🍃 #درد طلب #علامه مروجی سبزواری

☀️ تفسیر "ما رَاَيْتُ اِلّا جَميلاً" جمیل صفت مشبهه است یعنی مانند فعل"ضمیری"درون خود دارد و درواقع به این معناست که ندیدم مگر صاحب زیبایی و صاحب زیبا یا زیبا را اگر جمله به این صورت بود که: "ما رَاَيْتُ اِلّا جَمالاً" به این معنا بودکه چیزی جززیبایی ندیدم یکی از اسمای حُسنای الهی جمیل است "اِنَّ اللهَ جَميلٌ يُحِبُّ الْجَمالَ‏" جمال یعنی زیبایی است لکن جمیل به معنای زیباست قابل توجه است که قرب و حب حضرت زینب کبری(سَلامُ­ اللهِ­ عَلَيها) در پرتو صبر و شکیبایی و آن مدیریت عالی در بحران به جایی صعود می­نمود که می­فرمایند: "من صاحب جمال را دیدم" یعنی"خودِخدای سبحان"راملاقات نمودم و لبخند رضایت او را دیدم به راستی مقام انسانیّت و آدمیّتِ انسان تا کجا قدرت رشد و تعالی دارد که در بحبوحۀ فجایع می­فرماید: من غیر از خداوند چیزی ندیدم رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند بنگر که تا چه حدّ است مکـان آدمیّت      پس به میزان پیروی و تبعیّت و دخول و ورود به باطن عاشورا که همان عمل به قرآن و اطاعت از اهل بیت(عَلَيهِم السَّلام) است از انسان "کشف حجاب" می­شود و در حدّ هر انسانی، "افاضات" الهی به او می­رسد.... #علامه طباطبایی

دل آدمی را چهار پرده است: 👈پرده اول "صدر" است که مستقر "عهد الهام" است 👈 پرده دوم "قلب" است که "محل ایمان" است که فرمود: کتب فی قلوبکم الایمان (مجادله /22) 👈پرده سوم "فواد" است که "سراپرده مشاهدات حق" است که فرمود: ما کذب الفواد ما رای (نجم /11).  👈پرده چهارم "شغاف" است که "محط رحل عشق" است که فرمود: قد شغفها حبّاً (یوسف /30) 🍃 این چهار پرده هر یکی را خاصیتی است و از حق به هر یکی نظری.  🍃"رب العالمین" چون خواهد که "رمیده ای" را به کمند لطف در راه خویش کشد 🍃اول نظری کند به "صدر" وی تا سینه وی از هواها و بدعتها پاک گردد و قدم وی بر جاده سنت مستقیم شود. 🍃پس نظری کند به" قلب" وی تا از آلایش دنیا و اخلاق نکوهیده چون عجب، حسد، کبر، ریا، حرص، عداوت و رعونت پاک گردد، و در راه ورع روان شود. 🍃پس نظری کند به" فواد "وی و او را از علایق و خلایق باز برد ، چشمه علم و حکمت در دل وی گشاید، نور هدایت تحفه نقطه وی گرداند. چنانکه فرمود: فهو علی نور من ربه " (زمر /22). 🍃 پس نظری کند به شغاف وی، "نظری و چه نظری؛ نظری که بر روی جان نگار است" و درخت سرو از وی بیاراست و دیده طرف به وی بیدار است نظری، چون این نظر به شغاف دل رسد، او را از آب و گل باز برد، قدم در کوی فنا نهد... 🔰#علامه حسن زاده #شرح دفتر دل

همانطور كه پايان شب سيه سپيد است، چون آدمى از ليل طبيعت بدر رفت و از ظلمت تن رهايى يافت، به عالم نور میرسد و رب الفلق، ظلمت را به نور مى كشاند. #علامه حسن زاده آملی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

من کیستم؟! شعر #علامه حسن زاده آملی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

🍃💐 مهرخوبان دل ودین ازهمه بی پروا برد رخ شطرنج نبردآنچه رخ زیبابـــــرد تومـپندار که مجنون سَرِخود مجنون گـشت از سـمک تا به سماکش کِشش لیلی بــرد من به سـرچـشمه خورشیدنه خود بـردم راه ذره ای بــودم و مــهر تو مـــرا بالا بـــرد من خسی بی سروپایم که به سیل افــــتادم او که مـی رفـت مرا هم به دل دریا بـرد جام صهبا ز کجا بـود؟مگردســت کی بود که به یک جلوه دل ودین زهمه یک جا برد خم ابــــروی توبودوکــف میــــنوی تو بود که دریـــــن بزم بـــگردید و دل شیدا بـرد خودت آموختی ام مهر وخودت سوخـــتی ام با برافروخته رویی که قرار از ما بــــرد همه یاران به ســرراه تـــو بودیم ولــــــی غــم روی تو مرادید و ز مــن یــغما بــرد همه دل باخته بودیم و پریشان که غمت همه را پشت ســر انداخت مرا تنــها برد #علامه طباطبایی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

از آنجا كه براى انسان به كمال هيچ مرتبه اى امكان پذير نيست مگر به فناى از آن مرتبه و بقاى آن كمال در "همان" محل مرتبه پس او در هر مرتبه اى از كمال به مجرى همه انواع فيوضياتى كه بر مراتب مادون آن مرتبه تراوش مى كند "آگاهى" مى يابد و به وسيله آن تحقق پيدا مى كند تا اينكه به مقدم توحيد ذات نايل مى گردد و براى او نه اسمى مى ماند و نه رسمى و الملك يومئذلله ( حج ايه ۵۶) در آن روز، پادشاهى از آن خداست واين برهان باتمام اختصار و ايجازى كه دارد مشتمل جميع مقامات آنان پرده بر مى دارد و براى كسى كه اهل "فهم و درک" است همين "كفايت" مى كند‌. #علامه طباطبایی_طریق عرفان https://eitaa.com/TAMASHAGAH

من نمی گویم ،چه دارید و چه ندارید.. اگر "میل" شب و سحر دارید همه چی دارید. خدا شما را "دعوت" کرده و "مهمان یار" هستید. #علامه حسن زاده https://eitaa.com/TAMASHAGAH

بیمار بیدار پیش از آنکه دست از جان بشوید و منادی حق را لبیک بگوید ، طبیب طلبد و درد خویش را بدو گوید و درمان جوید طبیب دل نیز باید جست. #علامه حسن زاده

هيچ انسانی از وعده‌ای كه داده است تخلف نمی‌كند مگر اينكه كرامت و شرف و حيثيتی برای شخصيت خود قائل نباشد، زيرا هر وعده‌ای كه يک انسان به كسی يا جامعه‌ای می‌دهد در حقيقت شخصيت خود را ضامن ايفای آن وعده قرار می‌دهد. نتيجه اين است كه تخلف از وعده، وارد كردن اختلالِ شِكننده بر شخصيت است كه هيچ چيز جز ندامت و وفا به آن وعده، آن را جبران نمی‌كند. 📖 استاد #علامه_جعفری حكمت اصول سياسی اسلام صفحه ۲۶۷ برگرفته از کانال #علامه جعفری

"جست و جویی در دلم انداختی تا زجست و جو، روم در جوی تو" #علامه مروجی سبزواری