◻️ گِله‌ای از گُلگُفت حاج حسین یکتا 📚 در روزگاری که رهبری حکم «وجوب فوری و قطعی جهاد تبیین» می‌دهند. ما کجا بودیم تا فرمایش‌های «حیاتی» رهبری که باید تبیین میشد تا «قتلگاه مجازی» ادامه نیابد، بر زمین ماند؟ ما کجا بودیم که برخی مسئولین قوای انقلابی، تأکیدهای مؤکد رهبری را زیر پا گذاشتند؟! 🔥 آری برادرم! آن سکوتهای ما «سدید» نبود و با بر زمین ماندن دستور فرمانده، دشمن بیشتر قد کشید و با فریب ۱۵ساله‌های ما، اغتشاش کرد! 🤐 پس از آن سکوتهای آبستن اغتشاش، اگر بخواهیم «سخن سدید»ی بگوییم، باید عذرخواهی بکنیم: «یا أبانا استَغفِر لنا ذنوبنا». سپس جهاد برای تبیین تأکید مؤکد رهبری درباره «سلب سلطه دشمن از فضای مجازی» را پی‌بگیریم. پس از این‌دو، هنگام اینگونه گُلگفت‌ها است. 💣 چرا نباید از نبرد با تهدیدهای دشمن و قتلگاه مجازی که به فرمایش رهبری «بمب شیمیایی» است سخن گفت! و در عوض با ترگل‌گویی شاعرانه بخواهیم این نسل رها شده در قتلگاه، با این شیوه مدیریت ما، مزرعه ظهور بسازند. ما در پیگیری تأکیدهای مؤکد رهبری کوتاهی کنیم و آنها از ما درس ولایتمداری بگیرند؟ پس ما چکاره‌ایم؟ نقش ما در جلوگیری از بهمن شبهات و شهوات قتلگاه مجازی چیست؟ ما کوتاهی کنیم و خدا به ما «ظهور، هدیه کند؟ این است سنت خدا؟! 🐳 اگر می‌خواهید این نسل مظلوم و خودمان از شکم نهنگ اغتشاشات در بیاییم، ذکر یونسیه را به سبب ترک آنچه باید می کردیم، زیاد تکرار کنیم: «لا اله إلا أنت سُبحانک إنّی کنتُ من الظالمین»! ما ستم کردیم! 👈 #قتلگاه_مجازی را دریابیم! شعر را به شاعران و مسئولان تولید محتوا واگذاریم و به #مدیریت_فرهنگی بپردازیم!