روز پاییزی میلاد تو در یادم هست روز خاکستری‌ سرد سفر یادت نیست ناله‌ی ناخوش از شاخه جدا ماندن من در شب آخر پرواز خطر یادت نیست تلخی‌ فاصله‌ها نیز به یادت مانده‌ ست نیزه بر باد نشسته‌ ست و سـپر یادت نیست خواب روزانه اگر درخور تعبیر نبود پس چرا گشت شبانه، در به در یادت نیست؟ من به خط و خبری از تو قناعت کردم قاصدک، کاش نگویی که خبر یادت نیست عطش خشک تو بر ریگ بیابان ماسید کوزه‌ ایی دادمت ای تشنه، مگر یادت نیست؟ تو که خودسوزی هر شب‌پره را می‌فهمی باورم نیست که مرگ بال و پر یادت نیست تو به دلریختگان چشم نداری، بی‌دل آنچنان غرق غروبی که سحر یادت نیست #شهیار_قنبری