برای تست عقلانیت هر فرد می‌توان به کلام او توجه کرد؛ اگر کلام کسی باعث آزار و اذیت او نگردد، عاقل است و اگر کسی کلامی بگوید که باعث اذیت و آزار او گردد، جاهل است؛ البته اولیاء الهی و تربیت یافتگان آنان مشمول این قاعده نمی‌گردند؛ آنان در هر صورت مالک بر کلام خویشتند. ممکن است عاقلی بر اساس مصلحتی سخنی بگوید و این سخن نیز سبب آزار و اذیت او گردد. این حدیث برای مردم عادی و متوسط جامعه است. منشأ کلام آنان «هوای نفس» و «هیجانات نفسی» است و استدلال قوی ندارند. عاقل، هر سخنی را قبل از مطرح کردن در آزمایشگاه تعقل و تفکر مورد ارزیابی قرار داده و سپس آن را مطرح می‌نماید. انسان برای آنکه مالک بر سخن خویش گردد باید قدم در راه تربیت بگذارد و دست در دست اولیاء الهی و تربیت یافتگان آنان قرار داده و از هیجانات نفسی و توهمات عبور کرده و قدم در راه تفکر و سپس تعقل نهد. #یکشنبه‌های_علوی #امور_فرهنگی_دینی 🔻کانال اطلاع‌رسانی شرکت آب و فاضلاب کاشان 🆔 https://eitaa.com/abfakashan_ir

قناعت نقطه اعتدال میان بخل و طمع است. کسی که کم مصـرف می‌کند، #بخیل است و کسی که زیادتر از عفاف و کفاف خود می خواهد، #طمع دارد. از سوی دیگر، قناعت رابطه تنگاتنگی با عقل و مدیریت دارد. انسان عاقل با توجه به میزان درآمـد خود، به مدیریت مخارج زندگی‌اش می‌پردازد. امیرالمومنان (ع) می‌فرمایند #قناعت گنجی است که تمام نمی‌شود؛ یعنی انسان قانع به‌گونـه‌ای به مدیریت مسائل خـود می‌پردازد که کم نمی‌آورد. این قناعت نه تنها در اقتصاد، بلکه در سایر امور مانند فرهنگ و غیره نیز جریان دارد و همانگونه که یک خانه را باید با قناعت مدیریت نمود، یک شهر و یک کشور را نیز باید با فرهنگ قناعت مدیریت کرد. #یکشنبه_های_علوی #امور_فرهنگی_دینی شرکت آب و فاضلاب کاشان https://eitaa.com/abfakashan_ir

مراد از خلوص در این فراز نورانی، «خلوص نیت» است. مؤمن می‌تواند تمام کارهای خود را با خلوص نیت و به قصد قربت انجام دهد و هر عمل نیکویی که به قصد قربت انجام شود، عبادت است. با این وجود، مومن، می‌تواند دائم العباده باشد و حتی خوردن و آشامیدن و استراحت خود را به قصد قربت و برای رضای الهی انجام دهد و مومنان راستین چنین ویژگی‌یی دارند. در این روایت، باید نسبت به معنای «عبادت» دقت نمود. در معنای عبادت «کل امر» وجود دارد و نمی‌توان عبادت حضرت حق را به چند عمل خلاصه و منحصر کرد. انسان اگر به حیوانی نان دهد و یا اگر بر روی زمین به خاطر رضای خدا از با خشوع قدم بردارد و یا اینکه درخت کنار خیابانی را برای رضای الهی سیراب نماید، همه عبادت است. مومنان را می‌توان به سه گروه معمولی، متوسط و عالی تقسیم کرد. درصد خلوص اعمال این گروه‌ها نیز متفاوت است. مومنان معمولی اکثریت گروه مومنان را تشکیل می‌دهند. اینان عبادت را در چند عمل مشهور و معروف در شریعت که قصد قربت جزء لاینفک آن است خلاصه می‌کنند. نمی‌توان از افراد عادی انتظار داشت که خلوص نیت و عبادت آنان به اندازه یک ولی منصوص الهی باشد. و طبق بیان قرآن هر نفسی به اندازه وسع خود، تکلیف دارد. یک ولی ذاتی الهی به همه عوالم وصول دارد و یک مومن معمولی نهایت وصولش به لوازم مورد نیاز برای زندگی در دنیاست. گروهی با رویت خویش از بهشت و جهنم و عالم ملائکه و جن سخن می‌گویند و گروهی حتی به فردای خویش اشراف ندارند. میزان آبی که با آن یک لیوان سرریز می‌شود، با میزان آبی که با آن یک پارچ سرریز می‌شود متفاوت است و همچنین ظرفیت و گنجایش یک پارچ را نمی‌توان با یک دریا مقایسه کرد. در دایره وصولات هرکسی ظرفیتی دارد، چیزهایی را با تمام وجود می‌بیند، درک می‌کند و با آن انس و رفق پیدا می‌نمای. کسی که وصول و خلوص و قصد قربت در خوردن و آشامیدن داشته باشد، نمی‌تواند شکمش را هرشب از غذای لذیذ پر کند و همسایه و یا فامیل و یا هم نوعش در گرسنگی به سر ببرد. خلوص و قصد قربت سنجه دارد و بهترین سنجه آن در ظرف انسانهای عادی، مواسات است و از همین رو، امام صادق (ع) یکی از نشانه‌های شیعه را مواسات دانسته‌اند و فرموده‌اند: « إِمْتَحِنُوا شِيْعَتَنَا ... إِلَى أَمْوَالِهِمْ كَيْفَ مُوَاسَاتُهُمْ لاِخْوَانِهِمْ فِيْها». پس خلوص نیت قصد قربت الله و کسب رضای حضرت حق است. در قصد قربت انسان تصمیم به حرکت به سوی خدا دارد و می‌خواهد به حضرتش نزدیک گردد و در کسب رضای الهی، انسان تلاش می‌کند تا دل خداوند سبحان را از خویش خوشنود سازد. رضای الهی مانند ظرف توبه است. انسان توبه می‌کند و خداوند سبحان از او راضی می‌گردد. وقتی کسی می‌خواهد دلی را به دست آورد در واقع می‌خواهد مافاتی را جبران نماید. خداوند متعال «صمد» و «غنی عن العالمین» است. ایشان به کسی نیازی ندارد و همه نیازمند ایشان‌ند. به دست آوردن دل خداوند متعال به مواسات و دستگیری از مخلوقات حضرتش محقق می‌گردد. خالص کردن اعمال برای خداوند سبحان به این است که انسان هم خود را به گونه‌ای حرکت دهد که نلغزد و هم دست جامعه را بگیرد. در مواسات نیز قصد قربت وجود دارد. بر اساس مواسات انسان داشته‌هایش را با دیگران به صورت حکیمانه تقسیم می‌نماید. دایره انفاق، ایثار، خمس و زکات محدود است، اما مواسات دامنه وسیعی دارد. خمس و زکات را نمی‌توان به هرکسی پرداخت کرد اما حتی اغنیا می‌توانند با هم مواسات داشته باشند. فقرا نیز می‌توانند با یکدیگر مواسات داشته باشند. اغنیا با فقرا نیز می‌توانند مواسات داشته باشند. ضمن آنکه دایره مواسات نیز در امور اقتصادی محدود نمی‌شود. خروجی مواسات مومن و غیر مومن متفاوت است. نتیجه قهری مواسات نیز این است که خداوند متعال بهترین مصلحت‌ها را برای انسان رقم می‌زند. کسی که اهل خیر باشد، باید خیر ببیند. #مسابقه_ریحانه_نبی #امور_فرهنگی_دینی 🔻کانال شرکت آب و فاضلاب کاشان 🆔 @abfakashan_ir

حضرت در این بیان، «اهل دنیا» را موضوع سخن خود قرار داده است. اهل معرفت، زمام زندگی خویش را به دست اولیاء الهی می‌دهند و انتباه دارند. اما اهل دنیا، یعنی آنان که در زندگی خویش هدفی جز جمع آوری ثروت، پرداختن به امور شهوانی و لهو و لعب ندارند، چونان کاروانیانی هستند که مسیر را نمی‌شناسند و به همین دلیل زمام خویش را به افرادی سپرده‌اند که آنان نیز اهل دنیایند و گوآنکه کوری عصاکش کور دگر شده است. مراد از خواب در این روایت، غفلتی است که اهل دنیا را فراگرفته و به واسطه این غفلت چون فرد خواب یا میتی شده‌اند که اختیاری از خویش ندارند. #یکشنبه_های_علوی #امور_فرهنگی_دینی 🔻کانال اطلاع‌رسانی شرکت آب و فاضلاب کاشان 🆔 https://eitaa.com/abfakashan_ir