💠 «نصرت» و «ولایت» 🔹 فرق بین #ولایت و #نصرت هم در بحث ‌های قبل گذشت؛ یك وقت است تمام کارهای انسان را دیگری انجام می ‌دهد مثل بیماری كه روی بستر استراحت و روی تخت است و هیچ كاری از او ساخته نیست و دیگران ولی او هستند، كودك و بیمار از كارافتاده این ‌چنین اند؛ امّا یك وقت بیماری است كه بخشی از كارها را خودش انجام می‌ دهد، آن كمبودش را دیگران انجام می ‌دهند؛ «ولایت» مربوط به بخش اول است و «نصرت» مربوط به بخش دوم. این كودك وقتی نوجوان شد بخشی از كارها را خودش انجام می ‌دهد ولی در #ترمیم_كمبودها، اولیای او، او را كمك می‌ كنند که می ‌شوند انصار او، این #نصرت است؛ امّا وقتی کودک است تحت #ولایت است نه اینکه بخشی از کارها را خود این كودك شیری انجام بدهد و بقیه را مادر كمك كند، این‌طور نیست. 🔹 انسان گاهی طوری است كه تمام كارهایش تحت #ولایت_الله است؛ این کسی كه می ‌گوید: ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُكی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾، این شخص تحت ولایت «الله» است، این كلاً احساس می ‌كند، درك می ‌كند و مشاهده می ‌كند كه دیگری دارد او را اداره می ‌كند، این خودش را تحت ولایت «الله» می ‌بیند؛ امّا كسانی كه به این مقام بار نیافتند، می‌ گویند این مقدار را ما با كمك الهی انجام دادیم که ﴿إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ ینْصُرْكُمْ﴾. 🔹 قرآن كریم هم دو نحو با انسان ها سخن می ‌گوید. این دو تعبیر سوره مباركه «انفال» یكسان نیست: یكی اینكه فرمود: ﴿وَ ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمی﴾ که در عین حال كه «رَمْی» را به ذات اقدس الهی نسبت می ‌دهد، به پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) هم منسوب می ‌داند؛ در كنارش وقتی با رزمنده ‌ها سخن می ‌گوید، به نحو سالبه، یك جانبه _ نه تلفیق نفی و اثبات؛ نظیر ﴿وَ ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمی﴾ نیست كه تلفیق نفی و اثبات باشد، این #نفی_صریح است _ می فرماید: ﴿فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ﴾. این رزمنده‌ ها تلاش و كوشش كردند و عدّه‌ ای را به هلاكت رساندند اما فرمود شما هیچ كاری نكردید! این می ‌شود ولایت. آنجا كه خدای سبحان بخواهد ولایت خودش را نشان بدهد، می ‌گوید كار، كار من است و آنجا كه بخواهد نصرت خودش را نشان بدهد، می ‌گوید اینكه تو كردی به كمك ما بود؛ حالا تا شنونده چه كسی باشد، دریافت كننده چه كسی باشد و چه شخصی #مقام_فعل ذات اقدس الهی را درك بكند، این دیگر متفاوت است. 🔹 فرمود اگر كسی بیراهه رفت، كژراهه رفت و همه راه‌ هایی را كه ما نشان دادیم پس زد، این شخص نه ولی دارد نه نصیر، همه كارها به عهده خودش است! اگر همه كارها به عهده خودش است و او هم عبد «مسكین»، «مستكین» و «مستجیر» است، خب در کارش می ‌ماند! فرمود اینها ﴿ما لَهُمْ مِنْ وَلِی وَ لا نَصیرٍ﴾. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه شوری جلسه 8 تاریخ: 1394/02/29 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra

بلندای معارف دعای رجبيّه در بیان آیت الله العظمی جوادی آملی 🔸

 پایگاه اطلاع رسانی اسراء: 

آیت الله العظمی جوادی آملی در بخشی از کتاب ارزشمند "ادب فنای مقربان" مرقوم داشتند: دعای هر روز ماه رجب ... با مضامین بلند خود به تبیین برخی از مقام های معنوی ائمه اطهار (علیهم‌السلام) پرداخته است كه به نكاتی در یكی از برجسته ‌ترین قسمت های آن، یعنی جمله «... فَجَعَلْتَهُمْ مَعَادِنَ لِكَلِمَاتِكَ‏ وَ أَرْكَاناً لِتَوْحِيدِكَ وَ آيَاتِكَ وَ مَقَامَاتِكَ الَّتِي لاَ تَعْطِيلَ لَهَا فِي كُلِّ مَكَانٍ يَعْرِفُكَ بِهَا مَنْ عَرَفَكَ‏ لاَ فَرْقَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهَا إِلاَّ أَنَّهُمْ عِبَادُكَ وَ خَلْقُكَ فَتْقُهَا وَ رَتْقُهَا بِيَدِكَ بَدْؤُهَا مِنْكَ وَ عَوْدُهَا إِلَيْكَ...» اشاره می ‌كنیم: 1️⃣ مراد از توحید در این جمله، #توحید_افعالی خدا است... . 2️⃣ استمرار خلافت #انسان_های_كامل (ائمه اطهار(علیهم‌السلام)) و اینكه آنان مجرا و مجلای همیشگی فیض الهی ‌اند، از لوازم اصلی تعطیل ناپذیری مقامات و تجلیات الهی است... . 3️⃣ «یعرفك بها من عرفك» ، مرادف «بنا عبد الله و بنا عرف الله و «بنا وحّد الله تبارك و تعالی...» است كه اشاره به معنای اول #اركان_توحید بودن آن ذوات مقدس دارد. 4️⃣ «لا فرق بینك و بینها إلاّ أنّهم» درباره مقام ذات خدا نیست، زیرا ذات اقدس الهی منطقه ممنوعه‌ ای است كه انبیای الهی نیز از ورود به آن و ادراكش عاجز و راجل مانده ‌اند، پس مربوط به #مقام_فعل اوست... . 5️⃣ «إلاّأنهم عبادك و خلقك فتقها و رتقها بیدك بدؤها منك و عودها إلیك» به عدم استقلال آن ذوات مقدس اشاره دارد و اینكه تصرفات تكوینی و تشریعی آنها تنها ناشی از #مقام_خلافت_الهی آنان است... . ↙️ لینک مطلب: https://news.esra.ir/fa/w/2199262 #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #در_محضر_استاد 📚 ادب فنای مقربان ج 4 ص 309 و 310 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra