🍃گر به تو اُفتدم نظر چهره به چهره رو به رو 🍃شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو 🍃از پی دیدن رُخَت همچو صبا فتاده‌ام 🍃خانه به خانه در به در، کوچه به کوچه کو به کو 🍃می‌رود از فراق تو خون دل از دو دیده‌ام 🍃دجله به دجله یم به یم، چشمه به چشمه جو به جو 🍃مهر تو را دلِ حزین بافته بر قماش جان 🍃رشته به رشته نخ به نخ، تار به تار پو به پو یم(دریا، دریایی که ساحل آن دیده نشود) #اقبال_لاهوری https://eitaa.com/TAMASHAGAH

#اقبال_لاهوری رزق خود را از زمین بردن رواست این متاع بنده و ملک خداست https://eitaa.com/TAMASHAGAH

🍃💐 وادی عشق بسی دور و دراز است ولی طی شودجاده صد ساله، به " آهی"، گاهی #اقبال_لاهوری 🌱🌱🌱🌱

♥️ می شود پردهٔ چشمم پرِ کاهی گـاهـــی دیده ام هر دو جهان را به نگاهی گـاهـــی وادی عــشـق بسی دور و دراز است ولی... طی شود جادهٔ صد ساله به آهی گـاهـــی #اقبال_لاهوری https://eitaa.com/TAMASHAGAH

ای غنچه خوابیده چو نرگس نگران خیز کاشانهٔ ما رفت بتاراج غمان خیز از ناله مرغ چمن از بانگ اذان خیز از گرمی هنگامه آتش نفسان خیز از خواب گران خواب گران خواب گران خیز از خواب گران خیز خورشید که پیرایه بسیمای سحر بست آویزه بگوش سحر از خون جگر بست از دشت و جبل قافله ها رخت سفر بست ای چشم جهان بین بتماشای جهان خیز از خواب گران خواب گران خواب گران خیز از خواب گران خیز خاور همه مانند غبار سر راهی است یک ناله خاموش و اثر باخته آهی است هر ذره این خاک گره خورده نگاهی است از هند و سمرقند و عراق و همدان خیز از خواب گران خواب گران خواب گران خیز از خواب گران خیز دریای تو دریاست که آسوده چو صحراست دریای تو دریاست که افزون نشد و کاست بیگانهٔ آشوب و نهنگ است چه دریاست از سینه چاکش صفت موج روان خیز از خواب گران خواب گران خواب گران خیز از خواب گران خیز این نکته گشاینده اسرار نهان است ملک است تن خاکی و دین روح روان است تن زنده و جان زنده ز ربط تن و جان است با خرقه و سجاده و شمشیر و سنان خیز از خواب گران خواب گران خواب گران خیز از خواب گران خیز ناموس ازل را تو امینی تو امینی دارای جهان را تو یساری تو یمینی ای بندهٔ خاکی تو زمانی تو زمینی صهبای یقین در کش و از دیر گمان خیز از خواب گران خواب گران خواب گران خیز از خواب گران خیز فریاد از افرنگ و دلآویزی افرنگ فریاد ز شیرینی و پرویزی افرنگ عالم همه ویرانه ز چنگیزی افرنگ معمار حرم باز به تعمیر جهان خیز از خواب گران خواب گران خواب گران خیز از خواب گران خیز #اقبال_لاهوری @TAMASHAGAH

🔅 شنیدم کِرمک شبتاب می‌گفت: نه آن مورم که کس نالد ز نیشم توانْ بی‌منت بیگانگان سوخت نپنداری که من پروانه‌کیشم اگر شب تیره‌تر از چشم آهوست خود افروزم چراغ راه خویشم #اقبال_لاهوری 💫اقبال می‌گوید نه رسم مور، نه طرز پروانه. نه دیگرآزاری و نه چشم از خود برگرفتن و منت بیگانه بُردن. شیوه مطلوب او، بر خود، نظر گشودن است. مثل مولانا که می‌گفت: «تو چراغ خود برافروز» اقبال می‌گوید اگر دیده بر جان خود بگشایی می‌بینی که ماه کاملی در نهادت نهاده‌اند. اگرچه ظاهراً تهی‌دامنی: 🌾بر خود نظرگشا ز تهی‌دامنی مَرنج در سینهٔ تو ماه تمامی نهاده‌اند انصافاً این بینش صاحبدلان که هر آدمی در نهاد خویش واجد گنجی است و به رغم بی‌نوایی‌های ظاهری، می‌تواند با آگاهی از آن گنج و ثروت درونی، به کرامت و ارجمندی خود ایمان آوَرَد بسیار درخشان و شفابخش است. وقوف پیوسته بر این گنج، شفاست: 🌾چو حافظ گنج او در سینه دارم اگر چه مُدَّعی بیند حقیرم به نظر می‌رسد تا نتوانیم به آن گنج پنهان در نهاد خویش ایمان بیاوریم، قادر نخواهیم بود به روشنی کارگر در جهان، ایمان بیاوریم. آخر به مدد آن چراغ درونی است که می‌توان از نور پایندهٔ هستی سراغ گرفت و به آن پیوست. ✍ #صدیق_قطبی @TAMASHAGAH