eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.5هزار دنبال‌کننده
7.2هزار عکس
1.5هزار ویدیو
18 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
شبیه مادر دلسوز طفلِ سر به هواست چراغ راه برای تمام آدم هاست در این زمانه ی آشوب و غرق کج فهمی هرآنکه درس ادب می دهد حبیب خداست! هنوز نام تو از لب نرفته مظهر عشق "خیال روی تو در هر طریق همره ماست" برای آنکه شبیه ات شوم ترنم مهر تلاش کرده ام اما نشد...، زمانه نخواست به روی تخته نوشتی الف و بعدش ب... چراغ خانه نوشتیم مادر و باباست شبیه قند فریمانِ حل شده درچای چقدر یاد تو شیرین، دعا بقای شماست سرت همیشه سلامت به قله های ادب همیشه پرچم آموزگارها بالاست @gida13
روز معلم رو خدمت جناب آقای منوچهری هم تبریک عرض میکنیم🌼
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
تعلیم به ما دادی، آداب عبادت را ای هادی راهِ دین، دلسوزتر از بابا هرگمشده‌ای داریم، نزد تو شود پیدا تعظیم به تو‌ باشد، تکلیف برای ما روشن شده این مطلب، در جمله‌ای از مولا «مَن‏ عَلّمني‏ حَرفاً، قد صَيَّرني عبداً» استاد به شاگردش، حق پدری دارد نازم به مُرادی که، بزم سحری دارد هنگام مناجاتش، چشمان تری دارد از راز تقرّب هم، بی شک خبری دارد این‌جاست که این جمله، قدری بشود معنا «مَن‏ عَلّمني‏ حَرفاً، قد صَيَّرني عبداً» چون کودک نو پائی، آهسته بَری راهم بی راهنمائی‌ها، یک طفلکِ گمراهم در نیمه شبِ جهلم، نورِ سخنت ماهَم با زحمتِ تو قدری، از عاشقی آگاهم بوسیدنِ دستِ تو، واجب شده، ای والا! «مَن‏ عَلّمني‏ حَرفاً، قد صَيَّرني عبداً» از مرحمت زهرا، با تو شده‌ام مأنوس چون قطرهٔ ناچیزم، در ساحلِ اقیانوس هربار حرم رفتم، با دیده‌ی تَر پابوس بهر تو دعا کردم، در محضر شاهِ طوس نامِ تو از این باب است، خواندم همه جا "آقا" «مَن‏ عَلّمني‏ حَرفاً، قد صَيَّرني عبداً»
گرامی باد.. 🌼 پیغمبر اکرم آنکه فخر اُمم است فرمود معلم چو پدر محترم است ای آنکه به من درس محبت دادی لب‌های تو را طلا بگیرند، کم است مرحوم
گرامی باد 🌼 یک عمر دو دیده بر لبت دوخته‌ام تا از نَفَس تو عِلم اندوخته‌ام عِلم و ادب و هزار مطلب به کنار در مدرسه از تو "عشق" آموخته‌ام
امیر مملکت عشق این‌چنین فرمود به هرکسی که نشسته‌ست پای کسب هنر به احترام دوتن واجب است برخیزی؛ به احترام معلم ، به احترام پدر🌹
جناب آقای خرسندی روزتون مبارک🌼🌼🌼
یک‌عمر دودیده بر لبت دوخته‌ام تا از نَفَس تو عِلم اندوخته‌ام علم و ادب و هزار مطلب به کنار در مدرسه از تو "عشق" آموخته‌ام
به‌مناسبت دیر سالی است هرچه می‌خواهم از تو یک واژه درخورت گویم من چنین واژه‌ای نمی‌یابم من چنان جمله‌ای نمی‌جویم باز هم تشنهٔ کلام توأم در تو انگار آسمان جاری است گر چراغ هدایتت خواندم این هم از حرف‌های تکراری است... بویِ گل می‌گرفت صحنِ کلاس از سخن‌های عطرآگینت در رگم خونِ تازه‌ای می‌ریخت واژه‌واژه کلامِ شیرینت حاصلِ رنج بی‌نهایت توست هرکه منصوب شد به هر رده‌ای تو خودت را برایِ خاطر ما به همه آب و آتشی زده‌ای... هر کجا شور علم می‌بینم ردّ پای حضور تو پیداست هر کجا نامی از معلّم هست روشنایی، اُمید هم آن‎‌جاست... جز خدایی که آفرید تو را آن که قدر تو را شناسد کیست؟ حرفِ آخر: به هیچ قاموسی واژه‌ای بهتر از نیست استاد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📣 بخش‌هایی از هم‌خوانی معلمان در دیدار امروز با رهبر معظم انقلاب. 🇮🇷
فی الیل و النهار بگو یا علی مدد با ابرها ببار...بگو یا علی مدد دلداده گی به «میثم تمار» بودن است یک بار روی دار بگو یا علی مدد گاهی به جای نافله و گریه ی سحر هر شب هزار بار بگو یا علی مدد سینه سپر کن و به گدا بودنت بناز یعنی به افتخار بگو یا علی مدد اینبار شاعرانه به گنبد نگاه کن از قولِ شهریار بگو یا علی مدد هر جا که حرف خیبر و بی باکیِ علی ست همراه ذوالفقار بگو یا علی مدد وقتی دلت برای نجف تنگ می شود از جورِ روزگار بگو یا علی مدد آنجا که جز علی احدی نیست پای تو هنگام احتضار بگو یا علی مدد
تماما عشق هستی لطف یزدان به شام تیره‌ام ماه فروزان هماره مهر از دست تو جاری‌ است من و دست کریمت ، یا رضا جان !
🔹طلایه‌دار بهاران🔹 تو در نگاه زمین، فصل دیگری بودی طلایه‌دار بهارانِ بهتری بودی تو در نگاه زمین، فصل بارش «مردی» طلوع فصل زلال «برادری» بودی.. تو ای عدالت روشن! چه زود کوچیدی تویی که وارث خشم ابوذری بودی تو در تصور کوتاه ما نمی‌گنجی تو ارتفاع شهادت، «مُطهری» بودی دلم شبی که مُرید نگاه سبزت شد در آسمان شهادت، کبوتری بودی پس از تو سهم زمین، این فصول تکراری‌ است تو در نگاه زمین، فصل دیگری بودی
با خنده و گریه، بغض و عشق و فریاد در دست قلم میان جمع اضداد آمد که بگوید از چگونه خواندن ایثار و گذشت و خوب ماندن، استاد
ای دل چو فراق یار دیدی خون شو وی دیده موافقت بکن جیحون شو ای جان تو عزیزتر نه‌ای از یارم بی یار نخواهمت زتن بیرون شو
می‌زند لبخند تا شاید بخنداند مرا خوب می‌دانم تکیده قامتش این روزها خسته و افسرده می‌آید پر از شرمندگی باز هم آزرده دل، دولا کمر، بابای ما چند ماهی می‌شود در جستجوی کار نو می‌رود با خنده صبح و شام می‌گیرد عزا روی سرخ وسیلی واین آبروی لعنتی کم‌کمک دارد پشیمان می‌کند ما را حیا آشنایان هم غریبه،دوستان هم کور و کر از لب بابا نمی افتد توکل برخدا روزهای خوب می‌آیند! می دانم ولی... خرد شد بابا از این درد و غم بی انتها
دلم جنگل...دلم باران...دلم مهتاب می‌خواهد دلم یک کلبه‌ی چوبی کنار آب می‌خواهد چنان دلگیرم از دنیا که ترجیحا دلم شعری... پر از تصویر موزون و خیالی ناب می‌خواهد قلم دستم به دامانت، بکِش یک دسته مرغابی که دل آرامشِ محضِ لبِ تالاب می‌خواهد جهانی خالی از وحشت، نه کفتار و نه سگ باشد دلم یک جنگلِ سبزِ پُر از سنجاب می‌خواهد تمامِ حسِ شعرم را بگنجان در غزل امشب که این تصویر رویایی فقط یک قاب می‌خواهد اتاقی از اقاقی را برایم فرش کن در شعر که ذهن خسته ی شاعر دو ساعت خواب می‌خواهد نعشه ﯼ ﺷﻌﺮﻡ ﻭﻟﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺧﻤﺎﺭﯼ ﻣﯿ‌ﮑﺸﻢ ﮔﻮﺷﻪ ﺩﻧﺞ ﺍﺗﺎﻗﻢ ﺑﯽ ﻗـــﺮﺍﺭﯼ ﻣﯿ‌ﮑﺸﻢ ﺗﮑﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻃـــﺮﺍﺗﻢ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﭼﯿﺪﻩ‌ﺍﻡ ﭘﺸﺖ ﻋﮑﺲ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ،ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﻣﯿ‌ﮑﺸﻢ
شبیه قند فریمانِ حل شده در چای چقدر یاد تو شیرین، دعا بقای شماست سرت همیشه سلامت به قله‌های ادب همیشه پرچم آموزگارها بالاست
🇮🇷 🌸 آموزگار محبت نام تو پر از مهر، پر از شور و صفاست درس تو محبت است، ایمان و وفاست نام تو نمی‌رود معلم از یاد کار تو نه کار انبیا، کار خداست ✍️
روز معلم رو خدمت استاد عارفیان بزرگوار تبریک عرض میکنیم🌼🌼
کاش میشد دوباره اسمم رو بشنوم از لب اناریِ تو کاش من رو دوباره غرق کنه موج موهای آبشاریِ تو کاش دلتنگ من بشی یک بار که بشم نشئه از خماریِ تو
با خودم لج کرده ام بیدار باشم تا که تو؛ بر سرِ رحم آیی و امشب بگویی "شب بخیر"
تَر کرده اشکِ من، همه‌شب، بالش مرا برده‌ست گریه بعد تو، آسایش مرا ماهیّ سرخِ عشق, قدم‌رنجه کرده و بر هم زده‌ست برکه‌ی آرامش مرا هرقدر غصّه می‌خورم این روزها، کم است تغییر داده عشقِ تو، گنجایش مرا کوهِ غرور بودم و در هم شکستی‌ام دیدی فروشکستن و فرسایش مرا سرگشته‌ی دیارِ عدم بود، بودِ من عشقِ تو داد رخصتِ پیدایش مرا امشب بخوان به جای غزل از نگاه من شوق نوازش و عطشِ خواهش مرا... ‏