خزانی شد بهار دل پر از سوز است و واویلاست مدینه کربلا گشته، چه شور و محشری برپاست زمانه از چه خونرگ است داغی بر جگر دارد چرا گرد و غبار غم به رویِ عالمِ بالاست ز داغ حضرت صادق جهان زیر و زبر گشته شکسته شاخه‌ی طوبا دوباره ماتمی عظماست دوباره قصه‌ی انگور ، دست کین زهرآلود عطش سوزانده جانش را، به یاد زینب کبراست هزاران لعن بر قومی که آتش در حرم کردند دوباره خیمه و آتش، دوباره عصر عاشوراست هوا سرد است و بارانی، زمین لرزان و بی‌جان است دل آل علی خون از عناد و کینه‌ی اعداست بقیع و غصه‌های آن فشرده قلب عالم را ندارد بارگاهی او، چه خاکی بر سر دنیاست دل خورشیدی صادق جهانی را دگرگون کرد که دین حق ز جهد او به الطاف خدا برجاست ز دنیا می‌رود کوه شجاعت، علم و جود و صبر میان سیل جمعیت گلی از گلشن طاهاست #یا_جعفر_بن_محمد #یا_امام_صادق #آجرک_الله_یا_بقیه_الله #مشهدی_زاده