در مصیبت ها یا چون آزادگان باید
شکیبا بود، و یا چون ابلهان خود را
به فراموشی زد . . .
[ #نهجالبلاغه | #حکمت۴۱۳ ]
زُهد بـیـن دو کلمـه از قــرآن اسـت، کـه
خـدای سبحـان فرمود: " تا بـر آنچـه از
دست شمـا رفـتـه حســرت نخـوریـد و
به آنـچــه به شـمــا رسیــده شــادمـان
مباشید " کسـی که بر گذشـته افسـوس
نخورد و به آینده شادمان نباشد، همهی
جـوانــب زهد را رعایــت کــرده اســت..
- تعریف زهد و پارسایی
[ #نهجالبلاغه | #حکمت ۴۳۹ ]
فرزند آدم را با فخر فروشی چه کار؟
او کـه در آغـاز نطـفـه ای گنـدیـده، در
پایان مرداری بدبو است، نه می تواند
روزی خویـشـتن را فراهــم کند، و نـه
مرگ را از خود دور نماید..
- #نهجالبلاغه | #حکمت۴۵۴..
همانا انـسان در دنـیا تـخته نشـان تـیر هایِ
مـرگ، و ثـروتـی اسـت دسـتـخـوش تــاراجِ
مصـیبت ها: با هر جـرعه ی نوـشیدنی، گلو
رفـتنی، و در هـر لقـمـه ای گـلـوگـیر شـدنی
است. و بنـده نعـمتی به دـست نیـاوَرَد جـز
آنـکـه نعـمـتی از دسـت بدهـد. و روزی بــه
عمـرش افزوده نمـی گـردد جز با کم شــدن
روزی دیگـر ! پس ما یــاران مرگیم، و جـان
های ما هدف نابودی. پس چگونه به ماندنِ
جـاودانـه امیـدوار بـاشــیـم؟ در حالـی کــه
گـذشــتِ شـب و روز بـنـایی را بـالا نـبــرده
جز آن که آن را ویـران کــرده، و بـه اطـراف
پراکند... !
- #نهجالبلاغه؛ حکمت ۱۹۱..
چـه بسـا کسـی که با نعـمـتهایـی که به
او رسیـده، به دام افتـد و با پـردهپوشـی
بر گناه، فریب خورد، و با ستایـش شدن،
آزمایش گردد؛ و خدا هیچکس را همانندِ
مهلت دادن، نیاموزد.
- انسان و انواع آزمایشها
[ #نهجالبلاغه | #حکمت۱۱۶ ]
بزرگیِ پرودگار در جانـت، پدیدهها
را در چشـمت کوچـک مـینمـایـانـد
[ #نهجالبلاغه | #حکمت ۱۲۹ ]
آنکس که راز خود را پنهان دارد،
اخـتیـار آن در دسـتِ اوسـت . . .
[ #نهجالبلاغه | #حکمت ۱۶۲ ]
خــدای را اطـاعــت کنـیـد که در
نشناختن پروردگار عذری ندارید
[ #نهجالبلاغه | #حکمت ۱۵۶ ]
مالـی که نابـودی آن تو را پند
میدهد، از دست نرفته است..
[ #نهجالبلاغه | #حکمت ۱۹۶ ]
این دلها همانند تنها خسته میشـوند،
برایِ نشاط آن به سخنانِ تازهیِ حکیمانه
روی بیاورید.
[ #نهجالبلاغه | #حکمت ۱۹۷