✳️ پاسخ به یک شبهه / آغاز گر جنگ هشت ساله ایران بود یا عراق؟!
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیریهای مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع میشود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیریهای پراکندهای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز میگوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین میگوید:
«حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست.
صدام، عقده فروخوردهای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقامجویانه برنامهریزی کرد.
نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت میتوان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
⏹ منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشتههای دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
منبع: کانال مطبوعات قدیمی در تلگرام:
@oldnewspaper
🔺کانال حمید رسایی🔻
@rasaee
✳️ پاسخ به یک شبهه / آغاز گر جنگ هشت ساله ایران بود یا عراق!
در سال های گذشته برخی به استناد بیانیه #امام_خمینی به مناسبت شهادت #آیت_الله_صدر که سربازان و افسران عراقی را به قیام علیه رژیم #صدام دعوت کرده بودند نتیجه می گیرند که جنگ هشت ساله نه از سوی صدام که ایران شروع شده بود.
قبل از آغاز سال 1359 صدام سه شرط برای صلح با ایران مقرر کرده بود : « تخلیه جزایر ایرانی خلیج فارس که عراق آنها را عربی می داند ، بازگرداندن دنباله اروند رود به قبل از قرارداد 1975 و به رسمیت شناختن نام عربستان برای خوزستان ایران ! »
در ضمن از اولین روز پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان شهریور 1359 رژیم عراق هر روز به روستاهای مرزی و شهرهای مرزی ایران حمله می کرد.
به موارد زیر که در روزنامه ها و بولتن های #خبرگزاری_پارس در سال 1359 منتشر شده است توجه کنید ؛
✅ 7فروردین : تاکید صدام بر حمایت از به اصطلاح مبارزه اقلیت های قومی ایران ضد جمهوری اسلامی !
✅ 12 فروردین : صدام رئیس جمهور وقت عراق آمادگی کشورش را برای جنگ با ایران اعلام کرد .
✅ 13 فروردین : ترور نافرجام طارق عزیز معاون نخست وزیر عراق در بغداد ؛ دولت عراق بدون ارائه سند ایران را به این اقدام متهم کرد.
✅ 18 فروردین : همزمان با قطع رابطه آمریکا و ایران، صدام خواهان واگذاری جزایر ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی به عراق شد .
✅ 5 اردیبهشت 1359 : نخستین حمله عراق به تاسیسات نفتی ایران در دهلران ؛ تا آغاز رسمی جنگ 13 نوبت دیگر به تاسیسات مختلف نفتی ایران از سوی عراق حمله شد.
این اخبار به خوبی نشون می داد که #صدام از قبل آماده جنگ بود تا از ضعف پیش آمده و طبیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نهایت استفاده را ببرد.
جالب آن که تحرکات مرزی رژیم عراق از همان روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی شروع شده و حتی در مواردی در بهار 1358 به بمباران روستاهای مرزی ایران منتهی شده بود.
این امر چنان بدیهی است که #رادیو_فردا در گزارشی تاکید می کند : « در واقع ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که مصادف با بمباران فرودگاه مهرآباد و حملات هوایی و زمینی ارتش عراق به استان خوزستان بود نقطه ارتقای درگیری ایران و عراق از جنگ محدود مرزی و نقطه به نقطه به یک رویارویی نظامی تمام عیار است.»
در بخش دیگری از گزارش رادیو فردا می خوانیم : « درگیریهای مرزی ایران و عراق تقریباً از اسفند ۱۳۵۷ شروع میشود. البته در اواخر عمر رژیم شاه نیز درگیریهای پراکندهای در مرزهای غربی کشور وجود داشت.»
✅ آغاز حملات به نقاط مرزی از آبان 1357 !
#سیدمحمود_دعایی اولین سفیر ایران در عراق بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز میگوید عراق از آبان ۱۳۵۷ همزمان با آغاز شمارش معکوس برای سقوط حکومت محمدرضا شاه پهلوی حمله به نقاط مرزی ایران را با هدف الغای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شروع کرد. او چنین میگوید: «حقیقت این است که جنگ ایران و عراق از آبان ۵۷ شروع شد. یعنی وقتی که صدام تشخیص داد رژیم شاه در حال فروپاشی و نهادهای امنیتی و نظامی شاه در حال فرو ریختن است و ساواک نیز در آستانه انحلال قرار دارد و به همین صورت ارتش نیز در حال تصفیه نیروهاست. صدام، عقده فروخوردهای را از زمان انعقاد قرارداد الجزایر در سینه داشت، به این سبب که این قرارداد به عراق تحمیل شده بود و عراق برخی مسائل در این قرارداد را از موضع ضعف پذیرفته بود و همیشه مترصد بود در یک فرصتی انتقام بگیرد و وقتی که شرایط کشور را در آن وضعیت مشاهده کرد، برای یک حمله انتقامجویانه برنامهریزی کرد. نیروهای ارتش بعث صدام قرارگاه خودشان را در بصره احداث کردند و عدنان تکریتی به عنوان فرمانده آن قرارگاه منصوب شد و در حقیقت میتوان گفت که آغاز جنگ از آبان ۵۷ یعنی چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود.»
طبق گزارش وزارت خارجه کشورمان ، ارتش عراق در دوره ۱۹ ماهه قبل جنگ ۳۹۷ بار به مرزهای زمینی، هوایی و دریایی ایران حمله کرده بود.
📚منبع: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، تحلیلی بر جنگ تحمیلی، نقل از پارسا دوست، ما و عراق از گذشتههای دور تا امروز، همان، ص ۵۰۵)
با وجود همه این شواهد افرادی چون #شاهد_علوی از سر خیانت و گروهی دیگر از سر ساده اندیشی ایران اسلامی را دلیل و مسبب آغاز جنگ می دانند و می خوانند که مستندات خلاف آن را نشان می دهد.
در این زمینه گفتنی های فراوانی است که به امید خدا به تدریج به آن خواهیم پرداخت.
⛔️حاشیهای بر یادداشت موهن سایت جماران
🔸سایت جماران وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام که مستقیما زیر نظر دفتر جناب آقای #حسن_مصطفوی(نواده امام) اداره میشود، معمولا در موضوعات داغ سیاسی و اجتماعی وارد میشود و از موضعی بالا، با ادبیاتی گاه تند و خشن و غیرمؤدبانه، به برخی مخالفان خود هجوم میبرد.
🔸عجیب آنکه برخی موضوعات مطرح شده در این رسانه، هیچ تناسبی با ماموریت مؤسسه تنظیم و نشر نداشته، استفاده از بودجه عمومی و بیت المال که با عنوان نشر آثار امام در اختیار آنان قرار گرفته، در امور غیرمرتبط، قطعا محل اشکال شرعی و حقوقی است. که امید است مجلس آتی، در ایام تخصیص بودجه، این موارد را لحاظ کند.
🔸در آخرین نمونه، جماران در یادداشت «جای امام خالی» به یادداشت سایت حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها (که به غلط با عنوان «بیانیه تولیت حرم مطهر» بازنشر شده) پاسخ داده است.
در حاشیه این یادداشت موهن، نکاتی قابل ذکر است:
۱)بیانیه رسمی حرم مبنی بر #تکذیب یادداشتی که با عنوان بیانیه تولیت بازنشر شده بود، در چهارشنبه، ۷اسفند حدود ده شب در سایت و کانال رسمی آستان مقدسه قرار گرفت.
اما متولیان سایت جماران با بی توجهی به آن، و بدون لحاظ اصول اخلاقی و ضوابط حرفهای رسانهای، بعد از انتشار #تکذیبیه، علیرغم انتشار جوابیه موهن به #بیانیه_تکذیب_شده، از بازنشر تکذیبیه حرم مطهر، و #عذرخواهی بابت نسبت ناروا به تولیت محترم حرم، امتناع کردند!
این قبیل اقدامات، نشان از عدم حسن نیت تیم رسانهای جماران دارد که مانند یک ویروس، در میان #برجامیان_عاشق_آمریکا به اپیدمی تبدیل شده است!
هم اکنون یادداشت موهن جماران در سایر رسانهها و کانالهای برجامیان در حال بازنشر است!
۲)حتی اگر همه پیامهای مندرج در یادداشت موهن جماران از نظر محتوا قابل قبول و درست باشد، قطعا ادبیات آن به هیچ وجه قابل قبول نیست و در چارچوب اصول اخلاقی نمیگنجد.
خاصه آنکه که نویسنده مجهولالهویه یادداشت، از منظر امام خمینی و با سوءاستفاده از نام ایشان به اظهارنظر پرداخته است.
تیم رسانهای جماران و شخص تولیت مؤسسه تنظیم و نشر باید پاسخ دهند که در سیره امام خمینی کجا از چنین ادبیات موهنی استفاده شده که اکنون آنها به خود جرأت داده از موضع امام، چنین سخنانی را خطاب به یک عالم دینی مطرح سازند.
۳)در سلوک سیاسی امام خمینی، اظهارنظر بر اساس اخبار کذب، معنا ندارد و ایشان بدون اطمینان از صحت و سقم یک خبر، هرگز به اظهارنظر پیرامون آن مبادرت نمی فرمودند. چنانکه در ماجرای شهادت #آیت_الله_سعیدی، تا مدتها بعد از واقعه، به صرف عدم اطمینان از وقوع جنایت به دست عمال رژیم، از صدور پیام خودداری نمودند و بعد از وصول خبر از ایران مبنی بر اطمینان استاد مطهری از ماجرا(بعد از مشاهده پرونده و سایر قرائن قطعی)، به محکوم کردن این واقعه اقدام و از تعبیر شهادت استفاده فرمودند.
مگر جناب آقای حسن مصطفوی(خمینی) از خاطرات آقای #سیدمحمود_دعایی، بی خبرند که امام خمینی با نقد عملکرد وی در رادیو بغداد،او را از نسبت های ناروا حتی به خاندان پهلوی هم منع کرده بود؟!
آیا خبر ندارند که امام به دعایی تذکر داده بود که در فعالیت های رسانهای اش از #دروغ پرهیز کند؟!
۴) از کی تا حالا، روشنفکران غرب اندیش و خودباخته مانند #حاج_سیاح_محلاتی، به عنوان منبع معتبر مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام قرار گرفته خدا می داند، اما جهت اطلاع عزیزان باید عرض شود امثال حاج سیاح در نزد حضرت امام هیچ وجاهتی نداشته اند و بلکه بالاتر، به عنوان تئوریزه کنندگان غرب زدگی و خودباختگی فرهنگی، همواره مورد ملامت و نکوهش شدید امام بوده اند.
از این گذشته، در خاطرات او و سایر غرب اندیشان، اهانت و دروغ پردازی علیه #روحانیت و #خرافه_پنداری آموزههای دینی، یک اصل حاکم شمرده میشود که بر تمام آثار آنان سایه افکنده و بعنوان مفروضه ثابت تلقی شده است.
۵) نسبت دادن ارتحال حضرت معصومه(س) به ویروس یا میکروب، اوج بی سوادی نویسنده، و از قبیل ورود در امور غیرتخصصی است. او بعد از چند قرن چگونه تشخیص داده که آن بانوی عالی مقام بر اثر ویروس از دنیا رفته اند؟!
اساسا مطرح کردن این امور شائبه برانگیز و خلاف آداب، چه وجهی دارد؟
۶)عدم برخورداری از کمترین میزان عقلانیت، فهم غلط و لجاجت های کور در مقابل بداهت های عقلی، نگاه غیرشرعی، نمونه ای از فحاشی به تولیت محترم است، که باید جبران شود.
۷) نقل جمله موهن و کینه ورزانه حاج سیاح که: «در ایران هم بخلاف حکم خدا، بر اعمال و #جنایات_اهل_عمامه، مواخذه و مجازات نیست» نشان از نوع نگاه نویسنده به روحانیت دارد که از همان دیدگاه دین ستیزانه غرب اندیشان خودباخته نشأت میگیرد.
۸)نتیجه تسلط اعضای #بیت_منتظری، در امور راهبردی مؤسسه تنظیم ونشر، این قبیل تولیدات رسانهای است!(فتأمل)
#ویروس_نفوذ
👈روزنه
https://eitaa.com/antinofoozeqom