eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.8هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 گمنامی 🔹 شهیدها دو قسم ‌اند: بعضی شهید معروف و نامدار هستند که قبرشان معلوم است، بعضی ‌ها هم گمنام هستند؛ عالمان دین هم همین‌ طور هستند. بیان نورانی امام صادق (سلام الله علیه) كه فرمود ـ در بسیاری از جوامع روایی ما آمده مرحوم ابن ‌بابویه قمی (رضوان الله علیه) در كتاب امالی نقل كرده ـ وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود در صحنه قیامت وقتی كه ترازو نصب می‌ كنند، خون شهید را در یك كفّه و مركّب عالم را در كفه دیگر می‌ گذارند، مركّب عالِم سنگین ‌تر از خون شهید است.[1] این شهدای ما بعضی نامدارند, معروف هستند, مزاری دارند و بعضی هم گمنام هستند، عالمان دین هم همین ‌طور هستند بعضی ‌ها معروف‌ هستند بعضی ‌ها هم گمنام‌ هستند، اینها جزء مجاهدان گمنام‌ و جزء شهدای گمنام هستند. 🔹 اثر شهید گمنام كمتر از اثر شهید معروف و مشهور نیست. به این فكر نباشید كه ـ خدای ناكرده ـ لقبی به شما بدهند و بگویند العظمی یا آیت یا حجّة, اینها بازی است و هیچ چیزی در آن نیست ـ خدای ناكرده ـ به این فكرها نباشید. حیف آن عظمتی است كه انسان برای این بازی ‌ها ببازد! حیف آن دهن كه این حرف ‌ها را بزند! حیف این گوش كه این حرف ‌ها را بشنود! بازی است, مبادا ـ خدای ناكرده ـ به این فكر باشیم! اثر شهید گمنام كمتر از اثر شهید معروف نیست, اثر عالمان گمنام كمتر از اثر عالمان معروف نیست. 🔹 دو مكتب را ذات اقدس الهی در قرآن كریم بیان كردند. فرمود یك عدّه چشم دارند كه چیزهای دیگر را ببینند, یك عدّه چشم دارند می ‌بینند كه آیا خدا آنها را می ‌بیند یا نه؟ این دو نگاه است, آن‌ كه به دنبال این حركت می ‌كند كه مقبول جامعه بشود, نگاه او به خلق است. آن ‌كه تلاش و كوشش می‌ كند كه مقبول «الله» بشود, نگاه او به خالق است. فرمود خدا بعضی‌ ها را نگاه می ‌كند و بعضی ‌ها را نگاه نمی ‌كند؛ با بعضی‌ ها حرف می ‌زند و با بعضی‌ ها حرف نمی ‌زند. در جریان قیامت فرمود خدا یك عدّه را نگاه نمی ‌كند و با یك عدّه حرف نمی‌ زند، با اینكه او ﴿بِكُلِّ شَی‏ءٍ بَصیرٌ﴾[2] است! ﴿لا یكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا ینْظُرُ إِلَیهِمْ﴾.[3] پس انسان كه بینا شد یك وقت خلق را می ‌بیند, یك وقت كوشش او این است كه ببیند خدا او را می ‌بیند یا نمی ‌بیند. ما كه اهل مدرسه‌ هستیم سعی كنیم این‌ چنین باشیم كه خدا ما را ببیند، خدا كه ما را دید جامعه قبول می‌ كند و جامعه هم می ‌بیند, چون آنها جنود الهی هستند! مقبولیت نزد مردم را ذات اقدس الهی باید تأمین کند. [1] . الامالی(للصدوق)، ص521؛ «إِذَا كَانَ یوْمُ الْقِیامَةِ وُزِنَ مِدَادُ الْعُلَمَاءِ بِدِمَاءِ الشُّهَدَاءِ، فَیرَجَّحُ‏ مِدَادُ الْعُلَمَاءِ عَلَى دِمَاءِ الشُّهَدَاءِ». [2] . سوره ملک، آیه19. [3] . سوره آل عمران، آیه77. 📚 مراسم آغاز سال تحصیلی حوزه علمیه دماوند تاریخ: 1393/06/15 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 عنایت ویژه الهی 🔹 گرچه همه كمالات به است براساس آیه ﴿مَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ﴾،[1] لكن خدای سبحان برخی از نعمت ها را با دخالت ابزار و وسایل همراه كرده است، بعضی از كمالات را مستقیماً خود به عهده گرفته است. آنچه كه راه فكری دارد، یعنی قابل نقل است قابل انتقال است، ممكن است انسان با نوشتن یا گفتن به كسی بفهماند آنها علوم حوزوی و دانشگاهی است؛ اما بعضی از علوم است كه پیوند می‌طلبد نه تحصیل. در علوم مسئله نبوت رسالت ولایت خلافت از این قبیل است یعنی انسان ممكن است درس بخواند یا زحمت بكشد ریاضت بكشد عارف بشود حكیم بشود متكلم بشود، اما بخواهد درس بخواند ولی بشود، امام و پیغمبر بشود چنین نیست. 🔹 مرحوم صدرالمتألّهین ایشان كمتر از كسی به عظمت نام می ‌برد، خب نسبت به مرحوم بوعلی سینا با همه قدرت علمی كه دارد بارها اشكال كرده، تعبیرات مثلاً نقدآمیزی دارد، اما نسبت به جناب حافظ در كمال جلال و شكوه از ایشان نام می ‌برد، می ‌گوید او لسان غیب است و «قال لسان العرفاء ناظم جوهر الأولیاء»[2] دولت آن است كه بی خون دل آید به كنار ٭٭٭ ورنه با سعی و عمل باغ جنان این همه نیست[3] ▫️ می‌ گوید نبوت درسی نیست، این را خدای سبحان باید عطا بكند، یك كسی درس بخواهد بگوید من چندین سال زحمت بكشم بشوم پیغمبر از این قبیل نیست، بشوم امام از این قبیل نیست. آن چه در حوزه و دانشگاه است این پول خورد است، دولت در نبوت است و ولایت است! دولت آن است كه بی خون دل آید به كنار ٭٭٭ ورنه با سعی و عمل باغ جنان این همه نیست ▫️ این شعر را جناب حافظ درباره نبوت و ولایت كه كسبی نیست سرود و مرحوم صدرالمتألّهین در بحث اینكه نبوت كسبی نیست از ایشان نقل كرد، آن هم با جلال نقل كرد! وارثان اینها كسانی اند كه فیض دسترس نبودن را خدا به اینها داد؛ یعنی كسی كه خواننده خوب است، سراینده خوب است، خطاط خوب است، اینها درسی نیست. 🔹 مطلب بعدی آن است كه این نعمت خداداد مسئولیت را به همراه دارد، چون این خداست. ممكن است خدای ناكرده اگر كسی حق شناسی نكند و آن را در راه صحیح به كار نبرد، خدا او را با همین نعمت بگیرد، چون خدای سبحان یك مبدئی است كه نمی ‌شود در برابر او ایستاد. یك وقت هست انسان می ‌گوید كه من در برابر آن ابرقدرت مبارزه می ‌كنم ولو یك لحظه، بعد شكست می‌ خورم؛ اما در برابر خدا نمی ‌شود مقاومت كرد، برای اینكه كل هویت آدم سرباز اوست! نه اینكه آدم شكست می‌ خورد، جنگ با خدا فرض ندارد! بیان نورانی حضرت امیر(سلام الله علیه) این است كه فرمود: «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ»؛[4] اعضا و جوارح شما، دهان و زبان و چشم و گوش شما سربازان اوست، او اگر خواست شما را بگیرد با سخن خودتان شما را می‌ گیرد، از جای دیگر لشكركشی نمی ‌كند! یك حرفی می‌ زنید كه آبرو می ‌رود، امضا می‌ كنید آبرو می ‌رود، با پایتان جایی می‌ روید كه آبرو می ‌رود، با سرتان اشاره می‌ كنید كه آبرو می‌ رود. اگر درون و بیرون شما سربازان اوست، او برای گرفتن شما از جای دیگر لشكركشی نمی‌ كند! خب اگر ما این را به جا صرف نكنیم، خدای ناكرده ممكن است با همین نعمت ما را بگیرد. [1]. سوره نحل, آیه53. [2]. مفاتیح الغیب، ص470. [3]. دیوان حافظ، غزل74. [4]. نهج البلاغه، خطبه 199. 📚 دیدار جمعی از هنرمندان، ادیبان و شعرا با حضرت استاد تاریخ: 1384/06/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 تقوای در خلوت 🔸 در بیان نورانی امیرالمؤمین (سلام الله علیه) آمده است كه «اِتَّقُوا مَعَاصِی اللَّهِ فِی الْخَلَوَاتِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الْحَاكِمُ»؛[1] فرمود از گناه در مانند گناه در بترسید، برای اینكه او كه امروز شاهد است، فردا قاضی هم‌ اوست! اگر همان شاهد قاضی باشد و عین عدل باشد، دیگر راه برای انكار نیست. فرمود آن كه امروز شاهد است فردا مسند قضا هم در اختیار اوست «اِتَّقُوا مَعَاصِی اللَّهِ فِی الْخَلَوَاتِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الْحَاكِمُ». 🔸 یك وقتی می ‌فرماید: ﴿فَاتَّقُوا النّارَ الَّتی وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَة﴾،[2] این تعلیق حكم بر وصف است. یك وقتی می ‌فرماید: ﴿یخافُونَ أَنْ یحْشَرُوا إِلی رَبِّهِمْ﴾؛ یعنی حشرتان به طرف كسی است كه به همه كارهای شما احاطه دارد، شما را پروراند، شما مربوب او بودید «من البدء الی الختم»، بنا‌براین جا برای انكار نیست. پس اگر سخن از حشر «الی رب» است خودش خوف ‌آور است! یك وقت می‌فرماید: ﴿فَاتَّقُوا النّارَ الَّتی وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَة﴾ یا ﴿وَ أَنْذِرْهُمْ یوْمَ الْحَسْرَةِ﴾ یك وقتی می ‌فرماید: ﴿وَ أَنْذِرْ بِهِ الَّذینَ یخافُونَ أَنْ یحْشَرُوا إِلی رَبِّهِمْ﴾ که هیچ راه برای انكار نیست. 🔸 در همان بیان نورانی امیرالمؤمین (سلام الله علیه) در بخش دیگر فرمود: «وَ جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ وَ ضَمَائِرُكُمْ عُیونُهُ وَ خَلَوَاتُكُمْ عِیانُهُ»؛[3] فرمود از خدایی بپرهیزید كه آنچه شما پنداشتید اوست، خلوات شما عیون اوست، مشهد اوست، معین اوست! اعضاء و جوارح شما هم سربازان او هستند، آن وقت شما دارید با سرباز خدا در مقابل خدا به جنگ خدا می ‌افتید. اینكه در مورد فرمود ﴿فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللّهِ﴾[4] اینكه اختصاصی به ربا ندارد، منتها ربا یك گناه كبیره است، حرب او هم حرب كبیر است، وگرنه هر گناهی و هر معصیتی حرب با خداست؛ آن ‌وقت اگر كسی با بخواهد به جنگ خدا برود اینكه غیر معقول است! «مَنْ أَبْدَى صَفْحَتَهُ لِلْحَقِّ هَلَكَ»،[5] «مَنْ صَارَعَ الْحَقَّ صَرَعَهُ».[6] [1]. نهج البلاغه، حكمت 324. [2]. سوره بقره، آیه 24. [3]. نهج البلاغه، خطبهٴ 189. [4]. سوره بقره، آیه 279. [5]. نهج البلاغه، حكمت188. . [6] نهج البلاغه، حكمت 408. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه انعام ـ جلسه 44 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 احیای زمینه 🔸 اگر ما در جریان موسی دیده ‌ایم كه پیروی از او باعث تسلط بر دریاست و انحراف از دستور او مایه سرگردانی در بیابان صاف است، پس معلوم می ‌شود ﴿وَ لِلّهِ جُنُودُ السَّمَاواتِ وَ اْلأَرْضِ﴾[1] هم آن سپاه خداست، هم این سپاه خداست! این خدا اگر بخواهد توان آن را دارد كه دل ها را پر از پر از و در برابر استقلال و آزادی كند؛ این‌چنین دل ها، هم آن اندیشه ‌های ناب را می ‌پذیرند، هم آن انگیزه ‌های صائب و صالح و را می‌ پذیرند و با تربیت شاگردانی چون می‌ توانند جهان را پر از عدل و داد كنند. وقتی وجود مبارك امیرالمومنین مفاخر اهل بیت را شرح می دهد می‌ گوید پیغمبر از ماست، حسن از ماست، حسین از ماست و مانند آن، بعد جریان مهدی را ذكر می ‌كند كه مهدی این امت از ماست همه به وجود مبارك آن حضرت افتخار می‌ كنند تا جامعه بشریت به ثمر برسد. 🔸 تا كنون درخت انسانیت میوه نداد ﴿وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِی اْلأَرْضِ یضِلُّوكَ﴾[2] روزی بالاخره جامعه بشری باید به برسد و میوه بدهد. آن روزی كه جامعه بشری به ثمر می ‌رسد و میوه ‌اش بار می ‌یابد همه دارد كه میوه علمی اوست، هم دارد كه میوه عملی اوست، روز ظهور است؛ لذا ذات اقدس الهی فرمود همان طور كه ما را زنده می ‌كنیم، را هم زنده می ‌كنیم و اگر آن وحی الهی پیدا كرد بر هر فكر و اراده ‌ای مصمم باشد مسلط است. هیچ كسی در برابر ظهور سلطنت وحی قدرت مقاومت ندارد. انبیای بزرگ وقتی وحی الهی دریافت كردند دستور رسیده است تسلیم محض ‌اند. مستحضرید در سوره «حشر» فرمود این قرآن را كوه نمی ‌تواند تحمل كند ﴿لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیةِ اللّهِ وَتِلْكَ اْلأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ﴾[3] اما همین قرآن را تحمل می‌ كند. انسان كامل در برابر كوه یا آسمان یا زمین و مانند آن ستبرتر است، ولی در برابر ظهور اراده حق است. وقتی به ابراهیم خلیل دستور می ‌رسد كه حرف اینها را گوش نكن ﴿حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا آلِهَتَكُمْ﴾[4] تو را مرعوب نكند این می‌ شود خود را به امواج آتش تسلیم می ‌كند و مانند این در جریان انبیا فراوان است؛ وقتی آن وحی با آن سلطنت در اختیار ولیّ عصر قرار می‌ گیرد، دل های مردم به وسیله آن حضرت متحوّل می ‌شود. [1]. سوره فتح، آیه4 و 7. [2]. سوره انعام، آیه116. [3]. سوره حشر، آیه21. [4]. سوره انبیاء، آیه68. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1380/08/10 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 جنود الهی 🔹 گرچه خدای سبحان صدر و ساقٴ جهان را هم «عیون» خود می ‌داند و هم جنود خود یعنی چیزی نیست كه در عالم باخبر نباشد و نباشد و چیزی در جهان نیست كه فرمانبردار دستور خدا نباشد. امّا آن عنصر اوّل كه هر چیزی كه در جهان هست جزء نیروهای اطلاعاتی خداست ‌‌‌‌آن است كه خدا به همه درایت داد و هوش داد و هیچ موجودی نیست كه نفهمد؛ اگر زمین است می ‌فهمد، اگر آسمان است می ‌فهمد، اگر سنگ و خاك و گل است می ‌فهمد، اگر دریا و موجودات آبزیانند می‌ فهمند، اگر صحرا موجودات خشكی ‌اند می‌ فهمند. اینكه در قیامت زمین می ‌هد یا مسجد شهادت می ‌دهد یا شكایت می ‌كند كه كدام همسایه آمد كدام همسایه نیامد سرّش این است كه اینها می ‌فهمند! این اصل اوّل. 🔹 اصل دوّم اینكه مأموران نظامی حق هم هستند! گاهی خدا به دریا دستور می‌ دهد با یك عصا یك سد ‌‌‌‌آب درست می ‌شود یك جاده خاكی درست می‌ شود موسی و همراهانشان می‌ روند. وقتی از دریا گذشتند فرمان می ‌‌‌‌رسد وقتی كه فرعون و همراهانشان آمدند وسط این جاده خاكی به هم بیایید اینها را به كام بگیرید ﴿فَغَشِیهُم مِنَ الْیمِّ مَا غَشِیهُمْ﴾،[1] یك وقت به زمین دستور می‌ دهد دهان باز كن قارون را بگیر ﴿فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ﴾[2] خب این زمین اگر نشنود و نفهمد آن جا دهان باز نمی ‌كند، این انتظامی خدای سبحان است. 🔹 چیزی در جهان نیست كه مأمور و ستاد فرمانبرداری خدای سبحان نباشد. نزدیكتر از همه و بالاتر از همه اعضاء و جوارح خود ما هستند! اینكه در قرآن دارد دست شهادت می‌ دهد پا شهادت می ‌دهد، تا انسان می ‌رود انكار كند دست می ‌گوید نخیر با همین دست گرفتی گرفتی با من گرفتی دیگر! ﴿یوْمَ تَشْهَدُ عَلَیهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَیدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا یعْمَلُونَ﴾[3] این دهان را مهر می ‌كنند ﴿نَخْتِمُ عَلَی أَفْوَاهِهِمْ﴾[4] وقتی آدم معلوم می شود دارد دروغ می ‌گوید فوراً دهان را در قیامت مهر می ‌كنند كه در سوره مباره «یٰس» است ﴿الْیوْمَ نَخْتِمُ عَلَی أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَیدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم﴾ همین دست می‌ گوید آقا رومیزی را تو گرفتی! این پا می ‌گوید زیرمیزی را تو گرفتی! ماییم و این از یك سو و عیون الهی از سوی دیگر. 🔹 یك بیان نورانی از وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) هست كه فرمود: «یعْلَمُ عَجِیجَ الْوُحُوشِ فِی الْفَلَوَاتِ وَ مَعَاصِی الْعِبَادِ فِی الْخَلَوَاتِ وَ اخْتِلَافَ النِّینَانِ فِی الْبِحَارِ الْغَامِرَاتِ»[5] فرمود خدای سبحان این رفت و ‌آمد ماهی ها را در دریا می ‌داند، بعد فرمود: «مَعَاصِی الْعِبَادِ فِی الْخَلَوَاتِ» آن خلوت هایی كه انسان یك گناه‌ ها و لغزش دارد خدا می‌ داند، بعد فرمود مواظب باشید «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ» اعضا و جوارحی كه با آن كار كردید همان ها ، هم شاهدند هم سربازان خدایند؛ نیروی انتظامی خدایند، نیروی مسلح خدایند. این بیان نورانی حضرت امیر غیر از آن قرآنی یك فضیلت دیگری را دارد آن نكته قرآنی آن است كه اینها می ‌فهمند؛ لذا شهادت می‌ دهند، این همان است كه در آیه قرآنی بود. فرمود: «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ» اعضا و جوارح انسان سربازان خدایند، ستاد فرمانبرداری خدایند. 🔹 اگر خدای سبحان دید انسان چندین بار بیراهه دارد می ‌رود خدا ‌آبروی او را حفظ كرده در را باز كرده چند بار ابروی او را حفظ كرده، دیدی او دیگر نه او دیگر می ‌كند آن‌ وقت با زبان او، او را می ‌گیرد یك جایی چیزی را امضا می‌ كند كه نباید امضاء بكند یك حرف را می‌ زند كه نباید بزند با زبان او، او را می ‌گیرد؛ یعنی خدای سبحان اگر خواست ما را بگیرد ـ معاذ الله ـ از جای دیگر سرباز نمی ‌آورد! یك حرفی می‌زنیم كه آبرویمان برود یك چیزی را می‌گیریم كه آبرویمان برود یك جایی را می ‌‌‌‌رویم كه آبروی ما برود فرمود: «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ» خب این منطق ما را نمی ‌سازد؟ بله می ‌سازد! این بیان نورانی حضرت امیر است فرمود مواظب باشید او اگر خواست كسی را بگیرد این ‌طور نیست كه از شرق یا غرب لشگركشی بكند، چون زبان ما سرباز خداست یك حرف می‌ زنیم می‌رود یك جایی را امضا می ‌كنیم می‌ رود یك چیزی را می‌ گیریم آبرو می‌رود این‌ طور نیست كه حالا از جای دیگر لشگركشی بكند كه «أَعْضَاؤُكُمْ شُهُودُهُ وَ جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ». [1]. سوره طه، آیه78. [2]. سوره قصص، آیه81. [3]. سوره نور، آیه24. [4]. سوره یس، آیه65. [5]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، خطبه198. 📚 دیدار فرماندهان ارتش با حضرت استاد تاریخ: 1390/09/03 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 روح توحیدی 🔹 یک وقت است که می‌ گویند فلان جا زمینش لرزید، این با چند سال درس خواندن، زمین ‌شناسی و گسل ‌ها را بررسی کردن آسان است. یک وقت سخن از «زلزلة العالم» است، جهان‌لرزه است؛ این را آدم چگونه بفهمد؟ 🔹 فرمود تو پیغمبر هستی، هوش و استعداد فراوانی ما به تو دادیم؛ اما تو آن نیستی که بفهمی ما چگونه این کرات را پودر می ‌کنیم. چیزهایی که ما یاد شما می ‌دهیم که تو آن نیستی که بتوانی یاد بگیری، نه «ما لا تعلم». نفرمود: «و علّمک ما لم تعلم»؛ نظیر ﴿عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یعْلَمْ﴾.[1] فرمود: ﴿وَ عَلَّمَكَ مَا لَمْ﴾؛ یعنی تو آن نیستی که یاد بگیری. به ما هم فرمود شما هر جان بکَنید، اینها را یاد نمی ‌گیرید. از چه کسی می ‌خواهید یاد بگیرید؟ ﴿وَ یعَلِّمُكُمْ مَا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ﴾. ▫️ این ﴿عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یعْلَمْ﴾ روشن است؛ اما این «کان» منفی آن نقش را دارد، فرمود بشر هر جان بکَند نمی ‌فهمد که اول خلقت چه بود! چگونه دود را آفرید: ﴿فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَماوات﴾،[2] بعد فرمود بساطش را جمع می ‌کنیم. 🔹 فرمود اینها دو تا مشکل جدّی دارند: یکی اینکه ما همه براهین را اقامه کردیم، باید تصدیق بکنند، تکذیب کردند. همه نعمت ‌ها را به اینها دادیم به جای اینکه شکر بکنند، کفر ورزیدند، پس اینها را به من واگذار کن. من مشکل آنها را حل می‌ کنم. در خیلی از موارد است که انسان خیال می ‌کند دخالت کرد بعد معلوم می‌ شود که خود انسان هم ابزار کار او بود. خدا امام (رضوان الله علیه) را غریق رحمت کند که فرمود ! این همان امام است. ببینید در سوره «أنفال» ذات أقدس الهی به پیغمبر یک‌ نحوه حرف می ‌زند. به آن رزمنده ‌ها به نحو دیگری حرف می ‌زند. به پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌ فرماید: ﴿وَ مَا رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللّهَ رَمَی﴾؛[3] یک اسناد ضعیفی به خود پیغمبر می ‌دهد. می ‌گوید آن وقتی که تو انداختی، تو نینداختی، ما انداختیم؛ ولی به رزمنده ‌ها که می ‌رسد، اصلاً سالبه کلیه است، همه اینها را نفی می‌ کند، می ‌گوید شما کاری نکردید: ﴿فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ﴾. نفرمود «فلم تقتلوهم اذ قتلتموهم»؛ فرمود: ﴿فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ﴾، درباره حضرت یک اسناد «فی الجمله‌»ای داد: ﴿وَ مَا رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللّهَ رَمَی﴾؛ اما درباره مجاهدین فرمود شما کاری نکردید، من شما را فرستادم، شما دست من بودید. حالا این دست چه حق دارد بگوید که من تیر زدم. دست آدم که حق ندارد بگوید من تیر زدم. فرمود: ﴿لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ﴾،[4] هستید. آن بیان نورانی حضرت امیر است که راه گشاست، فرمود: «أَعْضَاؤُكُمْ شُهُودُهُ وَ جَوَارِحُكُمْ‏ جُنُودُه‏‏»؛[5] تمام اعضا و جوارح شما سربازان او هستند. این خداست! [1]. سوره علق، آیه5. [2]. سوره بقره، آیه29. [3]. سوره انفال، آیه17. [4]. سوره فتح، آیه4. [5]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، خطبه199. 📚 .سوره مبارکه مزمل جلسه 6 تاریخ: 1398/01/26 🆔 @a_javadiamoli_esra