#رمان_مدافع_عشق_قسمت17 #هوالعشــق: خم میشوم و به تصویرخودم در شیشه ی دودی ماشین پارک شده مقابل درب حوزه تان نگاه میڪنم. دستـےبه روسری ام میڪشم ودورش را بادقت صاف میڪنم. دسته گلـےڪه برایت خریده ام را با ژست دردست میگیرم و منتظر به کاپوت همان ماشین تکیه میدهم. امده ام دنبالت مثل #بچه_مدرسه_ایا میدانم نمیخواهی دوستانت از این عقد باخبر شوند! ولی من دوست داشتم #شیرینی ان هم حسابـے در باز میشود وطالب یکےیکےبیرون می ایند . میبینمت درست بین سه،چهار تا ازدوستانت در حالیکه یک دستت را روی شانه پسری گذاشته ای و باخنده بیرون می ا یـے. یک قدم جلو می آیم سعی میکنم هرطور شده مرا ببینی روی پنجه پا می ایستم ودست راستم را کمی بالامی اورم . نگاهت به من میخورد و رنگت به یک باره میپرد! یک لحظه مکث میکنی و بعد ســرت را میگردانی ســمت راســتت و چیزی به دوســتانت میگویـے. یکدفعه مسیرتان عوض میشود. از بین جمعیت رد میشوم و صدایت میزنم: اقا؟ _ ا قا سید؟ اعتنا نمیکنی و من سمج ترمیشوم _اقا سید! علی جان؟ یک دفعه یکی ازدوستانت با تعجب به پشت سرش نگاه میکند.درست خیره به چشمان من! به شانه ات میزند و باطعنه میگوید: سیدجون!؟ _ یه خانومی کارتون داره ها! خجالت زده بله میگویـے،ازشان جدا میشوی و سمتم می ایی . دسته گل راطرفت میگیرم _ به به! خسته نباشیداقا! میدیدم که مسیربادیدن خانوم کج میکنید! _ این چه کاریه دختر!؟ _ دختر؟منظورت همس... بین حرفم میپری _ ارع همسر! برو اما یادت نره سوری! اومدی ابرومو ببری؟ برویـے؟؟ _ چه ابرویی خب چرا معرفیم نمیکنے؟ _ چرا جار بزنم زن گرفتم در حالیکه میدونم موندنی نیستم!؟ بغض به گلویم میدود. نفس عمیق میکشم _ حالا که فعلا نرفتی! از چی میترسی! از زن سوریت! _ نه نمیترسم! به خدا نمیترسم! فقط زشته! زشته این وسط باگل اومدی! عصن اینجا چیکار میکنی؟ _ خب اومدم دنبالت! _ مگه بچه دبستانی ام!؟... اگربدبود مامانم سرویس میگرفت برام زودتراز زن رفتن! از حرفت خنده ام میگیرد! چقدر با اخم دوست داشتنی تر میشوی. حسابی حرصت رفته! _ حالاگلونمیگیری؟ _ برای چی بگیرم؟ _ چون نمیتونی بخوریش! باید بگیریش )وپشت بندش میخندم) الله اکبرا... قرار بود مانع نشی یادته؟ _ مگه جلوتو گرفتم!؟ _ مستقیم نه! اما... همان دوستت چندقدم بما نزدیک میشود و کمی اهسته میگوید: _ داداش چیزی شده؟... خانوم کارشون چیه؟ دستت را با کالفگی در موهایت میبری . _ نه رضا،برید! الان میام و دوباره با عصبانیت نگاهم میکنی. _ هوف...برو خونه... تا یچیز نشده. پشتت را میکنی تا بروی که بازوات را میگیرم... #نویسنده #محیاسادات_هاشمی♥️ 😍🌿♥️🍃 {@zfzfzf