🔰نقش قرآن در زندگي ما (( ان هذا القرآن يهدي للتي هي اقوم )) 🔻ستايش خداي را، ستوده صفات1، که قرآن را بر اساس علم2، مانند کتب پيشين آسماني با آيات روشن3، بر بنده ي خود نازل کرد تا را از #باطل جدا کند4، و به راهي که از همه راهها مستقيم تر است هدايت فرمايد5، چرا در اين کتاب تفکر نمي کنيد6! پيرو آن شويد و پرهيزگاري کنيد7. 🔹قرآن چراغي است که روشني آن فرو نمي نشيند، #چشمه زاينده اي است که واردين از آن نمي کاهد، نشانه هايي است که روندگان بي آنها راه نمي يابند،دليل کسي است که به آن سخن گويد، فيروزي کسي است که آن را حجت آورد، نگهدارنده کسي است که به آن عمل کند،سپر کسي است که به آن بگرود،دانايي کسي است که در گوش دارد،همانا #قرآن کان ايمان و کانون آن،سنگ هاي بناي اسلام وپايه آن،ميدان هاي حق و راه هاي آن ميباشد8. 🔹( بار خدايا ما را از کساني قرار ده که به ريسمان فرآن چنگ ميزنند،و در فهم متشابهاتش به پناه گاه محکم و استوارش پناه مي برند، و در سايه بال آن آرام مي گيرند، و به #روشني بامدادش راه مي يابد، و به درخشيدن روشنايي آن اقتدا مي کنند، و از چراغ آن چراغ مي افروزند، هدايت و رستگازي را در غير آن نمي طلبند9) 🔰نقش قرآن در زندگي ما 🔰حضور يافتن در خلوت قرآن و کشف راز و رموزهاي آن، کار هرکسي نيست و اين امر در اختيار خاصان درگاه الهي است که از سرچشمه عصمت آب نوشيده اند اما نمي توان دست روي دست گذاشت بايد جان و دلمان را با قطره اي زلال از جاري قرآن نوازش داد هر کس #مطابق استعدادها و بهره هاي الهي که در وجودش نهفته است مي تواند در دريايي معرفت قرآن شنا کند و به قدر ظرفيت از آن برخوردار گردد. آب کم جو تشنگي آور بدست تا بجوشد آبت از بالا و پست 🔰همنشيني با قرآن و گوش جان سپردن به نواي آن، #معرفت و بصيرت انسان را بالا مي برد و سبب مي شود که انسان از آيات دلنواز بهره گيرد و در فضاي عطرآگين قرآني نفس بکشد. 🔰مهمترين نقشي که قرآن توانسته با آن عظمتش در زندگي ما داشته باشد #ايجاد_صبر در برابر سختي ها و مشکلاتي است که روزمره با آن مواجه مي گرديم و چه بسيار موانعي که با حضور قرآن از سرراه برداشته شده اند. 🔰 اگر #علي(ع) 25 سال سکوت کرددر حالي که ولايت حق مسلم او بودتنها بخاطر کلام خدا بود،که مي فرمايد: #فاصبران وعدالله حق ولايسخنک الذين لا يوقنون، يعني صبر کن، وعده ي خدا وعده اي است راستين،گفتاري اين گروه ترا از مسيري که در پيش داري بيرون نبرد. 🔰و ام بحثي ديگر که توجه به آن بايد در راس تاثيرگذاري قرآن بر دل و جان انسان ها قرر بگيرد نقش #هدايتگري و روشن #فکري فرآن مي باشد.اگر استعدادهاي بالقوه اي در ساختار وجودي انسان ها به وديعت نهاده شده است به صورت صحيحي پرورش يابد مي تواند انسان را به #هدف والاي که براي آن آفريده شده،سوق دهد. 🔰هدفي که جز کمال و معرفت چيز ديگري بدنبال نخواهد داشت. با تامل در آيات قرآن کريم در مي يابيم که وسيله هدايت انسان ها پيامبراني بودند که از سوي خدا انتخاب ميشدند. و با گفتار و اعمال خويش آنها را به سوي خدا پرستي دعوت مي کردند. بصيرت يعني بينش درست و درک صحيح و قرآن اين کتاب اعجازگر بينش انسان را نافذ و تند مي کند و به او توانايي #فهم درست و درک حقايق عالم را ارزاني مي دارد.انساني که با هدايت قرآن گام برمي دارد، در تفرات و انديشه ها و همچنين تصميم گيري هاي خود دچار اشتباه و انحراف نمي شوند. 🌸« هذا بصائر من ربکم و هدي ورحمه لقوم يومنون» 🔰اين #بصيرت هايي از جانب پروردگارتان مي باشد هدايت و رحمتي است براي قومي که ايمان آورده اند.(عقل)و(عاطفه)به عنوان دو عامل نيرومند،انسان را به حرکت و تلاش وادار مي سازد وبه او منعا و مفهوم مي دهند و او را در "انتخاب"و"سازندگي" که دو خصيصه مهم انساني است کمک مي کنند.اگر اين دو نيرو از انسان گرفته شود به موجودي بي خاصيت نبديل مي شود که فرقي ميان او و جماد نيست. 🔰انسان با #عقل انتخاب مي کند و با عاطفه مي سازد.قرآن اين هدايتگر بي همتا به اين موضوع نيز توجه داشته و در مباحث توحيدو خداشناسي علاوه بر استدلالات عقلي از راه احساس و عاطفه وارد شده و با برقراري پيوندهاي عاطفي ميان خود و مردم در انها ايماني بوجود آورده است که حاضرند همه چيز خود را آن فدا کنند.يکي ديگر از نقش هايي که قرآن بر روح زندگي ما داشته و دارد و خواهد داشت شفا و رحمت است.آنجا که درمانده و خسته، نااميد و پريشان در خود مي شکنيم قرآن در برابر چشمان ما ورق مي خورد و دلهايمان را به سوي خود معطوف مي دارد. 🔰آيه هايي که در آن خداوند باب سخن را با گشوده و چه رحمتي بالاتر ازآن که خداوند با ما سخن بگويد.و اما مهمترين 👇👇

3. بصیرت، ارمغان ولایت: 🔺 سیره عملی امیرمؤمنان علیه السلام و دیگر پیشوایان معصوم علیهم السلام در مورد همه امور بر مدار #بصیرت بود یعنی همه جا با تحلیل و بصیرت، عمل می کردند و هرگز بدون سنجش و تدبیر عمیق وارد عمل نمی شدند. 🔺 پیروان آن بزرگان نیز باید معارف و مواضع آنان را به همین شیوه تحلیل نمایند و از کارهای ائمه علیهم السلام به طور شکلی و قالبی پیروی ننمایند. 🔺 مثلاً اگر امام صادق علیه السلام دستور دادند که مساجد خود را با »شمع« روشن کنید ما نباید به بهانه احیای سنّت آن امام علیه السلام فقط شکل آن کار را در نظر بگیریم و بدون تحلیل و تطبیق همان گونه عمل کنیم و در مساجد و مشاهد مشرفه همچون حرم ائمه علیهم السلام شمع روشن کنیم. بلکه آن کلام امام علیه السلام را به عنوان یک قانون، با شرایط زمان و مکان انطباق بدهیم. جامه زمان امام را از آن بر کنیم و لباس #زمان خود، بر تنِ آن کنیم و بدانیم که مقصود امام علیه السلام روشن نگه داشتن اماکن مقدس و مجامع مسلمانان است، چه به صورت شمع همانند زمان صدور این گفتار، و چه به صورت استفاده از برق در زمان حاضر. 🔺 اگر بدون بصیرت لازم پیش بتازیم و فقط به ظواهر کارهای امامان علیه السلام توجه کنیم و باطن امورشان کاویده نشود، در چنین شرایطی تفقه و تعمق و تجزیه تحلیل جای خود را به تقلید جامد و راکد می سپارد و جامعه دینی دچار »نصّ زدگی« و نوعی »اخباری گری« می شود. 🔺 نقل است که یکی از فرزندان امام صادق علیه السلام به نام »اسماعیل« وفات کرد، امام علیه السلام فرمودند که بر کفن او نوشته شود: اِسْماعیلُ یشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلَّااللَّه(بحارالانوار، ج 47، ص 248، چاپ ایران) اسماعیل گواهی می دهد که خداوند یگانه است و جز او خدایی نیست. پس از آن، گروهی از اخباریین وصیت می کردند که بر کفن شان بنویسند »اِسْماعیلُ یشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلّا اللَّه« و حال آن که اسم شان چیز دیگری بود. نه اسماعیل. هنگامی که علّت این کار از آنها پرسیده می شد می گفتند: امام این طور فرموده است. ما هم همین کار را انجام می دهیم و نباید به شکل کار و قالب آن دست زد. این نوع کارها به نام تعبد و تقدّس و اطاعت از امام معصوم انجام می پذیرفته در حالی که ائمه علیهم السلام از پیروان خود چنین پیروی ها را نمی طلبند، بلکه دوست می دارند که آنان با چشم باز و بصیرتِ نافذ عمل کنند و از ساده اندیشی و تحجّر دوری جویند. https://eitaa.com/a_fatemi24/1325

🔹➖🔹➖🔹➖🔹➖🔹➖🔹➖🔹 #بصیرت َ🌹 و قَالَ علی ( عليه السلام ) : قَدْ أَضَاءَ الصُّبْحُ لِذِي عَيْنَيْنِ 🌹و درود خدا بر او فرمود: صبحگاهان، براي آنكه #دوچشم_بينا دارد روشن است. ♦️نهج البلاغه، حکمت ۱۶۹♦️ https://eitaa.com/a_fatemi24/1325

بسمه تعالی ✅بصیرت در قرآن و نهج البلاغه جایگاه بالایی رو دارد.. 🔸«اَدعوا اِلَی اللّهِ عَلی بَصیرَة یوسف 108 🔸«بَلِ الاِنسنُ عَلی نَفسِهِ بَصیرَة» قیامه 14 🔸«قَد جاءَکُم بَصائِرُ مِن رَبِّکُم». انعام 104 🔸«فَمَن اَبصَرَ فَلِنَفسِهِ ومَن عَمِیَ فَعَلَیها...»انعام 1. حضرت علی اساس خودشناسی را ر بصیرت میداند وَ اِنَّ مَعِی لَبَصیرتی ما لَبَّسْتُ عَلی نَفْسی وَ لالُبِّسَ عَلَی(نهج البلاغه، خطبه 10) بی گمان بینش من مرا همراه است. هرگز خود را نفریفته ام و کسی هم نتوانسته مرا بفریبد. »تغییر« و »تثبیت« سرنوشت هر کس در دست خود اوست و خواسته های دیگران نیز بر محور خواسته های خود او دور می زند. 2-گاهی حضرت امر بصیرت میکند 😊 .. فَانْفُذُوا عَلی بَصائِرِکمْ (نهج البلاغه، خطبه 197) . .. پس ای مردم با دل بینا حرکت کنید! 👈در نامه ای به محمدبن ابی بکر، نماینده خود در سرزمین مصر نوشت: فَاَصْحِرْ لِعَدُوِّک وَامْضِ عَلی بَصیرَتِک(همان، نامه 34) و اینک تو به صحنه درآی با آگاهی و با بینش خاص خود به سوی دشمن بتاز. ✅چهار عاملی که باعث افزایش بصیرت در نهج البلاغه میشود 1. یاد خدا: اِنَّ اللَّهَ سُبْحانَهُ وَ تَعالی جَعَلَ الذِّکرَ جَلاءً لِلْقُلُوبِ تَسْمَعُ بِهِ بَعْدَ الْوَقْرَةِ وَ تُبْصِرُ بِهِ بَعْدَ العَشْوَةِ، وَ تَنْقادُ بِهِ بَعْدَ الْمُعانَدَة(نهج البلاغه، خطبه 222) ♦️همانا خدای سبحان و بزرگ، یاد خود را روشنی بخش دل ها قرار داد، تا گوش پس از ناشنوایی بشنود و چشم پس از کوری بنگرد، و انسان پس از دشمنی رام گردد. 🔻ذکر خدا، چه به صورت قلبی و چه به صورت قالبی و زبانی آثار و خیرات و برکاتی دارد که » #بصیرت فزونی« از جمله آنهاست. یاد خدا دل را از انواع آلودگی ها، شستشو می دهد و آن را برای دریافت حقایق بیرونی و تفکر باطنی و کسب بصیرت آماده می سازد 2. خودسازی: آماده سازی زمین زراعی و بذرافشانی صحیح در آن و نیز پاکسازی مزرعه از علف های هرز و آفت زدایی به موقع، محصول مرغوب و مطلوب در پی دارد. روح و روان آدمی نیز چنین است قَدْ اَبْصَرَ طَریقَهُ وَ سَلَک سَبیلَهُ وَ حَرَفَ مَنارَهُ (خطبه 87، صفحه 146) (مؤمن بصیر با تزکیه نفس و زهد و اخلاص خود را از نابینایی رهایی بخشیده) و راه هدایت را با بصیرت دریافته 📚فروزان شدن چراغ هدایت در قلب انسان پرهیزگار، اشاره به تابیدن انوار علوم و معارف الهی بر قلب اوست و به تعبیر قرآن کریم «وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یعَلِّمُکمُ اللَّهُ»[بقره 282]؛ «و از خدا پروا کنید، و خدا [بدین گونه ] به شما آموزش می دهد.» 📚قرآن در جای دیگر می فرماید: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمنُوا إِن تتَّقُوا اللَّهَ یجْعَلْ لَکمْ فُرْقاناً»[انفال 29]؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! اگر تقوای الهی پیشه کنید، خداوند برایتان فرقانی (قوّه ی شناخت حقّ از باطلی) قرار می دهد.» 3. تلاوت قرآن: کتَابُ الله تبْصِرُونَ بِهِ، وَ تَنْطِقُونَ بِهِ، وَ تَسْمَعُونَ بِهِ؛ [این قرآن] کتاب خداست که با آن می توانید [راه حق را] بنگرید، و با آن سخن گویید، و به وسیله آن بشنوید.» امام امیرمؤمنان علی(ع) در جای دیگری در مورد تدبّر در قرآن می فرماید: «تَدَبَّروا آیاتِ القرآنِ وَ اعتَبِرُوا به فَانَّهُ اَبلَغُ العِبَر؛ در آیات قرآن تدبر کنید و بدانها پند گیرید که آنها رساترین پندها هستند.» 4. نفی وابستگی های مادّی: حضرت در خطبۀ 133می‌فرماید: "إِنَّمَا الدُّنْیا مُنتَهى بَصَرِ الْأَعْمى، لا یبْصِرُ مِمَّا وَراءَها شَیئاً، وَ الْبَصِیرُ ینفُذُها بَصَرُهُ، وَ یعْلَمُ أَنَّ الدّارَ وَراءَها فَالْبَصِیرُ مِنْها شاخِصٌ، وَ الْأَعْمى إِلَیها شاخِصٌ، وَ الْبَصِیرُ مِنْها مُتَزَوِّدٌ، وَ الْأَعْمى لَها مُتَزَوِّدٌ". «این است و جز این نیست که دنیا نهایت دیدگاه کوردلان است، که آن سوى دنیا را نمى‏نگرند، اما انسان آگاه، نگاهش از دنیا عبور کرده از پس آن سراى جاویدان آخرت را مى‏بیند. پس انسان آگاه به دنیا دل نمى‏بندد و انسان کوردل تمام توجه‏اش دنیاست. بینا از دنیا زاد و توشه برگیرد و نابینا براى دنیا توشه فراهم مى‏کند».