eitaa logo
کانال رسمی آیت الله العظمی جوادی آملی
15هزار دنبال‌کننده
6.6هزار عکس
2.6هزار ویدیو
29 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 خطبه وصل 🔸 جریان ازدواج در همه ملت‌ها و نِحله‌ها هست، هیچ قومی نیست كه بدون ازدواج بتواند زندگی كند؛ اما حرفی كه انبیا (علیهم السلام) آوردند مخصوصاً وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، فرمود ما یك حرف جدیدی آوردیم و آن این است كه «النِّکَاحُ سُنَّتِی»؛[1] نكاح سنّت من است و از همین منظر فرمود: «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ»؛[2] اگر كسی ازدواج كرد نیمی از دین خود را حفظ كرد, پس ازدواجی كه در ملت ‌ها و نِحله‌ های دیگر هست آن صِرف اجتماع مذكّر و مؤنث است، اما ازدواجی كه در اسلام هست صِرف ازدواج و اجتماع مذكّر و مؤنث نیست، یك صبغه ملكوتی دارد كه با آن نصف دین حفظ می ‌شود. 🔸 زن و شوهر كه با هم نزدیك شدند به منزله لباس بدن یكدیگرند، همان ‌طوری كه لباس به بدن انسان چسبیده است و انسان را از سرما و گرما حفظ می ‌كند و هیچ كسی از بدن انسان خبر ندارد چون لباس پوشاك است, تن ‌پوش است و حافظ بدن است، زن و شوهر حافظ یكدیگرند, حافظ آبروی یكدیگرند، اسرار یكدیگر را خودشان می ‌دانند. شوهر, اسرار همسر را برای خانواده خودش هم نقل نمی ‌كند؛ خانم او, اسرار شوهر را برای خانواده خودش هم نقل نمی ‌كند ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ﴾؛[3] فرمود زن و شوهر, لباس یكدیگرند كه آبروی یكدیگر را حفظ می ‌كنند, یك; یكدیگر را در سردی و گرمی روزگار حفظ می ‌كنند, دو. 🔸 وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در مراسم خطبه ‌خوانی و مقدمه عقد وجود مبارك حضرت امیر و حضرت زهرا (سلام الله علیهما) مطلبی را فرمود كه وجود مبارك امام جواد هم همان مطلب را در مراسم ازدواج خودشان ذكر كردند؛ فرمودند مسئله ازدواج این ‌طور نیست كه دو نفر بخواهند به عنوان مذكر و مؤنث كنار هم جمع بشوند، این ‌طور نیست. در تعبیرات عرفی ما معمولاً فامیل ‌ها را به دو قسم تقسیم می‌ كنیم، می ‌گوییم فامیل نَسبی داریم و فامیل سببی, دایی و عمو و خاله و اینها را می‌گوییم فامیل ‌های نسبی ‌اند, بستگان عروس و داماد را می ‌گوییم فامیل‌ های سببی ‌اند، ما اینها را جزء انساب می‌ دانیم و آنها را جزء اسباب می‌ دانیم؛ ولی در آن خطبه نورانی فرمود: « «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی جَعَلَ الْمُصَاهَرَةَ نَسَباً لَاحِقا»»،[4] مسئله دامادی ملحق به نسب است تقریباً این دو خانواده ارحام هم می‌شوند برای اینكه دو خانواده محفوظ بماند. اگر «جَعَلَ الْمُصَاهَرَةَ نَسَباً لَاحِقا» شد؛ آن وقت عروس را پدرشوهر و مادرشوهر به منزله دختر خودشان می‌ دانند, داماد را پدر عروس و مادر عروس به منزله پسر خودشان می‌ دانند، آن وقت خیرخواه او هستند، فرمود این مثل نَسب است مثل رحامت است ـ خدای ناكرده ـ مشكلی پیش آمد فوراً خودشان حل می ‌كنند، دیگر مسئله سبب نیست فامیل سببی نیستند فامیل نسبی ‌اند. [1] . جامع الاخبار( للشعیری)، ص101. [2] . امالی(طوسی) متن، ص518. [3] . سوره بقره، آیه187. [4] . روضه الواعظین(ط ـ قدیم)، ج1، ص147. 📚 مراسم خطبه عقد تاریخ: 1392/10/15 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 آرامش صادق 🔸 . ﴿إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ كَفَرُوا ثَانِی اثْنَینِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ إِذْ یقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَتَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنْزَلَ اللّهُ سَكِینَتَهُ عَلَیهِ وَأَیدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِینَ كَفَرُوا السُّفْلی وَكَلِمَةُ اللّهِ هِی الْعُلْیا وَاللّهُ عَزِیزٌ حَكِیمٌ (40)﴾ ▫️ نصرتی كه در این كریمه مطرح است بازگشتش به دین بر‌می‌ گردد، چون شخص پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مانند انسان های دیگر محكوم به رحلت است ﴿إِنَّكَ مَیتٌ وَ إِنَّهُم مَیتُونَ﴾،[1] پس منظور دین پیغمبر است. آنجا كه آسیب رساندن به شخص پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) باعث آسیب ‌پذیری دین است، آنجا هم شخصیت حقوقی اش را حفظ می كند و هم شخص حقیقی را؛ آنجا كه رحلت او و درگذشت او به اصل دین آسیب نمی رساند، آنجا حضرت برابر قضا و قدر الهی محكوم ﴿إِنَّكَ مَیتٌ وَإِنَّهُم مَیتُونَ﴾ هست، ﴿وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِن قَبْلِكَ الخُلْدَ أَفَإِن مِّتَّ فَهُمُ الخَالِدُونَ﴾[2] است و مانند آن. ▫️ پس محور نصرت الهی دین خداست نه شخص پیغمبر، اگر این ‌چنین است این مطلب در زمان ائمه (علیهم السلام) هم صادق است. در زمان نایبان خاص او هم صادق است، در زمان نایبان عام هم صادق است. هر كسی برای حفظ دین خدا قیام كرده است منصور الهی است، برای اینكه شخص پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) كه محكوم به رحلت است و دین آن حضرت الی یوم القیامه باید بماند پس اساس، دین پیغمبر است؛ این یك مطلب. 🔸 مطلب دیگر اینكه ذات اقدس الهی فرمود سكینت خود را بر او نازل كرده است؛ سكینه و آرامش گاهی آرامش صادق است و گاهی آرامش كاذب. گاهی انسان در كمال آرامش به سر می برد، این سكینت نیست یك آرامش كاذب است كه فرمود: ﴿فَلاَ یأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ إِلاَّ القَوْمُ الخَاسِرُونَ﴾[3] كسانی كه اهل خسارت‌ اند، غافلانه زندگی می كنند خود را در امن می ‌بینند همان هایی كه فكر می ‌كردند ﴿یحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ﴾[4] همان هایی كه فكر می ‌كردند كه ﴿مَا أَظُنُّ أَن تَبِیدَ هذِهِ أَبَداً﴾[5] و مانند آن؛ بعد از یك مدت كوتاهی ﴿فَأَصْبَحُوا خَاسِرِینَ﴾[6] پس برخی ها احساس امنیت می كنند و این امنیتشان امنیت كاذب است؛ اینكه فرمود: ﴿فَلاَ یأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ إِلاَّ القَوْمُ الخَاسِرُونَ﴾ یعنی این امن كاذب برای كسی است كه غافلانه به سر می برد و آن‌ كه به سر ‌می ‌برد این دارد كه ﴿الَّذِینَ آمَنُوا وَلَمْ یلْبِسُوا إِیمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلئِكَ لَهُمُ الأَمْنُ﴾[7] هم امنیت دنیا و هم امنیت آخرت. 🔸 بنابراین این امنیت گاهی امنیت صادق است؛ همین است كه ﴿فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِینَتَهُ عَلَیهِ﴾، چرا امنیت صادق است؟ برای اینكه هیچ گونه قلب نمی‌ تپد، یك؛ هیچ خطری هم در بیرون نیست، دو؛ این آرامش با آن نفی خطر بیرون مطابق است، سه؛ می ‌شود . بعضی ها تجرّی دارند؛ همان‌طور که تجرّی در قول است، در فعل هم هست؛ یعنی خطر هست، او در اثر غفلت آرام و بی‌ خیال است. این گرایش او مطابق با واقع نیست. گاهی هم از آن طرف به عكس است. چه اینكه آن حزن همسفر پیغمبر (صلّی الله علیه و آله وسلّم) یك گرایش كاذب بود، یك غم كاذب بود، یك اندوه كاذب بود. حضرت فرمود وقتی ﴿إِنَّ اللّهَ مَعَنَا﴾ چه هراسی داری تو؟! آخر از چی می‌ ترسی؟! بیگانه كه قدرت نفوذ ندارد، ترس تو از چیست؟! حزن تو از چیست؟! ما که چیزی را از دست نمی ‌دهیم. پس خود حضرت یك امنیت صادق داشت، همسفرش یك حزن كاذب داشت، با این نهی آن حزن دارد برطرف می ‌شود كه ﴿لاَتَحْزَن﴾ چرا كه ﴿إِنَّ اللّهَ مَعَنَا﴾. [1] ـ سوره زمر، آیه 30. [2] ـ سوره انبیاء، آیه 34. [3] ـ سوره اعراف، آیه 99. [4] ـ سوره همزه، آیه 3. [5] ـ سوره كهف، آیه 35. [6] ـ سوره مائده، آیه 53. [7] ـ سوره انعام، آیه 82. دینه 📚 درس تفسیر سوره مبارکه توبه جلسه 57 تاریخ: 1380 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 توحید خواص 🔹 آنچه را كه وجود مبارك امام صادق (سلام الله علیه) ترسیم كرده است، آن را وجود مبارك امام رضا (سلام الله علیه) به شاگردانش یاد داد. هشام از شاگردان خاص امام صادق (سلام الله علیه) بود، وقتی وارد محضر حضرت شد حضرت فرمود تو خدا را به عنوان معرفی می ‌كنی، می ‌شناسی و به دیگران می‌ گویی؟ عرض كرد بله, حضرت فرمود: «هَاتِ»؛ بگو خدا كیست؟ مرحوم صدوق نقل كرد كسی آمده خدمت امام رضا (سلام الله علیه) عرض كرد: توحید چیست؟ فرمود: «هُوَ الَّذِی أَنْتُمْ عَلَیهِ»؛ همین كه دارید است؛ خدا واحد است,[1] یك آدم درس‌نخوانده را كه حضرت نمی تواند مشكلات توحید را برای او حلّ کند؛ با او هم همین حرف‎ ها را می‎ زد. یک آدم ساده همین مقدار برای او بس است؛ اما به این شرط که نه بیراهه برود و نه راه کسی را ببندد، مشغول كشاورزی، دامداری‌ و پیشه وری خود است، كار خودش را انجام می‌ دهد، برای او همین ‌قدر كافی است. 🔹 هشام كه از شاگردان ویژه امام صادق (سلام الله علیه) است، حضرت فرمود تو خدا را وصف می ‌كنی؟ «أَ تَنْعَتُ اللَّه‏»؟ عرض كرد بله, فرمود «هَاتِ» بگو! عرض كرد «﴿هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ﴾[2]», فرمود: «هَذِهِ صِفَةٌ یشْتَرِكُ فِیهَا الْمَخْلُوقُونَ» خیلی‌ ها سمیع، بصیر و علیم‌ هستند, عرض كرد چه بگویم! شما چطور توصیف می ‌كنید؟ فرمود ما نمی ‌گوییم خدا علیم است می‌گوییم علم است! علیم ذاتی است که «ثبت له المبدأ»؛ «هُوَ نُورٌ لَا ظُلْمَةَ فِیهِ وَ حَیاةٌ لَا مَوْتَ فِیهِ وَ عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیهِ»[3] این است نه حی! این است نه علیم! این ذاتی داشته باشی كه صفتش زاید بر ذات باشد نیست. اینها از وجود مبارك امام صادق (سلام الله علیه) به هشام رسید، بعد یونس بن عبدالرحمن، شاگرد ویژه امام رضا (سلام الله علیه) به حضرت عرض می كند که «یابن رسول الله» ما از آبای گرامی و كرام شما شنیدیم كه خدا «نُورٌ لَا ظُلْمَةَ فِیهِ وَ حَیاةٌ لَا مَوْتَ فِیهِ وَ عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیه‏» این درست است یا نه؟ «قَالَ كَذَلِكَ هُو».[4] آنچه امام صادق ترسیم كرده است، امام رضا امضا كرده است. آ‌ن روز امام صادق هشام تربیت می کرد، امروز وجود مبارك امام رضا، یونس بن عبدالرحمن تربیت می ‌كند. به امام رضا عرض كردند ما كه مقدورمان نیست همیشه به حضور شما بار یابیم به چه كسی مراجعه كنیم؟ فرمود «یونس بن عبد الرحمن ثقتی»,[5] این شاگرد من و تربیت شده من است بروید علم را از او یاد بگیرید. مدرسه‌ ها هستند؛ حالا ممكن است كسی در این لباس باشد و گاهی بیراهه برود؛ ولی كسانی كه دین را می ‎شناسند نه فریب اینها را می ‌خورند نه از خلاف عده‌ ای می ‌رنجند, دین به وسیله قرآ‌ن و مسجد و حسینیه «إلی یوم القیامة» محفوظ می ‌ماند. اگر دین را از زید و عمرو گرفتیم ـ خدای ناكرده ـ مشكل پیدا می ‌كنیم؛ اما اگر دین را از امام رضا و امام صادق و سایر ائمه (علیهم الصلاة و علیهم السلام) به وسیله آنها گرفتیم، همیشه محفوظ هستیم. [1] . التوحید (للصدوق)، ص46. [2] . سوره إسراء، آیه1. [3] . التوحید (للصدوق)، ص146. [4] . التوحید (للصدوق)، ص138. [5] . رجال الكشی ـ إختیار معرفة الرجال، النص، ص483. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/05/12 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 نثار آبرو 🔹 كسی كه خون داد عزیزانه زندگی می ‌كند اما كسی كه مسلوب الحیثیة شد و در این راه داد، بالأخره زندگی او با سلب حیثیت همراه است! كم نبودند كسانی كه برای انقلاب آبرو دادند! در همان جریان كه به منتهی شد، بالأخره امام آبرو داد؛ آن‌طور او را اهانت كردند! یك مرجع را، یك رهبر را، یك عارف را، یك حكیم را آن ‌طور در روزنامه اطلاعات آن روز مسلوب الحیثیه كردند، اول طلبه ‌ها قیام كردند بعد قیام كردند و زمینه فراهم شده است برای حضور همگان و در آن قیام عمومی در قم رخ داد كه شهید دادند، زندانی دادند، مظلوم دادند و مانند آن. 🔹 دادن آبرو كار كمی نیست؛ بسیاری از افراد بودند كه می‌گفتند خب ما آبرویمان را باید حفظ بكنیم. انسان كه آبروی خود را برای خودش می‌ خواهد طرز تفكر او هم فرق می ‌كند؛ این طرز تفكر در خیلی از امور اثر دارد حتی در استخاره‌ ها هم اثر دارد! یك آدم ترسو وقتی می ‌خواهد استخاره كند از آیه، دستور می ‌فهمد! دادن آبرو كار آسانی نیست؛ انسان وقتی ببیند در منطقه وسیعی با حیثیت خوبی دارد زندگی می ‌كند همه اینها را نثار می ‌كند، این از دادن خون دشوارتر است! اگر ذات اقدس الهی فرمود: ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها﴾ اگر آن‌طور برای آبرو داد خداوند چندین برابر او را «عندالله و عندالناس» وجیه كرده موجّه كرده كرده است. 📚 سوره مبارکه انفال جلسه 70 تاریخ: 1379 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ازدواج مؤمنانه 🔸 ازدواج یعنی چه؟ جمع بین نر و ماده در حیوانات هم هست از حیوانات پایین ‌‌تر در گیاهان هم هست! ازدواج به معنای جمع شدن نر و ماده نیست، ازدواج همان است كه رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) فرمود؛ فرمود: «مَن تَزَوَّجَ فقد أحرَزَ نِصفَ دِینِهِ»؛ اگر كسی ازدواج كرد پنجاه درصد دین خودش را حفظ كرد. این فرد ازدواج می ‌كند برای اینكه بشود چشمش پاك دستش پاك گوشش پاك قلم و بیانش پاك باشد. بالأخره انسان همان‌طوری كه غذا می ‌خواهد همسر هم می ‌خواهد و اگر از راه صحیح وارد نشود _ خدای ناكرده _ آلوده خواهد شد. وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) را از منظر ملكوت می‌بیند می‌گوید ازدواج یعنی ، حفظ عفاف، مادر شدن، خانواده تشكیل دادن. 🔸 دو چیز را هم قرآن كریم در جهت استحکام خانواده توصیه فرمود: یكی و مؤمنانه نسبت به یكدیگر؛ دیگری هم نسبت به یكدیگر. اگر محبت بر اساس جوانی و غریزه باشد، همین كه سن مقداری بالا رفت و غریزه‌ ها اُفت كرد، اساس خانواده متزلزل می ‌شود ولی اگر بر اساس ایمان و عقل باشد هر چه سن بالاتر می ‌رود عقل شكوفاتر می ‌شود و اساس خانواده مستحكم تر می ‌گردد. دوم اینكه در غیر معصومین (علیهم الصلاة و علیهم السلام) همه ما بالأخره در معرض لغزش و اشتباهیم، آن عامل دوم، گذشت از اشتباهات یكدیگر است. این را ذات اقدس الهی در قرآن كریم تبیین كرد فرمود: ﴿خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجًا لِتَسْكُنُوا إِلَیها وَ جَعَلَ بَینَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً﴾؛ فرمود سكینت و وقار و آرامش مرد به زن است. زن، مسكن مرد است یعنی است؛ این چهار دیواری را می‌ گویند آشیانه كه مرغان هم این را دارند، این را كه نمی‌ گویند مسكن! مسكن جای سكینت و آرامش است و سكینت و آرامش منزل به وسیله زن است. نفرمود تا زن ها به وسیله شما آرام بشوند، بلکه فرمود شما به وسیله زن ها باید آرام بشوید؛ ﴿لِتَسْكُنُوا إِلَیها﴾. 📚 پرسش و پاسخ دانشجویی تاریخ: مرداد 1381 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 ناموَران الهی

🔸 ذات اقدس الهی هر از چند گاهی تجلّی خاصی دارد كه از آن ظهور مخصوص به عنوان یاد می ‌شود. روزی كه یك انسان كامل به مقام نبوت بار می ‌یابد به رسالت می‌ رسد به امامت نائل می‌ شود به خلافت دسترسی پیدا می‌ كند، خداست «یوم الله» است. 🔸روزی كه یك انسان كامل برای قیام می‌ كند، نهضتی را آغاز می ‌كند، از بذل نفس و نفیس دریغی ندارد، به استقبال شهادت می ‌رود و همه چیز را فدای دین می ‌كند تا آن دین انسان ها را تأمین كند، این هم تجلّی ذات اقدس الهی است كه از چنین روزی به عنوان یاد می ‌شود. 🔸 توجه به و ، در قرآن كریم كاملاً مطرح است؛ ذات اقدس الهی به رسول گرامی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مكرر دستور می‌ دهد جریان ابراهیم را جریان موسیٰ را سایر انبیا (علیهم الصلاة و علیهم السلام) را یادآوری كن، اینها نام‌آورانی ‌اند كه یاد اینها، یاد یوم و تجلّی و ظهور خداست که فرمود: ‌﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِبْراهیمَ﴾ و مانند آن. 🔸 در كنار مردان الهی، هم هستند كه در قرآن كریم از مریم (سلام الله علیها) به عنوان ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مَرْیمَ﴾ یاد شده است. جریان كربلای سالار شهیدان حسین بن‌ علی‌ (صلوات الله و سلامه علیهما) نیز از این قبیل است یعنی نهضت آن حضرت، خداست و تذكره آن جریانِ شهادت، است. 🔸نام آوری چون چونان مریم (سلام الله علیها) نام او كه مطرح بشود، است. 🔸اگر در ، خدا به ما فرمود: ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِبْراهیمَ﴾، ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مُوسی﴾ و مانند آنها، در ما هم این‌‌چنین به ما دستور دادند كه «و اذكر فی قلبك حسیناً و اذكر فی قلبك زینبا»! این نام آوران، خدا را در جامعه زنده نگاه می ‌دارند و مطرح می‌ كنند. آپارات: https://aparat.com/v/tTmP9 📚 پیام به همایش بزرگداشت مقام حضرت زینب (سلام الله علیها) تاریخ: سال 1384 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 ناموَران الهی

🔸 ذات اقدس الهی هر از چند گاهی تجلّی خاصی دارد كه از آن ظهور مخصوص به عنوان یاد می ‌شود. روزی كه یك انسان كامل به مقام نبوت بار می ‌یابد به رسالت می‌ رسد به امامت نائل می‌ شود به خلافت دسترسی پیدا می‌ كند، خداست «یوم الله» است. 🔸روزی كه یك انسان كامل برای قیام می‌ كند، نهضتی را آغاز می ‌كند، از بذل نفس و نفیس دریغی ندارد، به استقبال شهادت می ‌رود و همه چیز را فدای دین می ‌كند تا آن دین انسان ها را تأمین كند، این هم تجلّی ذات اقدس الهی است كه از چنین روزی به عنوان یاد می ‌شود. 🔸 توجه به و ، در قرآن كریم كاملاً مطرح است؛ ذات اقدس الهی به رسول گرامی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مكرر دستور می‌ دهد جریان ابراهیم را جریان موسیٰ را سایر انبیا (علیهم الصلاة و علیهم السلام) را یادآوری كن، اینها نام‌آورانی ‌اند كه یاد اینها، یاد یوم و تجلّی و ظهور خداست که فرمود: ‌﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِبْراهیمَ﴾ و مانند آن. 🔸 در كنار مردان الهی، هم هستند كه در قرآن كریم از مریم (سلام الله علیها) به عنوان ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مَرْیمَ﴾ یاد شده است. جریان كربلای سالار شهیدان حسین بن‌ علی‌ (صلوات الله و سلامه علیهما) نیز از این قبیل است یعنی نهضت آن حضرت، خداست و تذكره آن جریانِ شهادت، است. 🔸نام آوری چون چونان مریم (سلام الله علیها) نام او كه مطرح بشود، است. 🔸اگر در ، خدا به ما فرمود: ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ إِبْراهیمَ﴾، ﴿وَ اذْكُرْ فِی الْكِتَابِ مُوسی﴾ و مانند آنها، در ما هم این‌‌چنین به ما دستور دادند كه «و اذكر فی قلبك حسیناً و اذكر فی قلبك زینبا»! این نام آوران، خدا را در جامعه زنده نگاه می ‌دارند و مطرح می‌ كنند. آپارات: https://aparat.com/v/tTmP9 📚 پیام به همایش بزرگداشت مقام حضرت زینب (سلام الله علیها) تاریخ: سال 1384 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
مجاهدان عارف
▫️ وجود مبارك امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) اگر در خدا را به عنوان «غايَةَ آمالِ العارِفين» معرفی كرده است، را هم در سخنان نورانی خود مشخص كرد كه عارف كیست. ▫️ یك وقت كسی درباره مسائل خداشناسی، بر اساس علوم حصولی برهان اقامه می ‌كند و خدا را می‌ شناسد، این هم به نوبه خود عارف است و خدا را شناخت؛ اما هنگام عمل كه فرا می ‌رسد می ‌بینیم دست و پایش می‌ لرزد. ▫️ همین امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) كه در دعای كمیل بیان نورانی او این است كه خدا است، عارفین را هم در جریان جبهه و جنگ مشخص كرد فرمود: «فانّ جهاد مَن صَدَف عن الحق رغبةً عنه و هَبَّ فی نُعاس العمی و الضلال اختیاراً له فریضة علی العارفین»؛ آن كس كه از حق رو برگرداند و از حق اعراض كرد و نسبت به حق بی میل بود و كوری و را انتخاب كرد، جنگ با چنین فردی، بر عارفین واجب است. ▫️ آنها كه این ندا را شنیدند لبیك گفتند و قربة الی الله برای با معاندین دین جنگیدند، در حقیقت آنها عارف ‌اند. 📚 سخنرانی در جمع خانواده های شهدای آمل تاریخ: 1376/06/19 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 نثار آبرو
🔹 گاهی انسان می ‌دهد گاهی انسان وقت صرف می‌ كند، خب آبرو كه مهم تر از خون است! كسی كه خون داد عزیزانه زندگی می ‌كند؛ اما كسی كه مسلوب الحیثیه شد و در این راه آبرو داد، زندگی او با سلب حیثیت همراه است. 🔹 كم نبودند كسانی كه برای آبرو دادند! در همان جریان هفده دی كه به منتهی شد، بالأخره امام آبرو داد و آن طور هتك حیثیت شد! مرجعی را رهبری را عارفی را حكیمی را این طور مسلوب الحیثیه كردند! كار كمی نیست؛ بسیاری از افراد بودند كه می‌ گفتند خب ما آبرویمان را باید حفظ بكنیم! 🔹 وقتی دین در خطر است ، بلغ ما بلغ! دادن آبرو كار آسانی نیست؛ انسان وقتی ببیند در منطقه وسیعی با حیثیت خوبی دارد زندگی می ‌كند، همه اینها را نثار بكند، این از دادن خون دشوارتر است. اگر ذات اقدس الهی فرمود: ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها﴾، اگر امام (رضوان الله علیه) آن طور برای ، آبرو داد، خداوند، او را چندین برابر آبرومند كرده است. 📚 سوره مبارکه انفال جلسه 70 تاریخ: 1379 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra