوصاً روزهای اولِ ماهِ مبارک که هنوز بدن به روزه‌داری عادت نکرده است. پس اگر فقط بحثِ "ضعف" در بین باشد، مُجاز نیستند روزه‌شان را بخورند. ➕اما اگر ضعف بقدری باشد که تحمّل آن بسيار مُشکل شود یا خوفِ بیماری وجود داشته باشد، در این صورت می‌توانَند روزه‌شان را بشکنند و قضایَش را بعدا بجا آورند. ✍️ سختي کار یا تحصیل مجوز شکستنِ روزه نمی‌شود! اساسا ترجیحِ تکالیفِ الهی به مظاهر دنیا و همین زور آزمائی بین انتخابِ خدا و خرما است که تعیین می‌کند ما چقدر بنده‌ی خدا هستیم. ☝️اگر فقط یک کارگر با شرایطِ مشابه یا یک دانش‌آموز با شرایطِ مشابه، روزه‌اش را بگیرد، می‌شود حجّت نزدِ خدا و خدا خواهد گفت پس چرا او توانست روزه‌اش را بگیرد؟ ☝️ماهِ رمضان برای این قرار داده شده که کمی از فعالیت‌های شغلی و تحصیلی‌ و تفریجی‌مان کم کنیم و به عبادات برسیم. درس، امتحانِ مدرسه است و روزه، امتحانِ خدا. نباید بخاطرِ امتحاناتِ دست‌ساختِ بشر، امتحانِ الهی را رفوزه شویم. ➕ نهایتاً ساعتِ مطالعه‌ی فرزندانمان را تغییر دهیم و مثلا از فاصله‌ی زمانیِ افطار تا سحر يا زمان‌هایی که توانِ بيشتري براي درس دارند استفاده کنیم. افطاری را سبک و کم بخورند تا بتوانند سحری را خوب بخورند. غذای سحر هم مقوّی باشد تا کمتر دچار ضعف شوند. 📢 البته اگر هیچ جور امکانَش نباشد که روزه و تحصیل را باهم جمع کنند، این‌جا تنها مجوّز شکستنِ روزه، این است که در برخي روزها (مثلا هفته اي 3 یا 4 روز) قبل از ظهر به مقدارِ 45 کیلومتر (رفت و برگشت) از شهرشان خارج بشوند، همان‌جا روزه را بشکنند و برگردند به شهر. البته تا ماهِ رمضانِ سال آينده، قضای این روزه‌ها را باید بجا آورند. 👌 برخی از متدینانِ دغدغه‌مند برای دخترانِ نوبالغِشان نیز از روشِ بالا استفاده می‌کنند. کمی درد سر دارد اما به هر حال فرزندِ ما اهمیتِ پایبندی به دستوراتِ دین را در همین کش و قوس‌ها درک خواهد کرد. ❗️کسی که بخاطرِ امتحاناتِ درسی، امتحاناتِ الهی را زیرِ پا می‌گذارد، حتی اگر نمره‌ی بالایی بگیرد خدا به علم و دانشش خیر و برکت و عاقبت نخواهد داد. بخاطرِ امتحاناتِ مدرسه که نباید نسبت به امتحانِ خدا، تساهل کنیم. حالا دو نمره هم مثلا در مدرسه پائین‌تر بگیرد، به جایی بر نمی‌خورد. 🔔کسانی مثلِ زنانِ باردار، مادرانِ شیرده، بانوان در ایامِ عُذر، مسافران و بیماران که روزه بر آنان واجب است، باید تا قبل از فرا رسیدنِ ماهِ رمضانِ پیشِ رو، روزه‌شان را قضا کنند. اگر نکنند، کفّاره‌ی تأخیر (یک مُد طعام) نیز به دوشِ آنان می‌آید. 🆔 @SinJimDin

⭕️ روزی گرسنگان ❓اگر خدا، روزی‌رسانِ همه است چرا طبقِ آمار سازمان ملل، هر پنج ثانیه، یک کودک بدلیلِ گرسنگی می‌میرد؟ 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: 🗣 سوره‌ی هود، آیه‌ی 6: "وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ رِزْقُها". و نیست هیچ جُنبده‌ای در زمین مگر این‌که بر خدا است روزی‌اش. ☝️در نگاهِ توحیدی رزقِ مادی، معنوی و علمیِ ما از جانبِ خدا است. بعبارتِ دیگر تمامِ نعماتِ بی‌شماری که انسان از آن بهره‌مند است، سرچشمه‌اش خدا است. 👌سُفره‌ای پهن شده بنامِ رزقِ خدا؛ نقشِ خدا سُفره‌داری و میزبانی است. نقشِ من هم حرکت به سمتِ این سُفره است. از این سفره‌ی همگانی چند گروه، کم‌بهره هستند: 1️⃣ تنبل: کسی که در خانه‌اش نشسته و برای جلبِ روزی حرکت نمی‌کند؛ درست مانند کسی که به مهمانی دعوت شده اما به خودَش زحمت نمی‌دهد در مهمان‌سرا حاضر شود: "از تو حرکت، از خدا برکت". 2️⃣ ظلم‌پذیری: کسی که ظُلم‌پذیر است و بجای تبعیت از خدا، تسلیمِ ظالمان و مستکبران و زیاده‌خواهان شده. مثلِ بسیاری از کشورهای آفریقائی که رویِ گنج خوابیده‌اند اما حاکمانشان عامدانه آنان را فقیر نگه داشته‌اند. 3️⃣ کفران: کسانی که بجای شُکر، کفران نعمت می‌کنند نیز در معرضِ قبضِ رزق قرار دارند. بعنوان مثال خدا در آیه‌ی 112 سوره‌ی نحل، کسانی را مثال زده که در منطقه‌ای امن و آرام زندگی می‌کردند و روزی‌شان از هر طرف می‌رسید. اما آنان خدا را ناسپاسی کردند و لباسِ گرسنگی بر آنان پوشانده شد. 4️⃣ گُناه: امام باقر می‌فرماید همانا انسان گناه می‌کند، پس روزى از او دفع می‌شود: "إِنَّ الرَّجُلَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ، فَیُدْرَأُ عَنْهُ الرِّزْقُ". در روایتی دیگر از امام صادق نیز آمده است که حتّی فکر و نیّت گناه، توسطِ مومنین روزیِ آنان را قبض می‌کند: "إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَنْوِی الذَّنْبَ فَیُحْرَمُ رِزْقَهُ". 🔔 این‌ها برخی از سنت‌ها و قوانینِ الهی بود که در نِشَستنِ روزی به حساب و تقدیراتِ من نقش دارد. وجهِ مشترکِ همه‌ی آن‌ها هم این است که ما انسان‌ها بخاطرِ عدمِ پایبندی به قوانینِ الهی، درهای گشایشِ روزی را به رویِ خود بسته‌ایم. ☝️طبقِ آمارهای رسمی، میزان مواد غذاییِ تولید شده در جهان، برای سیر کردن ده میلیارد نفر کافی است! این در حالی است که جمعیت جهان، کمتر از هشت میلیارد است. پس مشکل از خدا نیست؛ از عدم مدیریت صحیح و هدر رفتن غذا است. ➕زمین با این همه عظمت و تنوعِ نعماتَش شاهدِ روشنی است بر این‌که آفریننده‌ی مخلوقات در تولیدِ نعمت، کوتاهی نکرده. یا مشکل از حاکمان که توزیع‌کننده‌ی نعمتند می‌باشَد و یا مشکل از مردم که مصرف کننده‌اند می‌باشد. ما این‌جا در موردِ وسعتِ رزق، مفصلّا توضیح داده‌ایم. 🆔 @SinJimDin

⭕️ قصه‌ی یوسف و زلیخا ❓آیا در شأن خدا هست که یک سوره با موضوعِ عشق و عاشقی را احسن القصص بنامد؟! 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: 🔔 قصه‌ی یوسف نبی، یک رمانِ عاشقانه نیست. رمانِ عاشقانه مضرّاتی دارد که ما در این لینک به آن پرداخته‌ایم. به برخی از فراز و نشیب‌های قصّه‌ی پُر هیجان و پُر نکته‌ی یوسفِ نبی دقت کنید: 1️⃣ جدائیِ چهل ساله‌ی او از پدر و صبرِ طرفین در فراق 2️⃣ خصومتِ برادران با یوسف و منشِ بزرگوارانه‌ای ایشان با برادران 3️⃣ یوسفِ چاه‌نشینِ بی‌پناه که کودکی کم سال بود پس از سپری کردنِ شب‌ها و روزهای سختِ زندان آن‌هم بخاطرِ گناهِ نکرده، چند سال بعد حاکمِ بزرگترین امپراطوریِ وقت شد. 4️⃣ لحظاتی که سرنوشت یک ملت با یک خواب پُر معنا دگرگون شد و نمونه‌ای از حاکمیت و خلافتِ الهی در زمین شکل گرفت. مردم، لذتِ حکومتِ الهی را چشیدند. 5️⃣ ورودِ همگانیِ مردم به دینِ خدا و نابودیِ مظاهرِ عینیِ شِرک و بُت‌پرستی 6️⃣ آبادانیِ شهرها و ریشه‌کَنیِ فقر، تبعیض، بی‌عدالتی، برده‌داری و ظُلم 7️⃣ عفت و نجابتِ یوسفِ نبی در عنفوانِ جوانی و جلوه‌ای از عظمت و شکوهِ پارسائی و تقوا 8️⃣ ترسیمِ سرنوشت شومِ حسودان و کینه‌توزان و برملا شدنِ نقشه‌های آنان 9️⃣ و... . ☝️اگر فقط یکی از بندهای فوق مثلا تحمل فراقِ فرزند توسطِ مادرِ شهید در زندگیِ ما رُخ می‌داد، آن بخش از زندگی‌مان را احسن القصص، بهترین و افتخار انگیزترین لحظه‌ی عمرمان، قلمداد می‌کردیم. این همه درس و نکته و دست‌آورد بشکلِ یک‌جا در قصصِ قرآنی، فقط در سوره‌ی یوسُف آمده است. ❌ بخشِ ناچیزی از سوره‌ی یوسف به قصه‌ی نجابتِ ایشان در برابرِ زلیخا اشاره دارد. علاوه بر این‌که یوسف، کششی به زلیخا نداشت و آن‌چه در دلِ زلیخا بود، "هَوَس" نام داشت و نه "عشق". پس مقایسه‌ی این سوره با رمان‌های نازل و پیش پا افتاده‌ی عاشقانه (=بخوانید هوس‌بازانه) از اساس باطل است. ❗️شاید پرداختِ بیش از حدّ مرحوم سلحشورِ به "زلیخا" و افزایشِ ژانرِ رومانتیک و دراماتیک در فیلمِ یوسف پیامبر باعث شده که برخی تصوّر کنند سوره‌ی یوسُف تماماً قصه‌ی عشق و عاشقی است! ❌ حتّی ازدواجِ زلیخا با یوسف نیز طبقِ بررسی‌های انجام شده واقعیت ندارد؛ پس نه یوسفِ نبی و نه خدا به این هوسِ ناپاک، حقّانیت نداده و عشقِ زنِ متاهل به بیگانه را تایید نکرده است. ☝️بنظرم شُبهاتِ مطرح شده، بیشتر به فیلمِ یوسفِ پیامبر، ساخته‌ی مرحوم فرج الله سلحشور وارد است تا به متنِ سوره‌ی یوسف. کسی که سوره‌ی یوسف را بخواند به این حقیقت پی می‌برد. همان موقع هم نقدهای جدّی‌ای از ناحیه‌ی متدینان و کارشناسانِ دینی به این سریال وارد شد و همایش‌هایی نیز برگزار گشت. 🆔 @SinJimDin

⭕️ شادیِ گناه‌آلود 🗣 بیانات و نظراتِ استاد مسعودِ عالی در موردِ برنامه‌ی دورهمی و خندوانه!! 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. 🆔 @SinJimDin

👉1👈 ⭕️ فضایل اذکار و آیات ❓برخی کتاب‌ها خواصِ عجیبی برای خواندنِ سوره‌ها و ختمِ اذکار با عددی خاص نوشته‌اند. یا مثلا ذکرِ یونسیه را سنگین می‌دانند! چقدر این‌ها صحّت دارند؟ 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: 🔔در موردِ ختومات ـ که استفاده از آن امروز خیلی باب شده ـ دقّت به چند نکته، ضروری است: 1️⃣ توجّه به معنا: بطورِ کُلّی قرائتِ قرآن و ختم یک ذکر در صورتی اثرِ مطلوب دارد که به محتوای آن توجه شود. مثلا "یا فتّاح" بمعنای گشاینده، وقتی گره‌گُشا است که هنگامِ خواندنَش مُدام به این حقیقت متوجه و معتقد باشیم که خدا قادر به حلّ مشکلِ ما می‌باشد. ⚠️احادیثی که فقط ما را به خواندن قرآن دعوت می‌کنند، احتمالاً از اسرائیلیاتَند. هدف از جعلِ اسرائیلیات توسطِ یهود، مشغول کردنِ مسلمین به ظواهر قرآن و ایجاد غفلت نسبت به مفاهیم و عمل‌گرایی است. امروز، مردم قرآن می‌خوانند فقط برای ثواب و حاجت و نه برای فهم و عمل. ❓چطور ممکن است که صرفاً با خواندنِ یک متن و ذکرِ عربی، به هدفِ مطلوب برسیم؟ مداومت بر قرائتِ سوره‌ی واقعه، وقتی به فرموده‌ی روایاتِ اهلبیت باعث نجات از غفلت می‌شود که به مفاهیمِ آن متوجه باشیم. اساساً قرائت به خواندنی اطلاق می‌شود که با دقّت در معنا باشد. 2️⃣ زندگی کردن: عاملِ دوّم، زندگی با آن سوره و ذکر و تنظیمِ زندگی بر افقِ آن سوره یا ذکر است. مثلا نمی‌شود من خدا را فتّاح بدانَم اما از هر راهِ گناه برای گشودنِ گره استفاده کنم و بعدَش توقع اثرگذاریِ ذکر داشته باشم. 🗣امام حسین می‌فرماید: "کسی که بخواهد از گناه به مقصدی برسد، دیرتر به آرزویَش می‌رسد و زودتر به آن‌چه می‌ترسد گرفتار می‌شود". اصول کافی/ج2/ص373 3️⃣ حرکت: باید به موازاتِ ختمِ این ذکر و آیه، تلاش کرد برای گشودنِ این گره با برطرف کردنِ موانعِ مادی و فرا مادّی. در این لینک توضیح داده‌ایم که مقدماتِ استجابتِ دعا و رفعِ مشکلات باید توسطِ خودِ ما فراهم شود؛ تا خدا به حرکتمان برکت دهد. 👌مثلا در مقوله‌ی انتخاب همسر یا رفعِ اختلافِ زوجین در کنارِ دعا و ذکر باید اقدام به مشاوره و فکر هم در دستور کارِ ما باشد. یا برای وسعتِ رزق باید دنبالِ کار بروم. این‌که من در خانه بنشینم و شبانه‌روز ذکرِ خاصی را تکرار کنم، این جا به نتیجه‌ی مطلوب نخواهم رسید و نسبت به اصلِ مقوله‌ی دعا و خدا بدبین خواهم شد. 4️⃣ منبع: متاسفانه امروز کتاب‌ها و کانال‌های مجازیِ فراوانی وجود دارند که در موردِ سَوَرِ قرآنی و اذکار، فضائلِ عجیبی را نقل می‌کنند!! هیچ منبع و سندی هم ارائه نمی‌کنند بر ادعایشان! اساساً فضائل و آثار مبالغه‌آمیز خودَش علامتی است بر احتمالِ دروغین بودنِ آن توصیه! ❗️بعنوانِ مثال یک فرد در برنامه‌ی رمضانیه‌ی رسانه‌ی ملّی اعلام کرد ذکرِ "یا طُهرُ یا طاهرُ یا طَهورُ یا طَیهورُ یا طَیهار" را به تعداد مشخصی تکرار کنند! این ذکر نه تنها در منبعی نیامده که برخی از کلماتَش مثلِ طیهور و طیهار در لغتِ عربی وجود ندارد و حرفی مُهمل(بی‌معنا) است. ❗️یا ذکرِ "یا سَتّارُ تَسَرَّرْتَ بِالسِّترَ و السِّترُ فی سِترِ سِترِکَ یا سَتّارَ" و کیفیتِ ختمِ آن و فضایلِ موردِ ادعا در هیچ کتابِ معتبری یافت نشد. ⚠️ ختومات اگر ریشه و بنیه‌ی صحیحی نداشته باشد، حتی ممکن است نتیجه‌ی عکس بدهد! حواسمان باشد که عده‌ای شیطان صفتِ عارف‌نما، امروز از سادگیِ عوام سوء استفاده نموده، با همین ذکرها برای خودشان دکان و مُرید جمع کرده و بازار خرافه‌شان داغ است! ❓وقتی هم از آنان سند و منبع مطالبه می‌کنیم، می‌گویند "مُجرّب" است و ما خودمان اثرش را دیده‌ایم! یعنی سندِ حرفشان "خودشان" هستند!! یعنی اذکار و آدابِ مأثورِ موردِ توصیه‌ی امام صادق را بگذاریم کنار و برویم سراغِ توصیه‌ی فلان عارف؟! ❓اگر ذکرِ موردِ ادعای آن عارف، راه‌گشا بود چرا امامانِ معصوم، ما را به آن رهنمون نکرده‌اند؟! خودِ امامان نیز با همین آدابی که به ما توصیه کردند، به تکامل رسیده‌اند. میان‌بُر ترین و مطمئن‌ترین راه برای سلوک، راهی است که امامِ معصوم معرفی می‌کند. 5️⃣ کیفیت: قرآن و ذکر به همان کیفیت و عددی که در روایات آمده باید خوانده شود تا اثر گذار باشد. این اعداد مثلِ کُد و رمزِ گشایشِ صندوق است و نباید کم و زیاد شود یا آدابِ وارده، رعایت نشود. 🔔 مثلا در موردِ "لا الهَ الا الله" امام صادق می‌فرمایَد: " هر کس روزانه 100 بار لا اله الا الله بگوید برترین فرد است مگر نسبت به کسانی در آن روز بیشتر این ذکر را گفته باشند". اصول کافی/ج2/ص505 برای رسیدن به این غایت، عدد صَد موضوعیت دارد. ➕البته اذکاری مثلِ ذکرِ یونسیه (لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ) که عددِ خاصی در روایات برای آن ذکر نشده را به هر تعداد که بخواهیم می‌توانیم بخوانیم. ادامه 👇👇👇 🆔 @SinJimDin

👉2👈 ادامه👆👆👆 👌وقتی شرعِ مقدس و احادیثِ معصومین بر خلافِ واجباتی نظیر نماز، هیچ محدودیت و شرایطی برای یک ذکر تعیین نکرده‌اند چرا بعضی‌ها قوانینِ من در آوردی تدوین می‌کنند و تصوّر می‌کنند مداومت بر این ذکر، سنگین است؟! یعنی خدا یا اهل‌بیت که سخنگوی خدایند نمی‌دانستد فلان ذکر خطر دارد تا آن را گوشزد کنند به مردم؟ 📣 ذکرِ یونسیه یا همان دعای حضرت یونس در شکمِ ماهی، متنِ کلام خدا در قرآن است. پس قرائتِ آن و تکرارش موجب مشکل گُشائی، کفایتِ گرفتاری‌ها، فرزندآوری و رفع حُزن و اندوه می‌شود. طبقِ رهنمودِ قرآن نیز هر چقدر برایمان میسّر است باید بخوانیمَش: "فَاقرَئوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ القُرآن". ذکر یعنی یادِ خدا و چه اشکال دارد دائم الذکر بودن؟ ✍️ ذکر یعنی یادِ خدا. چطور ممکن است یادِ خدا که به تعبیرِ قرآن "تطمئنُ القلوب" و آرام‌بخش است، موجبِ سختی و سنگینی و دردِ سر شود؟! جایی می‌خواندم که ذکرِ "لا إلهَ إلّا الله، فقر می‌آورد" و "لعنِ زیارت عاشورا، نکبت"!!!! در مواجهه با این افراد باید گفت، سخن و ادعایِ شما نکبت‌آور است نه ذکر و دعایِ مستند به دین. 6️⃣ مجرّب: ذکرها، دعاها و ختوماتِ قرآنی، به دو قِسم ماثور و مجرّب تقسیم می‌شوند. اوّلی از امامِ معصوم به ما رسیده و دوّمی دست‌ساختِ بشر است. اگر ناقلِ عملِ مجرب، یک عالمِ موردِ وثوق باشد، به قصدِ امیدِ ثواب می‌توان از آن بهره جُست. ✍️ مثلا دعایِ "عدیله" که مشتمل بر عقایدِ شیعه است و بر بالینِ محتضر خوانده می‌شود، توسطِ علما و بزرگانِ ما ساخته شده. شما هم اگر عربی بلد باشید می‌توانید یک دعا و دلنوشته‌ی عربی خطاب به خدا بسازید با مضمونِ صحیح. حتی اگر این دعای صحیح المضامین را در خواب یا مکاشفه دریافت کرده باشید خواندنَش مُجاز است. ✅ سندیتِ جمکران به یک خواب است! اما خوابِ یک فردِ صالح. سندیتِ استخاره با تسبیح، تشرفِ آیت الله مرعشی محضر امام زمان است. خوب و تجربه‌ی من سند نیست. خوابِ ابراهیمِ نبی در موردِ ذبحِ اسماعیل که سند است. ❌ البته ذکری که مستند به امام یا مستند به عالِم آشنا به معارفِ امام نباشد، باید محو شود. نباید منتشرش کنیم. خلاصه آن‌که ذکرِ موردِ توصیه‌ی افرادی نظیرِ آیت الله نخودکی اصفهانی و امثال ایشان و لو در روایاتِ معصومین نیامده باشد، اما چون مُجرّبِ یک فردِ مورد اطمینان است قابل قبول می‌باشد. 7️⃣ احتیاط: با همه‌ی این احوالات اگر یک عارفِ عالمِ مورد وثوق در موردِ کیفیتِ ادای یک ذکر یا آیه، نظری داشته باشد احتیاط کنیم و به توصیه‌ی او پایبند باشیم. ➕ اذکارِ عرفانی و برخی اعمالِ مستحبی، مثل غذا می‌مانند. غذا هم باید مطابق باشد با نیازِ فرد. ✍️ کلام آخر: خواندنِ قرآن، نماز، ذکر و دعا با همان کیفیتی که توسطِ امامان و علما بیان شده قساوت و سنگینی نمی‌آورد. آن‌چه ما را سنگین می‌کند، اذکار و اوراد و ختوماتِ بی‌منبع است و یا این‌که دستوراتِ ماثور و مجرّب بدون فهم و فکر و عمل و حرکت ادا شده؛ فلذا بجایِ اصرِ مطلوب، اثرِ عکس گذاشته. 🆔 @SinJimDin

⭕️ مدتِ خلقت هستی ❓آیا درست است که خدا زمین و آسمان را در 6 روز خَلق کرده؟ 👈 برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید. ــــــــــــــــــ 📝 پاسخ: 🗣 سوره یونس آیه 3: "إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في‏ سِتَّةِ أَيَّام‏". یعنی پروردگارِ شما کسی است که آفرید آسمان‌ها و زمین را در شش یَوم. ❌ یوم را به اشتباه، "روز" معنا می‌کنند خیلی‌ها! در حالی که معادلِ عربیِ روز می‌شود "نهار" که متضادش می‌شود "لیل" بمعنایِ شب. ✅ یوم، بمعنایِ دوره و مرحله است. یعنی خدا در شش مرحله و دوره ـ که هر دوره معلوم نیست چند قرن یا هزاره طول کشیده ـ آسمان و زمین را آفریده است. بهترین معادل برای یوم در فارسی، "روزگار" است. ☝️پس وقتی خدا می‌فرمایَد: "خَلَقَ السّماواتِ و الأرضَ فی سِتَّةِ أيّامٍ" منظور این نیست که خدا در شش روز هستی را خلق کرد و مثلا شب‌ها دست از کار کشید! بلکه مراد این است که خلقتِ هستی توسط خدا در بازه‌های زمانیِ 6 مرحله‌ای که هر کدام شاید قرن‌ها یا میلیون‌ها سال طول کشیده باشد، رُخ داده است. ➕یا تعابیری نظیر "یوم القیامة" یا "یوم الحساب" یا "یوم الدین" همگی بمعنایِ روزگارِ رستاخیز است و نه روزِ رستاخیز. 🆔 @SinJimDin