باران یا دوش آب، چه فرقی می‌کند؟! وقتی عاشقی زیر هیچ کدام آواز نخواند #مژگان_عباسلو

‌من بی تو نیستم، تو بی من چه می‌کنی؟ بی‌صبح ای ستاره‌ی روشن چه می‌کنی؟ شب را به خواب‌دیدن تو روز می‌کنم با روزهای تلخ ندیدن چه می‌کنی؟ این شهر بی تو چند خیابان و خانه است تو بین سنگ و آجر و آهن چه می‌کنی؟ گیرم که عشق پیرهنی بود و کهنه شد می‌پوشمش هنوز، تو بر تن چه می‌کنی؟ من شعله شعله دیده‌ام ای آتش درون با خوشه خوشه خوشه‌ی خرمن چه می‌کنی! پرسیده‌ای که با تو چه کردم هزار بار یک بار هم بپرس تو با من چه می‌کنی؟! #مژگان_عباسلو

خون به دلم کرد و کناری گذاشت در سبدم عشق اناری گذاشت تا ببرد صبر و قرار از دلم با دل تو عشق قراری گذاشت خوار مرا خواست اگر در فراق همدم گلهای تو خاری گذاشت هیچ سری نیست که بی سرّ اوست عشق به دوش همه باری گذاشت عقل پریشان‌شده دید و گذشت عشق اگر راه فراری گذاشت قبل تو و بعد تو چیزی نبود بین دو پاییز بهاری گذاشت #مژگان_عباسلو

﷽ ━━━━💠🌸💠━━━━ دست تقدیر نبوده‌ است پریشانی ما عشق هر جا برسد بذر جنون می‌کارد ━━━━💠🌸💠━━━━ #مژگان_عباسلو @sherhaye_nab

تا غمت خـارِ گـلو هست، گلوبند چرا؟ کشته‌هایت چه نیازی به تجمل دارند...؟ #مژگان_عباسلو

عاشقان در زندگی دنبال مرهم نيستند دردِ بی درمانشان را درد درمان می‌کند #مژگان_عباسلو

من رام تو بودم که رمیدم، که رماندی صیاد قسم خورده‌ من، دیر چکاندی! #مژگان_عباسلو @abadiyesher

من بی تو نیستم، تو بی من چه می‌کنی؟ بی‌صبح ای ستاره‌ی روشن چه می‌کنی؟ شب را به خواب‌دیدن تو روز می‌کنم با روزهای تلخ ندیدن چه می‌کنی؟ این شهر بی تو چند خیابان و خانه است تو بین سنگ و آجر و آهن چه می‌کنی؟ گیرم که عشق پیرهنی بود و کهنه شد می‌پوشمش هنوز، تو بر تن چه می‌کنی؟ من شعله شعله دیده‌ام ای آتش درون با خوشه خوشه خوشه‌ی خرمن چه می‌کنی! پرسیده‌ای که با تو چه کردم هزار بار یک بار هم بپرس تو با من چه می‌کنی؟! #مژگان_عباسلو @abadiyesher

باران و عشق حادثه‌ای آسمانی‌اند باران گرفته است ... گمانم وزیده‌ای!‏ #مژگان_عباسلو @abadiyesher

پری نبوده‌ام از قصه ها مرا ببرند پرنده نیستم از گوشه‌ی قفس بخرند زنم حقیقت پرتی پر از پریشانی پر از زنان پشیمان که تلخ و دربه‌درند چرا به شاخه‌ی خشک تو تکیه می‌دادم؟ به دست‌هات که امروز دسته‌ی تبرند؟ بگو به چلچله‌های چکیده بر بامت زنان کوچک من از شما پرنده‌ترند بهار فصل پرنده است، فصل زن بودن زنان کوچک من گرچه سر‌بریده پرند، در ارتفاع کم عشق تو نمی‌مانند از آشیانه‌ی بی‌تکیه‌گاه می‌گذرند به خواهران غریبم که هرکجای زمین اسیر تلخی این روزگار بی‌پدرند، بهار تازه! بگو سقف عشق کوتاه‌ است بلندتر بنشینند... دورتر بپرند... #مژگان_عباسلو @abadiyesher

باران و عشق حادثه‌ای آسمانی‌اند باران گرفته است ... گمانم وزیده‌ای!‏ #مژگان_عباسلو @abadiyesher

دلتنگم و دلگیر، مگر ابر بهارم؟ کو چاره به جز اینکه در این گوشه ببارم؟ ای قایق توفان‌زده، ای دل! به چه امید گفتی که تو را باز به دریا بسپارم؟ موجم که شنید از لب ساحل دم آخر: برگرد، به غیر از تو کسی نیست کنارم ابرم که بریدم دل از اعماق تهی تا بر شانه‌ات ای کوه کمی سر بگذارم دلتنگم و دلگیر ولی چاره ندارم جز اینکه تو را چون همگان دوست بدارم #مژگان_عباسلو @abadiyesher