دیگه اون مشهد تکرار نشد...

وَ هَلِ الدّینُ اِلّا الحُبُّ وَ البُغضُ؟!

یا صاحِبَ القَلبِ‌ الطَّهور اَرجو لِقاک بَینَ الحُضور

هنرِ زندگیِ آگاهانه و هشیار در عصرِ کنونی، داشتن ذهنِ جریان شناس است. جریان‌ها را بشناسیم، طیف ها را ظاهری رصد نکنیم، مورد مداقه قرار دهیم. تحلیل کنیم. اتفاقات را صرفا در امروز نبینیم، ریشه‌یابی کنیم. ذهنِ جریان شناس، آدمِ هشیار می‌سازد‌.

ترم ۵ درسی دو واحدی داشتیم به نامِ "روش تحلیل سیاسی". استاد می‌گفت بای‌ بسم اللهِ این کلاس این است که تحلیلگرِ نزدیک به طیفِ فکری‌ خودتان را بیابید و هر جلسه‌ خلاصه‌ تحلیلاتش‌ را ارائه دهید‌. راست می‌گفت. اگر می‌خواهی تحلیلگر شوی، باید اول بخوانی و بشنوی تا بفهمی.

باید روزانه دعا کرد برای غزه...

باید هر لحظه‌ دعا کرد برای غزه...

اگر اهل سکوتیم‌ و اخبار را دنبال نمی‌کنیم تا مبادا روحیه‌ی لطیفمان خراش بردارد، باید به انسانیتمان‌ شک کنیم.

فقط در غزه می‌توان دید که در لحظه‌ی شهادت جسم هم با روح به آسمان پر می‌کشد.

یکی از ساکنانِ غزه نوشته بود : ما که میان آوار خانه‌ها و زنگارِ سکوت زندگی می‌کنیم، هر روز صبح بقایای روحمان را مرتب می‌کنیم تا یک روز دیگر زنده بمانیم. میدانی بیدار شدن با خبرِ مرگِ به تاخیر افتاده یعنی چه؟ روی دیوارها می‌نویسیم : "ما هستیم" نه برای اینکه یادمان را جاودانه کنیم بلکه برای اینکه یادمان‌ بیاوریم که هنوز زنده‌ایم، حتی اگر موقتی! و جهان عرب؟ مثل یک فیلم طولانیِ خسته‌ کننده ما را تماشا می‌کند. اما مسلمانان؛ آنها مشغول درست کردن دعای سرد در بشقاب‌های امیران هستند، درحالی که ما آخرین نان را با ترس تقسیم می‌کنیم.

حاج قاسم : فلسطین امروز خط مقدم جهان اسلام است.