eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس فقه: ✳ محکوميت توهين به پيامبر گرامي اسلام/ پيامبر اسلام بر تمام بشريت، حق دارد پایگاه اطلاع رسانی اسرا: حضرت آيت الله العظمی جوادی آملي در پايان جلسه درس فقه خود، با اشاره به ايام ميلاد پيامبر گرامی اسلام، درباره عظمت و برکت و رهآورد نبوت آن حضرت(صلوات الله و سلامه عليه) مطالبی را بيان نمودند. 🔷 فضائلی که درجوامع بشری وجود دارد محصول کار انبیاء الهی است 🔷 اگر معاذالله پیغمبر اسلام نبود دینی در عالم نبود 🔷 وجود مبارک پیغمبر که آمد چندین کار جهانی کرد، تورات و انجیل و صحف ابراهیم را معرفی کرد، موسی را معرفی کرد، عیسی را معرفی کرد، خلیل حق را، ذبیح حق را، به عظمت در حدّ فرشته ها بلکه بالاتر از فرشته ها... 🔷 وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بر تمام بشریت، حق دارد و بی ادبی نسبت به چنین شخصیتی با هیچ عقلی جور در نمی آید .. 🔷 هیچ مسیحی نمیتواند بگوید که من به کلیسا اکتفا میکنم، کلیسا را قرآن احیا کرد؛ نمیتواند بگوید من به انجیل اکتفا میکنم، انجیل را قرآن احیا کرد؛ اگر کتابی روی کره زمین قداستی دارد به برکت قرآن کریم است چون او آمده تورات را معرفی کرده است انجیل را معرفی کرده است زبور را معرفی کرده است 🔷 چه گروهی چه دستی در کار است که خدای ناکرده میخواهند یک اختلاف داخلی یا اختلاف خارجی یا جنگ نیابتی ایجاد بکنند این را همه عزیزان ما بزرگان ما هم باید بدانند که ما باید این معارف را منتقل کنیم این را بنویسیم و بگوییم و به جهانیان برسانیم این حرفها را اما خدای ناکرده کاری نشود که باز یک جنگ نیابتی، یک جنگ فتنه ای، در یک گوشه عالم به پا بشود. آنها خواسته شان هم همین است جلسه درس فقه 1399/8/7 متن کامل خبر👇👇👇 https://b2n.ir/503094 news.esra.ir @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 تقرّب الهی 🔸 انسان كامل كمالش در پرتو تقرّب به كمال محض یعنی خدای سبحان است و هیچ چیزی بیرون از پیوند با خدا مایه انسان نیست و هر چیزی غیر از پیوند با خدا كمال خود را از دریافت می ‌كند؛ این دو مطلب را آغاز سوره «بلد» به ما تفهیم می‌كند. بیان مطلب آن است كه در آغاز این سوره آمده است ﴿لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ ٭ وَ أَنْتَ حِلُّ بِهذَا الْبَلَدِ﴾،[1] اگر این كلمه «لا» زائد باشد یعنی سوگند به حرم به مكه و اگر زائد نباشد یعنی نیازی به سوگند به حرم و مكه نیست. مكه حرم خداست كه خانه خدا را در بر دارد، ولی این بخش از سوره می ‌گوید من اگر به حرم سوگند یاد می ‌كنم و اگر برای مكه حرمتی قائلم به پاس احترام تو است كه در مكه به سر می ‌بری. 🔸 وجود مبارك نبی اكرم (علیه آلاف التحیة و الكرم) در سایه و «قرب إلی الله» كامل شد. او كمالش را از حجاز نگرفت، كمالش را از پیوند به غیر خدا دریافت نكرد، بلكه كمالش را از ناحیه تقرّب به حق دریافت كرد كه عمر نبی اكرم در راه عبادت گذشت و این تقرّب به خدا پیامبر را كامل كرد، مطلب اول؛ مكه به پاس احترام به پیامبر مورد عنایت حق شد، مطلب دوم؛ یعنی چون تو در مكه به سر می ‌بری من به آن سرزمین می ‌نهم و به او سوگند یاد می ‌كنم، چه اینكه در زمانی كه نبی اكرم در آن زمان به سر می ‌برد آن زمان حرمت پیدا می ‌كند. 🔸 همان ‌طور كه زمین شامل انسان كامل حرمت دارد، زمان شامل هم محترم است؛ یعنی روزگاری كه پیامبر در آن سر می ‌برد، آن روزگار گرامی می‌ شود و مورد سوگند خداست كه فرمود: ﴿وَالعَصْرِ ٭ إِنَّ الإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ﴾؛[2] سوگند به عصر! این عصر در مقابل ظهر نیست، این عصر عصر وحی است؛ این وحی گاهی به صورت و رسالت ظهور می ‌كند و گاهی به صورت تجلّی می ‌كند كه عهده‌ دار اجرای همان وحی تشریعی است كه پیامبر آن را دریافت كرد. اگر گفته می‌ شود منظور از این عصر یا عصر ظهور ولی عصر (ارواحنا فداه) است یا عصر ظهور نبی اكرم (علیه آلاف التحیة) بازگشتش به یك مطلب است؛ یعنی سوگند به آن زمانی كه وحی در آن زمان حضور و ظهور دارد و آن عصاره عالم است و همان مایه عصاری و فشار و كار و و است. [1]. سوره بلد، آیات 1 و2. [2]. سوره اخلاص، آیات 1 و2. 📚 سخنرانی در جمع كارگزاران و دانشجویان ایرانی مقیم ایتالیا تاریخ: 1369 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 اسوه 🔸 درباره وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) به عنوان اینكه امام، اسوه و قُدوه ماست معرفی شده است، فرمود: ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾؛[1] یعنی در تمام امور به وجود مبارك آن حضرت تأسی كنید، یعنی او امام شماست، در عقاید، در اخلاق و در اعمال به او تأسی و اقتدا كنید. 🔸 دوم اینكه درباره سنت و سیرت آن حضرت آمده است كه وقتی حضرت از خواب بر می‌ خواست كه وضوی او باطل می ‌شد، هرگز هیچ كاری را انجام نمی‌ داد؛ اول وضو می ‌گرفت، بعد با وضو كارها را انجام می‌ داد. با كسی ملاقاتی داشت، می ‌خواست كاری انجام بدهد، سخنی بگوید، چیزی تهیه كند، چیزی بخرد یا چیزی برای منزل تهیه كند ـ كارهای عادی ـ هرگز بدون وضو این كارها را انجام نمی ‌داد، این اصل دوم. همه ما مخصوصاً طلبه‌ ها این سنت را به عنوان اصل قرار بدهیم كه همیشه با وضو باشیم! 🔸 مطلب سوم این است كه وجود مبارك آن حضرت با كلّ نظام آفرینش معامله قرآن می‌ كرد. همان‌ طور كه قرآن را نمی‌ شود بی ‌وضو دست زد، سراسر جهان خلقت را كه همه فعل خداست، آیه خداست، آثار و صُنع خداست بی ‌وضو دست نمی ‌زند. خب چنین موجودی دیگر هرگز حرف بد نمی ‌زند، خیال باطل نمی ‌كند، آن وقت آبروی همه را حفظ می ‌كند، غیبت كسی را نمی ‌كند، هرگز دروغ نمی‌ گوید، هرگز طمع نمی‌ كند، چون كلّ نظام را می ‌گوید همان‌ طور كه قرآن كلام خداست آسمان و زمین فعل خداست، همان‌طور كه كلام خدا محترم است نباید بی‌ وضو دست زد آب را كه آدم می ‌خورد فعل خداست، هوا را كه استنشاق می‌ كند فعل خداست، خب چرا این فعل را من بی ‌وضو دست به آن بزنم؟! آن وقت این می ‌شود مدینه فاضله! مگر آدم دهان باز می‌ كند و هر حرفی را می ‌زند؟! پشت سر هر كس حرف می ‌زند؟! هر غذایی را می ‌خورد؟! هر چه به او گفتند قبول می‌ كند؟! این پیغمبر امام ماست، امام یعنی كسی كه آدم پشت سر او اقتدا می ‌كند. [1]. سوره احزاب, آیه21. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1381/03/06 🆔 @a_javadiamoli_esra
🔸 الآن ایام وحدت است، از بهترین نعمت های خداوند که به وسیله پیغمبر (صلی الله علیه و اله و سلّم) به ما عطا شده این است که فرمود: ﴿وَأَلَّفَ بَينَ قُلوبِهِم لَو أَنفَقتَ ما فِي الأَرضِ جَميعًا ما أَلَّفتَ بَينَ قُلوبِهِم﴾،[1] دل ها را با مال نمی شود اُلفت داد، با عقل و دین می شود! کاری که از هیچ ثروتی بر نمی آید ﴿لَو أَنفَقتَ ما فِي الأَرضِ جَميعًا﴾! دل به دست مقلب القلوب است. اما تو [پیغمبر] این کار را کردی آن هم عرب خشن جاهلی را! اوس خزرج را برادر کردی! 🔸 این اصل کلی است که ﴿إِنْ يُرِيدا إِصْلاحاً يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُما﴾،[2] این آیه مخصوص زن و شوهر نیست بلکه یک اصل کلی است و وجود مبارک حضرت که ﴿لَقَد مَنَّ اللَّهُ عَلَى المُؤمِنينَ إِذ بَعَثَ فيهِم رَسولًا مِن أَنفُسِهِم﴾[3] منَّ نه یعنی منت گذاشت زیرا «النعمة العظمیٰ هي المنّةُ»؛[4] آن نعمت بزرگ را منت می گویند. باران آمدن و طالع شدن آفتاب نعمت الهی است، اما نعمت بزرگ، نعمت وحی و نبوت است. [1] . سوره انفال، آیه63. [2] . سوره نساء، آیه35. [3] . سوره آل عمران، آیه164. [4] . ر.ک: غرر الحكم و درر الكلم، ص232؛«...النِّعْمَةَ وَ أَعْظَمَ عَلَيْهِ الْمِنَّة». جلسه درس فقه امروز 10-08-1399 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 سنت نبوی 🔸 پیامبر در تلقّی قرآن چگونه بود؟ این مطلب را مرحوم شیخ طوسی[1] و مرحوم امین الاسلام طبرسی[2] نقل كردند، البته بسیاری از بزرگان دیگر (رضوان الله علیهم) هم نقل كردند. وجود مبارك رسول گرامی به ابن مسعود فرمود برای من قرآن بخوان! این گوش دادن برای آن است كه خود گوش لذت ببرد؟ اینكه گفتند اگر شما قرآن می ‌خوانید از روی قرآن بخوانید، ولو كه حافظ قرآنید ولی از خود قرآن بخوانید، برای اینكه چشم هم عبادت كند. اگر كسی یك سوره ای را از حفظ بخواند یا همان شخص سوره را از خود قرآن بخواند، ثواب دومی بیشتر است؛ برای اینكه این چشم او هم عبادت كرده، زبان او هم عبادت كرده، گوش او هم عبادت كرده است؛ ولی آن اولی فقط زبان و گوش او عبادت كرده است. ▫️ حضرت به ابن مسعود فرمود قرآن بخوان تا من بشنوم، ابن مسعود شروع كرد سوره مباركه «نساء» را خواندن تا رسید به این آیه ﴿فَكَیفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلی هؤُلاءِ شَهیدًا﴾[3] كه دید اشك چشمان پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را فرا گرفته است. خب به این آیه كه رسید دید وجود مبارك آن حضرت دارد گریه می ‌كند و اشك چشمانش را فرا گرفته، برای اینكه سخن از است، سخن از است و سخن از است. او با اینكه بود اشك ریخت، ما كه مشهود علیه هستیم! 🔸 استنان به سنت او [باید داشته باشیم]، انسان وقتی بداند كه «عَلی‏ رُؤُوسِ‏ الأَشْهادِ» دارد محاكمه می ‌شود، همین مناجات شعبانیه جریان شهود «عَلی‏ رُؤُوسِ‏ الأَشْهادِ» را یادآوری می‌ كند، می‌ گوید خدایا تو در دنیا كه آبروی ما را حفظ كردی، از این به بعد هم نسبت به ما احسان بكن كه آبروی ما را در قیامت نبری «الهِی قَدْ احْسَنْتَ الَی إِذْ لَمْ تُظْهِرْها لأَحَدٍ مِنْ عِبادِكَ الصَّالِحِینَ » آن‌گاه آن روز هم «فَلا تَفْضَحْنِی یوْمَ الْقِیامَةِ عَلی‏ رُؤُوسِ‏ الأَشْهادِ»[4] ما را رسوا نكن! خب او كه شاهد است ﴿فَكَیفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهیدًا﴾ او با این كه شاهد است مضطرب است و می ‌نالد، ما كه مشهود علیه ‌ایم چه كار باید بكنیم؟! استنان به سنت آن حضرت همین است كه انسان گذشته از اینكه در خدمت قرآن است، اگر این احساس را به او دست داد كه این تفسیر و این قرآن غیر از فقه است، غیر از اصول است، غیر از فلسفه و كلام است، این معلوم می ‌شود كه طنابی را گرفته كه احساس می ‌كنی یك طرفش به دست خداست. ما یك وقت دست به طنابی می‌ زنیم و درك نمی ‌كنیم كه آیا طرف دیگر در دست كسی هست یا نیست؛ اما یك وقت می ‌فهمیم نه خیلی محكم است، معلوم می ‌شود كسی گرفته است، ما این‌ چنین باید قرآن را بخوانیم! آن‌گاه اگر حرف زدیم، حرف ما هم در جامعه اثر دارد. [1]. التبیان فی تفسیر القرآن، ج‏3، ص201 و 202. [2]. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص77. [3]. سوره نساء، آیه41. [4]. الإقبال بالأعمال الحسنة(ط - الحدیثة)، ج3، ص297. 📚 سخنرانی در جمع حافظان قرآن تاریخ: 1388/05/21 🆔 @a_javadiamoli_esra