📚 کارآمدی حکومت امیرالمومنین و ایران + شهید الداغی، آرزوی علی ع ⁉️ شبهه برخی با آوردن این سخن امیرالمؤمنین (ع) که همه مردم کوفه بهره‌مند بودند؛ نان گندم می‌خوردند و در سایه می‌نشستند (ما أَصبَحَ بِالکوفةِ أَحَدٌ إِلّا … یَجلِسُ فی الظِّلِّ ...». ابن شهرآشوب، مناقب، ۲: ۹۹) می‌گویند امیرالمؤمنین همه مردم حکومت خود را به رفاه و خانه رساند! پس چرا نظام ایران که ادعای اسلام دارد، مردم را خانه‌دار نکرده است؟! ◼️ادعای برادران حکیمی «همه خانه داشتند: در حکومت اسلامی امام علی (ع)، مسأله مسکن حل شده بود؛ یعنی در کوفه، تنها شهری که در اختيار آن حضرت باقی مانده بود، کسی بدون مسکن وجود نداشت». حکیمی، الحیاة، ۴: ۲۹۹ و ۳۰۰. آقای حکیمی ادعای محدود بودن فرمانروایی امیرالمؤمنین به کوفه را برپایه این فرمایش امام (ع) می‌داند: «این چیزی جز کوفه نیست» (ما هیَ إلّا الکوفةُ أَقبِضُها و أَبسُطُها) نهج: ۶۶) ◼️بررسی «خانه داشتن همگان» در حکومت علی (ع) آ. گستره حکومت امیرالمؤمنین سرزمینی که امیرالمؤمنین فرمانروای آن بود و کارگزاران خود را بر آن گمارد، بنا بر آنچه از کتاب «تاریخ سیاسی اسلام، ۱: ۷۴۰» گزارش شده، سرزمینی است که بیش از ۲۵ کشور کنونی را در بر می‌گیرد: «ایران، افغانستان، پاکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، قزاقستان، آذربایجان، داغستان، گرجستان، ارمنستان، قبرس، یونان، ترکیه، عراق، اردن، کویت، بحرین، قطر، امارات، عربستان، یمن، مصر، لیبی، سودان و اتیوپی. آن سخن امیرالمؤمنین درباره محدود شدن عملیِ حکمرانی ایشان به کوفه نیز، برای سالهای پایانی فرمانروایی ایشان بود. ب. توان خدماتی حکومت امیرالمؤمنین (ع) اگر «در سایه نشستن» (یجلس فی الظل) را به معنای خانه داشتن بگیریم، آیا همه مردم گستره حکومت امیرالمؤمنین خانه داشتند؟ مردم و کارگزاران با امیرالمؤمنین (ع) کاری کردند که ایشان نه تنها نتوانست بخشی از سرزمین اسلامی (سوریه، لبنان و فلسطین) را از معاویه پس بگیرد و نه تنها نتوانست مردم همین گستره فرمانروایی خودشان را خانه دار کند، بلکه تقریباً همه ۲۵ کشور کنونیِ در فرمان ایشان نیز از دست رفت و ایشان ماند و «کوفه» و چند شهر پیرامونش که سخنی از خانه داشتن مردم آن چند شهر نیز نشده است؛ 👈 بلکه مردم آن شهرها، حتی «امنیت مالی» و «امنیت جانی» نیز نداشتند و داعش آن روزگار، با راهبرد «هزارخنجر» اقدامات تروریستی غافلگیرانه‌ای بنام «الغارة» انجام می‌داد. کتاب «الغارات» این فتنه‌های معاویه را به گستردگی نشان می‌دهد. ◼️گزارش یکی از غارتها؛ غارت سفیان یکی از این غارات، غارت شهر انبار در سال ۳۹ است. معاویه به سفیان گفت با سپاهی پرشمار و مُجهّز، از «هیت» بگذر و اگر سپاهی یافتی بکش و «انبار» را تاراج کن و اگر سپاهی نیافتی به «مدائن» برو؛ ولی به کوفه دست اندازی نکن! چون غارت انبار همانند زدن کوفه است و دل مردم عراق را می‌لرزاند و هواداران ما در آنجا را خورسند می‌کند و ترسیدگان را به سوی ما می‌کشاند، هر کس دیدگاهش مانند تو نبود بکش! از کنار هر چه می‌گذری بِتُنبان و دارایی‌ها را غارت کن! چون این کار همانند کشتار و بلکه بیمبارتر است. سفیان هم به غارتگری پرداخت و کارگزار حضرت علی (ع) را کشت و دارایی‌ها را به تاراج برد. کافی، پانوشت، ۹: ۳۶۵ ◼️واکنش امیرالمؤمنین به این غارت علی ع: «شب و روز و پنهان و آشکار شما را به جنگ فراخواندم و گفتم با آنان بجنگید تا پیش از آنکه آنان با شما بجنگید ... پس به همدیگر وانهادید تا دچار غارت‌های معاویه شدید و آنان بر سرزمین‌های شما چیره شدند ... و بر زن مسلمان و زن کتابی درآمدند و از پای تا سر، هر چه زیور داشتند را درآوردند (پابند، دسبتند، گردنبند و گوشواره) و بی زخم و رنج بازگشتند! اگر کسی برای این داستان دِقمَرگ شود روا است! جای شهید الداغی خالی بود! ◼️نفرین امیرالمؤمنین ع بر کارگزاران و مردمش کار حضرت علی (ع) به جایی رسید که در جلو چشم دشمن به کارگزاران فرمود: خدا مرگتان بدهد! که فهم‌تان به اندازه کودکان خوابنما و زنان زفاف است! ای‌کاش شما را نمی‌دیدم و نمی‌شناختم! «قَد دَعَوتُکم إلی‏ قِتالِ هؤلاءِ القَومِ لَيلًا و نَهاراً ... فَتَواکلتُم‏ و تَخاذَلتُم حَتّی‏ شُنَّت عَلَيکم الغاراتُ و مُلِکت عَلَيکم‏ الأَوطانُ ... يا أَشباهَ‏ الرجالِ و لا رجالَ ... قاتَلَکم اللَّهُ» کافی، ۹: ۳۶۱. ◼️انقلاب فرزندان امیرالمؤمنین 👈 فتح پایگاه استکبار در ایران، با دست تهی 👈 ۸ سال دفاع در برابر جنگ استکبار 👈 ۴۵ سال در برابر تحریم اقتصادی 👈 ۳۰ سال در برابر شبیخون فرهنگی 👈 نه تنها محدود به کوفه نشدیم بلکه عراق، سوریه، لبنان، یمن و کمابیش فلسطین و حتی ونزوئلا را نیز از حلقوم استکبار درآوردیم ◼️کارآمدی ظاهریِ انقلابِ فرزندانِ علی (ع) در ایران، دهها برابر حکومتی بود که کارگزاران و مردمش نفرین‌شده‌ی امام تنها و مظلومش بودند! 🖤 سخن آ. جوادی

🔺واکنش امیرالمؤمنین، درود خدا بر ایشان، در برابر یک خوراک خیلی خوشمزه؛ گاهی کمی هم به یاد این سخنان باشیم! ‼️ما از دنیا می خوریم یا دنیا از ما؟ ◻️المشتاقُ لا یَشتهی طعاماً و لا یَستَلِذُّ شَراباً ◻️دلداده نه خوره خوراک است؛ نه نوشیدن برایش گواراست

🔺 فقه و مدیریت فضا در سخن ولیّ فقیه ◻️چندی است که پیرو فقه و مدیریت پنج‌لایه ابرفقه (نقطه، خط، سطح، حجم، جرم) آنها را به گونه فشرده به سه لایه فقه و مدیریت «فضا، ساختار و بافتار» بررسی می‌کنیم. در دل فضا، ساختار دوانده می‌شود. اگر فضا درست بشود، ساختار هم می‌تواند کارامد باشد و کاستی هایش هم چندان کارا نباشد، ولی اگر فضا آسیب ببینید حتی توانمندی‌های ساختار هم کارامد نخواهد بود. در دل ساختار نیز مدیریت بافتاری می‌تواندکارامد باشد. ◻️کار برجسته ولیّ‌امر، سودهی کلان و مدیریت فضا است و اولویت وظیفه هر فرد، هر بافت و هر ساختار، برآوردن نیازهای «فضا» است (أعظم ما افترض سبحانه) ولی شوربختانه هر سه، بیشتر به کارهای اختصاصی خود می‌پردازند. ولی باید بدانیم که اگر فضا آسیب ببینید، ساختار و آنگاه بافتار هم ناکارامد خواهند بود. ◻️«پرچم»، نشان فقه و مدیریت فضا است. راهپیمایی‌ها فضاساز هستند، ریخت و رخت ما و شهر ما (من تشبه بقوم)، شعائر و فضاساز هستند و باید این شعائر را تعظیم کرد! ◻️ پرسش: چرا هنگامی که رزمنده‌ای بر بالای خاکریز می‌رود، بجای آن که فرمانده کل قوا به این کار اعتراض کند و آن را نمونه «التَهلُکة» بداند، آن را می‌ستاید؟ چرا کشته شدن برای دفاع از مال، شهادت است؟ با این که جان، باارزش‌تر از مال است. چون این کارها یعنی مدیریت فضا که فقه و هنجارهای آن با مدیریت ساختار، بافتار و فرد، یکی نیست. 📚همسو: 👈نقد فقه فضا، فقه ساختار و بافتار 👈اذان بلند و بلندگوی عزاداری 👈بررسی فقهی کار شهید الداغی 👈فقه فضا و پرچم 👈فقه فضا؛ توازن پنهان و آشکار 👈 فرق فقه فضا و غوغا 👈 کتمان ایام الله

🔺شگفت‌ترین‌های امام خمینی، عرفان و دلیری! ولیّ فقیه، ولی خدا است، کسی که ولیّ خدا باشد، نه می‌ترسد و نه می‌اندوهد (لا خوفٌ علیهم و لا هم یَحزَنون) عرفان یعنی این! نه اینکه از ترس چهارتا بوقچی، درباره قتلگاه فضای مجازی و حجاب و فسادهای مالی خاموشی و محافظه‌کاری پیشه کنیم! محافظه‌کاری، ذلت است نه اسلام و ایمان و عرفان! گر بر کَنم دل از تو و بردارم از تو مهر آن مهر بر که افکنم، آن دل کجا برم؟ 🧨محافظه‌کاری قتلگاه انقلاب! 🌾 صبح میبد

🎥 رهبر انقلاب: امام به عمل، انگیزه و رای مردم اعتماد داشت 🔹امام کسی نبود که به‌خاطر رودربایستی، مردم‌سالاری را مطرح کند. جمهوری اسلامی ناشی از اعتماد امام به مردم بود. 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

🔺 نقد مغالطات خیانت بار در حق امام خمینی، کشور و مردم 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

🔻آیت‌الله اعرافی در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) در دانشگاه کوفه: ✳️ گفتمان امام(ره) گفتمان تجدید تمدن اسلامی بود ◻️ اولین بعد در امام، بعد علمی بود که جامع علوم اسلامی بود. ◻️امام خمینی (ره) توانست گفتمان جدیدی در عالم ایجاد کند. گفتمان امام (ره)، گفتمان تجدید تمدن اسلامی بود. ◻️امام دین را دین فرهنگ و تمدن و پیشرفت جامعه معرفی نمود. ◻️حضرت امام (ره) نه رویکرد تحجّری داشت و نه رویکردی غرب‌زده، بلکه قائل بود دنیای اسلام میتواند با تکیه بر عناصر ثابت و انعطاف در عناصر متغیر، در همه اعصار قوانین الهی را محقّق نماید. ◻️ امروز هم در دنیای اسلام محتاج این گفتمان هستیم. ◻️ امروز هم محتاج وحدت اسلامی هستیم. البته نه به معنای از دست دادن ارکان مذهبی. ما نیازمند بازگشت به اسلام ناب و گفتمان امام خمینی( ره) هستیم. کانال خبرگزاری حوزه

در یاد من خوابهای عجیبی مانده، یکی از آنها را نقل می کنم؛ حوالی سال ۴۶ یا ۴۷، وضع سیاسی و اختناق درنهایت شدت و سختی بود؛ چنان که جز اندک ازرفقا با من در میدان باقی نماندند و بقیه عرصه مبارزه را رها کردند. در آن شرایط خواب دیدم حضرت امام خمینی (رحمه الله) وفات کرده... علماء و مردم بسیاری برای تشییع جمع شدند... دردی جانکاه قلبم را می فشرد و غم و اندوه وجودم را گرفته بود. تابوت را روی دوش گرفتیم باصدای بلند می گریستم و از شدت تالم و تاثر بادست روی زانوی خود می زدم. چیزی که بر غم و درد من می افزود، این بود که می دیدم برخی از علما، بدون آنکه توجهی بکنند باهم صحبت می‌کنند و می‌خندند! و من کاری از دستم بر نمی آمد جز اینکه این درد و اندوه جانکاه را تحمل کنم. پیکر به آخر شهر رسید، بیشتر تشییع کنندگان بازگشتند، و فقط تعداد بیست سی تشیع کننده همچنان در پی جنازه حرکت می کردیم. سپس جنازه به تپه‌ایی رسید. بیشتر تشییع کنندگان در پایین تپه ماندند. جنازه به همراه چهار پنج نفر به سمت بالای تپه رفت که من هم با آنها به دنبال پیکر بودم. من به پایین پا نزدیک شدم تا در حالی که چهره حضرت امام را می بینم با او وداع کنم. ناگهان دیدم دست راست ایشان که انگشت سبابه آن به حالت اشاره بود به سمت بالا حرکت می کند. حیرت شدیدی سراپایم را گرفت. امام با چشمان بسته شروع کرد به نشستن تا اینکه انگشت اشاره اش به پیشانی من رسید. باشگفتی و حیرت نگاه می‌کردم. امام لب گشود و دوبار گفت: "تو یوسف می شوی"…! منبع: کتاب "خون دلی که لعل شد" _______________________ ┏━━━━ °•🖌•°━━━━┓ @velayatmadarann ┗━━━━ °•🖌•°━━━━┛

🍃🌺 بسم الله الرحمن الرحیم 🌺🍃 📢 ابرگروه براهین و قرارگاه عمار برگزار می کند: 🔹نشستی با عنوان: آسیب های اجتماعی بی حجابی وپرخاشگری(بی عفتی) ارائه راهکارهای پیشگیرانه برای والدین، بررسی پرونده قضایی سه دختر ۱۴ ساله،در تهران بزرگ باحضور: سرکارخانم دکتر اکرم حیدری روانشناس،استاد دانشگاه ومدرس ناجا 📆پنج شنبه ۱۴۰۲/۳/۱۸ ساعت ۲۲ مکان ابرگروه براهین برای عضویت در گروه ها کلمات آبی رنگ زیر را لمس کنید👇 جهادتبیین ابرگروه( براهین )پاسخگویی به شبهات‌مذهبی وسیاسی روز در ایتا 🇮🇷گروه قرارگاه عمار