💠تعبد و استمناء . ♦️دو جوان ۱۵ ساله الف و ب را تصور کنید. جوان الف ازدواج می‌کند؛ ولی با همسر خود، شرط ضمن عقد می‌نماید که اصلاً با وی همبستر نشود؛ ولی از همسرش می‌خواهد که در مواقعی برایش استمنا، کند. جوان ب ازدواج نمی‌کند؛ اما در مواقعی استمنا، می‌کند. اکنون فرض کنید از عمر این دو جوان، مثلاً ده سال گذشته؛ طبق فتوای مشهور فقها، جوان الف، به خاطر استمناء توسط همسرش، گناهی مرتکب نشده؛ اما جوان ب، باز طبق فتوای فقها، ده سال گناه انجام داده است. 🔸نکته از هر دوی جوانها در طول ده سال، منی خارج شده و نتیجه عمل هر دو آنها همانند هم است؛ هرچند که یکی به وسیله خود و دومی به وسیله همسرش این عمل را مرتکب شده است. 🔹اینجا مسأله «تعبد» رخ می‌نماید؛ یعنی علماء اسلامی می‌گویند: درست است هر دو عمل به ظاهر یکسان است؛ ولی یکی گناه، و دیگری غیرگناه؛ اما ما حکمت این حکم را نمی‌دانیم و تعبداً می‌پذیریم که مرتکب این عمل «گناه کبیره» نشویم. . سؤال🧐 در کتب تربیتی دینی، برای استمناء مضرات بسیار متنوع روحی و جسمی برشمرده‌اند؛ همانند: ضعف بینایی، پریدگی رنگ، نقصان قوای حافظه، لاغری، ضعف و سستی زیاده از حد، بی‌اشتهایی، کج خلقی، عصبانیت، و ... آیا این مضراتِ استمناء، شامل استمناء توسط همسر نیز هست؟ یا اینکه چون استمناء توسط همسر، حرام نیست؛ خدا مضرات آن را نیز ، بر طرف می‌نماید؟ . 🔷پ.ن استمناء به هر نحوى (جز توسط همسر و کنیز) حرام، بلکه از گناهان کبیره شمرده شده است. (جواهر الکلام، ج۴۱، ص۶۴۷) البته برخى ، استمناء با دست کنیز و همسر را نیز حرام دانسته‌اند.(تذکرة الفقهاء، ج۲، ص۵۷۷) #تأمل #تعبد 👇👇 @Taammolate_talabegi

. ✍ نظرات کاربران: 🔹نکته جالبی که شاید از دیدگاه نویسنده پنهان بوده تاثیرات روانی استمنا در فرد مجرد نظیر عزلت روانی ؛ تضعیف اعتماد به نفس و همچنین تغییر ذائقه جنسی است( به حدی که حتی پس از ازدواج وامکان برقراری رابطه جنسی؛ افراد تنها از استمنا فردی بدون مشارکت شریک جنسی لذت می برند به دلیل انس و الفت با تصورات و خیالات موهوم ). 🔸توصیه میکنم نکات پزشکی شهید پاکنژاد در زمینه استمنا رو مطالعه کنید. 🔹در مورد مشکلات جسمی نیز عمدتا مسئله این است که افراد پس از مدتی در عمل استمنا فردی به اعتیاد روزی‌دو یا سه بار می رسند که در این صورت به علت زیاده روی در عمل استمنا آسیب جسمی زیادی متحمل می شوند. 🔸مشکل اساسی تر نیز مطرح است و آن اینکه با صورت انتزاعی نمی توان مسئله شرعی را بررسی نمود ؛ حقیقتا در ازدواج هیچ فردی از برقراری کامل رابطه جنسی خود را محروم نمی کند و در حقیقت نهی اسلامی برای جلوگیری از ایجاد انحراف جنسی و تامین نیاز جنسی در نهاد خانواده است. در یک رابطه زناشویی سیکل کامل رابطه زناشویی اعم از استمنا ودخول وسایر طرق بر قرار است و انحصاری در نوع خاص وجود ندارد به خلاف حالت استمنا فردی. #نظرات_کاربران #تعبد 👇👇 @Taammolate_talabegi

. ✍ نظرات کاربران: 🔵 پاسخ به شبهه ی «تعبد و استمناء» 1️⃣ آن چه علمای اخلاق در کتب اخلاقی درباره ی مضرات این عمل گفته اند (نک: کتاب گناهان کبیره از مرحوم آیت الله دستغیب)، مربوط به زمانی است که آن را در مقابل احتلام قرار داده اند. و گفته شده که از نظر علمی ثابت شده که خروج این ماده از بدن به نحو احتلام (طبیعی) ضرری ندارد (به نظرم از نظر علمی درست است)، اما خروج آن به نحو استمناء (آن هم در جوان با آن حالات روحی) موجب ضرر (جسمی و روحی) به بدن می شود. اما در این جا استمناء در مقابل ازدواج قرار داده شده است و نظر علمای اخلاق نقل شده، که به نظر می رسد مغالطه ی پنهانی در کلام باشد. بنابراین اگر علمای اخلاق سخن از ضرر آن دارند، مربوط به ضرر آن برای إخراجِ آن است نه برای خروجِ آن. 2️⃣ اما مقایسه ی آن با ازدواج و عمل إخراج منی بدونِ دخول، باز هم قیاس مع الفارق است، زیرا در غیر ازدواج، انجام این عمل به عادت و سپس به اعتیاد و انزوای اجتماعی (گاهی) منتهی می شود و ضررهای جسمی و روحیِ آن (بنا بر گزارش کتاب ها در این زمینه: مثلاً ببینید: کتاب «جوانان چرا») را نمی توان انکار کرد. همچنین ممکن است جوانی که مبتلا به این کار شده، بعدها در روابط با همسرش به مشکل زود انزالی مبتلا شود. اما یک مرد متأهّل، ممکن است این کار را فقط بخاطر جلوگیری از حاملگیِ طبیعیِ زن، انجام دهد یا بخاطر حرام بودنِ رابطه ی جنسی با زنش در زمان های خاص، و یا موارد دیگر. یعنی یک مرد متأهل هرگز این کارش برایش یک عادت نمی شود تا چه رسد به اعتیاد، تا به بیماری جسمی و روحی منتهی شود. 3️⃣ بنابراین به نظر بنده، نمی توان یک جوان مجردی که ـ در شرایطی ـ گرفتار این گناه شده (و با استناد به رحمتِ فراوانِ الهی، گناهش در حدّ آن مقدار نیست که علمای اخلاق می گویند و از گناهان «لَمَم» است که در قرآن به آن اشاره شده)، را با یک جوان متأهل مقایسه کرد. ✅ دو نکته: 1. مثال درست نیست و نخواستم در مثال مناقشه کنم. و اشکال مثال این است که برای بحث علمی باید از مثال واقعی یا فرضیِ محقق الوقوع استفاده کرد نه مثال فرضی که تحقق آن نادر است بلکه معدوم است. 2. انجام این گناه ـ بنابر فرضِ گناه بودنش ـ ممکن است بخاطر گناه بودنش موجب ضرر شود؛ یعنی (به نظر بنده) چنین نیست که گناه فقط ضرر معنوی داشته باشد بلکه بنابر قوانینی که خداوند در جهان قرار داده، گناه موجب ضررهای جسمی هم می شود. در حالی که انجام همین کار ـ در صورتی که گناه نباشد ـ ضرر ندارد. محمد ذکاوت صفت #نظرات_کاربران #تعبد 👇👇 @Taammolate_talabegi