چند نکته درباره‌ی #نهضت_تضرع
🤲 یک عادتی پیدا کرده‌ایم که وقتی عنوان جدیدی در فرمان رهبری مطرح می‌شود، همان کارهایی که قبلاً انجام می‌دادیم را تکرار می‌کنیم با نام جدید! این درست نیست. ادبیاتی که مطرح می‌شود، صرفاً تزئینی و جهت دوری از تکرار نیست، بلکه ریشه‌ای عریق و معنایی عمیق در تراث دینی ما دارد.
🤲 آن‌چه به آن فراخوانده شده‌ایم، استغفار، دعا و تضرع است؛ توجه به تأثیر واقعی این عوامل بر اتفاقات دنیایی است. این که ارتباط معنوی مردم با مبداء قدرت عالم ایجاد و تقویت شود. این مهم، در بستر این ابتلاء عمومی، راحت‌تر شکل می‌گیرد و ان شاء الله تداوم خواهد یافت.
🤲 نهضت تضرع و دعا که می‌گوییم، ایده‌ها همه به سمت ظواهری می‌رود که در بهترین حالت، جزئی از این نهضت است و نه اصل و اساس آن. ایده‌ها-اگر از بساطت و ظاهرگرایی آن صرف نظر کنیم- از جنس تعظیم شعائر است و نه اتصال روحی و معنوی. این نکته‌ای است که اهلش باید آن را چاره کنند.
🤲 ما اگر می‌خواهیم یک نهضت داشته باشیم، باید همه برخیزیم. نهضت یعنی خیزش، یعنی قیام. نسخه‌ی یکتای قرآن را سرلوحه‌ی خودمان قرار دهیم: «أن تقوموا لله مثنی و فرادی»...همه باید قیام کنند. علت و نتیجه‌ی این قیام، انقلاب است. انقلابی در جان‌ها و انقلابی در صحنه‌ی عمومی.
🤲 یک قاعده‌ی ساده وجود دارد. کسی که چیزی را نداشته باشد، نمی‌تواند آن را به کسی بدهد. ذات نایافته از هستی بخش، کی تواند که شود هستی بخش؟ اگر می‌خواهیم #نهضت_تضرع در بین مؤمنین و عموم مردم ایجاد شود، باید از خودمان شروع کنیم. باید یک پله و چند پله در مسیر استغفار و دعا پیش برویم تا دیگران هم شروع کنند. این‌ها شاید بروز و ظهور آشکار نداشته باشند، ولی قطعاً تأثیرات اصلی را خواهند گذاشت.
🤲 نسخه‌‌ای هم اگر می‌پیچیم، طبیعتاً باید متناسب ذائقه‌های مختلف باشد. مفاتیح که دعاهای مختلفی دارد، مربوط به حالات مختلف یک انسان است. ما هم برای حالات مختلف مردم، مثل بی‌حوصلگی در خانه، اضطرار در بیمارستان، درد در حین بیماری، مصیبت در غم، شادی در مناسبت‌های مناسب، با استفاده از ظرفیت قرآن، ادعیه، روایات و نیز ظرفیت عظیم ادبیات فارسی، تلنگر‌های متناسب را انتخاب کنیم و در دسترس مردم قرار دهیم و در شرایط مناسب، تبیین‌های لازم را انجام دهیم.
✳️ @AatasheDel
