✍️ پرسش عاشورايي: 🔶يکي از شبهاتي که امروزه در فضاي مجازي مطرح شده، اين است: «برخي از بزرگان شيعه در آثار خود نوشته اند که امام حسين (عليه السلام) به عمر سعد پيشنهاد کرد که بگذارد او به شام برود و با يزيد دست بدهد (بيعت کند)». 🔷 پاسخ اجمالي شبهه اين است: عمر سعد پس از گفت‌وگو با امام حسين (عليه السلام)، در نامه اي به ابن زياد، نوشت که حسین بن علی پيشنهاد داده است که بگذراند او به شام برود و با یزید دست بدهد (بیعت کند). در واقع, عمر سعد چون از جنگيدن با امام حسین (علیه السلام) اکراه داشت و مي خواست راهي پيدا کند و بدون رویارویی با امام به مُلک ري دست يابد، آن سخن را به دروغ به حضرت نسبت داد. در این باره، برخي از بزرگان شيعه (با وجود جایگاه بلند علمی شان, چون تخصص تاریخی نداشته اند) دچار اشتباه شده، و بدون توجه به دروغ بودن ادعای عمر سعد، تصور کرده اند که امام حسين (عليه السلام) واقعاً چنان پيشنهادي را داده است. 🔹پاسخ بیشتر را در مقاله: «جايگاه مذاکره با دشمن در قيام امام حسين (عليه السلام)» ⏫ ⏫ ⏫ بخوانيد. #پرسمان_عاشورایی #مذاکره_در_کربلا 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴 در سالگرد ارتحال مرحوم استاد پيشوايي، يادش را گرامي مي داريم. 🖊یادنوشته ای دربارۀ مرحوم استاد مهدی پیشوایی بسم الله الرحمن الرحيم استاد مهدي پيشوايي (متولد مشگين‌شهر، سال 1321؛ متوفای قم، 23 مرداد 1400) از رجال حوزوي پیشگام در تألیف و تدریس در تاریخ اسلام و اهل‌بیت (عليهم السلام) بود. از ميان آثار متعدد او، کتاب‌ سیره پیشوایان بیش از چهل بار چاپ و به چندین زبان ترجمه شده و برای دهه ها یکی از منابع درس تاریخ ائمه در حوزه های علمیه و آشنا برای بسیاری از طلاب و روحانیان بوده است. همچنین کتاب تاریخ اسلام او، که برای تدریس در دانشگاه ها، تأليف و حدوداً چهل بار چاپ شده، از متون پُرمخاطب آموزشي است. اين استاد فقيد از سال 1381 مديريت گروه تاريخ مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خميني را بر عهده گرفت و منشأ آثار علمي فراوان، به‌ويژه دو اثر برجسته شد: نخست: کتاب تاريخ قيام و مقتل جامع سيدالشهداء (عليه السلام) که با راهبري و نظارت علمي ایشان، به قلم حدود بيست پژوهشگر در مدت تقريباً ده سال، در دو جلد تأليف شد. اين اثر، مقتلي مستند و متناسب با نياز عموم خوانندگان، به‌ويژه مبلغان و ذاکران حسینی است و به لطف الهي با اقبال گسترده، مواجه و بارها تجديد چاپ و به دريافت رتبه در چند جشنوارة علمي نايل شده است. همچنين با نظارت ايشان، گزيدة آن نيز منتشر شده و با پي‌گيري‌هايشان تا روزهاي پاياني زندگي‌شان، ترجمة عربي آن در دست چاپ است؛ دوم: فصلنامة پژوهشي تاريخ اسلام در آينة پژوهش، از نخستين نشريات تاريخي در حوزه (با 50 شماره تاکنون)، که مرحوم پيشوايي، مؤسس و سردبير آن بود و در مقالات آن، افزون بر معيارهاي علمي، بر جنبه‌هاي ارزشي و سودمندي، توجه ويژه داشت. ايشان با بياني علمي و دلنشين؛ ساليان متمادي در راديو معارف، به‌ويژه در برنامة «پرسمان تاريخي» و نيز در «شبکة جهاني ولايت»، حضوري تأثيرگذار داشت. همچنين عضو هيئت تحريريه و نهايتاً سردبير نشرية پُرسابقة مکتب اسلام بود، و نيز با فصلنامة پژوهشي کلام اسلامي (تحت اشراف آيت‌الله سبحاني) همکاري داشت. استاد پيشوايي، حقيقتاً عالمی خدوم و وارسته بود. مراتب والای علم را با عمل، ادب و حُسن خُلق آمیخت و پیوسته در حراست از ساحت پیشوایان معصوم و ترویج معارف مکتب اهل‌بيت کوشید. نظم، پشتکار و انصاف علمی همراه با اخلاص، فروتنی، صفا و صمیمیت، از او شخصیتی کم نظیر ساخته بود. در پژوهش و تألیف، به هنجارهای اجتماعی و باورهای همگاني، توجه داشت و هم زمان از معیارهاي علمی و نیز از قداست ها مرزبانی مي‌کرد. در جايگاه يکي از استادان حوزوی پيش‌کسوت در دانش تاريخ، ميان تاريخ‌پژوهان و عامة مردم (مخاطبان راديو معارف) محبوب و محترم بود. از عمق جان، دوست‌دار نظام مقدس جمهوري اسلامي، و در حد توان، خدمتگزار این نظام بود، و در جايگاه مشاوري امين و کاردان، مسئولان حوزه و مراکز گونه‌گون فرهنگي، علمي و هنري را از مشورت‌ها و مساعدت‌هاي خويش بهره‌مند مي‌ساخت. استاد پیشوایی در جلسات هفتگی گروه تاریخ مؤسسۀ امام خمینی(ره)، حضوری منظم و مستمر، تأثیرگذار و خاطره انگیز داشت. بی تکلف و خودمانی، و صمیمی و گرم؛ هم شنوندۀ خوبی بود و هم خود سنجیده و به جا سخن میگفت و به هنگام و با بیانی شیرین، هم نشینانش را از تجارب علمی و عملی، و گاه خاطرات شنیدنی اش بهره مند می ساخت. در تصمیم گیریها به نظر جمعی بسیار اهمیت می داد. به مسائل سیاسی، فرهنگی و علمی کاملاً توجه داشت. از فساد، ظلم و انحرافات، به شدت متأثر و رنجور، و گاه خشمگین میشد و در حد توان، پیگیری و چاره اندیشی میکرد. در همان جلسات، در يک بازة زماني تقريباً ده‌ساله با مديريت ايشان، کتاب مقتل جامع سيدالشهداء (عليه السلام) ارزیابی و نهایی شد. طرح تدوين آن کتاب از خود ايشان بود. بارها، با افتخار از سابقة روضه‌خواني خود و اين‌که پدرش ذاکر و روضه‌خوان بود، ياد مي‌کرد، همچنين از خلاء کتابي جامع دربارة مقتل سيدالشهداء که نياز واعظان و مرثيه‌خوانان را تأمين کند، سخن مي‌گفت. با اخلاص، عشق و علاقه‌اي خاص، و به‌شکلی خستگي‌ناپذير، امور تدوين کتاب مقتل جامع را پي‌گير بود؛ در حالی که در همین دوران، کسالتهای مزمنی نیز داشت (ادامه دارد...⏬) 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🖊 ادامه یادنوشته دربارۀ مرحوم استاد پیشوایی (از پيام پيشين⏫) مرحوم استاد پیشوایی در مقدمۀ مقتل جامع، متذکر شده که کتاب، نگاشتۀ گروهی از تاریخ پژوهان است و پیش از انتشار، برای دریافت نقدها و نظرات، به برخی از بزرگان و محققان ارائه شد و رویکردی «اثباتی» دارد؛ بدین معنا که شامل بر رخدادهای صحیح تاریخی و مستند به منابع معتبر است. باید اذعان کرد که نقش آن استاد فقید در مدیریت و نظارت علمی بر نگارش مقتل جامع، بی بدیل بود؛ به ویژه در مواجهه متعادل و متوازن میان پای بندی به یافته های پژوهشی تاریخی و ارزش ها و باورهای همگانی. بارها در جلسات بازخوانی و ارزیابی متن مقتل جامع سیدالشهداء، شاهد بودیم که لحن او هنگام ذکر نام «امام حسین(عليه‌السلام)» بغض‌آلود می‌شد و اشک در چشمانش حلقه می‌زد. سراسر وجودش ارادت به سیدالشهداء بود، و سرانجام نیز در ایام سوگواری آن حضرت به لقاءالله پیوست: عاش حمیدا و مات سعیدا. ✍️ حامد منتظري مقدم #سالگرد_استاد_پيشوايي 🌱لينک همين يادنوشته در خبرگزاري ايرنا ⏬: https://www.irna.ir/news/84851694 🔘کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

👆🏼متن ارسالي از: دوست فاضل، آقاي دکتر ابوالفضل هادي منش ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

🔷 پنج مقاله در حوزه تشيع پژوهي، که قبلا در همين کانال ارائه شده بود، مجددا به منظور دسترسي يکجا و آسان بازنشر مي‌شود: 👇👇👇 ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tasha

🍀1- مقاله پژوهشی زير عنوان: بازشناسي تاريخي مفاهيم شيعه ✍️حامد منتظري مقدم https://eitaa.com/Tashayo🌿🌸

🍀2- مقاله پژوهشی زير عنوان: «رهيافتي نو به تاريخ پیدایش تشیع اثناعشري: شکل‌ گيريِ به‌هنگام» ✍️حامد منتظري مقدم https://eitaa.com/Tashayo🌿🌸

🍀3- مقاله پژوهشی زير عنوان: بازخوانی و نقد دیدگاههای کلبرگ و مدرسی درباره پیدایش تشیع دوازده امامی ✍️حامد منتظري مقدم https://eitaa.com/Tashayo🌿🌸

🍀4- مقاله پژوهشی زير عنوان: نقد مقالة «بررسي ماهيت حديث جابر و جايگاه آن در اثبات نام دوازده امام» ✍️محمد کرماني کجور و حامد منتظري مقدم https://eitaa.com/Tashayo🌿🌸

🍀5- مقاله پژوهشی زير عنوان: جايگاه مذاکره با دشمن در قيام امام حسين(ع)؛ نقدي بر ديدگاه محمد سروش محلاتي ✍️حامد منتظري مقدم https://eitaa.com/Tashayo🌿🌸

🔷 يک نمونه از شواهد #فسق_معاويه؛ با استناد به منابع اهل سنت همراه با اعتراف کارشناسان وهابی @BisimchiMedia ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tasha

✍️ معاويه را بيش‌تر بشناسيم... 🔶اخيراً تعبير «#معاويه_صفت» از زبان رياست قوه قضائيه،‌ موجب برآشفتن علماي اهل سنت شد. ضمن پاسداشتِ سياست «وحدت اسلامي»، در فضاي علمي- تاريخي و به دور از هيجانات غيرمنطقي و زمينه سازی براي سوءاستفاده دشمنان، برخي از اقدامات معاويةبن‌ابي‌سفيان، بازخواني میشود: 🔶مواردي همچون: (1) نافرماني از خليفه مسلمين، اميرمؤمنان علي(عليه السلام) با غصب امارت شام و خروج بر ضد او در جنگ صفين که منجر به آسيب‌هاي فراوان به امت اسلام؛ از جمله شهادت شمار زيادي از صحابه رسول خدا(ص) همچون عمارياسر شد؛ (2) خروج بر ضد خليفه مسلمين، امام مجتبی(ع) و پس از آن، زير پا گذاشتن شروط صلح؛‌ (3) توطئة مسموم و شهید کردن امام مجتبي(ع) و نيز به شهادت رساندن حجربن‌عدي و عمروبن‌حَمِق؛ (4) دگرگون‌سازي «خلافت» به «مُلوکيّت» (پادشاهي) که منشاء بسياري از آسيب‌هاي کنوني جهان اسلام است؛ همچنين تعيين فرزند نالايقش يزيد به وليعهدي که اين خود آغاز موروثي‌کردن حکومت در دنياي اسلام و منشاء آسيب‌هاي سياسي متعدد شد؛ (5) بي‌حرمتي به خاندان رسالت و ترويج سب و لعن علي(ع) (نَفْسِ پيامبر)؛ (6) جعل احاديث بويژه در مشروع‌نمايي حکومت خود؛ (7) ترویج انديشه‌هاي انحرافي جبر و ارجاء؛ (8) احياي ارزش‌هاي جاهلي؛ و... تنها نمونه‌هايي از اقدامات فاسقانه معاويه است؛ 🔷البته معاويه دو ويژگي مهم در روش حکومتي خود داشت که متأسفانه باعث خطاي امت اسلام و برادران اهل سنت شده است: يک) تظاهر به دين‌داري؛ دو) بردباري و حلم ظاهري و تصنعي در برخورد با مخالفان. 🔹نگارنده در کتاب «اميرالمؤمنين و ملک»، مستندات تاريخي متعددي درباره شخصيت و اقدامات معاويه و نقش او در تأسيس نظام ملوکي، ارائه کرده که در ادامه⏬، برخي موارد، تقديم خواهد شد. ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

🔷#معاويه نماد #دنيامداري 🔸معاويه در دوران حکومت خود،‌ به مردم مدينه صریحا اعلان داشت‌: «دنيا مرا جذب کرد و من نيز بدان جذب شدم؛ و من از دنيا شير مي‌خورم، که او مادر من، و من فرزند اويم». ... فمالتْ [الدنيا] بي و مِلْتُ بها، و أنا ألينُها فهي اُمّي و أنا ابنها... (ابن عبد ربّه، العقد الفريد، ج4 ، ص340). 🔸هم‌چنين معاويه خطاب به مردم مدينه گفت كه خود، مي‌داند آنان از خلافتش خشنود نيستند؛ اما او آن را به زور شمشير به دست آورده است. (ابن كثير، البداية و النهاية ،ج8 ، ص132) ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

🔷#انکار_خلافت_معاویه 🔸در سال41 ق. چون معاويه بر جايگاه‌ خلافت تكيه زد، سعد بن ابي‌وَقّاص از اصحاب نامدار پيامبر(ص)، با ورود بر وي، به او اين گونه سلام داد: «سلام بر تو اي مَلِک [پادشاه]»! معاويه به خشم آمد و گفت: «چرا نگفتي: سلام بر تو اي امير‌مؤمنان»؟ سعد پاسخ داد: «اين، در آن هنگام است كه ما [‌‌مؤمنان]، تو را به امارت برگزينيم؛ اما تو، خود [براين جايگاه] جَسته‌اي». (يعقوبي، تاريخ اليعقوبي، ج2، ص 217) 🔸صعْصَعَة بن‌صوحان از ياران‌ علي(ع) نیز روي به معاويه، به صراحت، خليفه بودنش را انکار کرد، و گفت: «کجا خليفه است کسي که بر مردم به زور پادشاهی مي‌کند»‌؟! (مسعودي، مروج الذهب، ج3 ، ص50) 🔸به گزارش قلقشندي، برخي از علمای اهل سنت، از جمله احمدبن حنبل (پیشوای حنبلیان)، کاربرد عنوان خليفه را دربارة معاويه و فرمانروايان پس از او، مکروه، و حسن‌بن‌علي(ع) را آخرين فردي دانسته‌اند که درخور اين عنوان بود. (قلقشندي، مآثرالإنافة، ج1، ص12) ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

🔷معاويه و ترويج انديشه انحرافي #جَبْر‌ 🔸از ابوعلي جُبّايي معتزلي نقل شده است که معاويه براي نخستين بار به اظهار انديشة جبر پرداخت، و مدّعي شد که آن‌چه وي انجام مي‌دهد بر پاية قضاي الهي است؛ تا بدين سان در کارهايش معذور باشد، و اين پندار را به وجود آورَد که کارهايش درست، و خدا او را خليفه قرار داده است. گفتني است که اين انديشه پس از معاويه در ديگر ملوک اموي شايع شد. (قاضي عبدالجبار، المغني في ابواب التوحيد و العدل، ج8، ‌ص4) 🔸معاويه در توجيه اقدام خود در تعيين فرزندش يزيد به وليعهدي، به عايشه که از اعتراض کنندگان‌ بود، گفت: «وليعهدي‌ يزيد بنا به قضاي الهي است و بندگان خدا را در آن اختياري نيست(!)». (ابن‌قتيبه دينوري، الإمامةوالسياسة،ج‏1، ص205). 🔸عطاء بن‌يَسار، و مَعْبَد جُهَني که هر دو مخالف انديشة‌ جَبْر بودند و در دوران فرمانروايي امويان مي‌زيستند، نزد حسن بصري آمدند، و به او گفتند: «اين ملوک،‌ خون‌هاي مسلمانان مي‌ريزند، اموال مي‌ستانند، و چنين و چنان مي‌کنند، و مي‌گويند: کارهاي ما بر تقدير خداوند جاري است»! حسن با ردّ اين توجيه، گفت که اين دشمنان خدا، دروغ مي‌گويند. (ابن قتيبه دينوري، المعارف، ص441) ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

🔹#دورویی_صفت_معاويه عبدالملک حاکم اموي خطاب به اهل حجاز به‌صراحت اعلان کرد که او، همچون معاويه، «دو‌رو» و نرم‌خو و همچون يزيد بي‌تدبير و کودن نيست. (بلاذرى،أنساب‏الأشراف، ج‏7 ، ص212) 👈اين اعتراف مهمي از سوي يک حاکم اموي به #متظاهر_بودن_معاويه است. 🔹معاويه هر شب در وقتي معين به مطالعة اخبار و سيرة‌ پادشاهان مي‌پرداخت، و از پادشاهان‌ الگو مي‌گرفت. (مسعودي، مروج الذهب، ج3 ، ص41؛ اِثباتُ ‌الْوَصِيّة ص159) 🔹معاويه براي نخستين بار، براي حراست از جان خود، در مسجد مقصوره ساخت، و آن، جايي ويژة فرمانروا بود که هنگام اقامة نماز، جدا از مردم، درآن جا مي‌ايستاد. گزارش شده است که مأمون عباسي مقصوره‌ها را از مساجد برکند، و آن‌ها را بدعت معاويه به شمار آورد. (‌يعقوبي، تاريخ اليعقوبي، ج2، ص468‌)‌ 🔹معاويه يک بار با نشان دادن‌ يكي از بناهاي باشكوهش به عبدالله بن عمر، ‌از وي پرسيد كه آن را چگونه مي‌بيند؟ پاسخ ابن‌عمر چنين بود: « اگر از مال خدا [بيت‌المال] باشد، تو از خيانتكاراني؛ و اگر از مال ‌خودت، از اسراف‌كاران». (يعقوبي، تاريخ اليعقوبي، ج2، ص232 و233) 🔹معاويه روزانه پنج وعده غذا مي‌خورد، که آخرين وعده سنگين‌تر از همه بود. در اين حال، به غلام خود مي‌گفت: «سفره را برگير كه خسته شدم؛ اما سير نگشتم»! (‌‌ابن‌طقطقي، تاريخ فخري، ص147)‌ ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🌿https://eitaa.com/Tashayo

☑️#روضه و مدح یاد گرفتنی است نه ساختنی! 🔸گاهی گوشه و کنار پیدا می‎شود چیزهایی در مداحی میگویند که هیچ اصلی ندارد، اصلا سر و ته مطلب با هم جور در نمی‌آید. بعد هم بالاخره به یک صورتی یک چیزی گفته بشود دل‌ها بسوزد و اشکی بریزند. خب همین [مطالب] کمک شده در این‌که مردم را بگریانند، تصور می‌شود که خود این فی حد نفسه خیلی مقام بالایی است! من فکر می‌کنم این طور نباید باشد. 🔹باید مطالب، مطالب صحیحی باشد. ما کم نداریم مطالبی که اگر درست ادا بشود با ادب با زبان خاص با مقدمه مناسبی، خیلی بیشتر از این‌ها اشک می‌آورد و ثوابش هم بیشتر است، نتیجه‌اش هم بیشتر است. این طور وهن‌ها هم ایجاد نمی‌کند، نباید خیال کنیم [که] باید خودمان بسازیم! شغل ماست که باید روضه بسازیم؟! نه روضه را باید یاد گرفت و تاریخ و آن‌چه هست. در مدحش هم همین طور، خب حالا می‌بینید گاهی گوشه و کنار بعضی‌ها هم از روی کمال اخلاص و این‌هاست ولی یک چیزهایی می‌گویند که لااقل حالا ما خیلی حسن ظن داشته باشیم الفاظ متشابهی را به کار می‌برند. 🔸الفاظی که البته ظاهرش با توحید سازگار نیست ظاهرش بوی شرک می‌دهد. حالا می‌گوییم منظورشان این معنای مجازی‌اش بوده. مثلا من حسین اللهی‌ام...آخر مگر لفظ کم است؟ مگر چیز دیگری نیست؟ آدم باید یک چیزی بگوید که دشمنان شیعه این‌ها را سوژه کنند علیه ما؟ این چه حرفی است آخر؟ خیلی بهتر از این‌ها می‌شود اظهار ارادت کرد...[و] این شبهه‌های شرک و کفر هم در آن نباشد. چیزهایی را در مداحی و روضه ...انتخاب کنید که واقعیت داشته باشد، خلاف ادب نباشد، موجب وهن نباشد بيانات مرحوم علامه مصباح يزدي (۱۳۹۳/۰۷/۱۴) @mesbahyazdi_ir ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ مقاله پژوهشی با عنوان: «نقش امام سجاد(ع) در تحریف‌زدایی از سیره نبوی» ✍️ دکتر حسین حسینیان مقدم ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴 #ذبح_دين در کربلا ☑️در يک گرارش کهن تاريخي از سال صد و دو هجري (درباره سرکوب يزيدبن‌مهلب به دست حکومت اموي در جايي به نام عقير در نزديکي کربلاء)، مردم شعري را مي‌خواندند که در مصرع نخست آن، از قتل امام حسين(ع) در کربلاء، چنين ياد مي‌شد: «بني اميه در روز واقعة کربلا، دين را ذبح کردند...»؛ «ضَحّى بنو أمية يوم كربلاء بالدين...» (ذهبي، تاريخ الاسلام، ج7، ص8؛ سيوطي، تاريخ الخلفاء، ص269). ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

*معجزه در دانشگاه اکوادور پس از معرفی رساله حقوق امام سجاد (علیه‌السلام) و واکنش مجری* 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ آيا امام حسين(عليه السلام) را شیعیان کشتند؟ ◀️دشمنان تشیع از دیرباز، شبهه کرده اند: «شیعیان، خود قاتل امامشان بودند و فاجعه عاشورا را بار آوردند، دیگران را چه...»؟! ◀️ پاسخ: 🔹حادثۀ عاشورا متأثر از دو جریان رقیب در کوفه بود: «اموی مسلکان (عثمانيه)» و «شيعيان». 🔹مردم کوفه به لحاظ روحی، گرفتار: «شک و هیجان»، «دنیازدگی»، «فرصت جویی»، «خستگی از جنگ» و «پیروی از رؤسای قبایل» بودند. همین ویژگیها، عملا مردم کوفه را رویاروی حسین(ع) قرار داد، در حالی که بسیاری از آنان، هم حسین(ع) را نیک می شناختند و هم دوستش داشتند (سخن فرزدق: «دلهایشان با تو و شمشیرهایشان بر روی تو است»). 🔹قرار گرفتن دوستداران حسین(ع) رویاروی او، هم عبرت آموز است و هم گویای اینکه اگر شیعه ای هم با تهدید و تطمیعِ ابن زیاد، با حسین(ع) رویارو شد، صرفاً محب و دوستدار او (شیعۀ محبتی) بود، و نه معتقد به امامت الهی اش. 🔹شیعیان «معتقد»؛ برخی ها دچار زندان ابن زیاد شده بودند و شماری همچون: حبيب‌، مسلم‌بن‌عَوْسَجَه، ابوثُمامَة و بُرَيْر‌ با وجود موانع فراوان، به امامشان پیوستند و در رکابش پایمردی و جانفشاني کردند. 🔹اما فرماندهان و مباشران قتل حسین(ع)، از عمر سعد و شِمر گرفته تا عمرو‌بن‌حَجّاج، و شَبَث و...، همگی از اشراف و اموی مسلکان بودند که برخي شان سابقۀ شهادت بر کفرِ حجربن‌عدی (بزرگ شیعیان کوفه) را نیز در کارنامه داشتند. 🔶اساساً در کربلا، جریان غالب در سپاه عمر سعد، عثمانی و اموی بود، و جریان غالب در سپاه امام حسین(ع)، تشيع اعتقادي: نافع‌بن‌هلال یاور حسین(ع)، در رجزش اعلان کرد: «من بر دين علي ام»، و هماوردش گفت: «من بر دين عثمانم»؛ نیز حسين(ع) خطاب به کوفیانِ متعرض به خیامش، نهیب زد: «ای پیروان آل ابي‌سفيان...». 🔸سخن هرگز در عذر تقصیر کوفیان، شیعه و غیرشیعه، نیست که حسین(ع) را دعوت کردند؛ اما تنهایش گذاشتند (که فرمود: «...شيعيان، ما را تنها گذاشته‌اند؛ وقد خذلتنا شيعتُنا...)؛ بلکه سخن در این است که: نه همۀ سپاهیان عمر سعد شیعه بودند و نه هیچ یک از فرماندهان و مباشران قتل حسین(ع). 🔸نقل است که از کوفیان اعزامی برای جنگ با حسین(ع)، بسیاری (از هر هزار، حدوداً ششصد تن) در میانۀ راه می گریختند؛ پیری نیز در سپاه عمر سعد، دست به دعا شده بود: «خدایا، تو حسین را یاری کن»، و پیری دیگر، خلخال را از پای دختر حسین(ع) غارت، و در همان حال، گریه می کرد؛ این همه نشان می دهد که برخی ها در صف دشمن، «دل» با حسین(ع) داشتند؛ اما تنها «دل»؛ و نه عقیده و معرفت، و نه شهامت. #شیعیان_کوفه #قاتلان_حسین(ع) ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

برنامه هفته دوم *امام حسین شناسی تاریخی* موضوع: چیستی و چرایی قیام امام حسین علیه السلام استاد دکتر منتظری مقدم از ساعت 21:05 تا 21:30 *لینک کلاس* https://www.skyroom.online/ch/porseman_1401/imamhusainshenasi 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ حضرت #رقيه (سلام الله عليها) 🏴 شهادت دختر خردسال امام حسين(ع) مشهور به حضرت رقيه(ع) در دمشق، به احتمال زياد در اوايل ماه صفر بوده است. 🔹قديمي‎ترين گزارش موجود در اين ‌باره از عمادالدين طبري در کتاب «کامل بهايي» است كه ماجرا را از كتاب الحاوِيَةُ فِي مَذَمّاتِ معاويه يا مَثالِبُ بني‎اُمَيَّة، نوشتة قاسم‌بن‌محمد‌بن‌احمد مأموني، چنين نقل كرده است: 🔹«زنان خاندان نبوت در حالت اسيري، حال مرداني را كه در كربلا شهيد شده بودند، بر پسران و دختران ايشان پوشيده مي‎داشتند و هر كودكي را وعده‎ها مي‎دادند كه پدر تو به فلان سفر رفته است، بازمي‎آيد؛ تا ايشان را به خانه يزيد آوردند. دختركي بود چهارساله، شبي از خواب بيدار شد و گفت: پدر من حسين كجاست؟ اين ساعت او را به خواب ديدم [که] سخت پريشان [بود]. زنان و كودكان جمله در گريه افتادند و فغان از ايشان برخاست. يزيد خفته بود. از خواب بيدار شد و حال تفحص كرد. خبر بردند كه حال چنين است. آن لعين در حال گفت كه بروند و سر پدر او را بياورند و در كنار او نهند. ملاعين سر بياوردند و در كنار آن دختر چهارساله نهادند. پرسيد: اين چيست؟ ملاعين [گفتند]: سر پدر تو است. آن دختر بترسيد و فرياد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز، جان به حق تسليم كرد». (عمادالدين طبري، كامل بهايي، ج2، ص179؛ شيخ عياس قمي، منتهي الآمال، ج2، ص1002). 🔹در نقل عماد الدين طبري نام اين دختر ذکر نشده، اما در لباب الانساب بيهقي (م 565) نام رقيه به عنوان يکي از دختران امام حسين(ع) ديده مي‌شود. (بيهقي، لباب الانساب، ج1، ص355). مقتل جامع سيدالشهداء، ج2، ص148-149 گزيده مقتل جامع سيدالشهداء، ص378-379 ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

☑️ نکته‌اي درباره منبع گزارش بالا👆🏼: ⏪گزارش شهادت دختر خردسال امام حسين(ع) را عمادالدين طبري در «کامل بهايي» از كتاب #الحاوِيَةُ فِي مَذَمّاتِ معاويه يا مَثالِبُ بني‎اُمَيَّة نوشتة قاسم‌بن‌محمد‌بن‌احمد #مأموني نقل كرده است. 🔹تاريخ تأليف کتاب «کامل بهايي» سال 675ق است؛ اما کتاب «الحاويه...» در قرن پنجم نگاشته شده بوده و چه بسا ريشه در يک نگاشتة کهن‌تر (در دوران مأمون عباسي: ابتداي قرن سوم) داشته است؛ با توضيح زير: قاسم‌بن‌محمد مأموني از فردي به نام ابن عجوز (متوفاي 418) روايت کرده (ذهبي، سير اعلام النبلاء، ج17، ص375) و نيز فردي به نام عبدالرحمن بن قاسم (متوفاي 497) از خود او روايت کرده (ذهبي، تاريخ الاسلام، ج34، ص260) است. بر اين اساس، مي‌توان دريافت که قاسم‌بن‌محمد مأموني، خود در قرن پنجم مي‌زيسته است. افزون بر اين، نسب مأموني براي او، اين گمان را تقويت مي‌کند که کتاب الحاويه ...، در اصل همان کتابي بوده که در دوران مأمون خليفه عباسي نگاشته شد، اما به سبب ملاحظاتي منتشر نشد (دراين باره ر.ک: ابن مسکويه، تجارب الامم، ج5، ص2) و سپس به عنوان يک ميراث علمي به قاسم بن محمد مأموني رسيده و يا در اختيار وي بوده است. (گزيده مقتل جامع سيدالشهداء، ص378، پاورقي1). ✅ کانال تشيع پژوهي در ایتا👇 🏴https://eitaa.com/Tashayo

🏴https://eitaa.com/Tashayo