💚بسم الله الرحمن الرحیم💚 ✿ تو فقط لیلی باش ܓ✿ 🌸 گلهای بهشت... 🌸 این پست رو در جواب نازنین جان ، مامان علیرضا و بقیه دوستانی مینویسم که میخواستند بدونند روش من در رفتار با بچه ها چیه ... البته همین اول باید بگم که من به هیچ عنوان ادعا و تخصصی در روانشناسی کودک ندارم. و این روشها صرفاً تجربه های این نزدیک به ۱۴ سال مادری من هست که با آزمون و خطا بهشون رسیده ام ... اما قبل از اون باید از فرصت استفاده کنم، و یک نکته مهم رو به مامانهای آینده بگم: نکته ی مهمی که من بهش رسیدم اینه که نقش دوران بارداری در اینکه بچه بعد از به دنیا اومدن چه رفتاری داشته باشه و چقدر تعامل باهاش راحت باشه، واقعا مهمه ... مثلا من خودم سر خانوم خانوما خیلی مقید نبودم و اصولا اعتقاد زیادی به تاثیر معنویات نداشتم. دین و ایمانم در حد معمول بود . همین نماز خوندن و روزه گرفتن و حجاب و ... اما این توصیه هایی که از گوشه و کنار میشنیدم که مثلا خرما بچه رو صبور میکنه رو زیاد جدی نمیگرفتم. یعنی با تفکر حس گرایانه ام جور درنمیومد که خوردن یه ماده غذایی باعث بشه یه رفتار توی یه آدم شکل بگیره. اما سر خانوم کوچولو، به خاطر اون تغییری که توی نگرشم ایجاد شده بود و همزمان بود با مطالعه هام درباره تاریخ اسلام و زندگی معصومین علیهم السلام، اصلا یه حال و هوای دیگه ای داشتم. یادمه توی سکوت و تنهایی خانه کتابهای علامه عسگری – اعلی الله مقامه -  رو میخوندم، و انگار که دارم به سوزناکترین روضه ها گوش بدم، اشک میریختم ... یه وقت به خودم می اومدم و حتی میترسیدم که نکنه این گریه های من برای بچه ضرر داشته باشه، اما واقعا دست خودم نبود ... استاد به قدری زیبا عمق فاجعه و اون بلایی که به سر اسلام آمده بود و رنجهایی که معصومین برای روشن نگه داشتن مشعل دین متحمل شده بودند رو به تصویر کشیده و شرح داده بودند، که واقعا یه وقتهایی حس میکردم از عمق قلبم در حال سوختنه. با چنین حال و هوایی دیگه نمیتونستم نسبت به توصیه های ائمه بی تفاوت باشم. برای همین در حد توانم دستوراتی که اومده بود رو انجام دادم ... الان من دارم به وضوح میبینم که خانوم کوچولو چقدر سلیم تره، چقدر تعامل باهاش راحت تره، اصلا خیلی چیزها که من لازم بود ( و حتی الان هم لازم هست ) برای به وجود اومدنشون در خانوم خانوما تلاش کنم، خود به خود در وجود خانوم کوچولو نهادینه هست ... حتی فکر میکنم اگه بیشتر و کاملتر به اون دستورات عمل میکردم، اوضاع از این هم بهتر می بود. این که میگن دین یه پک کامل هست برای همینه ... اگه آدم همه دستورات اسلام - چه دستورات دوران بارداری و چه اون سبک زندگی که اسلام به آدمها عرضه میکنه - رو مراعات کنه ... اگه تغذیه خانواده درست باشه، اگه همسران با هم درست تعامل داشته باشن، اگه هر کسی و هر چیزی سر جای خودش باشه، بچه داری اونقدرها سخت نیست ... اینطوری میشه هم به دستور پیامبر مهربانیها در ازدیاد نسل مسلمانان عمل کرد، و هم اینقدر که ماها اذیت میشیم، اذیت نشد ... میخوام بگم یه بخشی از اینکه بچه هامون یه وقتهایی غیر قابل کنترل میشن و ما باید تمام وقتمون رو بذاریم تا بتونیم اونها رو سرگرم و راضی نگه داریم و بقیه جنبه های زندگی نمیرسیم، به خاطر عوامل محیطیه ... مثلاً یادمه جایی خوندم که یه سری از بدخلقیهای بچه ها در نتیجه مصرف محصولات کارخانه ای هست. بعضی از این مواد افزودنی بچه ها رو بیش فعال میکنه یا مثلا تحمل و تمرکزشون رو پایین میاره ... من خودم دارم به وضوح میبینم که از وقتی دارم چندتایی از اصول سالم خوری رو مراعات میکنم، روحیه های آدمهای خونمون تا یه حدی ملایمتر شده ... نمیگم کلا به این دلیل هست. اما فکرش رو بکنین، یه ذره این کار اثر میذاره، یه ذره اون کار و ... یهو می بینین کلی اوضاع کلی بهتر شده ...   تا اینجا داشتم تاثیر عوامل جانبی رو میگفتم و اینکه میشه بصورت غیر مستقیم کاری کرد که تا حدی اوضاع قابل کنترل تر بشه ... و اما در برخورد با خود بچه ها : پایه اصلی عملکرد من در رفتار با بچه هام،  یادگاری از مادر همسرجان – که خدا رحمتشون کنه – هست ... این حرفشون همون یکی دو سال اول به داد من که تجربه ای نداشتم رسید و باعث شد ایده بگیرم و سعی کنم به دام این تکنیکهای جدید فرزند پروری که اون موقع تازه بین همه مد شده بود، نیفتم. #پست_نود_و_هفتم (بخش_اول) #تو_فقط_لیلی_باش 💞تو فقط لیلی باش💞 🆔 @WomanArt

🔰🔰🔰🔰 #پست_نود_و_هفتم (بخش دوم) #تو_فقط_لیلی_باش یه بار که من داشتم با وسواس به خانوم خانوما میرسیدم بهم گفتن: تو میخوای با این بچه یه عمر زندگی کنی. یه جوری عادتش نده که بعد نتونی ادامه بدی و هم خودت اذیت بشی و هم این بچه! دیدم راست میگن. حقیقت زندگی اینه که ما اگرچه بچه هامون رو خیلی دوست داریم و دوست داریم همیشه در کنارشون باشیم، اما زندگی جنبه های دیگه ای هم داره و باید طوری عمل کنیم که بتونیم به اونها هم برسیم ... متاسفانه ما نسل جدید مادرها بچه ها رو از اول زیادی لوس میکنیم و برای اینکه نشون بدیم بهشون توجه داریم، تمااااام وقت و انرژیمون رو صرفشون میکنیم. و چون بشر اصولا سیری ناپذیره و هرچی بهش بدی، بیشترش رو میخواد، بعد از یه مدت اون میزان از توجه برای بچه عادی میشه و توجه بیشتر میطلبه و برای جلب اون توجه به هر کار یا بهتره بگم خرابکاری دست میزنه ... ما باید رابطه مون با بچه رو طوری تنظیم کنیم که بدونه ما حتی اگه داریم کارهای خودمون رو انجام میدیم، ولی حواسمون بهش هست و چیزی از توجه و محبتمون بهش کم نشده ... اینطوری خیلی راحت میتونیم به کارهامون برسیم و اون هم همینطور کنار ما باشه و مشکلی هم پیش نیاد. من معمولا وقتی دارم کار میکنم خانوم کوچولو هم همراهمه. بعضی از وسیله های خونه، مثل جارو برقی و اتو و ... رو هم اسباب بازیش رو داره و همراه من انجام میده ... بعضی وقتها در حین کار با هم شعر میخونیم، یا صحبت میکنیم ... یه وقتهایی هم که دارم مطالعه میکنم یا با لپ تاپ کار میکنم، اون هم کتاب، یا دفتر نقاشیش رو میاره و کنار من مشغول میشه ... یا مثلا اگه من هنوز خواب باشم و اون بیدار بشه، من رو بیدار نمیکنه. بلکه وسایلش رو میاره و در نزدیکترین جا به من مشغول بازی میشه تا خیالش راحت باشه که در کنار منه. و بازی میکنه تا من بیدار بشم. من به این باور دارم که اگر ما دلمون با بچه ها باشه و اونها رو موجودات مزاحمی ندونیم و وقتی با هم هستیم، با تمام وجودمون باهاشون باشیم، اونقدر آرامش میگیرن که دیگه اون حرص و ولع رو ندارن و دیگه بیخود آویزون ما نمیشن و ما میتونیم یه وقتهایی رو هم به خودمون و مشغولیتهای دلخواهمون اختصاص بدیم. البته باید حواسمون باشه که اولا این مشغولیتهای فردیمون از حد نگذرن ( مثلا خانوم کوچولو بیشتر از یک ساعت تحمل نداره) ، و ثانیا اون وسط کار به قدر کافی بهشون توجه کنیم که فکر نکنن کارهای ما رقیبشون هستند ...   * نکته مهم ۱: البته این که گفتم بیشتر مال هفت سال دوم زندگی بچه هست، که استقلالش بیشتر میشه. در سالهای اول که بچه نیاز داره در آغوش گرفته بشه و احساس امنیت کنه و این باور درش بوجود بیاد که اطرافیانش آدمهای خوبی هستند و حقیقتا دوستش دارند. این بیس شخصیتش هست که بی اندازه ضروریه، و باید تا جایی که میشه بهش توجه کرد ... خود من واقعا به معنای کلمه در سال اول گرفتار بچه هام بودم، و بچه هام عین کوالا همیشه بغلم بودن و بیشتر وقتها مجبور بودم با یک دست کارهام رو انجام بدم ... اما بعد از این دوران، همونطور که بچه بزرگ و بزرگتر میشه، باید #بتدریج و جسته و گریخته بعضی وقتها هم اون رو به حال خودش بذاریم تا یاد بگیره خودش خودش رو سرگرم کنه و در عین حال در دیدرسش باشیم تا بدونه ما هنوز هستیم و دوستش داریم ...   * نکته مهم ۲:  یادمون باشه بچه ها نیازمند محبت ما هستند، و این ابراز محبت نیازمند زمان و مکان خاصی نیست. برای همین باید از هر فرصتی برای ابراز محبت بهشون استفاده کنیم  ... من خودم از هیچ فرصتی برای چلوندن بچه هام نمیگذرم. برام جالب بود که چند شب پیش خانوم خانوما بهم گفت: مامان من قشنگ یادمه وقتی کوچولو بودم چقدر منو محکم میچلوندین ... یه وقتها نفسم بند میومد، ولی دوست نداشتم تموم بشه! ... الان دیگه زورتون نمیرسه اونقدر محکم بچلونیدم!   ;o) پ.ن: برای یادگیری اصولی تربیت کودک از صفر سالگی تا نوجوانی و جوانی کتاب من دیگر ما از نان شب هم واجب تر است.... فایل های رایگان این ۱۳ جلد کتاب را در اینجا پیدا می‌کنید ( قیمت خرید کتاب ۶۵۶ هزارتومان ولی فایل های صوتی رایگان هستند ): منِ دیگرِ ما 💟 💌 @manedigarema  #پست_نود_و_هفتم (بخش_دوم) #تو_فقط_لیلی_باش 💞تو فقط لیلی باش💞 🆔 @WomanArt