❤️‍🩹🕊 مگو پرنده در این لانه ماندنش سخت است بمان! که مهر تو از سینه راندنش سخت است چگونه دل‌نسپاری به دیگران؟ که دلت کبوتری‌‌ست که یک‌جا نشاندنش سخت است چه حال و روز غریبی که قلب عاشق من اسیر کردنش آسان، رهاندنش سخت است زبان حال دلم را کسی نمی‌فهمد کتبیه‌های ترک‌خورده خواندنش سخت است هزار نامه نوشتم بدون ختم کلام حديث شوق به پایان رساندنش سخت است #سجاد_سامانی @TAMASHAGAH

گر فاش شود عیوب پنهانی ما ای وای به خجلت وپریشانی ما ماغره به دینداری وشاد از اسلام گبران، متنفر ازمسلمانی ما #هاتف اصفهانی @TAMASHAGAH

در کنار آنهایی باش که نور می‌آورند و جادو می‌کنند. آنها که با چوب جادویی کلام، گفتار، نگاه، رفتار و منشِ ویژه خودشان تو و جهان را متحول می‌کنند و همه بازی‌ها را به هم می‌زنند. کسانی که قصه‌های زیبا می‌گویند و تو را به چالش می‌کشند و تغییرت می‌دهند. کسانی که به تو اجازه نمی‌دهند که خودت را دستِ‌کم بگیری و افق زندگی‌ات را کوچک بپنداری. این جادوگران با قلب‌های تپنده و پر شور، قبیله اصلی تو هستند و باید کنارشان بمانی. #ويلفرد_پترسون @TAMASHAGAH

🌳زنان و درختان زنان و درختان چقدر به هم شبيه اند هر دو ريشه دارند و برگ و بار می دهند. هر دو بهارهای بسيار دارند و زمستان های بسيارتر. هر دو به نور محتاجند و هر دو نفس می بخشند و زندگی. و در كمين هر دويشان تبرهای‌ بسیار است. برای بريدن ها، برای شكستن ها، برای قطع اميد ها. اما هنر زن بودن، جوانه زدن هاي پی در پی است، حتی وقتی شاخه هايت را شكستند، حتی وقتی ساقه هايت را زدند، حتی وقتی بی رحمیِ تبر، تنت را، تنه ات را از ته بريد. تو اما ريشه ات را نگه دار، دستهايت را به آسمان بلند کن. تو دوباره سبز خواهی شد. ✍️#عرفان_نظرآهاری @TAMASHAGAH

‌ آدم از برکت عشق، خوب می‌شود. از وحشت روحش نجات پیدا میکند و انسان می‌شود. من شبی هستم که او ستاره‌ من است.بی او ظلمت محضم، در تاریکی گم می‌شوم و دیگر حتی خودم را هم نمیتوانم بیابم و به دست بیاورم. نمی‌خواهیم بپذیریم،ولی ما آدم‌ها بی عشق،موجوداتی از دست رفته‌‌ایم. #شاهرخ مسکوب شنیده‌ام که درخت از درخت باخبر است و من گمان دارم که سنگ هم از سنگ و ذره ذره عالم که عاشقان هم‌اند. #هوشنگ‌ابتهاج @TAMASHAGAH

گفت که شیخی و سری پیش رو و راهبری شیخ نیم پیش نیم امر تو را بنده شدم گفت که با بال و پری من پر و بالت ندهم در هوس بال و پرش بی‌پر و پرکنده شدم #مولانای جان @TAMASHAGAH

گوید آن استاد مر شاگرد را ای کم از سگ، نیستت با من وفا؟ استاد به آن شاگرد بی پروا گوید: ای کمتر از سگ آیا با من وفا نداری؟ خود مرا أُستا مگیر آهن گُسِل؟ همچو خود شاگرد گیر و، کُوردِل تو مرا استادی نیرومند و گشاینده دشواری ها مپندار، بلکه همچون خودت، مرا شاگردی کوردل بپندار. یعنی مرا همانند خود، فرض کن نه یک شخص فوق العاده. نه ازمَنَت باری است درجان و روان؟   بی مَنَت  آبی  نمی گردد  روان مگر نه اینست که توانایی جسم و روح تو از من است؟ و اگر من نباشم، آبی به وجود تو نمی رسد. اگر همت و مدد من نباشد آب معرفت و حکمت و عرفان به وجود تو راه نمی یابد. #شرح مثنوی شریف # استاد کریم زمانی @TAMASHAGAH

#عليرضا_افتخاری دل شیدا ای به‌ عشق درخت بالایت مرغِ جانِ رمیده در پرواز آن نه صاحب نظر بود که کند از چنین روی در به روی فراز #سعدی @TAMASHAGAH

هزار گُل اَگرم هست، هر هزار تویی گُل‌اند اگر همه اینان، همه بهار تویی به کار دوستی‌ات بی‌غَشم ، بسنج مرا به سنگ خویش که عالی‌ترین عیار تویی تو جلوه‌ی ابدیت به لحظه می‌بخشی که من هنوزم و در من همیشه‌وار تویی #حسین_منزوی @TAMASHAGAH

می‌گویی که سِرّی با من بگو چگونه سِر با تو گویم؟ که آشکارا می‌گویم فهم نمی‌کنی سِر چگونه فهم کنی؟ من می‌گویم تو خود چیزی دیگر می‌شنوی. اگر سِر گویم چگونه طاقت داری؟ #مقالات شمس تبریزی @TAMASHAGAH

🔰👌 ﻭﻗﺘﻲ ﻧﺎﻧﻮﺍ ﺧﻤﯿﺮ ﻧﺎﻥ ﺳﻨﮕﮏ ﺭﺍ ﭘﻬﻦﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﻭﻥ ﺗﻨﻮﺭ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻱ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ؟ !! ﺧﻤﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﻣﯽ ﭼﺴﺒﺪ! ﺍﻣﺎ ﻧﺎﻥ ﻫﺮﭼﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺍﺯ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺟﺪﺍ ﻣﯽﺷﻮﺩ ... ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ؛ ﺳﺨﺘﯿﻬﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ،ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺗﻨﻮﺭ ﺍﺳﺖ... و ﺍﯾﻦ ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ... ❣ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺳﻨﮓ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﺑﺨﻮﺩ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ... ﺳﻨﮕﻬﺎﺗﻌﻠﻘﺎﺕ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽﻫﺴﺘﻨد... ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻦ، ﺧﺎﻧﻪ ی ﻣﻦ ... ﻣﻦ ... ﻣﻦ .... ﺁﻧﻮﻗﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻨﻮﺭ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﻨﻨﺪ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ✅ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺗﻨﻮﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﭘﺨﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺳﻨﮕﯽ ﻧﻤﯽ ﭼﺴﺒﺪ! ✅ﻣﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﺍیم!؟ ﺳﻨﮓ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺎ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ!؟ @TAMASHAGAH

این شش "میم" رو به همه انتقال بدیم ... و از این هشت "ت" نحس فاصله بگیریم ! @TAMASHAGAH