تأملات طلبگی
♦️استاد احمدی شاهرودی : اولین اقتصاددان عالم اگر برود با یک مجتهد( مثل محقق خویی یا شیخ اعظم) حدود نیم ساعت صحبت کند قطعا این اقتصاددان اول عالم در علمی که در آن تخصص دارد مجاب خواهد شد!!
🔹این همه «خودشیفتگی »و «خود عالم پنداری» از کجا آمده است؟ این حجم از کبر علمی چگونه پدید آمده است؟
چرا برخی حوزویان تصور میکنند همه علوم و معارف بشری و غیربشری در چهار کتاب فقه و اصول حوزه خلاصه شده است و اگر در احکام شرعی عملی فرعی، باسواد باشند محق هستند درباره فیزیک و شیمی و اقتصاد و فلسفه و تاریخ و روانشناسی و حقوق و نجوم و طب و... سخن بگویند؟
#تأمل
#فقه_سنتی
#شهادت_ثالثه
#احمدی_شاهرودی
#فقه
#اصول
👇👇
@Taammolate_talabegi
✍️تأملی بر مساله برده داری در اسلام(12)
♦️اكنون سوال اين است كه مسلمان معاصر با مسأله بردگی چگونه می بايد برخوردكند؟ ساده ترين پاسخ اين است كه امروز برده اي در كار نيست تا موضع گيری درباره آن لازم باشد. به زبان ديگر مسأله عبيد و اماء و احكام مرتبط با آن از حیطه احكام مبتلابه خارج شده است و لزومی به صرف وقت در اين زمينه نيست. اكثر عالمان مسلمان معاصر كوشيده اند با سكوت و نپرداختن به احكام برده داری از كنار مسأله سالم خارج شوند، بي آنكه نفياً و اثباتاً درباره اش سخن بگويند و به مشكلات عديده مسأله پاسخ گويند
♦️اين شيوه حلال مشكل نيست و تنها جواب را به تأخير مي اندازد. برخی از احكام بردگان در متن قرآن آمده است. به اعتقاد مسلمانان مباحث قرآنی مباحث همه زمان ها و همه مكان هاست. به علاوه بسياري از مباحث دینی به طور طبيعي با بحث برده ممزوج است ازقبيل: مباحث كفارات، زكات، خمس، قصاص، ديات، بيع، نكاح، طلاق و جهاد. هيچ فقیهی بدون تعيين موضع قطعي دربارهبرده نمیتواند در مباحث ياد شده اجتهادكند. سالبه به انتفاء موضوع بودن يا مبتلابه نبودن، ضرورت يك بحث علمی را زايل نمي كند.
♦️در مواجهه با مسأله برده داری در بين عالمان معاصر مسلمان دو موضع قابل تفكيك است. موضع اول: پذيرش اصل مسأله برده داری به عنوان یکی از مسائل دینی حتي در عصر ما. موضع دوم: نفی مطلق برده داری به عنوان يك موضع دینی در اين دوران.
ادامه دارد..
#تأمل
#برده_داری
#فقه_سنتی
#اخلاق
#کنیز
#جامعه_شناسی
👇👇
@Taammolate_talabegi
♦️داستان نمک جوراب زوار اربعین یکی از پربازدیدترین سخنان استاد رائفی پور بود که واکنشهای زیادی در پی داشت. ادعایی که آنقدر شور بود که صاحب سخن هم بعداً مجبور شد(آگاهانه یا ناآگاهانه) حرفهای خودش را تکذیب کند .در بالا سه کلیپ قرار داده شده است که لازم است هر سه را با دقت بالایی تماشا کنید . داستان از این قرار بود که استاد رائفی پور [حدوداً 7 سال پیش حوالی سال 93] مدعی شده بود نمک غذای عراقی ها از ماده حاصل از تبخیر آب شستشوی جوراب زوار امام حسین است. او سالها بعد مجبور به توضیحاتی درباره سخنانش شد که بیخ قصه را بیشتر کرد .
♦️ابتدا دو نکته از کلیپ شماره یک:
1- رائفی پور گفته: « تا آنجا نباشی باور نمیتونی بکنی که اینها نمک غذاشون چیه در طول سال.... باور نکردنیه. یعنی فاتحه همه اصول بهداشتی را بخوانید.»
2- و گفته: «مستند فاخری ساخته شد از راهپیمایی اربعین در دوازده اپیزود. اجازه پخش در صدا و سیما داده نشد.
3- و گفته: «تجلی ولایت اهلبیت است . یعنی دارن میرن سمت کشتی حسین بن علی. نور حسین میتابه و مردم رفتارشون یه جور دیگه می شود .
♦️ایشان بعدها در توضیح این سخنانش[کلیپ شماره دو] گفته است:
1- این مستند بخشهایی از آن از تلویزیون پخش شدو بخشهایی هم اجازه پخش پیدا نکرد.
2- یکی دیگر بود که از آب شستشوی جورابهای زوار نمک درست میکرد و برای خودش استفاده میکرد. من دارم یک مثال میزنم.آیا تایید میکنم؟ آیا عمومیت داره؟ آیا همه در عراق این نمک را استفاده میکنند ؟
🔹بررسی و تحلیل:
1) در صحبت اول می گوید مستند اجازه پخش پیدا نکرد و در توجیهش(فایل دوم) می گوید بخشی اجازه پخش پیدا کرد! این تناقضگویی اول.
2) در کلیپ اول می گوید باورت نمیشه که اینها نمک غذاشون چیه. وقتی کسی از لفظ و کلمه «اینها» درباره کسی استفاده کند اشاره به غالب آن مفهوم دارد. مثلاً اگر درباره اصفهانی ها بگویند « غذای اینها کاچی است» یا درباره شمالی ها بگویند «اینها غذای هر روزشان ماهی است» عرف عقلا و اصول و قواعد محاوره به ما می گوید گوینده دارد درباره غالب مردم اصفهان یا شمال سخن می گوید و اینکه کاچی و ماهی در آن دو منطقه، شایع است. پس معنای سخن اول رائفی پور هم می شود« عموم عراقی ها». ولی در سخن دومش که سالها بعد منتشر شده است می گوید کسی که این کار را میکرده یک نفر بوده و عمومیت نداشته است!
3) جالب است که در مصاحبه با خبرگزاری فارس(کلیپ سوم)به کلی اصل سخنش درباره نمک جوراب را منکر می شود و هیچ توجیهی هم نکرده است! اگر آن سخنانتان درباره نمک جوراب ،توجیه دارد پس چرا از اساس ،گفته خود را منکر شدید و اگر منکر شدید که چنین چیزی گفتید پس چرا توجیه می کنید و مقصودتان را بیان می کنید؟این هم تناقضگویی دوم.
4- در کلیپ دوم می گوید من چنین کاری را تایید نکردم. ولی در همان کلیپ همه این کارها را تجلی اهلبیت دانسته که نور امام حسین باعث شده است رفتارشان طور دیگری شود [و مثلاً نمک را از جوراب زوار تهیه کنند]آیا ایشان کاری را که معلول تجلی و نور اهل بیت است بی اساس و باطل می داند ؟ این تناقضگویی سوم.
#تأمل
#رائفی_پور
#بیسوادی
#حوزه
👇👇
@Taammolate_talabegi
تأملات طلبگی
♦️شیخ حسن میلانی
آیت الله قاضی ، علامه طباطبایی ،تفکیکی ها، میرزا مهدی اصفهانی ،حلبی غلط ترین، مزخرف ترین ، بی اساس ترین عقاید و ضد قرآن و روایات را دارند!
#تأمل
#حسن_میلانی
👇👇
@Taammolate_talabegi
✍️تأملی بر مساله برده داری در اسلام (13)
♦️ قرآن کريم و مسأله بردگی(1)
هر بحثی درباره مسأله برده داری در اسلام بدون مطالعه ديدگاه قرآن کريم در اين باره ابتر خواهد بود. موضع قرآن کريم درباره برده داری به شرح زير قابل گزارش است:
🔹۱ـ قرآن کريم هيچ يك از اسباب بردگی را امضا يا تأييد نكرده است. اصولاً قرآن از مبدأ بردگی و اينكه چگونه برده گرفته شود نفياً و اثباتاً بحث نكرده است. بنابراين هيچ يك از اسباب هفت گانه بردگی مستند قرآنی ندارد. قرآن حتي از استرقاق اسراي جنگی بحث نكرده است، چه برسد به اينكه آن را تأييد يا امضا كند.
مهمترين آيه بحث اسير جنگی آیه4 سوره محمد است . در اين آيه درباره اسير جنگی دو راه حل ارائه شده، يكي آزادی بلاعوض و ديگري آزادی با عوض ازقبيل مبادله با اسيران مسلمان يا دريافت غرامت و مانند آن. اما راه حل سومی به نام استرقاق نه در متن آيه آمده نه از آيه قابل استنباط است، بلكه قطعاً استرقاق اسير جنگی قابل استناد به قرآن کريم نيست. آري اين حكم مستفاد از سنت و روايات است كه خواهدآمد.
🔹۲ـ مسأله آزادی بردگان يا اسباب رفع بردگی مورد بحث و عنايت قرآن کريم واقع شده و چهار محور زوال بردگی را به رسميت شناخته است .شامل دو سبب اختياری و دو سبب الزامی به شرح زير:
الف ـ تشويق به عتق: «و ما ادريك ما العقبه، فك رقبه» (بلد۱۲ ـ۱۱) «و تو چه دانی عقبه چيست؟ آزادسازی برده.»
ب ـ تشويق به مكاتبه: «والذين يبتغون الكتاب مماملكت ايمانكم فكاتبوهم ان علمتم فيهم خيراً و آتوهم من مال الله الذي آتيكم» (نور ۳۳) «و كساني از ملك يمين هايتان كه قصد بازخريد خويش را دارند، اگر در آن ها خيری سراغ داريد، آنان را بازخريد كنيد و به آنان (براي كمك به بازخريدشان) از مال الهی (سهمی از زكات) كه به شما بخشيده است، ببخشيد.»
ج ـ آزادي بردگان از طريق زكات: انما الصدقات للفقراء والمساكين و العاملين عليها و المؤلفه قلوبهم و في الرقاب و الغارمين و في سبيل الله و ابن السبيل فريضه من الله و الله عليم حكيم» (توبه ۶۰) «زكات فقط برای تهيدستان و بينوايان و كارگزاران آن و دلجویی شدگان و بردگان و وامداران و هزينه در راه خدا و در راه ماندگان است و فرضيه ای الهی است و خداوند دانای فرزانه است.» از منظر قرآنی يكي از ويژگی های ابرار هزينه كردن برای آزادي بردگان است (بقره ۱۷۷).
د ـ آزادی بردگان به عنوان خصال كفارات: قرآن كفاره سه گناه را آزادی برده قرار داده است: اول ـ قتل خطایی : «و من قتل مؤمنا خطاً فتحرير رقبه مؤمنه» (نساء ۹۲) «هرکس مؤمنی را به خطا بكشد بر اوست كه (به كفاره) برده مؤمنی را آزاد كند.» دوم: كفاره قسم (مائده ۸۹). سوم: كفاره ظهار (مجادله ۳).
ادامه دارد...
#تأمل
#برده_داری
#فقه_سنتی
#اخلاق
#کنیز
#جامعه_شناسی
👇👇
@Taammolate_talabegi