می‌خواهی راز قدرت مرا بدانی؟ هیچ‌کس ، هیچ‌وقت واقعاً مرا دوست نداشت... ! #غاده_السمان https://eitaa.com/TAMASHAGAH

درویشی و عاشقی به هم سلطانیست گنج ست غم عشق ،ولی پنهانیست ویران کردم بدست خود خانهٔ دل چون دانستم که گنج در ویرانیست #مولانای جان ‌https://eitaa.com/TAMASHAGAH

ای که ازدفترِ عقل،آیتِ عشق ؛آموزی ترسم،این نکته به ‌تحقیق ،ندانی دانست قدرِ مجموعه‌ی گُل ، مرغِ سَحَر دانَد و بس که نه هر کو ، ورقی خواند ، معانی دانست #حافظ https://eitaa.com/TAMASHAGAH

ره عشق منزل ندارد #حسام_الدین_سراج https://eitaa.com/TAMASHAGAH

دلا بگریز از این خانه که دلگیرست و بیگانه به گلزاری و ایوانی که فرشش آسمان باشد... #حضرت_مولانا https://eitaa.com/TAMASHAGAH

اَنا الحَق" تواضعی عظیم باشد زیرا آن که می گوید " من عبد خدایم" دو وجود را اثبات می کند یکی خود را، و یکی خدا را اما آن که " اَنالحَقّ" می گوید، خود را عدم کرد به باد داده، میگوید " اَنالحَقّ " یعنی " من نیستم همه اوست، جز خدا را هستی نیست من به کلّی عدم محضم و هیچم. این است که مردم فهم نمی کنند، این که مردی بندگی کند برای خدا "حِسبه لِلّهِ" آخر، بندگی او در میان است اگر چه آن بندگی برای خداست، اما او خود را می بیند و فعل خود را می بیند و خدای را می بیند، ولی او غرق آب نباشد غرق آب آن کس باشد که درو هیچ جنبشی و فعلی نمانداما جنبش های او جنبش آب باشد #مولانا_"فیه مافیه" https://eitaa.com/TAMASHAGAH

🔸تفاوت مسجد حقیقی که دل اولیا و مردان خداست با مسجد ظاهر و عدم درک تفاوت این دو توسط نادان ها 🍁🍁🍁 اَبْلَهان تَعْظیمِ مَسجد می‌کُنند در جَفایِ اَهْلِ دلْ جِدْ می‌کُنند آن مَجاز است، این حَقیقت ای خَران نیست مَسجد جُز دَرونِ سَروَران مَسجدی کان اَنْدَرونِ اَوْلیاست سَجْده‌گاهِ جُمله است، آن‌جا خداست تا دلِ اَهْلِ دلی نامَد به دَرد هیچ قَرنی را خدا رُسوا نکرد #مثنوی_مولانا 🍂🍂🍂 معنی ابیات: آدم های احمق نسبت به مسجد تعظیم و تکریم کننده هستند ولی صاحبدلان را به سختی آزار می دهند. ای احمق ها, مسجد (و همه عبادتگاهها), صورت و ظاهر هستند و مسجد حقیقی دل انسان های کامل و بزرگان معرفت است. مسجدی که در باطن اولیا است, خداوند در آنجا حضور دارد و محل سجده واقعی آنجا است. تا وقتی که دل مردان خدا دچار رنج و محنت نشود, خداوند هیچ ملتی را رسوا نمی کند. 👇 https://eitaa.com/TAMASHAGAH

🔰 در بیان عظمت وجود آدمی و غفلت او از خویش 🍃🍃🍃🍃🍃 آدمی کوهی‌ست چون مَفْتون شود؟ کوه اَنْدَر مارْ حیران چون شود؟ خویشتن نَشْناخت مِسْکین آدمی از فُزونی آمد و شُد در کَمی خویشتن را آدمی اَرْزان فُروخت بود اَطْلَس خویش بر دَلْقی بِدوخت صد هزاران مار و کُهْ حیرانِ اوست او چرا حیران شُده‌ست و ماردوست؟ 🌼🍃🌼🍃🌼 انسان همانند کوهی بزرگ و استوار است, چرا باید در فتنه گرفتار شود؟ چگونه ممکن است انسانی که همانند کوه است, سرگشته و حیران ماری شود؟ انسان بیچاره خودش را نشناخت و به همین دلیل از کمال خود فرود آمد و گرفتار نقصان شد. انسان خودش را ارزان فروخت. او همانند پارچه ابریشمی است که خودش را به یک لباس ژنده وصل کرده است... https://eitaa.com/TAMASHAGAH

هرگز کعب نباختمی نه به تکلّف، الّا طبعاً دستم به هیچ کار نرفتی هرجا که وعظ بودی آنجا رفتمی #شمس_تبریزی 👈کعب نمی باختم: اهل بازی و لعب نبودم 👈طبعاً: از روی میل و خواسته 🌻🌻🌻 شمس از کودکی خلق و خویی متفاوت داشت. مانند کودکان دیگر اهل بازی و سرگرمی نبود، برعکس هر جا مجلس وعظی بود آنجا حضور می یافت. محزون بود و دلتنگ. اطرافیانش در قیاس به نفس گمان می کردند لابد دلتنگی اش برای نداشتن پول و جامه است. می گفت : ای کاش این جامه را هم که دارم از من بگیرند: مرا گفتندی به خُردگی چرا دلتنگی؟ مگر جامه‌ات می باید یا سیم؟ گفتمی ای کاشکی این جامه نیز که دارم بستدندی. #شمس_تبریزی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

جانا به غریبستان چندین به چه می‌مانی بازآ تو از این غربت ، تا چند پریشانی صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی گر نامه نمی‌خوانی، خود نامه تو را خواند ور راه نمی‌دانی در پنجه ره دانی بازآ که در آن محبس قدر تو نداند کس با سنگ دلان منشین چون گوهر این کانی ای از دل و جان رسته دست از دل و جان شسته از دام جهان جسته بازآ که ز بازانی هم آبی و هم جویی هم آب همی‌جویی هم شیر و هم آهویی هم بهتر از ایشانی چند است ز تو تا جان تو طرفه تری یا جان آمیخته‌ای با جان یا پرتو جانانی نور قمری در شب قند و شکری در لب یا رب چه کسی یا رب اعجوبه ربانی هر دم ز تو زیب و فر از ما دل و جان و سر بازار چنین خوشتر خوش بدهی و بستانی از عشق تو جان بردن وز ما چو شکر مردن زهر از کف تو خوردن سرچشمه حیوانی #مولانا https://eitaa.com/TAMASHAGAH

"توصیف زیبایی" از زبان #دکتر دینانی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

اگر چرخ وجود من از این گردش فروماند بگرداند مرا آن کس که گردون را بگرداند اگر این لشکر ما را ز چشم بد شکست افتد به امر شاه لشکرها از آن بالا فروآید اگر باد زمستانی کند باغ مرا ویران بهار شهریار من ز دی انصاف بستاند #مولانا https://eitaa.com/TAMASHAGAH

قدرتی دارم در سخن در من قوّتی هست خواه قدرتش گو خواهی تأیید الهی. بعضی حیله می‌کنیم برون می‌آریم بعضی برون نمی‌آید. #شمس_تبریزی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

ایمان توجه دل است. روی‌آوری است. و راهیابی دل ثمره‌ی ایمان است. نخست باید رو به او کرد. هزاران چیز کوچک و بزرگ در تقلا هستند تا توجه ما را از او بگردانند. باید سماجت به خرج داد و به تعبیر قرآن استقامت ورزید. بادها تُند می‌وزند اما باید همچنان در توجه به او پای فشرد. به او گوش سپرد. به دست‌هایش چشم دوخت. با او زمزمه کرد... گرچه آن روی‌آوری نخست هم هدایت او است. فضل و پیش‌قدمی اوست. به تو رو کرده که توانسته‌ای به او رو کنی. و نخست او توبه کرده است: ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا (توبه،۱۱۸) ✨پس [خدا] به آنان [توفيق] توبه داد تا توبه كنند.✨ اما توجه قلب و حاضر کردن دل مجاهدت است. ایمان مجاهدت است. توجه دل در جهانی پرتشویش، مجاهدت است. ایمان بیاور: دلت را حاضر کن! «روی آوردن و رسیدن یکی است.» : شمس تبریزی https://eitaa.com/TAMASHAGAH ‌