eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.3هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 سویدای دل ▪️ مرحوم ابن بابویه قمی در كتاب قیم من لا یحضره الفقیه نقل كرد كه معصوم (سلام الله علیه) می ‌فرماید هنگام نماز كه فرا می ‌رسد فرشته‌ ها از طرف خدا ندا می ‌دهند: «أَیهَا النَّاسُ قُومُوا إِلَی‏ نِیرَانِكُمُ‏ الَّتِی أَوْقَدْتُمُوهَا عَلَی ظُهُورِكُمْ فَأَطْفِئُوهَا بِصَلَاتِكُم‏»؛[1] هنگام نماز كه می ‌شود ملائكه می ‌گویند برخیزید آن آتش‎ هایی كه روشن كردید و به پشت گذاشته ‌اید، آن آتش ‎ها را با نماز خاموش كنید. ▪️ نماز رابطه عبد و مولاست، اگر لغزشی از انسان صادر شد با نماز بخشوده می ‌شود كه این را می ‌گویند رفع؛ یعنی برطرف كردن آثار زشتی. قرآن كریم جریان دفع را هم بازگو كرد؛ یعنی همان طوری كه لغزش های گذشته را نماز جبران می ‌كند، جلوی لغزش‎های آینده را هم می ‌گیرد، نمی ‌گذارد انسان به تباهی دست دراز كند: ﴿إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ﴾،[2] نماز نمی‌ گذارد انسان دست به بدی دراز كند، در صورتی كه انسان در حال نماز بداند با چه كسی سخن می‌ گوید. تمام لذت ‎ها برای مردان حق در همین نماز خلاصه می ‌شد، چون می ‌دانستند كه با چه كسی سخن می ‌گویند، به مرجعی مراجعه می ‌كردند كه كارها فقط به دست او بود؛ لذا از نبی اكرم (علیه آلاف التحیة و الثناء) رسیده است كه به بلال می ‌فرمود هنگام اذان آمده است ما را راحت كند. نماز ظرف راحت انسان نمازگزار است، وقتی بار آتش را از دوش برمی‌ دارد احساس سبكی می ‌كند. همان لحظه ‌ای كه انسان به یاد خداست، همان لحظه از آتش در امان است، نمازگزار با خدای خود مناجات می ‌كند. گاهی خدا با انسان حرف می ‌زند، گاهی انسان با خدا سخن می‌ گوید. ▪️ شما در خطبه نهج ‌البلاغه این جمله را قرائت فرموده ‌اید كه ذات اقدس الهی همواره بندگان خاصی دارد «وَ مَا بَرِحَ لِلَّهِ عَزَّتْ آلَاؤُهُ فِی الْبُرْهَةِ بَعْدَ الْبُرْهَةِ وَ فِی أَزْمَانِ الْفَتَرَاتِ عِبَادٌ»؛ همواره خداوند بندگان خاصی دارد كه آنها از متن همین افراد برخاسته‌اند؛ اما «نَاجَاهُمْ‏ فِی فِكْرِهِمْ وَ كَلَّمَهُمْ فِی ذَاتِ عُقُولِه»؛[3] خداوند با اینها سخن می ‌گوید و خداوند با اینها مناجات دارد، زمزمه دارد. این خاطرات خوبی كه در قلب انسان گاهی رخنه می ‌كند اینها بوی آشنا می‌ دهند، اینها سخنان دوست است، خیلی آهسته در كنار قلب خاطره ‌ای رخنه می ‌كند و رخ نشان می ‌دهد و انسان را متنبّه می‌ كند، با یك خاطره انسان برمی ‌گردد، تصمیم هایش عوض می‌ شود؛ اما این خاطره از موعظه واعظان شهر نشأت نگرفت، از نوشته نویسندگان كشور صورت نبست، گرچه آنها زمینه ‌سازند؛ اما آن تصمیم گیری به وسیله آن سخن نغز و غیبی ذات اقدس الهی است كه به صورت مناجات در جان بنده ‌ای جلوه كرد. ▪️ در نهج ‌البلاغه این جمله نورانی آمده است كه همواره در بین مردم كسانی هستند كه خدا با آنها مناجات می‌ كند: «وَ كَلَّمَهُمْ فِی ذَاتِ عُقُولِه»؛ خداوند با عقل اینها، با دلِ دلِ اینها سخن می ‌گوید.؛ آن حبّه خاص را می‌ گویند «سویدا»، در درون دل آن هسته مركزی را به حبّه تشبیه كرده ‌اند، بعد گفتند این سویدای دل كسی است كه خدا در آن سویدا با این شخص سخن می ‌گوید، در دلِ دل با او حرف می زند كه او خود احیاناً بی ‎خبر است و با اینها مناجات می‌ كند. نماز این نقش را دارد كه هم جلوی زشتی‎ های گذشته را بگیرد و هم زمینه برای زشتی‎ های آینده نگذارد. [1] . من لا یحضره الفقیه، ج1، ص208. [2] . سوره عنکبوت، آیه45. [3] . نهج البلاغه(للصبحی صالح)، خطبه222. 📚 سخنرانی در روز ششم محرم تاریخ: 1369/05/07 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 فخر مؤمن 🔸 وجود مبارك (سلام الله علیه)طبق نقل مرحوم ابن بابویه قمی (رضوان الله تعالی علیه) فرمود: «ثَلَاثَةٌ هُنَّ فَخْرُ الْمُؤْمِنِ وَ زِینَتُهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَة»؛ سه اصل است كه مایه و زینت دنیا و آخرتِ اوست: یكی «الصَّلَاةُ فِی آخِرِ اللَّیلِ»؛ شب, این زنده نگه داشتن پایان شب؛ دوم هم «وَ یأْسُهُ مِمَّا فِی أَیدِی النَّاسِ»؛ سوم «وَ وَلَایةُ الْإِمَامِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص‏».[1] ▫️ نماز شب چون یك نشئه جدایی دارد در قرآن فرمود: ﴿إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً﴾؛[2]پایان شب ـ موقع سحر ـ خوبی است كه بنده با خدای خود داشته باشد؛ هم استراحت كرده است و هم مانع بیرونی نیست. در قرآن فرمود یك نشئه‌ است: ﴿إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیلِ هِی أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً﴾؛ لذا نماز شب كه بر وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) لازم بود بر ما مستحب مؤكّد است؛ این ماست، این ماست. ▫️ دوم یأس از آنچه در دست مردم است. هیچ طمعی نداشته باشیم كه آنچه در دست دیگران است به ما برسد. اگر مال می ‌خواهیم، آن همّتمان بلند باشد كه از منبع بخواهیم، همان خدایی كه به او داد به ما هم می ‌دهد. راه ما با خدا به خدا نزدیك ‌تر از راه دیگران باشد؛ چرا از دیگران كه مانده آنهاست و خورده آنهاست انسان طمع داشته باشد؟! فرمود: «وَ یأْسُهُ مِمَّا فِی أَیدِی النَّاس». ▫️ سوم هم ولایت ما اهل بیت (علیهم السلام)، باشد و پیرو باشد. [1]. الأمالی( للصدوق)، النص، ص544 . [2]. سوره مزمل، آیه6. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1397/04/14 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 ایستادگی 🔹 اگر اصل نزول دین برای آن است كه مردم در پیشگاه با ایستادگی برخورد كنند: ﴿لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾[1]، اگر دین برای این آمده است كه مردم قسط و عدل را كنند و خود قائم به قسط و عدل باشند یعنی كنند و اگر خدای سبحان به رسولش دستور داد كه به مردم بگو: ﴿قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَی﴾[2] یعنی برای خدا كنید [و] داشته باشید؛ معلوم می‌ شود آن اقامهٴ نمازی كه در بسیاری از موارد ذكر شده است این است كه هم خود یك باشید ـ ایستادگی داشته باشید ـ و هم نمازی بخوانید كه این نماز بتواند در برابر فحشا و منكر ایستادگی داشته باشد. مگر نه آن است كه ﴿إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾[3]؟ مگر نه آن است كه بسیاری از گناهان را ـ بر اساس قرآن كریم ـ نماز منع می ‌كند؟ این كدام است كه ﴿تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾ است؟ نماز جلوی گناه و بدی را می‌گیرد؛ نمازگزار یقیناً معصیت نمی ‌كند، این كدام است؟ نمازِ ایستاده است یا نماز منحرف و مُعوَج و نماز ضعیف و فرسوده؟ اگر ایستاده باشد جلوی فحشا را می ‌گیرد و به ما هم دستور دادند كه نماز را ایستادگی ببخشید و نماز را ایستاده كنید؛ یعنی این نمازِ خوابیده را بلندش كنید كه بایستد، چون اگر بخواهد مبارزه كند باید بایستد. 🔹 این ایستادگی برای آن است كه انسان حالات مختلفی دارد: گاهی در اضطجاع و به پهلو خوابیده است؛ گاهی در استلقاء[4] است، گاهی در حال ركوع است، گاهی در حال قعود است، گاهی در حال سجود است و گاهی در حال قیام است، نیرومندترین حال برای انسان در بین این حالات یادشده حالت قیام است. انسان در حالت ایستاده از همه حالاتش نیرومندتر است. آن ایستادگی را كه حاوی معنای قدرت و توان است از این «قیام» گرفتند، وگرنه منظور ایستادنِ در برابر نشستن نیست، منظور ایستادگی است. چون قوی‌ترین حال برای انسان در طی این حالات همان حالت ایستادن اوست، از این حالت آن «قدرت و نیرو» اخذ شده است [و] گفتند: «نماز را ایستاده كنید» كه نماز بایستد، چون ما نمی‌ خواهیم شما فقط یك ذكری داشته باشید به نام یك عبادت صوری و دیگر هیچ! [بلكه] می‌ خواهیم كاری بكنید كه با این كار جلوی فحشا گرفته بشود! اگر نماز ایستاده نباشد، قدرت نهی از فحشا را ندارد، اگر ﴿إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾،[5] نماز خوابیده آن قدرت را ندارد، نماز به‌پهلوآرمیده آن حالت را ندارد، نماز ایستاده است كه می ‌تواند جلوی فحشا را بگیرد؛ لذا گفته‌اند: «شما نماز را اقامه كنید، این نماز را بلند كنید»؛ نه یعنی بایستد [بلكه یعنی] به آن ایستادگی بدهید. 🔹 انسان وقتی می ‌تواند به نمازش ایستادگی بدهد كه خودش ایستاده باشد، تا نداشته باشد و نباشد توان آن را ندارد كه زیر بازوی نماز را بگیرد و نماز را بلند كند، [نمی‌تواند] نماز را ایستادگی ببخشد؛ لذا سعی قرآن كریم بر این است كه به مردم بیاموزاند؛ وقتی كلِّ دین را مطرح می ‌كند، می ‌گوید دین برای آن است كه ﴿لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾[6] و مظاهرِ مهمّ دین را هم كه مطرح می ‌كند، آنها را به عنوان قیام معرّفی می ‌كند؛ می ‌فرماید فلان ركنِ دینی برای آن است كه مردم باشند. [1] . سوره حدید، آیه 25. [2] . سوره سبأ، آیه 46. [3] . سوره عنكبوت، آیه 45. [4] . لغت نامه دهخدا: به‌پشت‌خوابیدن. [5] . سوره عنكبوت، آیه 45. [6] . سوره حدید، آیه 25. 📚 سوره مبارکه بقره ـ جلسه 10 تاریخ: 1363 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 روی سفید 🔸 ما را از هر سقوطی حفظ می‌ کند، از هر بیراهه رفتن حفظ می ‌کند، از هر کار بد حفظ می‌ کند: ﴿تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنكَرِ﴾[1] است. در پایان عمر هم انسان با می ‌میرد، همه ما تلاش و کوشش ما در است. بدن‌سازی یک وقت این است که انسان است و می ‌خواهد رشد بکند، این یک محدوده خاصی دارد، بعد از چند سالی هم رخت بر می ‌بندد؛ اما آن بدن‌سازی که همه ما موظف هستیم و مشغول هستیم این است که ما در قیامت با یک بدنی محشور می‌ شویم، این بدن یا زشت است یا زیبا، یا هستیم ـ خدایی ناکرده ـ یا . در قرآن فرمود کسانی که در قیامت می ‌آیند، بعضی رو سیاه‌ هستند بعضی رو سفید، ﴿یوْمَ تَبْیضُّ وُجُوهٌ‏﴾،[2] امروز اگر کسی سیاه ‌روی بود; نظیر برادران مسلمان آفریقایی، اینکه ننگ نیست، او در منطقه ‌ای زندگی می‌کند که آفتاب بیشتر می ‌تابد پوست اینها سیاه است، اینکه بد نیست او می ‌شود مانند بلال حبشی. یکی در منطقه ‌ای زندگی می‌ کند که نژاد آنها سفید پوست است، اینکه فخر نیست; اما در قیامت بعضی می ‌آیند، او معلوم می ‌شود که کافر بود، منافق بود، فاسق بود، این را آدم چه بکند؟! بعضی با چهره زیبا می ‌آیند، مثل یوسف (سلام الله علیه) این یک فخری است. 🔸 ما الآن شبانه ‌روز داریم بدن می ‌سازیم! مگر ما نمی‌ خواهیم در قیامت زیبا محشور بشویم؟ مگر بدمان نمی ‌آید که سیاه‌ روی باشیم؟ ما چه کنیم؟ چرا به ما گفتند وقتی می ‌گیرید و آب را به صورت می ‌پاشید، این دعا را بخوانید: «اللَّهُمَّ بَیضْ وَجْهِی یوْمَ تَسْوَدُّ فِیهِ الْوُجُوهُ‏»[3] ما داریم بدن می‌ سازیم! 🔸هر جا هستید چه در ایران، چه در غیر ایران، تا ممکن است با خانه خدا داشته باشید. اگر راه آسان بود این همه ضجّه علی و اولاد علی نمی‌ زدند! کار ابدی است، ما داریم بدن می ‌سازیم! کدام قدرت است که انسان را می‌ تواند در قیامت مثل یوسف در بیاورد؟ همین نماز است! همین وضوست! چرا وجود مبارک موقع نماز که می‌ شد «تَرْتَعِدُ فَرَائِصُه‏»،[4] مثل اینکه آدم یک مار دَمان را می ‌بیند دو پهلویش می ‌لرزید، چرا؟ برای اینکه ما داریم خودمان را می‌ سازیم. هیچ کس کسی را نمی ‌شناسد. آن وقت خدایی ناکرده اگر کسی با یک صورت زشتی محشور بشود است. اگر با جمال زیبا محشور بشود مورد اجلال و تکریم ابدی است; چه چیزی بهتر از این؟! 🔸 بدن خوب را هم می ‌سازد. آن روح وقتی که با خدای خودش گفتگو دارد: «اللَّهُمَّ بَیضْ وَجْهِی یوْمَ تَسْوَدُّ فِیهِ الْوُجُوهُ وَ لَا تُسَوِّدْ وَجْهِی یوْمَ تَبْیضُّ فِیهِ الْوُجُوه‏» این بدن ساخته می ‌شود، این‎طور نیست که همین بدن ‌هایی که با این شکلی که داریم همین‎طور محشور بشویم. اگر ـ إن ‌شاء الله ـ مؤمن بودیم خیلی زیبا و همیشه هم ! اگر به ما فرمودند ائمه الگو هستند، در چه چیز الگو هستند؟ در سوره مبارکه «احزاب» اینها را به عنوان مطهَّر معرفی کرد آیه تطهیر درباره اینهاست: ﴿إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ﴾،[5] اینها طاهر و مطهَّر هستند. به ما فرمودند امام شما که طاهر است امام شما که مطهَّر است، مگر ما نمی‌ خواهیم به نزدیک بشویم؟ مگر آنها الگوی ما نیستند؟ آن مقام شامخ عصمت که قله کمال است، البته مختص آنهاست؛ نه کسی به آن مقام می ‌رسد، نه به ما دستور دادند؛ اما در دامنه آنها بودن، فرمود آنها مطهَّر الهی هستند، آنها معصوم هستند شما سعی کنید عادل باشید، اینکه ممکن است. [1]. سوره عنکبوت، آیه45. [2]. سوره آل‎عمران، آیه106. [3]. الفقه المنسوب الی الإمام الرضا(علیه السلام)، ص69. [4]. الأمالی(للصدوق)، ص178 و 179؛ «أَنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ(علیه السلام) كَانَ أَعْبَدَ النَّاسِ فِی زَمَانِهِ وَ أَزْهَدَهُمْ وَ أَفْضَلَهُمْ وَ كَانَ إِذَا حَجَّ حَجَّ مَاشِیاً وَ رُبَّمَا مَشَی حَافِیاً وَ كَانَ إِذَا ذَكَرَ الْمَوْتَ بَكَی وَ إِذَا ذَكَرَ الْقَبْرَ بَكَی وَ إِذَا ذَكَرَ الْبَعْثَ وَ النُّشُورَ بَكَی وَ إِذَا ذَكَرَ الْمَمَرَّ عَلَی الصِّرَاطِ بَكَی وَ إِذَا ذَكَرَ الْعَرْضَ‏ عَلَی اللَّهِ تَعَالَی ذِكْرُهُ شَهَقَ شَهْقَةً یغْشَی عَلَیهِ مِنْهَا وَ كَانَ إِذَا قَامَ فِی صَلَاتِهِ تَرْتَعِدُ فَرَائِصُه‏...». [5]. سوره احزاب، آیه33. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1395/06/26 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 زیارت معبود 🔹 مرحوم صدوق در توحید مبارکش از وجود مبارک نقل می‌ کند که «كُنَّا جُلُوساً فِی الْمَسْجِدِ إِذَا صَعِدَ الْمُؤَذِّنُ الْمَنَارَةَ فَقَالَ»؛ می ‌گوید ما در نشسته بودیم، مؤذن رفت و اذان گفت و گفت: «اللَّهُ أَكْبَرُ». پدرمان وجود مبارک حضرت امیر گریه کرد. ما هم در اثر گریه او گریه کردیم. وقتی مؤذن فارغ شد حضرت فرمود: «أَ تَدْرُونَ مَا یقُولُ الْمُؤَذِّنُ»؟ همه را معنا کردند تا به این معنا رسیدند که «قَدْ قَامَتِ الصَّلَاةُ» یعنی چه؟ فرمود معنای «قَدْ قَامَتِ الصَّلَاةُ» این است: «أَی حَانَ وَقْتُ الزِّیارَةِ وَ الْمُنَاجَاةِ وَ قَضَاءِ الْحَوَائِجِ وَ دَرْكِ الْمُنَی وَ الْوُصُولِ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِلَی كَرَامَتِهِ وَ غُفْرَانِهِ وَ عَفْوِهِ وَ رِضْوَانِهِ»؛ معنای «قَدْ قَامَتِ الصَّلَاةُ» این است؛ یعنی بلند شوید با او مناجات کنید؛ این است! این علی می ‌خواهد و گریه علی! 🔹 «وَ مَعْنَی قَدْ قَامَتِ الصَّلَاةُ فی الاِقامَة» این است؛ «حَانَ وَقْتُ الزِّیارَةِ» چه کسی؟ آدم حرم می ‌رود مشخص است، می ‌رود زیارت چه کسی می‌ رود؟! 📚 سوره بارکه مجادله جلسه 7 تاریخ: 1396/11/08 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 گستره رحمت 🔹 خیلی از افراد هستند که به بهشت می‌ روند اما تحصیل کرده نیستند؛ این مطابق با همان که می ‌داند چه چیزی خوب است و چه چیزی بد است عمل می‌ کند. بیش از این هم که نیست، هم همین هستند. 🔹 فرمود: «أَكْثَرُ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْبُلْه‏» _ نه «بُلَهاء» ـ فرمود اکثر اهل بهشت همین افراد ساده هستند. اینها هر چه که مراجعشان گفتند ؛ حالا مطالب علمی را نمی ‌داند اما نه بیراهه می‌ رود نه راه کسی را می‌ بندد. «اَبله» یعنی «سلیم الصدر»؛ یعنی نقشه بکشد، حیله بزند، امروز این طور، فردا آن طور، این طور نیست؛ یا کشاورز است یا دامدار است یا پیشه ‌ور است یا کاسب است، همین کار خودش را انجام می ‌دهد. 🔹 اینها هستند؛ وجوهات شرعی خود را می ‌دهد، خود را هم می‌ خواند، خود را هم می ‌گیرد، حالا ممکن است چهار تا گناه صغیره هم بکند. در این باره هم فرمود که کسانی که گناه کبیره ندارند، اگر مختصر لغزشی کردند ما می ‌بخشیم: ﴿إِن تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَیئَاتِكُم﴾؛ اینجا سیئات یعنی سیئات صغیره؛ یا فرمود: ﴿الَّذینَ یجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ إِلاَّ اللَّمَمَ﴾؛ یعنی کسانی که دارند، ما می ‌بخشیم_ این است _ آن هم ، چون با توبه که گناهان کبیره را هم می ‌بخشد؛ این خداست! آن وقت با این آدم جهنم برود جای تعجب است! استدلال وجود مبارک امام سجاد در بیان نورانی شان این است که وای به حال کسی که یکی‌ های او از دَه ‌تاهای او بیشتر باشد! سیئات، هر یک گناه، یک کیفر دارد اما حسنات، هر یک حسنه، دَه تا پاداش دارد؛ فرمود چگونه می‌ شود که یکی‌ ها بر دَه تاها پیروز می ‌شود؟! چون اگر یکی‌ ها بر دَه تاها پیروز نشود که شخص جهنم نمی ‌رود. 📚 سوره مبارکه نجم جلسه 12 تاریخ: 1395/12/24 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 نماز مقبول 🔹 «منكر» یعنی چیزی كه خدا آن را به رسمیت نشناخت، قرآن آن را به رسمیت نشناخت، اهل بیت آن را به رسمیت نشناختند، نزد اهل بیت نكره است و نزد عقل نكره است؛ «معروف» یعنی چیزی كه خدا آن را به رسمیت شناخت، نزد اهل بیت معرفه است، نزد قرآن معرفه است و نزد عقل معرفه است؛ یعنی آن را به رسمیت شناختند. 🔹 نماز جلوی منكر را می‌ گیرد نهی می ‌كند؛ حالا لازم نیست كه بمیریم و ترازوی اعمالی نصب بكنند كه بفهمیم اعمال ما قبول شد یا نه, آن مرحله كامل است؛ اما درباره مراحل عادی ‌اش خدا به ما علامت را داد فرمود من میزان نازل كردم یعنی ترازوست، ما كاملاً می ‌توانیم بفهمیم این نماز ظهر و عصری كه خواندیم قبول شد یا قبول نشد؛ اگر تا غروب ـ ان ‌شاء الله ـ آلوده نشدیم معلوم می ‌شود این قبول شد برای اینكه «الصلاة ما هی»؟ جنس و فصلش را قرآن مشخص كرد، فرمود آن است كه می ‌كند. اگر آلوده نشدیم، خوشحالیم كه تا عصر آلوده نشدیم و نماز ظهرین ما مقبول شد؛ اما اگر ـ خدای ناكرده ـ آلوده شدیم بعد از اینكه از مسجد و حسینیه در آمدیم تن به تباهی دادیم، می ‌فهمیم كه این نماز مقبول نیست؛ صحیح است قضا و اعاده ندارد اما قبول نشده است، آن حكم كلامی كه ﴿تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾ در آن نیست. این مشخصات را دین فرمود، البته آن اسرار و رموز این حقایق در قیامت و عندالحساب روشن می ‌شود. 🔹 نماز افراد, ناهی خود آن افراد است، نماز جماعت، ناهی آن جماعت است. اگر فضای مملكت فضای نماز بود باید این فضا عطرآگین باشد، این امّت را این مملكت را از فحشا و منكر باز بدارد؛ اگر نماز فُرادا، نماز جماعت و نماز جمعه قبول شد كشور عطرآگین می‌شود و اگر ـ خدای ناكرده ـ كشور آلوده شد معلوم می ‌شود این نمازها مقبول نیست! اینها معیارهایی است كه قرآن كریم مشخص فرمود. 📚 سوره مبارکه نور جلسه 34 تاریخ: 1390/09/28 🆔 @a_javadiamoli_esra
olum qorani 46 - 1402-10-13-p2.pdf
175.6K
💠 متن درس 🔹 جلسه: 46 تاریخ: 1402/10/14 🔹 در بارگاه ذات اقدس الهی زمین و زمان همه اینها ساجد و خاضع اند. در بین همه اینها آنکه دارد انسان است و آنکه سبب معراج در اختیار اوست همین است... . 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_doross