جلسه سوم 🔰و ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاّ بِلِسانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ فَیُضِلُّ اللّهُ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدِی مَنْ یَشاءُ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ«4» 🔰هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر به زبان قومش،تا(بتواند پیام خدا را)برای مردم بیان کند، پس خداوند هر که را بخواهد(و مستحقّ بداند)گمراه می کند وهر که را بخواهد (وشایسته بداند)هدایت می نماید،و اوست عزیز وحکیم. ✍️نکته ها: 👈مراد از«لسان قوم»در این آیه،تنها لغت و زبانِ مردم نیست،زیرا گاهی ممکن است گوینده ای با زبان مردم سخن بگوید ولی مردم حرف او را درست نفهمند،بلکه مراد #آسان و قابل #فهم گفتن است،به گونه ای که مردم پیام الهی را بفهمند،چنانکه در آیات دیگر می فرماید: «یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ» مریم،97 ما قرآن را به زبان تو آسان کردیم.حضرت موسی نیز از خداوند می خواهد که گره از زبانش گشوده شود تا مردم کلامش را بفهمند. «وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی طه،27-28» ♦️مقصود از گمراه کردن خداوند،#محروم کردن افراد لجوج از لطف خود است،والا اگر خداوند بنای گمراه کردن مستقیم کسی را داشت،نه کتابی می فرستاد و نه پیامبری. ♦️در آیات دیگر می خوانیم که خداوند ظالمان و فاسقان و مسرفان را گمراه می کند،یعنی انسان با گناه و ظلم،زمینه ی محروم شدن از هدایت را در خود فراهم می کند. ♦️بعضی از مفسران گفته اند:فاعل «یَشاءُ» مردم هستند نه خدا،یعنی خداوند گمراه می کند کسی را که خودش بخواهد گمراه شود و هدایت می کند کسی را که خودش بخواهد هدایت شود.نظیر آیه: کُلاًّ نُمِدُّ هؤُلاءِ وَ هَؤُلاءِ ..[اسراء،20. ] گروهی را در راهی که بروند کمک می کنیم. ♦️ تبلیغ پیامبر که با زبان قوم خود بوده با جهانی بودن دین #منافاتی ندارد.زیرا محتوای پیام زبان خاصّی ندارد و با سفارش قرآن،باید گروهی با تفقه و هجرت مطالب دین را آموخته و به سایرین بیاموزند. ✍️پیام ها: 1-پیامبران،با فرهنگ و زبان مردم زمان خود آشنا بوده و طبق #فهم آنان تبلیغ می کردند. «بِلِسانِ قَوْمِهِ» 2-خداوند با مردم #اتمام_حجّت می کند. «بِلِسانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ» 3-رابطه ی رهبران دینی با مردم،#عاطفی،#صمیمی ومستقیم است. «بِلِسانِ قَوْمِهِ» 4-تبلیغ باید با شیوه ای ساده و #صریح و روشن،و برای عموم قابل فهم باشد. «بِلِسانِ قَوْمِهِ» 5-هدایت و ضلالت خداوند بر اساس #حکمت است. فَیُضِلُّ ... وَ یَهْدِی ... وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ