چند نکتهٔ ضروری در ارتباط با محدودسازی و رفع‌محدودیت چند روزهٔ اینترنت آمریکایی توسط دولت: 1⃣ اگر شبکهٔ ملی اطلاعات راه‌اندازی شده بود، اینترنت محدود نمی‌شد؛ در نتیجه محدودیت‌های اینترنتی اعمال شده، حاصل اهمال در راه‌اندازی شبکهٔ ملی اطلاعات بود. 2⃣ بخشی از دولت (شاک) محدودسازی اینترنت را تصویب کرد و بخش دیگر دولت (وزارت ارتباطات) در تقسیم‌کاری مشخص، هم‌زمان وظیفهٔ اجرای محدودسازی و مخالفت با محدودسازی را به عهده داشت! 3⃣ اینترنت هرگز کاملاً قطع نشد، بلکه در نقطهٔ اوج قطعی ۸٪ اینترنت آمریکایی هنوز وصل بود. این یعنی در صورت قطعی کامل اینترنت آمریکایی (قطع از داخل یا تحریم از خارج)، اکثر سرویس‌های داخلی هم از کار می‌افتادند و عملاً وزارت ارتباطات هیچ‌کار مؤثری انجام نداده است. 4⃣ جا زدن پروژهٔ تفکیک ترافیک به عنوان شبکهٔ ملی اطلاعات را می‌توان حملهٔ حرفه‌ای به این پروژه و امنیت ملی دانست. تفکیک ترافیک در سال ۱۳۹۱ انجام شده بود و در دولت فعلی پیشرفت قابل ملاحظه‌ای نداشته است. 5⃣ ما اکیداً با قطع شدن اینترنت مخالف‌یم، زیرا اینترنت بخش مهمی از شبکهٔ ملی اطلاعات است و راه‌اندازی کامل شبکهٔ ملی اطلاعات باید منتج به تقویت ارتباطات بین‌المللی و در نتیجه افزایش چشم‌گیر اثرگذاری جهانی ایران اسلامی شده و ما را به هدف بزرگ تحقق تمدن بزرگ اسلامی نزدیک‌تر کند. 6⃣ کسانی که بی‌محابا و بدون تدبیر و افسارگسیخته اینترنت آمریکایی را توسعه دادند، خواسته یا ناخواسته عامل اصلی محدودسازی اینترنت و متهم ردیف اول خسارت گسترده به بخشی از کسب‌وکارها هستند. 7⃣ نقش سازمان‌ها و رسانه‌های مرتبط با نهادهای انقلابی در عدم مطالبه و تبیین شبکهٔ ملی اطلاعات و حتی تبانی برای مقابله با مطالبه و تبیین این شبکهٔ ملی را نمی‌توان نادیده گرفت. ✒ روح‌الله #مومن_نسب #نهضت_روشنگری ✊️ @jebheh