✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 8⃣9⃣1⃣ #معرفی_کتاب :📚 کتاب «سقیفه» بررسی نحوه شکل گیری حکومت بعد از رحلت حضرت رسول اکرم(صلوات الله علیه و آله)؛ اثر مرحوم علامه سید مرتضی عسگری✍📚👇 @TarikhEslam

✍📚✍📚✍📚✍📚✍ کتاب «سقیفه» @TarikhEslam

📆بیست و هشتم صفر سال ۵۰ هجری قمری، سالروز شهادت دومین اختر تابناک امامت و ولایت حضرت #امام_حسن_علیه_السلام تسلیت و تعزیت باد. «اَللَّهُمَّ صَلَّ عَلَی الْحَسَنِ بْنِ سَیَّدَ النَّبِیَینَ وَوَصِیَّ اَمیرِالْمؤمِنینَ السَّلام ُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ سَیَّدِ الْوَصَیّینَ اَشْهَدُ اَنَّکَ یَابْنَ اَمیرِ الْمْؤمِنینَ اَمینُ اللّهِ وَابْنُ اَمیِنِه عِشْتَ مَظْلُوماً وَ مَضَیْتَ شَهیداً واَشْهَدُ اَنَّکَ الْأِمامُ الزَّکِیُّ الْهادِی الْمهْدِیَّ اَللّهُمَّ صَلَّ عَلَیْهِ وَبَلَّغْ رُوحَهُ وَجَسَدَهُ عَنّی فی هذهِ السّاعَةِ اَفْضَلَ الْتَّحِیَّة» ✍ویژه به مناسبت شهادت امام حسن مجتبی(علیه السلام) :👇 #وقایع_ماه_صفر_المظفر @TarikhEslam

#زندگینامه_اهل_بیت_علیهم_السلام ▪️لقب ایشان مجتبی(برگزیده) و سَیِّد(سرور) و زَکیّ(پاکیزه) و کریم اهل بیت(ع) است. ▪️کُنیه ایشان ابامحمد و ابوالقاسم است. ▪️زادروز : روز پانزدهم ماه رمضان المبارک سال سوم هجری قمری. ▪️زادگاه ：مدینه ▪️مدت امامت：۱۰ سال(از سال۴۰ تا ۵۰) قمری ♦️شهادت：۲۸ صفر سال ۵۰ قمری، در سن ۴۷ سالگی(به نقلی در ۷ صفر همان سال) ▪️مدفن：قبرستان بقیع، مدینه 🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴 ▪️امام حسن(ع) امام دوم شیعیان و چهارمین معصوم می باشد. ▪️پدر ایشان امام علی(ع) امام اول شیعیان و مادر گرامی ایشان حضرت فاطمه زهرا(س) است. 📜تقسیم بندی ادوار عمر شریف امام حسن مجتبی(علیه السلام) :👇 1⃣از زمان ولادت امام حسن(ع) تا رحلت حضرت رسول اکرم(ص) : (از سال ۳ تا ۱۰ هجری= ۷ سال)👇 ایشان کمتر از هشت سال از عمرش را در دوران حیات حضرت رسول اکرم(ص) سپری کرد. در روایتی از امام سجاد(ع) درباره ولادت حضرت(ع) آمده است که؛ 📋《لَمَّا وَلَدَتْ فَاطِمَةُ(س) اَلْحَسَنَ(ع) قَالَتْ لِعَلِيٍّ(ع) : سَمِّهِ! فَقَالَ : مَا كُنْتُ لِأَسْبِقَ بِاسْمِهِ رَسُولَ اَللَّهِ(ص) فَجَاءَهُ رَسُولُ اَللَّهِ(ص) فَأَخرَجَ اِليَهِ فِي خِرقَةِِ صَفرَاءَ، فَقَالَ : أَلَم أَنهَاكُم أَن تُلَفِّوهُ فِي خِرقَةِِ صَفرَاءَ؟!! ثُمَّ رَمَي بِهَا وَ أَخَذَ خِرقَةِِ بَيضَاءَ فَلَفَّهُ فِيهَا، ثُمَّ قَالَ لِعَلِيٍّ(ع) : هَلْ سَمَّيْتَهُ؟ فَقَالَ : مَا كُنْتُ لِأَسْبِقَكَ بِاسْمِهِ فَقَالَ : وَ مَا كُنْتُ لِأَسْبِقَ بِاسْمِهِ رَبِّي!》 ♦️وقتی حضرت فاطمه(س) امام حسن(ع) را به دنيا آورد، به امام علی(ع) گفت : برايش نامی برگزين! امام علی(ع) فرمود : من در نام گذاری او از رسول خدا(ص) پيشی نمی گيرم. تا اين كه حضرت رسول اکرم(ص) تشریف آوردند و طفل را در پارچه زرد رنگی به نزد ایشان بردند و رسول اكرم(ص) فرمود : مگر من به شما نگفته بودم، كه بچه را با پارچه زرد نپيچيد؟! سپس آن پارچه را كناری نهاد و طفل را با پارچه اي سپيد پوشانيد، سپس خطاب به امام علی(ع) فرمودند : آیا او را نامگذاری کرده اید؟ امام علی(ع) عرضه داشت : من در نام گذاری او از شما پيشی نمی گيرم. و رسول اکرم(ص) فرمود : من نیز در نام گذاری او از پروردگارم پيشی نمی گيرم. در این هنگام؛ 📋《فَأَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَى جَبْرَئِيلَ أَنَّهُ قَدْ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ(ص) اِبْنٌ فَاِهْبِطْ إِلَيْهِ فَأَقْرِئْهُ اَلسَّلاَمَ وَ هَنِّئْهُ وَ قُلْ لَهُ : إِنَّ عَلِيّاً(ع) مِنْكَ بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى فَسَمِّهِ بِاسْمِ اِبْنِ هَارُونَ، فَهَبَطَ جَبْرَئِيلُ فَهَنَّأَهُ ثُمَّ قَالَ : إِنَّ اَللَّهَ أَمَرَكَ أَنْ تُسَمِّيَهُ بِاسْمِ اِبْنِ هَارُونَ! قَالَ : وَ مَا كَانَ اِسْمُهُ؟ قَالَ : شَبَّرَ! قَالَ: لِسَانِي عَرَبِيٌّ! قَالَ: سَمِّهِ اَلْحَسَنَ، فَسَمَّاهُ اَلْحَسَنَ(ع)!》 ♦️خداوند متعال به جبرئيل وحي كرد که برای محمد(ص) پسری متولد شده است، پس فرود بیا و او را سلام برسان و او را شادباش بگو و به او بگو : علی(ع) براي تو همانند هارون(ع) برای موسي(ع) است، پس پسرش را به اسم پسر هارون نامگذاری! جبرئيل فرود آمد و از جانب خداوند متعال پيامبر اکرم(ص) را تهنيت و تبریک گفت. سپس عرضه داشت : خداوند عزيز و جليل تو را مي فرمايد كه نوزاد را به اسم پسر هارون نام گذاری کن. حضرت رسول اکرم(ص) پرسيد نام او چه بود؟ جبرئيل گفت : شُبّر! حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : زبان من، عربي است. جبرئيل گفت : او را حسن بنام! پس او را حسن ناميد.(۱) 👤ابن عباس نقل می کند : حضرت رسول اکرم(ص) می فرمود : 📋《اَلْحَسَنُ(ع) وَ اَلْحُسَيْنُ(ع) سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ》 ♦️حسن(ع) و حسين(ع) سرور جوانان اهل بهشتند.(۲) و ایشان در روایتی دیگر فرمودند : 📋《إِنَّ ابْنِی هَذَا سَیِّدٌ》 ♦️فرزندم حسن(ع) سیّد و بزرگوار است.(۳) 👤انس بن مالک روایت می کند : وقتی از پیامبر اکرم(ص) پرسیدند؛ کدامیک از اهل بیت خود را بیشتر دوست می داری؟ حضرت(ص) فرمود : حسن(ع) و حسین(ع) را! بارها رسول اکرم(ص) حسن(ع) و حسین(ع) را به سینه می فشرد و آنان را می بویید و می بوسید.(۴) 👤ابو هریره که از مزدوران معاویه و از دشمنان خاندان امامت است در عین حال، اعتراف می کند که؛ رسول اکرم(ص) را دیدم که حسن(ع) و حسین(ع) را بر شانه های خویش نشانده بود و به سوی ما می آمد، وقتی به ما رسید فرمود : هر کس این دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر که با آنان دشمنی ورزد با من دشمنی نموده است.(۵) @TarikhEslam ادامه مطالب :👇

👤ابن مسعود نقل می کند : 📋《حَمَلَ رَسُولُ اللهِ(ص) الحَسَنَ(ع) وَ الحُسَینَ(ع) عَلَی ظَهرِهِ، الحَسَنُ عَلَی اَضلَاعِهِ الیُمنَی وَ الحُسَینُ عَلَی اَضلَاعِهِ الیُسرَی ثُمَّ مَشَی..》 ♦️حضرت رسول اکرم(ص) حسنین(ع) را بر پشت مبارکشان سوار می کرد، درحالی که حسن(ع) را بر دوش راست خود و حسین(ع) را بر دوش چپ خود، حمل می کرد.(۶) و در روایتی دیگر آمده است که؛ حضرت رسول اکرم(ص) خطاب به اصحاب می فرمود : 📋《إِنَّ اَلْحَسَنَ وَ اَلْحُسَيْنَ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ) رَيْحَانَتِي مِنَ اَلدُّنْيَا》 ♦️حسن(ع) و حسین(ع) دو گل من در دنيا هستند.(۷) 👤ابوبرزه اسلمی می گوید : 📋《أَشْهَدُ لَقَدْ رَأَيْتُ النَّبِيَّ(ص) يَرْشُفُ‏ ثَنَايَاهُ‏ وَ ثَنَايَا أَخِيهِ الْحَسَنِ(ع) وَ يَقُولُ أَنْتُمَا سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَقَتَلَ اللَّهُ قَاتِلَكُمَا وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ جَهَنَّمَ‏ وَ ساءَتْ مَصِيرَاً》 ♦️با چشمان خودم دیدم که رسول اکرم(ص) دندانهای حسین(ع) و برادرش حسن(ع) را می‌ مکید و می‌بوسید و به ایشان می فرمود : شما دو فرزندم، آقای جوانان اهل بهشت هستید، خداوند لعنت کند و بکشد قاتل هر دوی شما را و جهنم را برای او آماده کند و جهنم چه بد منزلگاهی است؟!(۸) 👤غزالی می‌نویسد : حضرت رسول اکرم(ص) به امام حسن(ع) می فرمود : 📋《إِنَّكَ أَشْبَهْتَ خَلْقِي وَ خُلُقِي》 ♦️تو شبیه من هستی، در خلقت ظاهر و در اخلاق!(۹) امام حسن(ع) در زمان حیات پیامبر اکرم(ص) در کنار دیگر اصحاب کساء در ماجرای مباهله حضور داشت و در هنگام رحلت پیامبر(ص)، هشت ساله بود؛ از این رو او را در زمره واپسین طبقهٔ صحابه برشمرده‌اند. 2⃣از زمان رحلت رسول اکرم(ص) تا مرگ عثمان : (از سال ۱۰ تا ۳۵ هجری = ۲۵ سال)👇 بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص)، ۲۵ سال از عمر شریف امام حسن(ع) در دوران خلفای سه گانه سپری شد. ۱)خلیفه اول(از سال ۱۱ تا ۱۳ هجری) : ۲ سال ۲)خلیفه دوم(از سال ۱۳ تا ۲۳ هجری) : ۱۰ سال ۳)خلیفه سوم(از سال ۲۳ تا ۳۵ هجری) : ۱۳ سال امام حسن(ع) بعد از اتمام حکومت این سه خلیفه، جوانی بود ۳۳ ساله! از جزئیات زندگی امام دوم شیعیان در این دوران خبر چندانی در دست نیست که شاید علت آن، انزوای سیاسی امام علی(ع) و فرزندانش باشد. 3⃣از مرگ عثمان تا شهادت امام علی(ع) : (از سال ۳۵ تا ۴۰ هجری = ۵ سال)👇 امام حسن(ع) در دوران حکومت امام علی(ع) در سه جنگ جمل و صفین و نهروان شرکت کرد.(۱۰) در روز جمل فرماندهی جناحی از سپاه امام علی(ع) را بر عهده داشت. امام حسن(ع) در این جنگ، از سوی پدر مامور شد به همراه عمار بن یاسر و قیس بن سعد مردم کوفه را برای پیوستن به سپاه امام علی(ع) بسیج کند. پس ایشان در کوفه برای مردم خطبه‌ای خواند و پس از بیان فضایل و جایگاه امام علی(ع) و پیمان‌ شکنی طلحه‌ و زبیر، آنان را به یاری امام علی(ع) فراخواند.(۱۱) در مسیر بازگشت از جنگ صفین، امام علی(ع) نامه‌ای با محتوای اخلاقی، تربیتی خطاب به فرزندش امام حسن(ع) نوشته است، که درنهج البلاغه غالبا به عنوان نامه ۳۱ آمده است. امام حسن(ع) در زمان شهادت امام علی(ع) کنار ایشان بود و در مراسم تجهیز و خاکسپاری ایشان حضور داشت و به عنوان وصیّ ایشان انتخاب شد.(۱۲) 4⃣از شهادت امام علی(ع) تا شهادت امام حسن(ع) : (از سال ۴۰ تا ۵۰ هجری = ۱۰ سال)👇 امام حسن(ع) از ۲۱ رمضان سال ۴۰ق به مدت ۶ الی ۸ ماه خلیفه مسلمانان بود. خلافت او با بیعت مردم عراق و همراهی سایر سرزمین‌های اطراف آغاز شد. اهالی شام به رهبری معاویه با این خلافت مخالفت کردند. معاویه با همراهی سپاهیانی از شام به جنگ اهل عراق آمد. این جنگ در نهایت به صلح و واگذاری خلافت به معاویه، نخستین خلیفه اموی انجامید.(۱۳) بعد از صلح، امام(ع) از کوفه به مدینه رفت، اما معاویه او را همچنان خطری بزرگ برای حکومت خود می دانست. معاویه تصمیم گرفت، حضرت(ع) را به واسطه همسرش جعده بنت اشعث بن قیس کندی به قتل برساند. معاویه برای جَعده پیغام فرستاد که؛ 📋《أَنِّی مُزَوِّجُکِ یَزِیدَ ابْنِی‏ عَلَى أَنْ تَسُمِّیَ الْحَسَنَ(ع)》 ♦️من تو را به ازدواج پسرم یزید در می آورم به شرط آنکه حسن بن علی(ع) را مسموم کنی و او را به قتل رسانی و هزار درهم نیز برای او فرستاد. جعده نیز با وساطت و پافشاری پدرش، این امر پذیرفت و امام حسن(ع) را به شهادت رساند.(۱۴) 📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۳۸ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۲۵، ص۳۶۰ ۳)الإصابة ابن حجر عسقلانی، ج۲، ص۶۳ ۴)ذخائر العقبى محب الدین طبری، ص۱۲۲ ۵)الاصابه ابن حجر عسقلانی، ج۱۱، ص۳۰ ۶)احقاق الحق شوشتری، ج۱۰، ص۷۲۰ ۷)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۲۶۲ ۸)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۵۷ ۹)احیاء علوم الدین غزالی، ج۶، ص۱۹۷ ۱۰)انساب‌ الاشراف بلاذری، ج۲، ص۲۱۳ ۱۱)الجمل شیخ مفید، ص۳۴۸ ۱۲)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۲۵ ۱۳)حیات فکرى و سیاسى ائمه(ع) جعفریان، ص۱۴۸ ۱۴)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۹ @TarikhEslam

🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂 ✍شش روایت در مدح و منزلت و منقبت #امام_حسن_علیه_السلام :👇 @TarikhEslam

1⃣«جابر بن عبدالله انصاری» نقل می کند که؛ حضرت رسول اکرم(ص) فرمود : 📋《سُمِّيَ اَلْحَسَنُ(ع) حَسَناً لِأَنَّ بِإِحْسَانِ اَللَّهِ قَامَتِ اَلسَّمَاوَاتُ وَ اَلْأَرْضُ وَ اَلْحَسَنُ مُشْتَقٌّ مِنَ اَلْإِحْسَانِ وَ عَلِيٌّ(ع) وَ اَلْحَسَنُ اِسْمَانِ [مُشْتَقَّانِ] مِنْ أَسْمَاءِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ اَلْحُسَيْنُ(ع) تَصْغِيرُ اَلْحَسَنِ》 ♦️حسن(ع) را حسن نامیدند برای اینکه با احسان خداوند آسمان ها و زمین ها برپا شد و حسین(ع) از احسان مشتق شد، و علی(ع) و حسن(ع) دو اسم از اسم های خداوند متعال هستند و حسین(ع) تصغیر حسن(ع) است.(۱) 2⃣در روایتی آمده است که؛ 📋《لَقَد حَجَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ(عَلَيْهِما السَّلاَمُ) خَمْساً وَ عِشْرِينَ حِجَّةً مَاشِياً وَ اِنَّ النَجَائِبَ لَتُقَادَ مَعَهُ》 ♦️همانا حسن بن علی(عليهما السّلام) بیست و پنج سفر پیاده به حج رفت و مرکب هاى راهوار او را بدون سوار همراهش مى کشیدند.(۲) 3⃣در روایتی دیگر نقل شده است که؛ 📋《أَنَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ) خَرَجَ مِنْ مَالِهِ مَرَّتَيْنِ وَ قَاسَمَ اَللَّهَ تَعَالَى مَالَهُ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ وَ تَصَدَّقَ بِهِ》 ♦️همانا حسن بن علی(عليهما السّلام) دو نوبت همه مال خود را در راه خداوند بخشید و سه بار هم مال خود را با خداوند متعال تقسيم كرد(نصف براى خود و نصف در راه خدا) و آن را به فقراء صدقه داد.(۳) 4⃣«ابن صباغ مالکی» می‌ نویسد : 📋《الكَرَمُ وَ الجُودُ غَرِيزَةُ مَغرُوسَةُ فِيهِ[حَسَنِ بْنُ عَلِیٍّ(علیهما السلام)]》 ♦️کرَم و جُود، غریزه‌ای بود که حسن بن علی(عليهما السّلام) کاشته شده بود.(۴) 5⃣«سیوطی» می‌نویسد : 📋《وَ كَانَ الحَسَنُ(رَضِي اللهُ عَنهُ) لَهُ مَنَاقِبَ كَثِيرَةََ، سَيِّدَاً، حَلِيمَاً، ذَا سَكِينَةِِ وَ وَقَارِِ وَ حِشمَةِِ، جَوَادَاً، مَمدُوحَاً》 ♦️حسن بن علی(علیهما السلام) دارای امتیازات اخلاقی و فضائل انسانی فراوانی بود؛ او شخصیتی بزرگوار، بردبار، باوقار، متین، سخی و بخشنده، و مورد ستایش مردم بود.(۵) 6⃣«واصل بن عطا» می‌گوید : 📋《کَانَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ(علیهما السلام) عَلَیْهِ سِیمَاءُ الْأَنْبِیَاءِ وَ بَهَاءُ الْمُلُوکِ》 ♦️حسن بن علی(علیهما السلام) دارای سیمای پیامبران و هیبت پادشاهان بود.(۶) 📚منابع : ۱)بحار الانوار مجلسی، ج ۴۳، ص۲۵۲ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۱۵۴ ۳)کشف الغمة اربلی، ج۱، ص۵۵۵ ۴)الفصول المهمة ابن الصباغ، ج۲، ص۷۰۷ ۵)تاريخ الخلفاء سيوطی، ج۱، ص۱۴۵ ۶)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۳۳۸ @TarikhEslam

👤حضرت رسول اکرم(ص) می فرماید : 📋«بِى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبِى طَالِبِ(ع) اهْتَدَيتُم وَ بِالْحَسَنِ(ع) اُعْطيتُمُ الإْحسَانُ وَ بِالْحُسَينِ(ع) تَسعَدُونَ!» ♦️به وسيله منِ رسول خدا(ص) هشدار داده شديد و به وسيله على(ع) هدايت مى‏ يابيد و به وسيله حسن(ع) احسان مى‏ شويد و به وسيله حسين(ع) عاقبت به خیر و سعادتمند و خوشبخت مى‏ شويد!(۱) #امام_علی_علیه_السلام #امام_حسن_علیه_السلام #امام_حسین_علیه_السلام 📚منبع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۳۵، ص۴۰۵ @TarikhEslam

🏴یا کریم اهل بیت(علیهم السلام)🏴 👤کریم یعنی..👇 #امام_حسن_علیه_السلام @TarikhEslam

✅در بین اهل بیت(علیهم السلام) فقط یک امام به [کریم اهل بیت(ع)] ملقب است و آن هم امام حسن مجتبی(علیه السلام) است. ✍اما کریم کیست؟! کریم؛ ۱)کسی است که قبل از اینکه سائل درخواستش را بکند، شروع به بخشش می کند. (الِابْتِدَاءُ بِالْعَطِيَّةِ قَبْلَ الْمَسْأَلَةِ) ۲)کسی است که بی منّت و بدون هیچ چشم داشتی می بخشد، برخلاف (واهب) که در قبال بخشش، توقع چیزی را دارد. ۳)کسی است که برای خودش چیزی را نگه نمی دارد و همه را به دیگران مى‌بخشد، برخلاف (سخیّ) که هم برای خودش نگه می دارد و هم به دیگران می بخشد! ۴)کسی است که همه چیزش را می بخشد و چیزی برای خودش نگه نمی داره، برخلاف (جواد) که می بخشد، اما برای خودش چیزی را هم نگه می دارد! ۵)کسی است که وقتی سائل از نزدش بازگردد، دیگر نیازمند محسوب نمی شود، برخلاف (باذل) که فقط به اندازه رفع نیاز سائل، به او می بخشد! ۶)کسی است که بخشش او هیچگاه تمام نمی‌شود، و کرامتش همیشگی است، برخلاف (منعم) که عطای او گاهی به خاطر مصلحت قطع می گردد. ۷)کسی است که به همه می بخشد و میان سائلان فرقی نمی گذارد، برخلاف (محسن) که سائلان را گلچین می کند. ۸)کسی است که بیشتر از آنچه که خداوند بر او واجب نموده، پرداخت می نمايد، برخلاف (جواد) که (يُؤَدِّي مَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ) به همان میزان که خداوند بر او واجب نموده، پرداخت می نمايد. . 👤در روایتی نقل شده است که؛ 📋«أَنَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ(ع) خَرَجَ مِنْ مَالِهِ مَرَّتَيْنِ وَ تَصَدَّقَ بِهِ» ♦️همانا امام حسن(ع) دو نوبت همه مال خود را در راه خداوند بخشید و آن را به فقراء صدقه داد.(۱) 👤ابن صباغ مالکی عالم اهل سنت می‌ نویسد : 📋«الكَرَمُ وَ الجُودُ غَرِيزَةُ مَغرُوسَةُ فِيهِ» ♦️کرم و جود، غریزه‌ای بود که در امام حسن(ع) کاشته شده بود.(۲) 📝باید که برای تو کـــرَم خانه بسازند از بس که زیاد است، گدایی که تو داری! 📚منابع : ۱)کشف الغمة اربلی، ج۱، ص۵۵۵ ۲)الفصول المهمة ابن الصباغ، ج۲، ص۷۰۷ @TarikhEslam

✅ابوالعباس حمیری از علمای قرن سوم(چهارم) هجری در کتاب [قرب الاسناد] به نقل از ابوالبختری می نویسد : امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمودند : 📋«أَنَّ اَلْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ(عَلَیهِ السَّلَامُ) كَانَ يَزُورُ قَبْرَ اَلْحَسَنِ(عَلَیهِ السَّلَامُ) فِي كُلِّ عَشِيَّةِ جُمُعَةٍ» ♦️#امام_حسین_علیه_السلام هر شام جمعه به‌ زیارت #امام_حسن_علیه_السلام می رفتند.(۱) ‌ 🖋یعنی کسی که ۱۲۴ هزار پیغمبر در حسرت زیارت او هستند، خودِ او، زائر امام‌ حسن‌(علیه‌السلام) است. 📚منبع : ۱)قرب الإسناد حمیری، ص۱۳۹ @AsnadolMasaeb

⚔ماجرای ترور نا فرجام #امام_حسن_علیه_السلام به دستور معاویه!👇 @TarikhEslam

✅بعد از صلح امام حسن(ع) با معاویه، امام حسن(ع) از کوفه به مدینه رفت، اما امام(ع) همچنان برای معاویه خطری بزرگ محسوب می شد. معاویه تصمیم گرفت، حضرت(ع) را به واسطه همسرش جعده بنت اشعث بن قیس کندی به قتل برساند. معاویه برای جَعده پیغام فرستاد که : 📋《أَنِّی مُزَوِّجُکِ یَزِیدَ ابْنِی‏ عَلَى أَنْ تَسُمِّیَ الْحَسَنَ(ع)》 ♦️من تو را به ازدواج پسرم یزید در می آورم به شرط آنکه حسن بن علی(ع) را مسموم کنی و او را به قتل رسانی! 📋《وَ بَعَثَ إِلَيهَا بِمِائَةِ أَلفَ دِرهَمِِ فَقَبِلَت》 ♦️و هزار درهم نیز برای جعده فرستاد و جعده نیز با وساطت و پافشاری پدرش اشعث پذیرفت. تا اینکه روزی که امام حسن(ع) روزه بود، جعده زهر را در شیر ایشان ریخت و در هنگام افطار به امام(ع) داد، امام(ع) مقداری از آن را نوشید و بلافاصله زهر را احساس کرد و فرمود : «إِنَّا للّه وإِنّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ»! از آن پس، امام(ع) پیوسته لخته‌های خون بالا می‌آورد. طولی نکشید که آثار زهر در بدن امام(ع) ظاهر شد و زمانی که لحظه شهادت امام حسن(ع) نزدیک شد، آن حضرت(ع) برادرش امام حسین(ع) را طلب کرد و در آن لحظات پایانی به ایشان فرمود : 📋《یَا أَخِی! إِنِّی مُفَارِقُکَ وَ لَاحِقٌ بِرَبِّی جَلَّ وَ عَزَّ وَ قَدْ سُقِیتُ السَّمَّ》 ♦️اى برادر! مرا مسموم کرده اند و به زودى از تو جدا مى‏ شوم و به دیدار پروردگار خود، نائل مى‏ گردم.(۱) 👤عمر بن اسحاق می گوید : 📋《كُنْتُ مَعَ اَلْحَسَنِ(ع) وَ اَلْحُسَيْنِ(ع) فِي اَلدَّارِ فَدَخَلَ اَلْحَسَنُ(ع) اَلْمَخْرَجَ ثُمَّ خَرَجَ فَقَالَ : لَقَدْ سُقِيتُ اَلسَّمَّ مِرَاراً مَا سُقِيتُهُ مِثْلَ هَذِهِ اَلْمَرَّةِ لَقَدْ لَفَظْتُ قِطْعَةً مِنْ كَبِدِي فَجَعَلْتُ أَقْلِبُهَا بِعُودٍ مَعِي!》 ♦️من با امام حسن(ع) و امام حسين(ع) در خانه بوديم، پس امام حسن(ع) براى تطهير ببيت الخلاء رفت و وقتی بيرون آمد فرمود : بارها به من زهر دادند و هيچ گاه مانند اين بار نبود، همانا پاره ای از جگرم افتاد كه با چوبى كه همراهم بود، آن را حركت دادم! امام حسین(ع) به ایشان عرض کرد : 📋《مَنْ سَقَاكَهُ؟》 ♦️چه كسى به تو زهر داده‌ است؟ امام حسن(ع) فرمود : 📋《مَا تُرِيدُ مِنْهُ؟ أَ تُرِيدُ قَتْلَهُ؟ إِنْ يَكُنْ هُوَ هُوَ فَاللَّهُ أَشَدُّ نَقِمَةً مِنْكَ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ هُوَ فَمَا أُحِبُّ أَنْ يُؤْخَذَ بِي بَرِيءٌ!》 ♦️از او چه می خواهى‌؟ آيا می خواهى او را بكشى‌؟ اگر آن كسى باشد كه من می دانم خشم و عذاب خداوند بر او بيش از توست، و اگر او نباشد، من دوست ندارم بي گناهى بخاطر من گرفتار شود.(۲) 👤جُنادَةِ بن اَبی اُمَیه می گوید : 📋《دَخَلْتُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ(ع) فِی مَرَضِهِ الَّذِی تُوُفِّیَ فِیهِ وَ بَیْنَ یَدَیْهِ طَشْتٌ یُقْذَفُ فِیهِ الدَّمُ وَ یَخْرُجُ کَبِدُهُ قِطْعَةً قِطْعَةً مِنَ السَّمِّ الَّذِی أَسْقَاهُ مُعَاوِیَةُ》 ♦️پس از مسموم شدن امام حسن مجتبی(ع) در لحظات آخر عمر شریفان، به حضور ایشان شرف یاب شدم. دیدم در پیش روی ایشان، طشتی گذاشته شده و پاره پاره جگر مبارکشان به خاطر زهری که معاویه به وسیله جعده به ایشان خورانیده بود، در آن طشت ریخته می شود. عرض کردم، چرا خود را درمان نمی کنید؟ حضرت(ع) فرمودند : 📋《بِمَاذَا أُعَالِجُ الْمَوْتَ؟》 ♦️مرگ را به چه چیز علاج می توان کرد؟ و من هم گفتم : «إِنَّا للّه وإِنّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ!» جناده در ادامه می گوید : 📋《ثُمَّ انْقَطَعَ نَفَسُهُ وَ اصْفَرَّ لَوْنُهُ حَتَّى خَشِیتُ‏ عَلَیْهِ》 ♦️سپس نفَس حضرت(ع) به شماره افتاد و رنگ مبارکش زرد شد به طورى که بر آن حضرت(ع) ترسناک شدم. در این هنگام؛ امام حسین(ع) وارد شدند. 📋《فَانْکَبَّ عَلَیْهِ حَتَّى قَبَّلَ رَأْسَهُ وَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ ثُمَّ قَعَدَ عِنْدَهُ وَ تَسَارَّا جَمِیعَاً》 ♦️آن حضرت(ع)، امام حسن مجتبی(ع) را در بر گرفت و سر مبارکش و میان دو دیدگانش را بوسید و نزدش نشست، پس مقدارى آهسته با هم صحبت کردند. سپس ندای «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‏» بلند شد.(۳) در نقلی؛ در این هنگام امام حسین(ع) به نزد برادرش امام حسن(ع) آمد، وقتی چشمش به برادر افتاد، گریه کرد، امام حسن(ع) از برادرش علت گریه کردن را جویا شد. امام حسین(ع) فرمود : 📋《أَبْكِي لِمَا يُصْنَعُ بِكَ》 ♦️گریه ام برای رفتار بدی است که با تو می شود. امام حسن(ع) فرمود : 📋《إِنَّ الَّذِي يُؤْتَى إِلَيَّ سَمٌّ يُدَسُّ إِلَيَّ فَأُقْتَلُ بِهِ وَ لَكِنْ لَا يَوْمَ كَيَوْمِكَ يَا أَبَا عَبْدِ الله!》 ♦️ظلم و ستمی که بر من می شود همین زهری است که به من داده می شود و به سبب آن به قتل می رسم، ولی بدان که هیچ روز و سرنوشتی مانند روز و سرنوشت تو نمی باشد ای ابا عبدالله!(۱) 📚منابع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، صص۱۷_۱۸ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۶ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۱۳۹ ۴)امالی شیخ صدوق، ص۱۱۵ @TarikhEslam

#پرسش_و_پاسخ سوال4⃣7⃣1⃣ : روز شهادت #امام_حسن_علیه_السلام «هفتم صفر» می باشد یا «بیست و هشت صفر»؟ ✍پاسخ این سوال در بیان #استاد_حامد_کاشانی :👆 به این لینک هم مراجعه شود :👇 http://www.mehrnews.com/news/4739774 @TarikhEslam

🏴آنچه در لحظات پایانی عمر شریف #امام_حسن_علیه_السلام گذشت!👇 @TarikhEslam

✅از امام علی(علیه السلام) نقل است که؛ من، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع)، پیش رسول خدا(ص) بودیم که ناگهان، نگاهی به ما کرد و گریست. گفتم : یا رسول الله(ص)! برای چه می گریید؟ فرمودند : 📋《أَبْكِي مِمَّا يُصْنَعُ بِكُمْ بَعْدِي!》 ♦️به آن چه پس از من بر شما فرود خواهد آمد. گفتم : یا رسول الله(ص)! آن چیست؟ بعد حضرت(ص) درباره امام حسن فرمود : 📋《أَبْكِي من طَعْنَةِ الْحَسَنِ(ع) فِي الْفَخِذِ وَ السَّمِّ الَّذِي يُسْقَى》 ♦️گریه ام از آن نیزه ای است که بر پای حسن(ع) می زنند و از زهری که او را مسموم می سازد!(۱) علامه مجلسی می نویسد : 📋《دَسَّ مُعَاوِیَهُ إِلَی عَمْرِو بْنِ حُرَیْثٍ وَ الْأَشْعَثِ بْنِ قَیْسٍ وَ إِلَی حُجْرِ بْنِ الْحَارِثِ وَ شَبَثِ بْنِ رِبْعِیٍّ دَسِیساً أَفْرَدَ کُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ بِعَیْنٍ مِنْ عُیُونِهِ أَنَّکَ إِنْ قَتَلْتَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ(ع) فَلَکَ مِائَتَا أَلْفِ دِرْهَمٍ وَ جُنْدٌ مِنْ أَجْنَادِ الشَّامِ وَ بِنْتٌ مِنْ بَنَاتِی》 ♦️معاويه مخفيانه نزد عمرو بن حريث و اشعث بن قيس و حجر بن حجر و شبث بن ربعى مأمورانى جداگانه فرستاد و به هر كدام نويد داد اگر حسن بن على(ع) را بكشيد، دويست هزار درهم خواهيد گرفت و علاوه بر آن سركرده لشكرى از لشكريان شام شده و دخترى از دخترانم را به شما خواهم داد. 📋《فَبَلَغَ الْحَسَنَ(ع) فَاسْتَلْأَمَ وَ لَبِسَ دِرْعاً وَ کَفَرَهَا وَ کَانَ یَحْتَرِزُ وَ لَا یَتَقَدَّمُ لِلصَّلَاهِ بِهِمْ إِلَّا کَذَلِکَ》 ♦️هنگامی که اين خبر به سمع مبارك امام حسن مجتبی(ع) رسید، حضرت(ع) پس از آن، زره به تن مبارك نموده و آن را زير لباس مخفى مى‌كردند و حتّى الامكان از اجتماعات احتراز مى‌فرمودند و در نماز جماعت حاضر نمى‌شدند مگر با زره! تا اینکه؛ 📋《فَرَمَاهُ أَحَدُهُمْ فِی الصَّلَاهِ بِسَهْمٍ فَلَمْ یَثْبُتْ فِیهِ لِمَا عَلَیْهِ مِنَ اللَّأْمَهِ فَلَمَّا صَارَ فِی مُظْلَمِ سَابَاطَ ضَرَبَهُ أَحَدُهُمْ بِخَنْجَرٍ مَسْمُومٍ فَعَمِلَ فِیهِ الْخَنْجَرُ》 ♦️در يكى از روزها شخصى در هنگام نماز، تيرى به حضرت(ع) پرتاب كرد ولى به واسطه داشتن زره، آن تير به بدن امام(ع) اصابت نكرد و بار ديگر وقتى امام(ع) در تاريكى ساباط‍‌ مدائن عبور مى‌كردند، شخصى كه در تعقيب آن حضرت(ع) بود با خنجرى مسموم حمله كرد و ضربتى به امام عليه السّلام زد، و ضربت كارگر واقع شد.(۲) که بعدها این زخمِ حضرت(ع) معالجه شد. امام حسن مجتبی(ع) قبل از صلح با معاویه در «ساباط» به دلیل خیانت برخی فرماندهان و نبود اصحابی برای جنگ با معاویه، از پیشنهاد صلحی که معاویه به امام(ع) داده بود، سخن به میان آورد و خطبه خواندند و سپس به خیمه خود بازگشتتند. در این میان، سپاه امام(ع) گفتند : 📋《كَفَرَ وَاللَّهِ الرَّجُلُ! ثُمَّ شَدُّوا عَلَى فُسْطَاطِهِ فَانْتَهَبُوهُ حَتَّى أَخَذُوا مُصَلَّاهُ مِنْ تَحْتِهِ ثُمَّ شَدَّ عَلَيْهِ عَبْدُ الرَّحْمَنِ أَزْدِيُّ فَنَزَعَ مِطْرَفَهُ‏ عَنْ عَاتِقِهِ فَبَقِيَ جَالِساً مُتَقَلِّداً السَّيْفَ بِغَيْرِ رِدَاءٍ!》  ♦️به خدا قسم، اين مرد کافر شده است و بـه خيمه ی حضرت(ع) حمله ور شدند! حتى سجاده ايشان را از زير پايش غارت کردند و عبدالرحمن ازدى به طرف آن بزرگوار یورش برد و مِطرَف (شال بزرگى که روى شانه ها انداخته مي شود) را از گردن آن حضرت(ع) کشید، پس آن حضرت(ع) در حالي که شمشيرش را به گردن آويخته بود، نشست.(۳) ابن اثیر می نویسد : هنگامی که معاویه به امام حسن مجتبی(ع) پیشنهاد صلح داد، مردم به گرمی آن را پذیرفتند. امام حسن(ع) در خطبه ای پیشنهاد معاویه را به اطلاع لشکر خود رسانید و فرمود : 📋《أَلا وَ إِنَّ مُعَاوِيَةَ دَعَانَا إِلَى أَمْرٍ لَيْسَ فِيهِ عِزٌّ وَلا نَصَفَةٌ، فَإِنْ أَرَدْتُمُ الْمَوْتَ رَدَدْنَاهُ عَلَيْهِ، وَحَاكَمْنَاهُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ بِظُبَا السُّيُوفِ، وَإِنْ أَرَدْتُمْ الْحَيَاةَ قَبِلْنَاهُ، وَ أَخَذْنَا لَكُمُ الرِّضَا》 ♦️بدانید همانا معاویه ما را به امری فرا می خواند که نه عزّت ما در آن است و نه مطابق با انصاف است. اگر دارای روحیه شهادت طلبی هستید، درخواستش را رد کنیم و دست به شمشیر ببریم تا خداوند سبحان میان ما حکم کند، ولی اگر زندگی دنیا را می طلبید، خواسته اش اجابت کرده و رضایت شما را فراهم کنیم. هنگامی که کلام امام حسن(ع) به این جا رسید : 📋《فَنَادَاهُ الْقَوْمُ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ : الْبَقِيَّةَ! الْبَقِيَّةَ! فَلَمَّا أَفْرَدُوهُ أَمْضَى الصُّلْحَ》 ♦️مردم از هر سو فریاد برآوردند که ما زندگی و بقای دنیایی را می خواهیم. با این سخن، صلح را بر امام(ع) تحمیل کردند و امام(ع) پس از آن که از آن ها جدا شد، صلح با معاویه را امضاء نمود.(۴) 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۱۳۴ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۳۳ ۳)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۱ ۴)اسدالغابه ابن اثیر، ج۲، ص۱۳ @TarikhEslam