اما یه سئوال دارم از شما... می خوام بگم چرا كربلا جریان برعكس شد،مولامون حسین داشت می رفت میدان. یه وقت دید زینب داره گریه می كنه،گفت:زینب جان گریه نكن،گریه ها رو نگه دار،چرا گریه نكنم،گریه ها رو نگه دار، برا وقتی كه تو رو به اسارت می برند...😭 یا زینب...

...می بینم دستهای تو رو بستند،كوچه به كوچه،شهر به شهر،گذر به گذر،با دست بسته تو رو می برند،گریه ها رو نگه دار برا اون روز... یا زینب...

یا امام رضا ... آرزوهایی كه ما داریم،همه از خواسته های شما نشات میگیره. آرزوی تك تك ماست،واسه ارباب بی كفنمون جون بدیم،شما هم همین كارو كردید... یا حسین...

اون لحظات آخر... دیدند،فرشهای حجره رو جمع كردید،فرمودید می خوام رو خاك جون بدم مثل جد غریبم حسین... یا حسین...

آقا جانم... نمی دونم اون لحظات آخر لب تشنه بودید،یا نه. اما خدارو صد هزار مرتبه شكر اون لحظه های سخت دیگه زن و بچه كنارت نبود،دخترت نبود،لحظه جان دادن شما رو ندید.😭

اما بمیرم برای اون آقایی كه،وقتی كه می خواست جان بده،خانم‌زینب آمد بالای تل زینبیه،از اون بالای بلندی نگاه كنه،ببینه دور حسین حلقه زدند..😭 امان از دل زینب... #امام_زمان

آی رفقا آخرین ناله های محرم و صفره... یه وقت دید نیزه دار با نیزه می زنه،شمشیر دار با شمشیر می زنه ،حسین...😭 لذا وقتی برگشت مدینه،عبدالله به خانم زینب سلام الله علیها گفت: شما خانم زینب منو ندیدی😭،گفت عبدالله حق داری منو نشناسی،خودم دیدم بین دو نهر آب ... حسین....😭 #امام_زمان

شنیده اید امام رضا (علیه السّلام) وقتی از خانه ی مأمون بیرون آمد از شدت زهر جفا دائم میان کوچه روی زمین می نشست و پا می شدند، بر زمین می خوردند.😭 این تنها جایی نبود که از اهل بیت یک نفر زمین می خورد، چند جای دیگر هم در تاریخ داریم😭 #شهادت_امام_رضا

یک مادری را می شناسم از خانه تا مسجد چند مرتبه زمین نشست و بلند شد... یا زهرا..‌ وای مادرم...😭 یک آقایی را می شناسم که تا خبر جان دادن همسرش را شنید از مسجد تا خانه می دوید و زمین می نشست.... یا علی جانم...😭

یک آقایی را می شناسم از خیمه گاه تا کنار بدن علی اکبرش می دوید و زمین می خورد.😭 یا حسین... یک خواهری را می شناسم از خیمه تا گودال هی می دوید و زمین می خورد. از حرم تا قتلگه … 😭 یا زینب...

یک دختری را می شناسم نیمه شب تو بیابان ها زمین میخورد و بلند شد … یا رقیه جان...😭

روضه خواندی تو ای امام غریب جَدِّ ما تشنه بود یَابنَ شبیب جَدِّ ما را سوارها کشتند بین گودال بارها کشتند جَدِّ ما یک نفر ولی او را لشگری از هزارها کشتند... یا حسین...