من پرنده و ماهي، آسماني و دريا گرچه مي‌گريزم، باز، در تو مي‌شوم پيدا از تو ناگزيرم من، همچنان كه دل از داغ همچنان كه قهر از تو، همچنان كه مهر از ما همچنان كه شعر از شور، خ‍ُم‌نشيني از انگور شوق وحدت از منصور، اشتياق گام از پا زنده مي‌شوم روزي چند بار و مي‌ميرم در كشاكش ترديد، در تهاجم اما نه به پشت سر شوري، نه به پيش رو شوقي روزهاي بي‌ديروز، روزهاي بي‌فردا #مصطفی_محدثی‌_خراسانی