همه کردهٔ کردگار است و بس جز او کرد نتواند این کرده کس #فردوسی بزرگ @TAMASHAGAH

اگر عشق را یافتی بگذار عشق، پَرَت را بریزد و بی بالت کند، زیرا آن پرواز را به پر و بال نیازی نیست. بگذار تو را بسوزاند و خاکسترت بر باد دهد، زیرا ققنوس از چنین خاکستری برخواهد خاست... #مسعود ریاعی @TAMASHAGAH

🌱 جانا به غریبستان چندین به چه می‌مانی بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی گر نامه نمی‌خوانی خود نامه تو را خواند ور راه نمی‌دانی در پنجه ره دانی بازآ که در آن محبس قدر تو نداند کس با سنگ دلان منشین چون گوهر این کانی ای از دل و جان رسته دست از دل و جان شسته از دام جهان جسته بازآ که ز بازانی هم آبی و هم جویی هم آب همی‌جویی هم شیر و هم آهویی هم بهتر از ایشانی چند‌ست ز تو تا جان تو طرفه‌تری یا جان آمیخته‌ای با جان یا پرتو جانانی نور قمری در شب قند و شکری در لب یا رب چه کسی یا رب اعجوبهٔ ربانی هر دم ز تو زیب و فر از ما دل و جان و سر بازار چنین خوشتر خوش بدهی و بستانی از عشق تو جان بردن وز ما چو شکر مردن زهر از کف تو خوردن سرچشمه حیوانی #مولوی/کلیات شمس، تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۶، صص ۹۵۸_۹۵۷ @TAMASHAGAH

آرزو نکن که کارها آسانتر شوند آرزو کن خودت توانمند تر شوی. یک هیزم شکن وقتی خسته میشود که تبرش کند شود نه اینکه هیزمش زیادتر شود. تبر ما انسانها باورهایمان است نه آرزوهایمان #لئو بوسکالیا @TAMASHAGAH

بَر چرخِ سحرگاه، یکی ماه عیان شد از چرخ، فرود آمد و در ما نگران شد چون باز که بِربایَد مرغی به گَهِ صید بِربود مرا آن مَه و بَر چرخ، دَوان شد در خود چو نظر کردم خود را بِنَدیدم زیرا که در آن مَه، تنم از لطف چو جان شد #مولانای جان @TAMASHAGAH

سی هزار سال در فضای وَحدانیَت او پریدم و سی هزار سال دیگر در اُلوهیَت پریدم و سی هزار سال دیگر در فَردانیَت.‌‌ چون نود هزار سال به‌سر آمد، بایزید را دیدم و من هرچه دیدم همه من بودم ... #تذکرة الاولیا - ذکر بایزید بسطامی @TAMASHAGAH

⭕️پندانه #آدمی هر آنچه که #می‌دهد، #باز پس می‌گیرد! #پندار، #گفتار و #کردارانسان #دیر یا #زود با دقتی حیرت‌انگیز به #خودِ او باز می‌گردد . #فلورانس_اسکاول_شین @TAMASHAGAH

من کجا، باران کجا؟ ! از باران چه بیاموزیم ؟ مولانا می گفت: فکر های کوچک ذهن مثل ناودان هست. آنچه انسان را عمیق می کند، دانشی است که از درون بجوشد و چون آب باران بتواند باغ را صد رنگ کند . آسمان شو ابر شو باران ببار ناودان بارش کند نبود به کار آب اندر ناودان عاریتیست آب اندر ابر و دریا فطرتیست فکر و اندیشه‌ست مثل ناودان وحی و مکشوفست ابر و آسمان آب باران باغ صد رنگ آورد ناودان همسایه در جنگ آورد تا وقتی درگیر ذهن بسته خودمانیم با هم نزاع می کنیم ، مثل ناودان که آب کوچکی را در خودش جمع می کند و ممکن هست از طریق همان آب محدود ، بام خانه ای را خراب کند ... @TAMASHAGAH

🍂 آمدمت که بنگرم باز نظر به خود کنم سیر نمی‌شود نظر بس که لطیف منظری #حضرت_سعدی 🍁🍁 @TAMASHAGAH

ای کاش درد عشقت درمان‌ پذیر بودی یا از تو جان و دل را یک‌دم گزیر بودی #حضرت_عطار 🍁🍂 @TAMASHAGAH

بیچاره‌تر از عاشق بیصبر کجاست کاین عشق گرفتاری بی‌هیچ دواست #حضرت_عشق_مولانا @TAMASHAGAH