💠 انسان قرآنی 🔹 در جریان حیات و ممات قرآن یک عده را مُرده می داند، #شهدا زنده اند اما آنهایی که در دنیا در این مسیر نیستند اینها مُرده اند؛ برای اینکه اینها حرف قرآن را گوش نمی دهند و قرآن هم #حیات_بخش است، فرمود ما قرآن را نازل کردیم و اگر کسی قرآنی فکر کند و #قرآنی_عمل_کند زنده است این قرآن او را زنده می کند: ﴿إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا یحْییكُمْ﴾، اول سخن از تثنیه است خدا هست و پیغمبر؛ ولی فعل، فعل مفرد است چون وجود مبارک حضرت حرف «الله» را می زند؛ فرمود: ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکم﴾ نه «دَعَوا»! دو تا دعوت نیست دو نفر نیستند، یک مولاست و یک بنده و وجود مبارک حضرت هم حرف «الله» را نقل می کند ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا یحْییكُم﴾. حالا اگر کسی استجابت نکرد حیات ندارد، #حیات از کجا بیاید؟! درباره آنها که استجابت کردند فرمود: ﴿لا تَحْسَبَنَّ﴾ که اینها مُرده هستند بلکه اینها شهیدند. 🔹 پس انسان از نظر #قرآن_و_عترت یا زنده است یا مُرده است، این بخش اول . بخش دوم این است که حالا واقعیت او انسان است یا حیوان؟ درباره آن هم در قرآن دارد: ﴿إِنْ هُمْ إِلاَّ كَالْأَنْعام﴾؛ اگر به صورت حصر ذکر کرده یعنی واقعیت او این است. 🔹 در مسئله سوم و چهارم قرآن می فرماید بعضی ها دست دارند بعضی ها چشم دارند، ابراهیم دست دارد ابراهیم چشم دارد که در سوره مبارکه «صافات» فرمود: ﴿أُولِی الْأَیدی وَ الْأَبْصار﴾؛ آن که #اهل_قلم نباشد اثر علمی از او صادر نشود چیزی ننویسد و چیزی به جامعه ندهد او دستی ندارد؛ یا دست کسی را نگیرد #کار_خیری انجام ندهد او دستی ندارد. حالا یا اهل حوزه و دانشگاه است با قلم کار می کند یا جزء افراد عادی است، #دست_خیر دارد، فلان مسجد را بسازد، فلان دارالایتام را درست کند، فلان #مشکل_جامعه را حل کند، این می شود دست! 🔹 بنابراین اول فرق بین زنده و مُرده است که چه کسی زنده است و چه کسی مُرده؛ دوم فرق بین انسان و غیر انسان است؛ سوم درباره مجاری ادراکی است که چه کسی چشم دارد و چه کسی ندارد؛ چهارم درباره بخش تحریکی است که چه کسی دست دارد و چه کسی ندارد؛ این تنظیم قرآن کریم است. کسی زنده است که الهی بیندیشد، کسی انسان است که #الهی_فکر_کند، کسی دست دارد که کار خیر انجام بدهد یا علمی یا مانند آن و کسی چشم دارد که حق ببیند که امیدواریم خدای سبحان این توفیق را نصیب همه ما بفرماید! #بیست_و_دوم_اسفند_روز_بزرگداشت_شهدا #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس خارج فقه ارث جلسه28 تاریخ: 1399/09/26 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠

بارگاه امن

🔸 بیانی از وجود مبارک امام سجّاد رسیده است که فرمود: «لَوْ مَاتَ مَنْ بَینَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لَمَا اسْتَوْحَشْتُ بَعْدَ أَنْ یکونَ الْقُرْآنُ مَعِی»؛ فرمود اگر حادثه‌ ای پدید بیاید که هر کسی بین شرق و غرب است بمیرد و در کره زمین فقط من تنها بمانم، اگر #قرآن با من باشد من احساس وحشت نمی ‌کنم. این ترجمه حدیث است؛ اما از ترجمه که بگذریم معنای دقیق ‌تری هم دارد و آن این است که اگر ـ معاذ الله ـ همه مردم عالم کافر بشوند و من تنها بمانم، هراسی ندارم. 🔸 کفر در حقیقت مرگ انسانیت است؛ کافر در فرهنگ دین مُرده است. اگر خدا به همه ما فرمود: ﴿اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُول إِذَا دَعَاکمْ لِمَا یحْییکمْ﴾ یعنی دین، #حیات_بخش است و چون دین حیات ‌بخش است، اگر کسی به این دین پاسخ مثبت داد زنده است و اگر ـ خدای ناکرده ـ پاسخ مثبتی نداد مُرده است، لذا قرآن، کفار را در ردیف اموات یاد می‌ کند: ﴿لِینذِرَ مَن کانَ حَیاً وَ یحِقَّ الْقَوْلُ عَلَی الْکافِرِین﴾. این آیه سوره «یس» فرمود انسان دو قسم است: یا کافر است یا زنده! یعنی زنده در مقابل کافر است. وجود مبارک امام سجّاد می ‌فرمایند اگر همه مردم روی زمین کافر باشند، مادامی که قرآن با من باشد من وحشتی ندارم. #ولادت_امام_سجاد_علیه_السلام #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #جام_معرفت 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1379/08/12 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra