eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
10.4هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
4.6هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 کیمیا 🔹 انبیای بزرگ، وقتی وحی الهی دریافت کردند و دستور رسیده است، تسلیم محض هستند. مستحضرید در سوره «حشر» فرمود این قرآن را کوه نمی ‌تواند تحمل کند: ﴿لَوْ أَنْزَلْنَا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خاشِعَاً مُتَصَدِّعَاً مِنْ خَشْیةِ اللّهِ وَ تِلْک اْلأَمْثالُ نَضْرِبُهَا لِلنّاسِ﴾،[1] اما همین قرآن را تحمل می‌ کند! انسان کامل در برابر کوه یا آسمان یا زمین و مانند آن ستبرتر است؛ ولی در برابر ظهور خاضع است. وقتی به ابراهیم خلیل دستور می‌ رسد که حرف اینها را گوش نکن، ﴿حَرِّقُوهُ وَ انْصُرُوا آلِهَتَکمْ﴾[2] تو را مرعوب نکند او می ‌شود و خود را به امواج آتش تسلیم می ‌کند و مانند این در جریان انبیا فراوان است. وقتی آن وحی با آن سلطنت در اختیار ولی عصر قرار می ‌گیرد، دل‌ های مردم به وسیله آن حضرت می‌ شود. 🔹 افرادی مثل شیخ اشراق و دیگران می ‌گویند که ما اگر تمام عمر را به دنبال یک و یک صاحب ‌نفَس بگردیم کم است و بجاست؛ گوشه ‌ای از آن حرف از مرحوم آقای قاضی نقل شده که انسان نیمی از عمر را به دنبال یک صاحب_‌نظر بگردد همین است. صاحب_‌بصر کسی است که شیخ اشراق ـ نه شیخ اشراق سُهروردی صاحب حکمة الاشراق چون این سهروردی‌ها چندتا هستند آن ‌که صاحب عوارف است ـ می‌گوید آن عالِمی که محضر او عوض کننده نباشد، لفظ او هم سودمند نیست! عالِمی که نشستن او، رفتن او، برخاستن او، حرف زدن او، سنت و سیرت او، راه رفتن او و سکوت او معلم نباشد، سخنرانی او هیچ اثر ندارد! «من لا ینفعک لحظه لا ینفعک لفظه»،[3] اگر دیدار کسی انسان را عوض نکرد، سخنرانی او هم مطمئناً بی ‌اثر است. 🔹 آن بزرگواران یک راه دیگری را تشکیل دادند که رهبری آن راه را وجود مبارک ولی عصر دارد. همان طوری که شما در بین این اجرام مغناطیس را دیده ‌اید، مغناطیس حرف نمی‌ زند و گوشه ‌ای آرمیده است؛ اما آهنِ سنگینِ سخت‌ دلِ مُتصلِّب را جذب می ‌کند. کار مغناطیس جذب آهن است، آهن هم یک جرم متصلب قسی است، کیمیاگر هم «بشرح ایضاً»، این کیمیاگر چدن را، یک مس متصلبی را طلا می ‌کند! این‌ که حرف نمی‌زند. همان طوری که در جهان تکوین بدون حرف زدن یک تحول گوهری و جوهری در طرف ایجاد می‌شود، این تحول را انبیا دارند، این تحول را اولیا دارند، این تحول را «خلیفة الله» دارد و این تحول را، بالاترین،‌ برترین‌ و دکترین آن را وجود مبارک ولی عصر (ارواحنا فداه) دارد. این است که خیلی ‌ها منتظرند تا حضرت را ببینند، دیدن او این اثر را دارد، وگرنه ائمه دیگر را دیدند، ائمه ازمنه خود را خیلی دیدند، پیغمبر را دیدند که به مراتب بالاتر از وجود مبارک امام زمان است. نماز پنج وقت را پشت ‌سر پیغمبر می‌ خواندند، پای منبر پیغمبر، سخنرانی آن حضرت را گوش می‌ دادند، ولی طَرْفی نمی ‌بستند، چون آن حضرت مأمور نبود مثل مغناطیس اثر کند، آن حضرت مأمور نبود مثل اثر کند؛ اما وجود مبارک ولی عصر این کیمیاگری را به همراه دارد. [1]. سوره حشر، آیه21. [2]. سوره انبیاء، آیه68. [3]. عوارف العوارف، ص74. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1380/08/10 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 منشور روحانیت 🔹 آنچه که امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) [فرمود] که شایسته است هر از چند گاهی طلاب عزیز و همه عالمان دین ‌دار بخوانند و به دیگران منتقل کنند، همین وصیتنامه و است؛ اینها را به معرفت از زمان و زمانه فرا خواند، یک؛ به عمل دعوت کرد، دو؛ با پذیرش دیگران به وحدت هدایت کرد، سه؛ زیر مجموعه این اصول سه‌گانه هم مطالبی را گوشزد کرد. فرمود شما وارثان انبیا هستید[1] باید عالم و آدم را بشناسید تا حرفی بزنید که همه گوش بدهند، وقتی حرف شما را گوش می ‌دهند که شما و حرف بزنید! وقتی حرفتان جهانی و انسانی است که مطابق با روزگار و زمان و زمانه باشد، چیزی که تاریخ مصرف آن گذشت این قصه است و آنچه که درد روز مردم است آنها را باید مطرح کنید. شبهات هر عصری, اشکالات هر عصری, علوم هر عصری این آن مردم است و اگر وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) فرمود: «الْعَالِمُ بِزَمَانِهِ لَا تَهْجُمُ عَلَیهِ اللَّوَابِس‏»[2] عکس نقیض چنین قضیه ‌ای این است که «من هجمت علیه اللوابس فلیس بعالم» آن‌ که نمی ‌داند در چه فضایی نفس می‌ کشد، قهراً زیر پوشش شبهات قرار می‌ گیرد و کسی که «هجمت علیه اللوابس» عکس نقیض این فتوا آن است که «لیس بعالم» پس او نیست. 🔹 اگر روحانیت بخواهد به عمل کند، می ‌بینیم همین چیزها در فرمایشات امام (رضوان الله تعالی علیه) است که این شخص باید بداند در چه فضایی زندگی می ‌کند، در چه عصری زندگی می‌ کند، مشکل مردم این عصر چیست، شبهات مردم این عصر چیست. مردم گرفتار شبهه هستند، شبهه یک است که آدم را رها نمی ‌کند! اگر مسایل سیاسی هست، اگر مسایل نظامی هست، غالباً بعد از آن صحنه ‌های فکری و ساحت ‌های فکری است، این ‌چنین نیست که مارکس و انگلس اول دست به کشتار زده باشند. استالین‌ ها بعد پیدا شدند، اول فکر کمونسیتی بود بعد حمله استالین! فکر که آمد ـ به هر حال بشر چون با فکر زندگی می ‌کند و با اندیشه به سر می‌ برد ـ او را به سمت خود می‌ برد و اگر او را به سمت خود برد دیگر کنترل او آسان نیست. 🔹 انذار کردن کار آسانی نیست! تا کسی خود از جهنم هراسناک نباشد، حرف او در مردم هراس از معاد ایجاد نمی ‌کند و تا جریان قیامت در بین نباشد و مردم از روز حساب نهراسند، آسان نخواهد بود: ﴿لِینْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیهِمْ﴾.پس این توصیه ‌ای که ذات أقدس الهی به عموم مردم کرده است برابر بخش‌های پایانی سوره مبارکه «طلاق» و «ذاریات» به خصوص علما در سوره مبارکه «توبه» ایراد کرده است و همان توصیه خاصی را که ذات أقدس الهی به رسول اکرم (علیه و علی آله آلاف التحیة و الکرم) درباره انذار و جامعه بیان کرد، همان حرف را به علما و بیان کرد و آنچه را که کتاب و سنت به علما تذکر دادند. امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) به عنوان یک وصیتنامه خاص به روحانیت و علمای حوزه و غیر حوزه تذکر داد که اولاً کامل باشند، یک؛ و مؤمن باشند، دو؛ این و اتحاد و هماهنگی و هم آوایی را از دست ندهند، سه؛ از زمان و زمانه باشند، چهار؛ به هر حال این انقلاب را تا زمان ظهور صاحب اصلی و اصیل آن کنند، پنج.