eitaa logo
U Channel
4.2هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
1.8هزار ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
جرات می‌خواست شبیه به من بودن! جرات می‌خواست با بال‌های شکسته، پرواز کردن! جرات می‌خواست با ریشه‌های بیرون زده از خاک، سبز ماندن و ایستادن و سایبان شدن! جرات می‌خواست بی‌پناه بودن و پناه شدن! جرات می‌خواست با قایق شکسته دل را به دریا زدن و از عمق آب نهراسیدن... جرات می‌خواست من باشی و شیشه باشی و ناگزیر به مقابله با سپاهی از آهن باشی... جرات می‌خواست! @Mahoor_Channel
برایم ارزش قائل باش! من از دوست داشته شدن‌ها و عاشق بودن‌ها و قربان‌صدقه‌های پوشالی بازگشته‌ام و چیزی که با قاطعیتی عمیق دریافته‌ام این است که مهم نیست آدم‌ها با من چه نسبتی دارند و دقیقا کجای جهان من و با چه فاصله‌ای از من ایستاده‌اند؛ من همواره با آدم‌هایی ادامه داده‌ام و کنار کسانی احساس بهتری داشته‌ام که برای من ارزش و احترام قائل بوده‌اند. برای من! برای تلاش‌هایی که داشته‌ام، مسیرهایی که رفته‌ام و برای هر میزان جسارتی که در مسیر زیستن و ادامه دادن به خرج داده‌ام! به عقیده‌ی من "ارزش قائل شدن" هزار پله فراتر از دوست داشتنِ آدم‌هاست. اگر فکر می‌کنید کسی را واقعا دوست دارید و برایتان بسیار اهمیت دارد، برای حضور و موجودیت او ارزش قائل باشید، تلاش‌ها و توانایی‌های او را ببینید و بزرگترین قدردان و مشوق او باشید برای ادامه و بلند کردن سنگ‌هایی بزرگتر و قد کشیدن تا آسمان‌هایی وسیع‌تر و رسیدن تا قله‌هایی رفیع‌تر. بگذارید آدم‌ها حس کنند لااقل یک نفر هست که خستگی‌های آنان را درک کند و جا نزدن‌ها و تسلیم نشدن‌ها و درنهایت رنج و خستگی، رسیدن‌های آنان را مقدس بشمارد. با قاطعیت؛ بیش از نیمی از روابط آدم‌ها را همین ارزش و احترام قائل نشدن و قدر ندانستن‌هاست که نابود می‌کند. چرا که دوست داشتن و عمیقا خواستن و اهمیت دادن و خیلی چیزهای دیگر، زیر مجموعه‌ی برای کسی ارزش قائل شدن است و ارزش قائل شدن، با تمام ملزومات حیاتیِ یک ارتباط دوستانه یا عاشقانه‌ی ایده‌آل، همپوشانی کامل دارد. برای عزیزانتان قبل از هر چیز، ارزش قائل باشید... @Mahoor_Channel
از دوست حرف می‌زنم از رفیق... از تویی که حضورت، حال مرا و حال جهان مرا بهتر می‌کند. از عشق حرف می‌زنم، از حال و هوای نابی شبیه به روزهای آخر اسفندماه. از احساس خوشایند و نابی که از کلام و نگاه‌ مهربان تو دریافت می‌کنم. تو که هستی، انگار که درختان سرمازده، برای سبز شدن، قیام کرده‌اند، انگار بهار در آستانه‌ی آمدن ایستاده، بوی شکوفه‌های تازه و گیاهان نو رسته می‌آید و بادهای بهار، در عمیق‌ترین لایه‌های احساسات من، انقلاب می‌کنند. همیشه باش که با تصور داشتنت و امنیتی که از حضور و نگاه تو می‌گیرم، این سیاره، مکان مناسبی‌ست برای زیستن. این‌جا! جایی که تو در آن نفس می‌کشی و غمگین و درمانده و بی‌پناه که شدم؛ تو را دارم و به امنیت حضور تو پناه می‌برم... @Mahoor_Channel
یک خسته نباشید به خودم؛ که سال‌هاست کم نیاورده، که سال‌هاست هدف‌های خودش را بغل گرفته و از آن‌ها در مقابل نشدن‌ها محافظت کرده. یک خسته نباشید به خودم که بیش از ظرفیت توانش جنگیده، که سپاه سختی‌ها را کنار زده و خودش را تا قله‌های بعید آرامش رسانده. یک خسته نباشید به خودم که از محدودیت‌ها فرصت ساخته و با ناملایمتی‌ها مدارا کرده. یک خسته نباشید به دلم، به روحم، به احساسم... باید به خودم کمی استراحت بدهم، باید کمی از شلوغی‌ها دور باشم و آرام‌تر شوم، باید برای مدتی به چیزی فکر نکنم. که خودم را بردارم ببرم جایی به دور از این حوالی و کمی خستگی بتکانم و نگران چیزی نباشم. یک خسته نباشید به من، به تو و به تمام آن‌ها که هدف داشتند، تلاش کردند و تسلیم نشدند. @Mahoor_Channel
دلم برای آدم های تنها می سوزد ... آن دسته آدم هایی که برای خودشان آنقدر ارزش قائلند که هرکسی را لایقِ همنشینی نمی دانند ... همان هایی که حریمشان ، حرمت دارد ... دلم برای بغض هایِ بی مخاطبشان می گیرد ... دلم برای لبخند و شیطنت های تبعید شده شان می سوزد ... این آدم ها اشتباه نکرده اند ... لیاقتشان هم تنهایی نیست ... ! ما گناهکاریم ... نباید جوری می شدیم که تنهایی را به حضورِ ما ترجیح دهند ... @Mahoor_Channel
به خودت بیا ... لیاقتِ تو بیشتر از این هاست که توقف کنی و خودت را برای افرادِ حقیری که تو را بی بهانه قضاوت می کنند توضیح دهی.. اینها اگر قرار بود بفهمند که قضاوت نمی کردند!! هیچ کس به اندازه ی خودت به مسائل و دغدغه هایت اِشراف ندارد.. این تو هستی که باید درست را از نادرست تشخیص بدهی و گام برداری... منطق هم همین را میگوید؛ این که در زندگیِ هرکسی ، تصمیم گیرنده و قاضی ، خودش است و خدایش... ، "نه مردم" ! قضاوتت که کردند ، خودت را به نشنیدن بزن و با بیخیالیِ تمام ، راهت را ادامه بده ، کاری که تمامِ انسانهای موفقِ تاریخ کرده اند!! @Mahoor_Channel
و من همیشه خودم بودم. گاهی غمگینِ غمگین، گاهی شادِ شاد. گاهی در مسیر تکامل، گاهی در مسیر سقوط. من همیشه خودم بودم و هیچ زمانی نقاب نزدم و هیچ زمانی تظاهر به کسی که نبوده‌ام، نکردم، چون خودم را دوست داشتم، من خودم را همین‌گونه که بوده‌ام دوست داشتم، حتی با وجود نقص‌ها و ضعف‌ها و شیطنت‌های ذاتی‌ام. و درد دقیقا همین بود. درد این بود که آدم‌ها ترجیح می‌دهند همیشه شاد و بی‌نقص و قوی باشی، حتی اگر وانمود می‌کنی... @Mahoor_Channel
شاید که نه ... حتما دارید یکی از این بعضی هایی که از فرشته ها هم دوست داشتنی ترند ... همان هایی که به قدری خوبند که دلت می خواهد تمام روز مرگی هایشان را به جان بخری ، دلت می خواهد تمام ثانیه های عمرت را روبرویشان بنشینی و فقط تماشایشان کنی ... همان هایی که با لبخند و کلامی حتی ؛ تضمینِ حالِ خوبِ تو می شوند ... هوایِ این آدم های ناب و بی همتایِ خدا را داشته باشید ... کفر است ولی بعضی هایشان آنقدر خوبند که قابلیتِ پرستش دارند ... نمی گویم بپرستیدشان ..نه ! اما روی چشمتان بگذارید و تا می شود ستایششان کنید ... باور کنید در این زمانه ی عجیب ، وجود چنین آدم های خالصی یک نیاز است ... یک نیازِ اساسی! @Mahoor_Channel
شب‌ها به همه چیز فکر می‌کنم. به اینکه کاش ما آدم‌ها با هم قدری مهربان‌تر بودیم. به این‌که کاش همدیگر را بیشتر می‌فهمیدیم و خوبِ هم را بیشتر می‌خواستیم. من فکر می‌کنم؛ به اینکه کاش سیاست وجود نداشت و کاش رقابت وجود نداشت و کاش حسادت وجود نداشت و کاش هرکس در جهان، به مسیر و نردبان و مقصد خودش قانع بود و با نردبان و مقصد دیگری کاری نداشت و کاش آدم‌ها به موازات هم، از شادی و خوشبختی و موفقیت سهم می‌بردند و به سهم و نصیبشان راضی بودند و از جهان لذت می‌بردند. من زیاد فکر می‌کنم؛ به این‌که این‌روزها چقدر سخت شده معاشرت کردن و تناقض‌ها را فهمیدن و رابطه‌ها را ادامه دادن و لبخند زدن و هیچ نگفتن! من فکر می‌کنم به اینکه کاش آدمی را بال‌های پروازی بود و لبه‌‌ی بلندترین قله‌های جهان می ایستاد و می‌پرید و اوج می‌گرفت و دور می‌شد. من زیاد فکر می‌کنم، به این‌که کاش روزهای خوب، زودتر از راه برسند و صدای شادی و لبخند از تمام پنجره‌ها و خیابان‌های شهر شنیده شود. من فکر می‌کنم، من زیاد فکر می‌کنم... @Mahoor_Channel
باور کن آنقدرها مهم نیست که کی چه فکری کرد و کی از فلان رفتار و حرف تو چه برداشتی داشت. به سبک و شیوه‌ی خودت زندگی‌ات را بکن و بگذار به سبک و شیوه‌ی خودشان زندگی‌شان را بکنند. نه بپذیر که برای افکار و رفتار تو معیاری معین کنند و نه برای افکار و برداشت و رفتار دیگران معیاری مشخص کن. خودت باش و بگذار خودشان باشند و اگر جایی به ارزشت توهین شد، فقط ببوس و کنارشان بگذار و به چیز دیگری فکر نکن. تو نمی‌توانی انرژی دیگران را تغییر بدهی، تو نمی‌توانی افکار دیگران را تغییر بدهی، تو نمی‌توانی شخصیت و نگرش دیگران را تغییر بدهی. هویت آدم‌ها مطابق تاریخچه‌ی زیستی‌شان شکل گرفته‌ و تو در آن هیچ نقش قابل توجهی نداری! و در آخر؛ لذت ببر!!! هیچ چیز مهم‌تر از این نیست که تو بلد باشی از شرایطی که داری، نهایت لذت را ببری، که بلد باشی بخندی و بلد باشی اهمیت ندهی و بلد باشی لبخند و مهربانی و عشق را تکثیر کنی. @Mahoor_Channel
گاهی هم به خودت سر بزن! حالِ چشمهایت را بپرس و دستی به سر و روی احساست بکش؛ رو به روی آیینه بایست و تمام تنهایی ات را محکم در آغوش بگیر وَ با صدای بلند به خودت بگو که "تو" تنها دارایی من هستی؛ بگو که با همه ی کاستی های جسمی و روحی ، تو را بی بهانه و عاشقانه دوست دارم! برای خودت وقت بگذار ، با مهربانی دستت را بگیر و به هوای آزاد ببر . نگذار احساس تنهایی کنی ، نگذار ابرهای سیاه، چشمهایت را از پا دربیاورد. مطمئن باش هرگز کسی دلسوزتر از تو نسبت به تو پیدا نخواهد شد! @Mahoor_Channel
گلدان مناسب، وقتی که با گل‌ها و گیاهان مناسب پر نشود، می‌شود بهترین بستر برای علف‌های هرز! حواستان به آدم‌های زلال‌دل و مهربان جهانتان باشد. این‌هایی که خیلی بی منت توجه می‌کنند و دوست می‌دارند و عشق می‌ورزند و می‌بینند و مهربانی می‌کنند. حواستان به آن‌هایی باشد که آنقدر به شما خوبی کرده‌اند که خیالتان از بابت بودن و داشتنشان راحت شده. همان‌هایی که حتی یک هزارمِ میزانی که محبت می‌کنند، محبت نمی‌بینند و حتی یک هزارمِ میزانی که دوست می‌دارند، دوست داشته نمی‌شوند و حتی یک هزارمِ میزانی که توجه می‌کنند، توجه نمی‌بینند. یادتان باشد؛ کم پیش می‌آید که آدم‌ها بگویند: مرا ببین! به من توجه کن! دوستم داشته‌باش! آدم‌ها در دریای عمیق نیازهایشان غرق می‌شوند و آن‌وقت دیگر برایشان فرقی نمی‌کند دستی که به سمتشان دراز شده، برای نجاتشان آمده، یا آزار دادنشان! آدم‌ها در اوج تشنگی عاطفی، جامی که به سمتشان دراز شده را می‌گیرند، حتی اگر زهر باشد... @Mahoor_Channel
دور خودت دایره ای بکش دایره ای به وسعتِ بیخیال بودن ... دایره ای که قضاوتهای بی منطقِ دیگران را ، از افکارت تمیز دهد ... باور کن هیچ چیز در این جهان برقرار نمی ماند ! اتفاقات برای افتادنند ... زبان برای حرف زدن ... و لحظه ها برای گذشتن ... به همین سادگی !! همه چیز ، مهیاست تا فقط زندگی کنی . قضاوت هایشان را بیخیال ... اگر زبانی بیهوده چرخیده ؛ دلیلی ندارد فکری هم بیهوده مشغولِ چرایی اش باشد ... شاد باش و خوبی کن ! فرصت زیادی نمانده ... لحظه ها دارند تمام می شوند ... @Mahoor_Channel
من حوصله و جانی برای متنفر بودن و فکر کردنِ مدام به رفتارهای بی‌انصافانه و زننده‌ی هیچ‌کس ندارم! می‌خواهم همین‌جا منطقی و عمیق به کنش‌ها و حرف‌های ناخوشایند آدم‌ها فکر کنم و در همان‌حال که رنجیده‌ام، آن‌ها را ببخشم. شما را می‌بخشم، شمایی که بارها تلاش کردید مرا برنجانید و به من آسیب بزنید و هنوز هم نپذیرفته‌اید که دنیای من از دنیای شما سواست و مسیر من از مسیر شما... شمایی که قبل‌ترها ایستاده‌بودید کناری و زمین خوردن‌های مداوم من، شما را خوشحال می‌کرد و در جا زدن‌های من، به شما احساس خوشایندی می‌داد! شمایی که به محض بلند شدن و ایستادنِ پس از تلاش‌های مکررم، اندوهگین شدید و دویدنم را که دیدید، خشمگین شدید و رسیدنم، شما را از داشته‌هاتان بیزار کرد! شمایی که خودتان را در صورتی بالا می‌دیدید که من پایین باشم و داشته‌هاتان را کافی، اگر من به قدر کفایت نداشته‌باشم!!! من بخالت را به مراتب فجیع‌تر از حسادت می‌دانم و شماها حسود نه! که بخیل بودید و آدمِ بخیل، برای خودش هم موجود خطرناکی‌ست.‌.. برای خودم حق آرامش قائل می‌شوم و همه‌تان را می‌بخشم و بار سنگینِ رنج و اندوهی که به روانم تحمیل کرده‌اید را زمین می‌گذارم و به راهم ادامه می‌دهم و متعجبم از شماها که در این فرصت کوتاه زندگی چه حوصله‌ای دارید که از کار و زندگی‌تان می‌زنید و در میدان ذهن و گفتگوهایتان، با منی که کاری به کارتان ندارم می‌جنگید و اتفاقات و انفعالات دنیای مرا رصد می‌کنید!!! @Mahoor_Channel
با خودمم: اینقدر از خودت توقع نداشته‌باش و اینقدر از خودت شاکی نباش! بپذیر که یک‌روزهایی هم قرار است هیچ کار مفیدی نکنی و ذهنت برای هرگونه کنش و واکنش سازنده‌ای قفل باشد! بپذیر که گاهی اوقات، هرکاری می‌کنی، گند می‌زنی و آنقدر این روند ادامه پیدا می‌کند تا در نهایت ترجیح می‌دهی بی‌خیالِ هر کاری کردن شوی و هیچ کاری نکردن را انتخاب کنی. با خودمم: اینقدر کمال‌گرا نباش و خودت را با هیچ‌کس قیاس نکن و روان خودت را به‌هم نریز! اگر قرار به قیاس باشد، منصفانه که نگاه کنی؛ تو در شرایط فعلی از خیلی‌‌ها جلوتر و از خیلی‌ها عقب‌تری و این به تنهایی، برای نقض فرضیه‌ی مقایسه کافی‌ست! آرام پیش برو و حواست به گام‌های خودت باشد و قبول کن که قرار نیست هر روز از خواب بلند شوی و قله‌ی جدیدی را فتح کنی!!! با خودمم: بپذیر که گاهی لازم نیست هیچ کار خاصی بکنی و هیچ قدم مفیدی برداری و هیچ وزنه‌ی سنگینی را بلند کنی! همین که بتوانی وسط بلبشوی روزگار، آرامش خودت را حفظ کنی و از کوره در نروی و دوام بیاوری، خیلی هنر کرده‌ای و باید به خودت افتخار کنی! @Mahoor_Channel
گاهی حضور یک دوست در جهانت، به مثابه‌ی دستان خداوند است که حرف‌هات را شنیده و تنهایی‌ات را دیده و حالا به شکل یک رفیق، برایت حمایت و نور فرستاده! گاهی حضور یک دوست در جهانت، شبیه به معجزه‌ای‌ست که ذره ذره اتفاق می‌افتد و ذره ذره به آسمان جهانت رنگ می‌پاشد. گاهی حضور یک دوست در جهانت، شبیه به آرزویی‌ست که آن را به خدا نگفته‌ای و برآورده شده! خدا همیشه به شیوه‌ی خودش مراقب توست و با زمان‌بندی خودش همه چیز را درست می‌کند... @Mahoor_Channel
ای کاش که تمام آدم‌ها حالشان خوب باشد، از پیر گرفته تا جوان، زن یا مرد، بچه یا بزرگسال، تمام آدم‌ها... کاش حتی در کوتاه‌ترین معاشرت‌ها و حتی رهگذرهای ناشناس خیابان، هیچ‌کس را به بن‌بست‌رسیده و غمگین نبینیم! کاش همه‌ی آدم‌ها دلخوشی داشته‌باشند و دلگرمی داشته‌باشند و گرفتار نباشند و مشکلاتشان خیلی زود حل شود‌. کاش گره‌ای اگر به دستمان باز می‌شود، باز کنیم و باری اگر به دست ما از شانه‌ای برداشته‌می‌شود، برداریم و اشکی اگر به واسطه‌ی ما لبخند می‌شود، دریغ نکنیم! کاش همه‌ی آدم‌ها حالشان خوب باشد و با هر معاشرت، از تماشای برق اشتیاقِ نشسته در چشم‌ها، به زیستن امیدوار شویم... کاش فقط لبخند باشد و آسودگی باشد و آرامش باشد و لحظات بی‌دلهره و مساعدی برای عشق ورزیدن... کاش نگرانی و اندوه، راه رسیدن به دل‌ها را گم کند و خیابان پر باشد از مواجهه‌ی آدم‌های مهربان و خوشبخت و جهان پر باشد از حضور انسان‌هایی که زیستنی عزیز و غلیظ و عمیق را تجربه می‌کنند... @Mahoor_Channel
تو می‌خواهی بخندی و دیوانه باشی و مهربانی کنی و سخت نگیری و بگذری و اهمیت ندهی و زندگی کنی و برایت مهم نیست دیگران چند بار در ترازوی معاشرت‌هاشان ملاحظه‌ی احساسات و شعور تو را نمی‌کنند و فکر می‌کنند که از نفهمیدن است که سکوت می‌کنی! تو همه چیز را به روشنیِ روز می‌فهمی اما ترجیح می‌دهی گاهی حتی احمق فرض شوی؛ ولی وقتت را بر سر مجادله‌های بی‌نتیجه، تلف نکنی! همچنان می‌خندی و تمام تلاشت را برای بی‌خیال بودن به کار می‌گیری و از خیلی کاستی‌ها و بی‌انصافی‌ها چشم‌پوشی می‌کنی و چشم روی خیلی ناحقی‌ها می‌بندی و می‌گذاری به حسابِ تفاوتِ میان آدم‌ها، حتی اگر هیچ ربطی به تفاوت‌ها نداشته‌باشد. همه چیز بر می‌گردد به این‌که تو حوصله‌ی جنجال نداری و می‌خواهی در حاشیه‌ی امن و آرامی برای خودت زندگی کنی. @Mahoor_Channel
من به هیچ‌کس قول ندادم همیشه عالی باشم، خطا نکنم، زمین نخورم، عاقلانه رفتار کنم، بی‌نظیر باشم! من هیچ سوگندی نخورده‌ام مبنی بر این که همیشه حالم خوب باشد و کم نیاورم و جا نزنم و در هر شرایطی قوی باشم. از من توقع نداشته باشید شبیه به اسطوره‌ای بی‌نقص رفتار کنم و خودم را محدود کنم تا شما از دیدن نقاب یک آدم یکپارچه و همه چیز تمام، لذت ببرید! من هزار تکه‌ام و هر تکه‌ام به فراخور شرایط و روحیات و طاقتی که در آن لحظه دارم، یک جور رفتار می‌کند. از من نخواهید خودم نباشم و تمام مدت ادای آدم‌های بی‌تفاوت و مستحکم و قوی را در بیاورم و درونم پر از بغض‌های نیمه کاره باشد. از من نخواهید همان مسیری را طی کنم که همه طی کرده‌اند و همان روحیات و علایقی را داشته‌باشم که همه دارند! از من نخواهید از خودم دست بکشم و با روحیات خودم بیگانه شوم و به سبک دیگران پیش بروم و آدمِ دیگری باشم... من همینم! همانی که سعی می‌کند به شیوه‌ی خودش و نسبت به توانایی‌های پنهانِ وجودش، بهترین باشد، کسی را آزار ندهد، دلی را نشکند، اتفاقات خوبی را رقم بزند و خورشیدِ جهان خودش باشد... @Mahoor_Channel
گاهی فقط بیخیال باش ... وقتی قادر به تغییرِ بعضی چیزها نیستی ؛ روزت را برایِ عذابِ داشتن ها و افسوسِ نداشتن ها خراب نکن ! دنیا همین است ؛ همه ی بادهای آن موافق ، همه ی اتفاقات آن دلنشین ، و همه ی روزهای آن خوب نیست ! اینجا گاهی حتی آب هم ، سر بالا می رود ... پس تعجبی ندارد اگر آدم ها جوری باشند که تو دوست نداری ! گاه گاهی در انتخاب هایت تجدید نظر کن . فراموش نکن ؛ تو مجاز به انتخابِ آدم هایی ، نه تغییرِ آنها ... @Mahoor_Channel
وقتی تو حالت خوب نیست، جهانم حالش خوب نیست. وقتی سرحال نیستی و نمی‌خندی و دنبالم نمی‌گردی؛ حال و حوصله‌ای برای هیچ چیز ندارم، حتی دل و دماغی برای زیستن! تو برایم اهمیت داری و اهمیت دارد که حالت خوب باشد، اهمیت دارد همیشه سرزنده باشی و اهمیت دارد که برق شادی و اشتیاق را در نگاهت ببینم. همیشه خوب باش که من خیلی بستگی دارم به تو... به اینکه تو امروز چقدر شور و هیجان برای زیستن داری! @Mahoor_Channel
حال خوبت را به هیچکس گره نزن یاد بگیر بدون نیاز به دیگران شاد باشی بخندی و امیدوار باشی باور کن این مردم حوصله خودشان را هم ندارند! تو باید خودت دلیل اتفاقات خوب زندگیَت باشی! @Mahoor_Channel
کاکتوسیم در ذهن بعضی آدم‌ها. خیالشان جمع است که دوام‌آورنده‌ایم و مدارا کننده‌ایم و ادامه دهنده... خیالشان جمع است که دلخور نمی‌شویم و گلایه نمی‌کنیم. خیالشان جمع است که به این زودی‌ها نمی‌رویم و اگر رفتیم، بر می‌گردیم... نمی‌بینندمان و نمی‌شنوندمان و برای دلخوشی‌مان کاری نمی‌کنند و در ذهنشان ما همان‌جا بدون هیچ نیازی ایستاده‌ایم و فرق داریم با همه‌ای که متوقعند و گلایه می‌کنند و به دل می‌گیرند و مراعات می‌خواهند. و ما ناگهان و در عین مدارا، از درون تهی می‌شویم و شانه خالی می کنیم و بر می‌گردند و می‌بینند که نیستیم! و تازه می‌فهمند ما هم غمگین می‌شدیم و ما هم دلمان می‌گرفت و ما هم نیازمند توجه بودیم، خیلی بیشتر از چیزی که فکر می‌کردند... @Mahoor_Channel
یک زمان هایی هست که برای بهتر شدن حالت ، زمان می خواهی دلت میخواهد بی هیچ توضیحی گوشه ای بنشینی و بدون دخالت آدم ها باخودت خلوت کنی ، دستی به قفسه ی خاک گرفته ی افکارت بکشی ، تا شاید بتوانی با خودت کنار بیایی و  آرامش را به روزهایت برگردانی . دقیقا نمی دانی چرا ،اما حالت خوب نیست و اگر تمامِ دنیا هم جمع شوند ، نمی توانند برایِ تو کاری کنند که هر کاری کنند تو خوب نمی شوی. گاهی همه چیز دست به دست هم می دهد تا تو به این نتیجه برسی ؛ که یک حرف هایی را نمی توان زد و یک بغض هایی را نمی توان شکست گاهی جایی از زندگی قرار می گیری که بعد از آن به تمام آدم های کلافه ای که می خواهند تنها باشند حق می دهی. همان جایی که خودت هم دقیقا نمی دانی مشکلت با خودت و با دنیا چیست فقط کمی زمان می خواهی و سکوت ، همین. @Mahoor_Channel
ما حواسمان نبود! آدم‌هایی که با نشاط و قوی به نظر می‌رسند و شکایتی نمی‌کنند از همه‌ی ما، خسته‌تر و بی پناه‌ترند! آدم‌هایی که بی توقع و افراطی، محبت می‌کنند و هوای دیگران را دارند بیشتر از بقیه محتاج حمایت و محبت‌اند! آدم‌هایی که در کمال انسانیت و عشق، گوش شنوای دردهای دیگرانند، بیشتر از همه دردهای ناگفته دارند و آدم هایی که محکم‌اند و همه‌مان تصور می‌کنیم به هیچ کس نیازی ندارند، از همه ی ما تنهاترند... کاش دنیا کمی عادلانه بود‌...! @Mahoor_Channel