_ جان رفت و ما به آرزوی دل نمی‌رسیم .... هرچند می‌رویم به منزل نمی‌رسیم ! + می‌رسیم یه روز؛ قول! _ از گوشه بامی که پریدیم، پریدیم + ما هم همینطور‌ هم‌ایتایی‌ ؛ ما هم همینطور _ پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب تا در این پرده جز اندیشه او ننگارم ... + می‌گفت نگهبان دلت باش؛ خلاصه که آره! _ زبانِ خامه ندارد سرِ بیان فِراق وگرنه‌شرح‌دهم‌باتوداستانِ‌ فراق دریغ‌مدت‌عمرم که برامیدِ وصال به‌سررسیدونیامدبه‌سرزمانِ فِراق چگونه بازکنم بال درهوایِ وصال که‌‌ریخت‌مرغِ‌دلم‌‌پَردرآشیانِ‌ فِراق + اوجِ‌ غمِ‌ فراق از تکرار قافیه مشخصه دیگه. _ نمیدانم چه شد در من فقط دیدم پریشانم + پریشاااانمممم _ قبل ما لاله به خونین جگری شهرت داشت بعد تو ، لاله به "دلداری" ما می‌آمد .... + چه کرد او؟ _ ماه هم بیرون نیامد چونکه می‌داند خودش سبزه ی ما اعتبار از هر سفیدی می‌برد.. + با دو خط فیتیله‌ی آپارتاید رو پیچیدیم‌ به هم^^

اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّدً رَسول اللّه

+ صلوات!

💙🌿

نزدیک قّله‌ایم !

یک فلسطینی نوشته بود: ما تصمیم گرفته‌ایم که یک بار بمیریم به جای هر روز مردن؛ صادقانه و شجاعانه می‌جنگیم!

بیا بریم به دهه شصت و از حاج احمد متوسلیان بشنویم : « با اسرائیل وارد جنگ خواهيم شد و عمليات‏مان را عليه آن‌ها شروع خواهيم كرد. هر كس با ماست؛ بسم‏الله. هر كس با ما نيست، خداحافظ. ما با ايمان‌مان مى‏جنگيم؛ جندالله با ايمانش مى‏جنگد. روزى را نزديك خواهيم نمود كه اسرائيل چنان بترسد و در فكر اين باشد كه مبادا از لوله سلاح‌مان، به جاى گلوله، پاسدار بيرون بيايد. باشد كه ما شبان‌گاهان بر سرشان بريزيم؛ هم‌چون عقابان تيزپروازى كه شب و روز برای‌شان معنا ندارد. و باشد آن‌جايى به هم برسيم كه با گرفتن هزاران اسير از صهيونيست‏ها به جهانيان ثابت كنيم كه ما به اتكا به سلاح ايمان‏مان مى‏جنگيم؛ نه به اتكاى هواپيما، نه با موشک‌هاى سام، نه با تانک، نه با توپ، نه با آتش جنگ‏افزارهاى مادى‏مان؛ ان ‏شاءالله»

+ کجا آروم می‌گیری؟ _ کربلا . . .

یا جُنودَ المُنتَظَر اَنتُم حِزبُ الله