✍پاسخ：
وقتی «طلحه» و «زبیر» به همراه «عایشه» از مکه به سمت بصره در حال حرکت بودند، لشگر جمل به آبگاه «حوأب» رسید.
«حوأب» نام منطقه ای است که تقریبا مابین مکه و بصره قرار دارد.
سپس سگ های حوأب بر عایشه پارس کردند.
عایشه به محمد بن طلحه گفت :
📋《مَا يُقَالُ لِهَذَا الْمَاءِ الَّذِي نَحْنُ بِهِ؟》
♦️اسم این آبگاه چیست؟
محمّد گفت : اینجا حوأب است!
عایشه در این هنگام گفت :
📋《إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ! رُدُّونِي! رُدُّونِي!》
♦️مرا برگردانید! مرا برگردانید!
محمّد دلیلش را پرسید.
عایشه گفت : از رسول خدا(ع) شنیدم که به زنان خود می فرمود :
📋《أَيَّتُكُنَّ يَنْبَحُهَا كِلابُ الْحَوْأَبِ؟》
♦️سگهای حواب بر کدام یک از شما پارس خواهد کرد؟(۱)
و در نقلی دیگر؛
رسول اکرم(ص) می فرمود :
📋《إِنَّ إِحْدَاكُنَّ تَنْبَحُهَا كِلاَبُ اَلْحَوْأَبِ، فِي اَلتَّوَجُّهِ إِلَى قِتَالِ وَصِيِّي، عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع)》
♦️همانا روزی سگهای «حوأب» به یکی از شما زنان پارس می کند، در حالی که شما عازم جنگ با وصی من علی بن ابی طالب(ع) هستید!(۲)
در این هنگام عایشه تصمیم به بازگشت گرفت که عبدالله بن زبیر سراسیمه خود را نزد عایشه[که خاله او محسوب می شد] رساند.
عبدالله گفت :
📋《كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ هَذَا الْمَاءَ الْحَوْأَبُ!
وَجَاءَ بِخَمْسِينَ مِنْ بَنِي عَامِرٍ فَشَهِدُوا وَحَلَفُوا عَلَى صِدْقِ عَبْدِ الله》
♦️کسی که گمان کرده اینجا حواب است دروغ می گوید و سپس عبدالله پنجاه نفر از اعراب بنی عامر را آورد و آنان به دروغ سوگند یاد کردند که اینجا حوأب نیست! و بر صدق دروغ آلود عبدالله قسم دروغ خوردند.(۳)
و به نقل شیخ صدوق؛
📋《فَكَانَتْ أَوَّلَ شَهَادَةٍ شُهِدَ بِهَا فِي اَلْإِسْلاَمِ بِالزُّورِ》
♦️این سخن نخستین گواهی است که در اسلام به دروغ گفته شد.(۴)
📚منابع：
۱)۳)أنساب الأشراف بلاذری، ج۲، ص۲۲۴
۲)۴)من لا يحضره الفقيه شیخ صدوق، ج۳، ص۷۴
@TarikhEslam
👤خوشحالی «عایشه بنت ابوبکر» در دو جا طبق منابع اهل سنت!👇
@TarikhEslam
✅طبق منابع اهل سنت عایشه دو جا ابراز خوشحالی کرده است!
1⃣هنگام شهادت #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها :👇
عالم اهل سنت ابى يعقوب يوسف بن إسماعيل لمعانى معتزلی حنفی(متوفی سال ۶۰۶ ه.قمری) که یکی از اساتید حنفیِ ابن ابی الحدید است، می نویسد :
📋《ثُمَّ مَاتَتْ فَاطِمَةُ(س) فَجَاءَ نِسَاءُ رَسُولِ الله(ص) کُلُهُنَّ إلَىٰ بَنِی هَاشِمٍ فِی الْعَزَاءِ إلَّا عَائِشَةُ فَإنَّهَا لَمْ تَأتَ وَ أظْهَرَتْ مَرَضَاً وَ نُقِلَ إلَىٰ عَلِیٍّ(ع) عَنْهَا کَلَامٌ یَدُلُّ عَلَى السُّرُورٍ》
♦️پس از شهادت حضرت فاطمه(س) تمام همسران رسول خدا(ص) برای تسلیت گفتن، نزد بنی هاشم آمدند، اما عایشه نیامد و خود را به مریضی زد.
به امیرالمومنین(ع) نیز اخباری رسید که عایشه از شهادت حضرت فاطمه(س) ابراز خوشحالی کرده است.(۱)
2⃣هنگام شهادت #امام_علی_علیه_السلام :👇
ابوالفرج إصفهانی(متوفی سال ۳۵۶ه.قمری) دانشمند پرآوازه و مقبول نزد اهل سنت، در كتاب مقاتل الطالبيين با سند صحيح از ابوالبختری نقل می کند و می نویسد :
📋《لَمَّا اَن جَاءَ عَائِشَةَ قَتْلَ عَلِیٍّ(علیه السلام) سَجَدَتْ》
♦️وقتی خبر شهادت امام علی(ع) به عائشه رسيد، سجده شکر به جا آورد.(۲)
📚منابع :
۱)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۹، ص۱۹۸
۲)مقاتل الطالبيين أبو الفرج اصفهانی، ج۱، ص۱۱
@TarikhEslam
👤علت کینه «عایشه بنت ابی بکر» نسبت به #امام_علی_علیه_السلام !👇
@TarikhEslam
✍این نکته قابل انکار نیست که کینه‌هایی از سوی عایشه نسبت به امام علی(علیه السلام) وجود داشته است.
امیرالمؤمنین(ع) سابقه این امر را در مواردی برمی‌شمارد، از جمله این که؛
📋《أَحَدُهَا تَفْضِيلُ رَسُولِ اَللَّهِ(ص) لِي عَلَى أَبِيهَا》
♦️نخست اينكه رسول اکرم(ص) مرا بر پدر او برترى مى‌داد.
📋《ثَانِيهَا لَمَّا آخَى بَيْنَ أَصْحَابِهِ آخَى بَيْنَ أَبِيهَا وَ بَيْنَ عُمَرَ بْنِ اَلْخَطَّابِ وَ اِخْتَصَّنِي بِأُخُوَّتِهِ》
♦️دوم اينكه چون رسول اکرم(ص) ميان اصحاب خود عقد برادرى بست، ميان پدرش و عمر بن خطاب برادرى قرار داد ولی رسول اکرم(ص) مرا به برادرى خود مخصوص كرد.
📋《ثَالِثُهَا وَ أَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِ بِسَدِّ أَبْوَابٍ كَانَتْ فِي اَلْمَسْجِدِ لِجَمِيعِ أَصْحَابِهِ إِلاَّ بَابِي فَلَمَّا سَدَّ بَابَ أَبِيهَا وَ صَاحِبِهِ وَ تَرَكَ بَابِي مَفْتُوحاً فِي اَلْمَسْجِدِ تَكَلَّمَ فِي ذَلِكَ بَعْضُ أَهْلِهِ》
♦️سوم آنكه رسول اکرم(ص) مقرر كرد درهاى خانه‌هاى همۀ اصحاب كه به مسجد گشوده مى‌شد، بسته شود مگر در خانۀ من و چون در خانۀ پدرش[أبوبكر] و دوست پدرش[عمر] را بست و در خانۀ مرا گشوده باقى گذاشت.
📋《رَابِعُهَا أَعْطَانِي اَلرَّايَةَ [يَوْمَ خَيْبَرَ] فَصَبَرْتُ حَتَّى فَتَحَ اَللَّهُ تَعَالَى عَلَى يَدَيَّ》
♦️چهارم آنكه روز جنگ خيبر، رسول اکرم(ص) پرچم را به من داد و من پایداری کردم، تا اینکه خداوند باب خیبر را با دستان من فتح نمود.
📋《[خَامِسُهَا] بَعَثَ رَسُولُ اَللَّهِ(ص) أَبَاهَا بِسُورَةِ بَرَاءَةَ وَ أَمَرَهُ أَنْ يَنْبِذَ اَلْعَهْدَ لِلْمُشْرِكِينَ وَ يُنَادِيَ فِيهِمْ فَمَضَى حَتَّى اِنْحَرَفَ فَأَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَى نَبِيِّهِ أَنْ يَرُدَّهُ وَ يَأْخُذَ اَلْآيَاتِ فَيُسَلِّمَهَا إِلَيَّ فَسَلَّمَهَا إِلَيَّ فَصَرَفَ أَبَاهَا بِإِذْنِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كَانَ فِيمَا أَوْحَى إِلَيْهِ اَللَّهُ أَنْ لاَ يُؤَدِّيَ عَنْكَ إِلاَّ رَجُلٌ مِنْكَ وَ كُنْتُ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ(ص)》
♦️پنجم آنكه رسول اکرم(ص) پدر او را براى ابلاغ سورۀ برائت گسيل داشت و به او دستور داد پيمان با مشركان را لغو كند و او حركت كرد، آنگاه خداوند به پيامبرش وحى كرد كه او را برگرداند و آيات را از او بگيرد و به من تسليم كند، و پدر او مى‌دانست اين فرمان خداست، و خداوند به رسول اکرم(ص) وحى فرموده بود كه اين آيات را بايد مردى از تو ابلاغ كند و من از پيامبر بودم و او از من!
📋《[سَادِسُهَا] كَانَتْ عَائِشَةُ تَمْقُتُ خَدِيجَةَ بِنْتَ خُوَيْلِدٍ وَ تَشْنَؤُهَا شَنَآنَ اَلضَّرَائِرِ وَ كَانَتْ تَعْرِفُ مَكَانَهَا مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ(ص) فَيَثْقُلُ ذَلِكَ عَلَيْهَا》
♦️ششم آنكه عايشه بر خديجه دختر خويلد خشمگين بود و او را خوش نمى‌داشت.
همچنان كه زنهاى يك مرد نسبت به يكديگر اين چنين‌اند و عايشه مى‌دانست كه رسول اکرم(ص) بسيار به ياد خديجه(س) است و خاطرۀ او را پاس مى‌دارد و اين موضوع هم بر او سنگین مى‌آمد.(۳)
همانطور که گفته شد، بعد از جنگ جمل قدرت و پایگاه خلافت از مدینه به کوفه انتقال یافت و امام علی(ع) بعد از جنگ جمل به مدینه باز نگشت و از بصره به کوفه رفت.
از طرفی هم امام علی(ع) عایشه را بعد از جنگ روانه مدینه کرد.(۱)
📚منبع :
۱)الجمل و النصرة شيخ مفید، ص۲۱۸
@TarikhEslam
✅امام حسن مجتبی(ع)، به شهادت تاریخ، فردی بسیار شجاع و با شهامت بود و هرگز ترس و بیم در وجود او راه نداشت.
امام حسن مجتبی(ع) در هر سه جنگی که در زمان خلافت امام علی(ع) رخ داد، حضور داشت.
در جنگ جمل، امام حسن(ع) از سوی پدر مامور شد به همراه عمار بن یاسر و قیس بن سعد مردم کوفه را برای پیوستن به سپاه امام علی(ع) بسیج کند.
او در کوفه برای مردم خطبه‌ای خواند و پس از بیان فضائل امام علی(ع) و پیمان شکنی طلحه و زبیر و بر ملا ساختن فتنه عایشه، آنان را به یاری امام علی(ع) فراخواند.
در طی خطبه ایراد شده حدود نُه هزار نفر از کوفیان به سپاه امام علی(ع) ملحق شدند.(۱)
امام حسن(ع) در جنگ جمل، فرمانده جناح راست سپاه بود و در رکاب پدر خود امیرمؤمنان امام علی(ع) در خط مقدم جبهه می جنگید و از یاران دلاور و شجاع علی(ع) سبقت می گرفت و بر قلب سپاه دشمن حملات سختی می کرد.
هنگامی که پس از گفتگوها و اتمام حجت، جنگ آغاز شد و به فاصله کمی پیمان شکنان شکست خورده و طلحه و زبیر کشته شدند، در میانه جنگ مردمانی که اطراف شتر عایشه را گرفته بودند، به سختی از هودج عایشه دفاع می کردند، و هر دسته که کشته می شدند دسته دیگر جای آنها را گرفته و سرسختانه مقاومت می کردند.
امام علی(ع) که متوجه شد تا آن شتر سر پاست، این نادانان و فریب خوردگان از مقاومت خویش دست برنمی دارند و آشوب و فتنه خاموش نمی شود، در صدد بر آمد تا هر چه زودتر آن شتر را از پای درآورد و از طرفی هم درباره هودج عایشه آمده است :
📋《وَ اُتِی بِالجَمَلِ فَاَبرَزَ وَ عَلَیهِ عَائِشَةُ فِی هَودَجِهَا وَقَد اَلبَسَت دَرعَاً وَ ضُرِبَت عَلَی هَودَجِهَا صَفَائِحُ الحَدِیدِ》
♦️عائشه، سوار بر شتر وارد معرکه شد؛ در حالی که بر هودجی نشسته بود و زره بر تن داشت و بر هودج او صفحه‌های از آهن کوبیده شده بود.(۲)
ابن شهر آشوب می نویسد :
امیر المؤمنین(ع) در روز جمل پسرش محمد بن حنفیه را طلبید و نیزه خود را به او داد و فرمود :
شتر عایشه را هدف این نیزه قرار ده و آن را از پای درآور!
محمد نیزه مخصوص پدر را گرفته و حمله کرد، ولی بنو ضبه(که اطراف شتر عایشه بودند و به سختی از آن حمایت می کردند) مانع پیشرفت او شده و او را از رسیدن به شتر بازداشتند، و محمد به ناچار نزد پدر بازگشت.
📋《فَانْتَزَعَ الْحَسَنُ(ع) رُمْحَهُ مِنْ يَدِهِ وَ قَصَدَ قَصْدَ الْجَمَلِ وَ طَعَنَهُ بِرُمْحِهِ وَ رَجَعَ إِلَى وَالِدِهِ وَ عَلَى رُمْحِهِ أَثَرُ الدَّمُ》
♦️در این وقت امام حسن مجتبی(ع) پیش رفت و نیزه را از او گرفت و به سوی شتر عایشه حمله کرد و خود را بدان رسانده و نیزه اش را به او زد و بازگشت در حالی که خون آن شتر بر نیزه بود.(۳)
پس شتر عایشه با حمله امام حسن مجتبی(ع) از پای در آمد.
سالها گذشت تا اینکه؛
امام حسن(ع) توسط جعده بنت اشعث مسموم شد و طولی نکشید که آثار زهر در بدن امام(ع) ظاهر شد و زمانی که لحظه شهادت امام حسن(ع) نزدیک شد، آن حضرت(ع) برادرش امام حسین(ع) را طلب کرد و در آن لحظات پایانی به ایشان فرمود :
📋《یَا أَخِی! إِنِّی مُفَارِقُکَ وَ لَاحِقٌ بِرَبِّی جَلَّ وَ عَزَّ وَ قَدْ سُقِیتُ السَّمَّ》
♦️اى برادر! به زودى از تو جدا مى شوم و به دیدار پروردگار خود، نائل مى گردم.
مرا مسموم کرده اند و امروز پاره جگرم در میان طشت افتاد؛ می دانم چه کسى این جفا را بر من کرده و این ظلم از کجا سرچشمه گرفته؛ من در پیشگاه خدا با وى دشمنى خواهم کرد؛ ولی سوگند به حقى که بر تو دارم از تو می خواهم که این پیشآمد و مرتکب آن را تعقیب مکن و منتظر قضای الهی درباره من باش.
📋《فَإِذَا قَضَیْتُ فَغَمِّضْنِی وَ غَسِّلْنِی وَ کَفِّنِّی وَ احْمِلْنِی عَلَى سَرِیرِی إِلَى قَبْرِ جَدِّی رَسُولِ اللَّهِ(ص) لِأُجَدِّدَ بِهِ عَهْداً ثُمَّ رُدَّنِی إِلَى قَبْرِ جَدَّتِی فَاطِمَهَ بِنْتِ أَسَدٍ(س) فَادْفِنِّی هُنَاکَ》
♦️هر گاه من از دنیا رفتم چشم مرا بپوشان و غسل بده و کفن کن و بر تختخه ای (تابوتی) گذارده؛ کنار مزار جدم رسول خدا(ص) ببر تا تجدید عهدى کنم.
سپس مرا به سوی قبر جده ام فاطمه بنت اسد[مادر امام علی(ع)] منتقل کن و در آنجا به خاک بسپار.
سپس فرمود :
به زودى خواهى دید جمعى به این گمان که مى خواهى مرا در کنار قبر جدم به خاک بسپاری براى جلوگیرى گرد هم مى آیند و مقابلتان می ایستند.
اکنون به تو سفارش مى کنم براى خاطر خدا سعى کن در پاى جنازه من، خونی ریخته نشود.
سرانجام امام حسن(ع) به شهادت رسید.
@TarikhEslam
ادامه مطالب :👇
امام حسین(ع) طبق وصیت، برادر را غسل داد و کفن کرد و بر روى سریری گذاشت تا براى آخرین وداع، بدن مطهرش را کنار قبر مقدس رسول خدا(ص) ببرد.
مروان و سایر بنی امیه که جزو دار و دسته او بودند یقین کردند که مردم مشایعت کننده قصد دارند، بدن مطهر را در کنار رسول خدا(ص) به خاک بسپارند.
از این رو خود را مجهز به تجهیزات نبرد کردند و با اجتماع خود راه را بر کاروان عزادار بستند.
📋《فَلَمَّا تَوَجَّهَ بِهِ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ(ع) إِلَى قَبْرِ جَدِّهِ رَسُولِ اللَّهِ(ص) لِیُجَدِّدَ بِهِ عَهْداً أَقْبَلُوا إِلَیْهِمْ فِی جَمْعِهِمْ وَ لَحِقَتْهُمْ عَائِشَهُ عَلَى بَغْلٍ وَ هِیَ تَقُولُ مَا لِی وَ لَکُمْ تُرِیدُونَ أَنْ تُدْخِلُوا بَیْتِی مَنْ لَا أُحِبُّ》
♦️همین که امام حسین(ع) بدن مبارک را به سوی مزار شریف حرکت دادند، تا تجدید عهدی با جدش رسول خدا(ص) کرده باشد؛ طرف مقابل (پیروان سقیفه) در قالب جماعتی در مقابلشان صف آرایی کردند و مانع آنها شدند. عایشه هم سوار بر قاطری به جمع آنها ملحق شد؛ در حالی که می گفت :
📋《مَا لِی وَ لَكُمْ تُرِیدُونَ أَنْ تُدْخِلُوا بَیْتِی مَنْ لَا أُحِبُّ؟!!》
♦️ما را با شما چه کار؟! می خواهید کسی را وارد خانه من کنید که محبتی و ارادتی نسبت به او ندارم؟
ابن عباس خطاب به عایشه گفت :
📋《تَجَمَّلْتِ وَ تَبَغَّلْتِ وَ لَوْ عِشْتِ تَفَيَّلْتِ،
لَکِ التُسعُ مِن الثُّمنِ وَ فِی الکُلِّ تَصَرَّفتِ》
♦️یعنی به روز جنگ بصره (جمل) بر شتر سوار شدی و امروز بر استر، با آنکه خدا و رسول خدا(ص) تو را امر نموده اند که از خانه بیرون نیایی و اگر زنده بمانی محتمل است که بر فیل سوار شوی، و تو را از میراث رسول خدا(ص) نُه یک از هشت یک می رسد، یعنی از هفتاد و دو حصّه یک حصّه چه او را هشت زن دیگر بود و تو، همه را تصرف کرده ای و خانه را خانه خود نام نهاده ای!(۴)
در نقلی دیگر ابن عباس خطاب به عایشه گفت :
📋《وَا سَوْأَتَاهْ! یَوْمَاً عَلَى بَغْلٍ وَ یَوْمَاً عَلَى جَمَلٍ تُرِیدِینَ أَنْ تُطْفِئِی نُورَ اللَّهِ وَ تُقَاتِلِینَ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ ارْجِعِی》
♦️این چه رسوائى است؟
عایشه! روزى بر استر و روزى بر شتر! (اشاره به جنگ جمل) می خواهى نور خدا را خاموش کنى و با دوستان خدا بجنگى؟ بازگرد!
از آنچه می ترسیدى خیالت راحت باشد که ما طبق وصیت، بدن مطهر را اینجا دفن نمی کنیم خوشحال باش که تو به هدفت رسیدى؛ ولی خدا هر گاه که باشد انتقام اهل بیت عصمت را از دشمنانشان خواهد گرفت.
در این هنگام امام حسین(ع) فرمود :
📋《وَ اللَّهِ لَوْ لَا عَهْدُ الْحَسَنِ(ع) إِلَیَّ بِحَقْنِ الدِّمَاءِ وَ أَنْ لَا أُهَرِیقَ فِی أَمْرِهِ مِحْجَمَهَ دَمٍ لَعَلِمْتُمْ کَیْفَ تَأْخُذُ سُیُوفُ اللَّهِ مِنْکُمْ مَأْخَذَهَا وَ قَدْ نَقَضْتُمُ الْعَهْدَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ وَ أَبْطَلْتُمْ مَا اشْتَرَطْنَا عَلَیْکُمْ لِأَنْفُسِنَا》
♦️به خدا سوگند! اگر برادرم با من پیمان نبسته بود که در پاى جنازه او خونی ریخته نشود می دیدید که چگونه شمشیرهاى الهى از نیام بیرون مى آمد و دمار از روزگار شما درمی آوردند.
شما همان روسیاهانی هستید که عهد میان ما و خودتان را شکستید و شرائط آن را باطل ساختید. آنگاه جنازه مظلوم امام مجتبى علیه السلام را به طرف بقیع برده و در کنار قبر جده اش فاطمه بنت اسد به خاک سپردند.(۵)
📚منابع :
۱)الجمل شیخ مفید، صص۲۶۱_۲۴۴
۲)انساب الاشراف بلاذری، ج۲، ص۲۳۹
۳)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۲۱
۴)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۴۴
۵)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۹
@TarikhEslam
✅«أبوعبدالله محمد بن خلفۀ الوشتانی الآبی المالکی» (متوفی سال ۸۲۸ هجری قمری) عالم بزرگ اهل سنت در کتاب «اکمال اکمال المعلم» که شرح کتاب «صحیح مسلم» می باشد، آورده است که؛
پس از آن که «اسماء بنت عمیس» مانع ورود عایشه بر پیکر حضرت فاطمه(سلام الله علیها) شد، عایشه ضمن توهین به دردانه حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) چنین گفت :
📋«جَعَلَتْ لَهَا مِثْلَ هَوْدَجِ الْعَرُوسِ»
♦️بدن او [فاطمه(سلام الله علیها)] را در چیزی مثل کجاوه ی عروس قرار داده اند!
📚منبع :
برگرفته از کتاب اکمال اکمال المعلم، ج۶، ص۲۸۱
@TarikhEslam
📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍
7️⃣5️⃣1️⃣ #معرفی_کتاب :📚
کتاب «نقش عایشه در تاریخ اسلام» بیان گزاره های تاریخی درباره نقش (عایشه بنت ابی بکر) در تاریخ اسلام به زبان فارسی و ترجمه کتاب «عایشه و ادوار حیاتها» اثر مرحوم علامه سید مرتضی عسکری✍📚👇
@TarikhEslam
📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚
🌐برای خرید یا مطالعه این کتاب به لینک زیر مراجعه کنید :👇
🆔 https://noorlib.ir/book/info/21920
@TarikhEslam
🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️
🕌شب نوزدهم ماه مبارک رمضان مصادف با اولین شب قدر و ضربت خوردن بر فرق مبارک حضرت امیر المومنین #امام_علی_علیه_السلام توسط اشقی الاشقیاء عبدالرحمن بن ملجم مرادی(لعنت الله علیه)
#وقایع_ماه_رمضان_المبارک
@TarikhEslam
✍گزارش لحظه به لحظه و مستند از ماجرای شهادت حضرت امیر المومنین #امام_علی_علیه_السلام از ابتدای نقشه ترور در مکه تا لحظه دفن مخفیانه ایشان در نجف اشرف :👇
#روز_شمار_شهادت_امیرالمومنین
#وقایع_ماه_رمضان_المبارک
@TarikhEslam
1⃣نقشه ترور در مکه توسط سه تن از خوارج!👇
#امام_علی_علیه_السلام
#روز_شمار_شهادت_امیرالمومنین
@TarikhEslam
✅شیخ مفید می نویسد :
در سال چهل هجری قمری، سه تن از خوارج همدیگر را در مکه ملاقات کردند و با هم به مذاکره پرداختند و پس از اتمام مراسم حج، سوگند یاد کردند که سه تن را که به اعتقاد خودشان مسئول وضع اسفبار مسلمانان بودند را بکشند.
و با انگیزه ی انتقام از کشتار یارانشان در نهروان، آنها را از میان بردارند.
📋《فَقَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مُلْجَمٍ : أَنَا أَكْفِيكُمْ عَلِيّاً(ع)!
وَ قَالَ الْبُرَكُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ التَّمِيمِيُّ : أَنَا أَكْفِيكُمْ مُعَاوِيَةَ!
وَ قَالَ عَمْرُو بْنُ بَكْرٍ التَّمِيمِيُّ : أَنَا أَكْفِيكُمْ عَمْرَو بْنَ الْعَاصِ!
وَ تَعَاقَدُوا عَلَى ذَلِكَ وَ تَوَافَقُوا عَلَيْهِ وَ عَلَى الْوَفَاءِ وَ اتَّعَدُوا لِشَهْرِ رَمَضَانَ فِي لَيْلَةِ تِسْعَ عَشْرَةَ ثُمَّ تَفَرَّقُوا》
♦️عبدالرحمن بن ملجم گفت : من مسئول کشتن علی(ع) می شوم.
برک بن عبدالله تمیمی نیز گفت : من مسئول کشتن معاویه می شوم.
و عمرو بن بکر تمیمی نیز مسئولیت قتل عمروعاص را بر عهده گرفت.
سپس یکی روانه شام شد تا معاویه را بکشد و دیگری روانه مصر شد تا عمرو عاص را ترور کند و عبدالرحمن بن ملجم مرادی هم برای به شهادت رساندن امام علی(ع) روانه ی کوفه شد.
مکان کشتن را در حین نماز و زمان روز کشتن را هفدهم ماه رمضان تعیین نمودند و سپس متفرق شدند.(۱)
📚منبع :
۱)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۱۸
@TarikhEslam
✅پس از ورود ابن ملجم به کوفه، بلافاصله او پیش مردان قبیله اش کنده رفت، اما نیتش را بر ملا نکرد، چرا که می ترسید در همه جا فاش شود.
بزرگ قبیله کنده اشعث بن قیس کندی بود.
همان کسی که امام صادق(ع) از آنان به عنوان منفورترین خانواده در تاریخ یاد کردند و فرمودند :
📋《إِنَّ اَلْأَشْعَثَ بْنَ قَيْسٍ شَرِكَ فِي دَمِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ(ع) وَ اِبْنَتُهُ جَعْدَةُ سَمَّتِ اَلْحَسَنَ(ع) وَ مُحَمَّدٌ اِبْنُهُ شَرِكَ فِي دَمِ اَلْحُسَيْنِ(ع)》
♦️أشعث بن قیس کندی در خون امیر المؤمنین امام علی(ع) شریک بود و دخترش جعده امام حسن مجتبی(ع) را مسموم کرد و پسرش محمد در خون امام حسین(ع) شرکت کرد.(۱)
پس براساس منابع تاریخی، اشعث از ماجرای شهادت امام علی(ع) آگاهی داشته است.
یعقوبی می نویسد :
هنگامی که ابن ملجم برای کشتن امام علی(ع) به کوفه رفت، یک ماه در منزل اشعث اقامت گزید و در این مدت شمشیرش را آماده می‌کرد.(۲)
📚منابع：
۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۲۸
۲)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۱۲
@TarikhEslam