نقطه ی پرگار زیبایی حسن لحظه ی آغاز شیدایی حسن جلوه ای از آفرینش ، از وجود بارش شوقِ تماشایی حسن حُسن ِ هستی ،ساقه ی سبز نیاز زینتِ گلزار زیبایی حسن دل که لیلای بیابان گرد اوست هست سرگردان صحرایی حسن ای شب شعر غریبِ روزگار عطر شب بوهای تنهایی حسن نام تو گل را شکوفا می کند ای سرا پایت شکو فایی حسن یا حَسَن ای حُسنِ بی پایان یار ای تمامِ حُسن و زیبایی حسن #حسین_کیوانی #میلادکریم_آل_طه