eitaa logo
اشعار آیینی محمد عابدی
413 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
124 ویدیو
24 فایل
به اصرار هنردوستان و عاشقان ادبیات، برخی از اشعار آیینی اینجانب محمد عابدی در کانال زیر قرار گرفت تا مورد استفاده عزیزان قرار گیرد. 🔰ارتباط با ادمین @Kara_holding
مشاهده در ایتا
دانلود
👌آداب و اعمال دحوالارض 1 ـ روزه داشتن، که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد. 2 ـ احیاء و شب بیداری شب بیست و پنجم، که برابر با یک سال عبادت است. 3 ـ ذکر و دعا خواندن. 4 ـ انجام غسل به نیّت روز دحوالارض. 5 ـ دو رکعت نماز؛ به این صورت که هنگام ظهر (و زوال شمس) دو رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بار «حمد» و پنج مرتبه سوره «شمس» را بخواند، و بعد از سلام نماز بگوید: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏ِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ». آن‏گاه این دعا را بخواند: «یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی. یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی. یا سامِعَ الاَْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَارْحَمْنی وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتی وَما عِنْدی، یا ذَالْجَلالِ وَاالاِْکْرامِ؛ ای در گذرنده لغزش‏ها، از لغزش [و خطایم [در گذر. ای اجابت کننده درخواست‏ها، دعاهایم را بپذیر. ای [خدایی] که صداها را می‏شنوی، صدایم را بشنو [و به من توجّه فرما] و مرا مورد رحمت خویش قرار بده، و از بدی‏های من و آنچه نزد من است در گذر، ای صاحب جلالت و بزرگواری.» 6 ـ خواندن دعای ذیل: «اَللّهُمَّ داحِیَ الْکَعْبَةِ وَفالِقَ الْحَبَّةِ وَصارِفَ اللَّزْبَةِ وَکاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ اَسْئَلُکَ فی هذَا الْیَوْمِ مِنْ اَیّامِکَ الَّتی اَعْظَمْتَ حَقَّها وَاَقْدَمْتَ سَبْقَها وَجَعَلْتَها عِنْدَ الْمُؤْمِنینَ وَدیعَةً...» به دلیل طولانی بودن دعا، تمام آن را در اینجا نقل نمی‏کنیم. خوانندگان محترم می‏توانند برای خواندن این دعا به کتاب «مفاتیح الجنان»، اعمال روز دحو الارض در ماه ذی القعده مراجعه کنند. 7 ـ زیارت ثامن الحجج، امام هشتم علیه‏السلام از برترین اعمال مستحب این روز می‏باشد و سخت مورد تأکید و سفارش قرار گرفته است. 8 ـ احیاء و بیدار بودن در شب 25 ذی القعده و انجام عبادات در آن شب برابر با صد سال عبادت است. التماس دعا🙏
دست هایم را بگیر! ............................... چون درختی بی بر و بارم، چرا بی حاصلم!؟ سال ها در فکر حل ریشه ی این مشکلم غافل از خود بودم و این پهنه ی بی انتها...! من که دریا بودم و حالا اسیر ساحلم عشق را هرگز نفهمیدم دلیلش ساده است ترس دارم از خودم! در عشق ورزی کاهلم ای خدا دستان سردم را به چشمانت بکش در طواف کعبه تو، گرم دوْری باطلم خاطرات روزهای بی تو بودن می شود در دل یک رختخواب زخم خورده، قاتلم دستم هایم را بگیر و ساکتِ ساکت بمان تا بگوید آنچه را باید، تپش های دلم محمد عابدی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🙏به پیشگاه کاروان نور که در مسیر کربلا روشنی بخش ظلمتیان است .............. بی قرار از خویشتن کرده صدایت کعبه را بی خیال از آسمان کرده هوایت، کعبه را کعبه را بار شترها کردی و راهی شدی در مسیر کربلا، کردی روایت کعبه را آنچنان بی تاب رفتن بودی ای زمزم ترین از نفس انداخته، سعی و صفایت کعبه را ظهر عاشورا، کویرِ طَف اگر سجّاده بود جای مُهر، ای دشت آورد او برایت کعبه را خاطراتِ آخرین حجِ نبی را یاد کرد بر سر دستش گرفت اِبنُ الولایت، «کعبه» را آینه افتاد و تصویر خدا صد تکه شد آسمان می دید در خود، بی نهایت کعبه را سینه ات تا چاک خورد... او هم گریبان چاک داد تا... نمیرد غم، خدا آورد آیت کعبه را نیزه ها در صحن چشمت بسته اند احرامِ اشک در مسیر شام دیدم پا به پایت کعبه را سنگِ شیطان ها تو را در برگرفت ای آسمان از کبودی ها... نوشتم جای جایت، کعبه را در طواف جام می ها، بر لبش لبیک بود «کعبِ نی» آمد به میدان تا به غایت «کعبه» را... خطبه های جانگدازِ هاجرِ باران شده - باخبر باید کند از این جنایت، کعبه را! زائرانت حاجی اند و حاجیان، قربانی ات ای که آوردی به عرش کربلایت، کعبه را سِیر کردم بر مدار چشم هایت، دل نوشت: ابتدایت کعبه را و... انتهایت کعبه را...! قم المقدسه 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
به پیشگاه امام جواد (ع) باده ی نور ................. ما که هستیم؟! سرابِ عطشی رو به زوال تو که هستی؟! خبر آبیِ دریای زلال تا که خورشیدِ ازل بر گِل آدم تابید او حقیقت شد و ما سایه ای از خواب و خیال سر من داغ شده از عرقِ شرم جواد باشد این باده به اهل کرم و جود، حلال تا ببینم نفسی... نفْسِ خدا را در ماه چشم های تو جلو آمد و شد صبح وصال تا که سائل... برسد! تاک وجودت خم شد دست های تو پلی زد به بلندای کمال هر کجا صحبتی از نور و تجلی می رفت از تو آورد سَبیکه به شبِ شهر، مثال ۱ چون عمویش علی اصغر، تب باران دارد کارِ صد سرو و صنوبر کند این تازه نهال باده می ریخت از انگور امامت در جان و جهان مست شد از جرعه ی او، هفده سال بدعت معتزله، بیعت با شیطان بود ۲ آن جماعت که به دل داشت سر جنگ و جدال عصمت از روی تو بارید به هر دعوتِ کور معتصم بود در آیینه ی چشمان تو لال ۳ عالِم دهر، ابوجعفرِ فاضل اینجاست ۴ مرد اگر هست بیارید به میدان سوال لرزه انداخت به اندیشه مأمونِ دروغ «قالَ صادق» که می آورد به لب، طبق روال تیغ بُرّانِ ولایت به دهان می‌چرخاند به مسلمانِ ریاکار نمی داد مجال تا علی گفت و ولی گفت و جلی گفت و بلی همگان، مات جلال و... همگان، محو جمال! از ولی گفت و غدیر و شب معراج و رسول دین بی مِهر علی!؟ وای... مُحال است مُحال! امّ فضل از پس نیلوفر مرداب آمد ۵ تا به تدریج کند غرق... تو را، غرق ملال! باخبر بودی و حرفی نزدی، این یعنی صید دل کردی و آخر نشدی صید، غزال! با توام، با تو که یک عمر حسینی بودی با تو که نوحه شدی... شد شب و روزت گودال رفتی و شاعر چشمت لب دفتر را دوخت تا غمت را ننویسد، نشود بال... وبال این اشارت ز امام دو جهان ما را بس ۶ او که فرمود: شمارا به خدا... بیت المال! سر به تقدیرِ رضا داد و اجل شد انگور تا در آغوشِ گلستان رضا، رفت از حال قم المقدسه ........................................................... ۱. سبیکه؛ یک. نام مادر امام جواد (ع) دو. زر و سیم گداخته خاموشی چراغ هنگام فارغ شدن سبیکه (خیزران) و روشنی اتاق بعد از تولد حضرت (به نقل از حکیمه؛ خواهر امام رضا (ع) در کتاب مناقب ابن شهرآشوب) ۲. معتزله: از جریان‌های اصلی کلامی در میان اهل سنت است. عقل و خرد را به تنهایی برای پیروی از اسلام راستین کافی می‌دانستند؛ و گاهی نظرات فلاسفه را با دین مخلوط می‌ساختند. بعدها اشاعره برخاستند و جانشین اهل حدیث شدند. اشاعره را می‌توان جمع میان معتزله و اهل حدیث دانست ولی آن‌ها نیز عقاید معتزله را مردود می‌دانستند ۳. معتصم؛ خلیفه عباسی همزمان امام ۴. ابوجعفر؛ کنیه امام جواد (ع) عالم و فاضل؛ دو مورد از القاب ایشان ۵. امّ فضل؛ همسر امام جواد (ع) ۶. بیتی از حافظ شیرازی بر لب جوی نشین و گذر عمر ببین کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
زمزمه بر اساس دوبیتی های باباطاهر به پیشگاه مولا تو بینم ................... به زهرا بنگرم مولا تو بینم به مولا بنگرم زهرا تو بینم به هر جا بنگرم معنا تو بینم نشون از صورت زیبا تو بینم «علی جانم علی جانم علی جان علی جانم علی جانم علی جان» تو نزدیکی و من در باورم نیست تو که باشی هوای دیگرم نیست به جز مولا کسی تاج سرم نیست تمنای دگر جز حیدرم نیست «علی جانم علی جانم علی جان علی جانم علی جانم علی جان» سه عشق آمد به جانم هر سه یکبار محمد، فاطمه، حیدر، سه دلدار نگاهم کن علی، جان علمدار گنهکارم، گنهکارم، گنهکار «علی جانم علی جانم علی جان علی جانم علی جانم علی جان» قم المقدسه