اشکی بُود مرا که به دنیا نمی‌دهم این است گوهری که به دریا نمی‌دهم گر لحظه‌ای وصال حبیبم شود نصیب آن لحظه را به عمر گوارا نمی‌دهم عمری بُوَد که گوشه‌نشین محبتم این گوشه را به وسعت صحرا نمی‌دهم در سینه‌ام جمال علی نقش بسته است این سینه را به سینه‌ی سینا نمی‌دهم سرمایه‌ی محبت زهراست دین من من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم امروز بزم ماتم زهرا بهشت ماست این نقد را به نسیه‌ی فردا نمی‌دهم #سید‌رضا_مؤید @abadiyesher