❇️ ضرورت پاسداشت حیثیت علمی حوزه (۲) 📝 شواهد ضعف آگاهی تخصصی آقای علوی بروجردی 🖋 علی اشراقی 🔻 جالب‌تر آن‌جا که مصاحبه شونده، در مقام استدلال بر غلط بودن دخالت فقها در مسائل اقتصاد و بانکداری، موضوع شناسی را صرفا وظیفه متخصص دانسته، وظیفه فقیه را تنها بیان حکم شرعی کلی، فارغ از موضوع محقق می‌داند، اما خود برای اثبات مهم‌ترین گزاره‌اش در مصاحبه -که بسیار مورد پسند رسانه مذکور نیز قرار گرفت!- به اجبار وارد موضوع‌شناسی قراردادهای بانکی می‌شود! آن‌جا که ایشان اصل روند بانکداری غربی را عقلایی و مشروع می‌داند و دخالت فقها در بانکداری را از اساس غلط عنوان می‌کند، و در مقام تبیین مقصود خود به پایین بودن سود وام‌های بانکی و جبران‌کننده‌بودن تورم آن استناد می‌کند و در ادامه نیز به مقایسه آن با کارمزد قرارداد قرض الحسنه اقدام می‌کند! 🔺 این نحوه ورود نادانسته خود ضرورت تلاش فقهای موضوع‌شناس برای فهم عمیق از ماهیت پول، مسائل بانکی و روابط کلان اقتصادی و بر آن اساس، درک نسبت «نرخ بهره» -به عنوان محور کلیدی تحلیل‌های اقتصادی و نیز روابط بانکی و مالی- با موضوع «ربای» محرم در شریعت را یادآور می‌شود. ♨️ بگذریم از نفس مدعای عجیب مذکور که فساد آن برای کسانی که اندک آشنایی با اقتصاد و بانکداری غربی دارند، واضح است. چه آن‌که بانک تجاری، لزوما بنگاهی به دنبال کسب سود است و برای کارایی خود، در هر دو جانب تجهیز و تخصیص میان مدت و بلند مدت عموما نرخ بهره‌ی بالاتر از تورم را دریافت و پرداخت می‌کند. 💢 طبعا در این مجال مختصر، فرصت شرح بیش‌تر نیست؛ اما به نظر می‌رسد اصل توصیه ایشان در واگذاری امر به متخصصین، امری عقلایی و صحیح است و البته بر همین اساس شایسته است که نخست خود ایشان با هر انگیزه‌ که دارند، در حوزه‌هایی تخصصی چون فقه اقتصادی و اقتصاد اسلامی و دیگر علوم انسانی صرفا با اتکا به این سطح آگاهی عمومی، اظهار نظر رسانه‌ای نفرمایند؛ چرا که هم خلاف شأن علمی حوزه فخیم قم با متخصصان متعدد در این موضوعات است و هم ممکن است سبب طمع بیش‌تر برخی جریانات خاص بر بهره‌برداری از امثال ایشان شود. #علوی_بروجردی #اقتصاد_اسلامی #علوم_اسلامی @Tanbiholomah

❇️ صلح و قیام امام حسن علیه السلام برای مفتضح‌کردن معاویه 💠 امام خمینی قدس سره 🔸 از اول تاریخ بشر تا حالا، دولت های جائر را مقابلشان انبیا ایستاده بودند و علما ایستاده بودند، آنها عقلشان نمی رسید؟! خدای تبارک و تعالی که موسی را می فرستد که این شاهنشاه را از بین ببر، خدای تبارک و تعالی مثل من و شما نمی دانست قضیه را که نباید با شاه مخالفت کرد؟! 🔺 در روایت است که، طبری نقل می کند که (ملک الملوک) را پیغمبر فرموده است که منفورترین کلمات است پیش من، یعنی شاهنشاه، این جزء کلمات منفور است که به کسی از بشر نسبت داده شده، این مال خداست. 🔻 از اولی که بساط انبیا بوده است تا زمان رسول اکرم تا بعدها زمان ائمه (علیهم السلام) مرتب مقابله کردند، توی حبس هم بودند مقابله کردند، موسی بن جعفر توی حبس هم مقابله می کرد، حضرت ابی عبدالله با آن تقیه کذائی و کذائی، آن روایت معموله را می فرماید و مقابله می کند با آنها، مقابله می کند؛ با کلام، با تبلیغ، تبلیغ بر ضدشان می کند، مردم را سوق می دهد به خلاف آنها. ♨️ معاویه یک سلطانی بود در آن وقت، حضرت #امام_حسن بر خلافش قیام کرد در صورتی که آنوقت همه با آن مردک بیعت کرده و سلطانش حساب می کردند، حضرت امام حسن قیام کرد تا آن وقتی که می توانست، وقتی که یک دسته علاف نگذاشتند که کار را انجام بدهد، با آن شرایط #صلح کرد که مفتضح کرد معاویه را، آن قدر که حضرت امام حسن معاویه را مفتضح کرد به همان قدر بود که سیدالشهدا یزید را مفتضح کرد. صحیفه نور، امام خمینی، ج، ص ۱۵۳ @Tanbiholomah

❇️ روزی که مسلمان از غیر مسلمان شناخته می‌شود 💠 امام خمینی قدس سره 🔸 #امام_حسن سلام الله علیه آنقدر گرفتاری که از این دوستان و اصحابش داشت از دیگران نداشت. 🔺 اصحابی که توجه نداشتند که امام زمانشان روی چه نقشه دارد عمل کند با خیال کوچکشان با افکار ناقصشان در مقابلش می ایستادند و غارتش کردند، اذیتش کردند و عرض می کنم که شکستش دادند، معاهده با دشمنش کردند و هزار جور بساط درست کردند. گمان نکنید که این مشکلات برای من و شماست، هر چه مشکلات زیادتر باشد، أجرش زیادتر است، الهیتش زیادتر است. 🔻 اگر آدم در حال خیلی وسعت، در حال خیلی تفریح و تفرح، گرایش به اسلام کند، اینکه چیزی نیست، خوب همه وقتی که وقت نتیجه بردن است حاضرند. ✅ آن روزی که برای اسلام زحمت پیش می آید، آن روزی که زحمت و مرارت دارد، آن روزی که خون دارد، آن روزی که رنج دارد،آن روزی که با سر نیزه آدم مقابل است، آن روزی که با توپ و تانک مقابله می کند، آن روز، روزی است که مرد از غیر مرد تمیز داده می شود، مسلمان از غیر مسلمان. آن روز، روزی است که روز أجر است، روزی است که خداوند توجهش را به این ملت کرد. 📚 صحیفه نور، امام خمینی، جلد ۸، صص ۸۹ و ۹۰. @Tanbiholomah

❇️ تبیین معنای «اضطرار» به امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) 🎙مرجع تقلید شیعه، حضرت آیت الله حاج شيخ حسين وحيد خراسانى (سلّمه الله) 📆 ١٤ شعبان ١٤١٥/ ٢٦ دى ١٣٧٣ #انتشار_برای_اولین_بار https://eitaa.com/Tanbiholomah

❇️همه‌پرسی برای مردم‌سالاری یا برای گروکشی جناحی؟ 🖋حسین محمودزاده 🔹همه‌پرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا (موسوم به برگزیت) تبدیل به تجربه‌ای عبرت‌آموز و محل بحث در علوم سیاسی گردید. برای برخی نظریه‌پردازان و تحلیل‌گران سیاسی، این پدیده به نوعی‌ مرز میان دموکراسی سازگار با تخصص‌گرایی را با دموکراسی عوام‌فریبانه‌ی تخصص‌ستیز،‌ که معمولا مرزی خاکستری و نامشخص است، به وضوح نشان داد. همچنین از نظر برخی دیگر از پژوهشگران، مرز میان رفراندوم حقیقی در کارکرد درستش -که مبتنی بر نیازهای واقعی‌ست- و رفراندوم جعلی -که ابزار جناحی بازیگران سیاسی عرصه‌ی حاکمیت است- در فرایند انجام و نتیجه‌ی این همه‌پرسی مشخص شد.* کوتاه سخن، عبرتی که جلوی چشم همه قرار گرفت این بود اگر رفراندوم به جای کارکرد درست خود، تبدیل به ابزار گروکشی سیاسی و جناحی برای غوغاسالاران شود، اتفاقا می‌تواند از بدترین موانع مردم‌سالاری حقیقی به شمار رود. 🔹اخیرا رهبری معظم انقلاب با بیان چند پرسش ساده در مورد همه‌پرسی، لزوم تخصص‌گرایی در امور کلان کشور و پرهیز از غوغاسالاری و عوام‌زدگی را یادآوری کردند؛ از قدیم هم گفته‌اند که انبر را به آتش بگذار تا گنهکار خود را رسوا کند! طبیعی‌ست غوغاسالاران از این پرسش‌ها برآشفتند، و با آب و تاب مغلطه‌ها بافتند. ⁉️ اما سخن ساده بود و پرسش‌ها صریح: آیا امور گوناگون کشورداری تخصصی هستند یا غیرتخصصی؟ 🔹 اگر کسی اعتقاد دارد بزرگ و کوچک امور کشور غیرتخصصی هستند و رای همگان در تمام آن‌ها از ارزش مساوی برخوردار است، چه بسا واقعا جایی برای صحبت با چنین شخصی باقی نمی‌ماند. اما اگر قبول داریم امور گوناگون کشورداری تخصصی هستند، آیا بهترین راه حل جمع بین نظر اکثریت و تخصص‌محوری، این نیست که مردم متخصصین مورد اعتماد خویش را برای تمشیت امور گوناگون و گسترده در دوره‌های مشخص انتخاب کنند، چنان‌که در نظام پارلمانی و رفت و آمد دولت‌ها در تمامی کشورهای مدرن شاهد هستیم؟ ⁉️پرسش دوم نیز ساده‌تر از پرسش اول: غوغاسالارنی که ساعت به ساعت بر طبل رفراندوم می‌کوبند و با انگیزه‌های جناحی، عوام‌گرایی و تخصص‌ستیزی را به جای مردم‌سالاری بر مردم عادی قالب می‌کنند، بگویند کدام کشور توسعه یافته تا به حال چنین روشی انتخاب کرده؟ کدام یک از قبله‌های آمال این جماعت، سیاست‌های کلان استراتژیک و فراقوه‌ای و فراجناحی خویش را، از جنگ سرد گرفته یا قبلش، تا بعدش و تاکنون به رای عمومی گذاشته است؟ برای مثال آیا خطوط کلی سیاست‌ خارجی آمریکا -که در هیچ دولتی تغییر نکرده- تا به حال به رای عمومی مردم گذاشته شده؟ آیا آحاد مردم امریکا در چند دهه‌ی اخیر - چه در همان انتخابات‌های ریاست جمهوری و چه همه‌پرسی مجزا- گزینه‌ای کاملا متفاوت و جدید در سیاست خارجی کشورشان برای انتخاب داشته‌اند؟ ✅هوچی‌گری‌های عده‌ای پس از سخنان رهبری کاملا قابل درک است؛ پرسش‌های ساده، غوغاسالاران را عصبی کرده. * - https://blogs.lse.ac.uk/politicsandpolicy/what-was-wrong-with-the-brexit-referendum-and-what-would-be-wrong-with-a-second/ #رفراندوم https://eitaa.com/Tanbiholomah

🔹استاد میرباقری: ما نیز ضربه‌های کاری وارد کرده‌ایم... https://eitaa.com/Tanbiholomah

❇️تحفه‌ای اصفهانی اندر باب بی‌حجابی (۱) 🖋 علی محمدی 🔹الان که در حدود ساعت 4 بامداد در حال خستگی این مطلب را می‌نویسم، چند ساعتی است که از یک سفر حدود 50 ساعته از اصفهان برگشته‌ام. سفری خانوادگی که در آن باغ پرندگان، سی و سه پل، زینبیه، اکواریم، پارک جنگلی ناژوان را قریب به 25 ساعت از نزدیک مشاهده کرده‌ام. 🔹 و اما گزارشی از این سفر: ➖در اماکنی که ذکر شد (به جز پارک جنگلی ناژوان که تعداد کمتر بود)، تقریبا بین 15 درصد سر برهنه (بی‌حجاب) به چشم می‌آمد. ➖تقریبا به همین مقدار هم محجبه دیده می‌شد. (این تعداد در پارک جنگلی ناژوان بیشتر بود که شاید علت آن این بود که اماکن دیگری که ذکر شد، توریستی‌تر محسوب می‌شوند.) ➖تقریبا اکثر قریب به اتفاق جامعه مذهبی، تذکر لسانی هم نمی‌دهند و با تعدادی از آنها که صحبت کردم قائل بودند: «ما مردم نمی‌توانیم درگیر شویم و این کار حاکمیت است و ما حداکثر بتوانیم به لطافت تمام تذکر لسانی بدهیم». بگذریم که همین ها هم اکثر تذکر لسانی لطیف و لیّن هم نمی‌دادند. ➖به جز بخش «آکواریم»، در بقیه مکانهایی که گفته شد، هیچ تذکر و یا هشداری از توسط متولیان اداره و بخش حراست به مراجعه کنندگان داده نمی‌شد و البته این بار هم یک بنر بزرگ بر سر در همه این اماکن زده بودند که «از دادن خدمات به افراد بی‌حجاب معذوریم و ... و طبق ماده فلانِ قانونِ فلان کسانی که کار حرامی را در سطح عموم جامعه انجام دهند، تا فلان تومان جریمه می‌شوند یا تا فلان تعداد شلاق می‌خورند. ➖ در بخش آکواریوم، چند جوان تقریبا شیک پوش امروزی که ازانتظامات آنجا بودند و هر چند دقیقه یکبار فریاد می‌زدند: «عکسبرداری و فیلمبرداری از ماهیها با فلش ممنوع است»، با دیدن خانومی که شال و روسری به سر نداشت، نه خیلی آهسته و نه خیلی بلند می‌گفتند: «لطفا روسری و شالتان را روی سرتان بیندازید!». این تقریبا مؤثرترین کاری بود که درباره حجاب در این چند روز دیده‌ام. ➖البته بودند افراد مذهبی که هنوزهم به صورت خودجوش پیگیر تذکر زبانی به بی‌حجابها بودند و عرصه را خالی نکرده بودند. در مواردی هم بعضا لااقل به صورت کوتاه، تأثیری هم می‌گذاشتند، ولی با دور شدنشان معمولاً دوباره شالها و روسری ها به وضع قبلی برمی گشت. البته برداشت من این است که در موارد اثرگذاری هم اینکه مخاطب نمی‌دانست اینها مسئولیتی دارند یا بدون داشتن مسئولیت رسمی اقدام به تذکر کرده اند، بی تأثیر نبود. مسئول انتظامات بودن، یکی از وجوه تأثیرگذاری تذکرات لسانی بود. به نظرم می‌رسد که «تذکر لسانی» در نظام معنایی عموم مردم، کاری حاکمیتی است نه عمومی (کاری به اینکه این تلقی درست است یا نه، ندارم.) ➖حدود 3 الی 4 درصد، پا را از بی‌حجابی فراتر گذاشته بودند و برخی با شلوارهای شکاف خورده و برخی با لباسهای کوتاهِ نیم تنه و برخی با پیرهن و دامن و برخی با آرایشهای وحشتناک و برخی با دوچرخه سواری و ...، سعی در افق‌گشایی در عرصه بی‌حجابی داشتند و به قول برخی دوستان، داشتند برای آینده، تصویرسازی و افق‌پردازی می‌کردند. ادامه در فرسته بعد👇 https://eitaa.com/Tanbiholomah

❇️تحفه‌ای اصفهانی اندر باب بی‌حجابی (2) 🖋علی محمدی ➖چند نکته راهبردی را کوتاه و البته صریح عرض می‌کنم: 1️⃣ ایده تذکر لسانی عمومی به این معنا که همه متدینین راه بیفتند و خودجوش تذکر لسانی بدهند، به علت عدم آموزش و مهارت لازم عموم مردم و همچنین به علت به دنبال بهانه بودن دشمن، بسیار پرهزینه است و منتهی به شکاف بیشتر و بیشتر اجتماعی می‌گردد. 2️⃣ بهترین و مطمئن‌ترین راه کوتاه مدت برای کنترل گسترش بی‌حجابی را باید در تذکر لسانی مهربانانه و البته مقتدرانه به سربرهنگان و البته برخورد قاهرانه‌تر با 3 الی 4 درصد هنجارشکنان (بخوانید تن‌نماها)، توسط کادر حراست و انتظامات اماکن جستجو کرد. رسمیت قانونی که به دنبال خود نوعی اقتدار حکومتی را نمایندگی می‌کند، موضعی است که در موارد متعددی که شاهد بودم، طرف منازعه و معارضه قرار نمی‌گیرد؛ بر خلاف امر به معروف و نهی از منکرهای فردی و خودجوش. باید توجه کرد که در حال حاضر بخش زیادی از بی‌حجابان در حال مزه مزه کردن است و هنوز آنقدر بر ادامه این مسیر تصمیم قاطعی نگرفته است، لذا رها کردن فضا و حساسیت‌زدایی از آن بسیار خطرناک است و باعث تقویت موضع ایشان می‌گردد. 3️⃣ البته آنچه گفته شد، اصلا به این معنا نیست که ما نباید «مردمی‌سازی مبارزه با بی‌حجابی» را دنبال کنیم. اساساً راه حل اصلی رفع مشکلات اجتماعی را باید در مردمسالاری دینی جستجو کرد، ولی ـ همانطور که بارها این مسئله محل اختلاف با دوستان عزیزم بوده است ـ ، به جدّ معتقدم که نگاه توده‌ای به حضور و مشارکت مردمی، جز اتلاف انرژی و اصطکاک‌های پرهزینه و فرصت سوز عایدی نخواهد داشت و مرد‌م‌سالاری زمانی امکان تحقق می‌یابد که با هدایت و رهبری دینی صورت گیرد وگرنه آنچه که اتفاق می‌افتد، مردم‌سالاری نخواهد بود، بلکه وضعیت به وضعیت«مردم علیه مردم» تبدیل خواهد شد. مدعای بنده این است که برای ایجاد موقعیت «مردم‌سالاری دینی» در هر پدیده‌ای، باید آن پدیده را به پدیده‌ای سیاسی ـ ملی تبدیل کرد. این مدعا را قدری توضیح می‌دهم: برداشت من این است که هم جریان بی‌حجاب و هم جریان مذهبی در حال وزن کشی و شرایط سنجی است. امروز جریان بی‌حجابی در کشور، در حال تست و در حال ایجاد نمونه‌های موفق همبستگی اجتماعی از طریق بی‌حجابی به عنوان مهمترین فناوری اجتماعی بروز اعتراضات سیاسی خود است و لذاست که بی‌حجابی امروز نه یک پدیده صرفا فرهنگی که اساساً یک اکت و کنش پرقدرت سیاسی است که اگر هزینه‌های این نزاع سیاسی واضح نشود، امکان پیوستن خیل عظیمی از بدنه شل حجاب به بی‌حجابان و یا بی‌حجابان به تن‌نمایان دور از انتظار نخواهد بود. صریحاً عرض می‌کنم امروز نابودکننده ترین راهبرد برای مواجهه با بی‌حجابی، #سیاست_زدایی از این پدیده و فروکاهیدن آن به مثابه یک عارضه فرهنگی و اجتماعی است؛ همانطور که در طرح شورای عالی انقلاب فرهنگی (هم طرح زیست عفیفانه و هم طرح اقدام مشترک) به وضوح قابل مشاهده بود. سیاسی بودن یک فعل، یعنی اینکه مسئله، مسئله‌ی مرگ و زندگی است؛ یعنی مسئله‌ی بقا و عدم بقای یک ملت است؛ یعنی مسئله، حساستر از یک تصمیم شخصی و یا گروهی و یا صنفی است؛ یعنی مسئله، یک مسئله ملی است! سیاست‌زدایی از پدیده بی‌حجابی، نه تنها شرایط پیوستن قشر شل حجاب به بی‌حجاب و بی‌حجاب به تن‌نمایان را فراهم می‌کند، بلکه بالاتر، امکان فعال‌سازی انرژی پنهان و عظیم جریان مذهبی در کشور را هم از دست می‌دهد. سیاست‌زدایی، به معنای این است که مسئله هجمه به هویت ملی در کار نیست و لذا ظرفیت انگیزش و برانگیختن قدرت واقعی مردم متدین ایران به عنوان بزرگترین نیروی اجتماعی دویست سال گذشته ایران را نخواهد داشت. مخدوش شدن هویت ملی، بزرگترین سرمایه انگیزشی ایجاد عزم ملی برای ویرایشها و اصلاحها بزرگ در کشور ایران است که سیاست‌زدایی و فرهنگ‌مالی کردن امور تمدنی، آن را نفی می‌کند و تقلیل می‌دهد. ادامه در فرسته بعد 👇 https://eitaa.com/Tanbiholomah