◀️شبهه #شماره_3000 ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe روزی در نیشابور, کتابی از عهد ساسانیان به امیر عبدالله بن طاهر هدیه کردند, او فرمان داد کتاب را بسوزانند چون آن را مجوس نوشته و در نظر ما ملعون است, برای مردم: قرآن و احادیث پیامبر کفایت میکند. تذکره دولتشاه سمرقندی/30 #تاریخی ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe اکبر ثبوت، کتابشناس، مصحح، نسخه شناس و مشاور گروه فلسفه بنیاد دائره‌المعارف اسلامی درباره برخی روایت‌های نادرست که درباره عبدالله بن طاهر آمده، اظهار کرد: دولتشاه سمرقندی در کتابی با نام (تذکره الشعراء) که در دوره تیموریان یعنی اواخر قرن نهم می‌نویسد و در بخش منابع تاریخی معلوم نیست برچه اساسی به روایتی از قرن سوم اشاره می‌کند و در آن عبدالله بن طاهر را به کتابسوزی متهم می‌کند. در این روایت آمده است: «روزی شخصی به دربار عبدالله بن طاهر در نیشابور آمد و کتابی فارسی از عهد کهن تقدیم داشت. چون پرسیدند چه کتابی است؟ پاسخ داد داستان وامق و عذرا است و آن قصه شیرین را حکماء به رشته تحریر آورده و به انوشیروان اهداء کرده‌اند. امیر گفت ما قرآن کریم می‌خوانیم و نیازی به این کتب نداریم. کلام خدا و احادیث ما را کفایت می‌کند به علاوه این کتاب را مجوسان تالیف کرده‌اند و در نظر ما مطرود و مردود است. سپس فرمود تا کتاب را به آب انداختند و دستور داد هر جا در قلمرو او کتابی به زبان فارسی به خامه مجوس کشف شود، نابود گردد.» ثبوت در ادامه با اشاره به مقاله محیط طباطبایی در رد این ادعای دولتشاه سمرقندی عنوان کرد: این روایت به دلایل متعدد دروغ و نارواست. برای دریافتن نادرستی این ادعا می‌توانید به مقاله محیط طباطبایی در کتاب «یادنامه شیخ طوسی» مراجعه کنید. با وجود این چطور عبدالله که خود گرایش‌های غیرقابل انکار شعوبی‌گری داشت و حاکم یک سلسله ایرانی بود، می‌تواند با کتاب‌های فارسی و فرهنگ خودش این‌گونه برخورد کند؟! کسانی که می‌خواستند دشمنی مسلمانان را با آثار فرهنگی ایرانی نقل کنند به این قصه سمرقندی تکیه کردند. منبع: ایبنا، خبرگزاری کتاب ایران 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 کانال ویکی شبهه در ایتا: https://eitaa.com/Wiki_Shobhe 🇮🇷 کانال ویکی شبهه درتلگرام🇮🇷 https://telegram.me/joinchat/BWGstz9LDGhlEtwQ6sumxg