یک بار موقع خداحافظی یک نفر به جای تعارفات معمول و آرزوی موفقیت خیلی ساده گفت: غمت کم... @aboajor

الحنینُ حربٌ لم یُقاتِلکَ أحدٌ مِنَ الخارجِ بَل تَموتُ أنتَ مِن داخِلِکَ دلتنگی جنگی ست که هیچ کس از بیرون به تو حمله نمی کند بلکه تو از درون کشته می شوی #محمود_درویش @aboajor

نماز کامل این قبله جز شکسته شدن نیست دعای منتظران وقت گریه بین سجود است #الهه_بیات_مختاری @aboajor

معشوق گفت : چرا شکستی؟ گفت :جهت آنکه تو بگویی چرا شکستی؟ #شمس_تبریزی @aboajor

تا شدم محو تماشا دلم از دستم رفت دل سپردن به تو از خویش بریدن دارد ‏‌ #کاتب_زنجانی @aboajor

همچو خورشید به ذرات جهان قسمت کن گر نصیب تو ز گردون همه یک نان باشد #صائب_تبریزی @aboajor

لئوناردو داوینچی موقع کشیدن تابلوی شام آخر دچار مشکل بزرگی شد او می بایست خیر و نیکی را به شکل عیسی و بدی را به شکل یهودا ( که از یاران عیسی بود و هنگام شام تصمیم گرفت به او خیانت کند) تصویر می کرد. کار را نیمه تمام رها کرد تا مدل های آرمانی اش را پیدا کند. روزی در مراسم همسرایی در کلیسا، تصویر کامل مسیح را در چهره ی یکی از جوانان یافت... جوان را به کارگاهش دعوت کرد و از چهره اش اتودها و طرح هایی برداشت. سه سال گذشت... تابلوی شام آخر تقریبا تمام شده بود، اما داوینچی برای یهودا هنوز مدل مناسبی پیدا نکرده بود. کاردینال، مسؤول کلیسا کم کم به او فشار می آورد که نقاشی دیواری را زودتر تمام کند. داوینچی پس از مدتها جست و جو، جوان شکسته، ژنده پوش و مستی را در جوی آبی یافت. از دستیارانش خواست تا او را به کلیسا آورند چون دیگر فرصتی برای طرح برداشتن از او نداشت. گدا را که نمی دانست چه خبر است به کلیسا آوردند. دستیارانش او را سرپا نگه داشتند و در همان وضعیت داوینچی از خطوط بی تقوایی، گناه و خودپرستی که به خوبی بر آن چهره نقش بسته بودند نسخه برداری کرد... وقتی کار تمام شد گدا که دیگر مستی از سرش پریده بود چشم هایش را باز کرد و نقاشی را پیش رویش دید و با آمیزه ای از شگفتی و اندوه گفت: من تابلو را قبلا دیده ام!!! داوینچی شگفت زده پرسید: کجا؟ جوان ژنده پوش گفت: سه سال پیش قبل از اینکه همه چیزم را از دست بدهم، موقعی که در یک گروه همسرایی آواز می خواندم، زندگی پر از رؤیایی داشتم و هنرمندی از من دعوت کرد که مدل نقاشی چهره ی عیسی شوم!! #پائولوکوئیلو از کتاب #شیطان_و_دوشیزه_پریم @aboajor

خیز و در کاسه ی سر آب طربناک انداز پیش تر زانکه شود کاسه ی سر خاک انداز #حافظ @aboajor

آفتابا بار دیگر خانه را پرنور کن دوستان را شاد گردان دشمنان را کور کن #شمس @aboajor

به صحرا شدم، عشق باریده بود و زمین تر شده بود؛ چنانکه پای به برف فرو شود، به عشق فرو شدم. از نماز جز ایستادگی تن ندیدم و از روزه جز گرسنگی شکم. آنچه مراست از فضل اوست، نه از فعل من #عطار @aboajor

کجا غیر از همین جا میشود آرام بنشیند زنی که گریه اش چون دانه ی تسبیح بسیار است #الهه_بیات_مختاری @aboajor

ترسم که صرفه ای نبرد رو‌ز بازخواست نان حلال شیخ ز آب حرام ما #حافظ @aboajor