eitaa logo
از آگاهی تا خردمندی
141 دنبال‌کننده
426 عکس
67 ویدیو
25 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
ایرانِ بزرگ ابوالفضل‌عباسی‌بانی-۱۶شهریور ۱۴۰۰  ایران‌زمین یا ایرانشهر  محدوده جغرافیایے و حوزه تمدنی فلات ایران و جلگه‌هاے مجاور آن شامل ایران کنونی، بخش بزرگے از ،   و  است که در زبان‌هاے فرنگے از آن با عنوان پرشیاے بزرگ یا پارس بزرگ یاد می‌شود و کاربرد تاریخے ایران صرفاً محدود به بخش غربے آن که هم‌اکنون به این نام خوانده می‌شود، نبوده و تمام مرزهاے سیاسے کشورے که زیر تسلط ایرانیان بود، همچون (سورستان که همان عراق امروزے است) و بیشتر  و  را هم در بر می‌گیرد و مفهوم از جهات گوناگون ریشه در تاریخ چند هزار ساله آن دارد و به دوران نخستین امپراتورے ایرانے که توسط  پارس ‌ها  بنیان گذاشته ‌شد باز می‌گردد.   در دوران نوین اما، ایران بسیارے از سرزمین‌هاے خود را از دست داده که از جمله، واگذارے بخش‌هاے غربے و امروزے به امپراتوری عثمانی( ۹۱۲ خ)، واگذارے بخش‌هاے شرقی،  امروزے طی معاهده پاریس ( ۱۲۳۶ و ۱۲۸۴ خ) ، واگذارے سرزمین ‌هاے به روسیه (عهدنامه گلستان۱۱۹۲خ) که طے آن بخش‌هایے از شمال ایران شامل قفقاز، ارمنستان، ایالت‌هاے شرقی  یعنی  و  وبخش‌هاے غربے گرجستان یعنی ،  (مرگالیا)، و (آچوق باشی) و تمام شهرها و روستاهاے مناطق غربی  در ساحل دریاے سیاه و محال (کورنه) شامل    و  امروزے به وسعت تقریبے ۲۲۰ هزار کیلومتر مربع خاکے و ۱۲۰هزار کیلومتر مربع آبی با بیش از۱۳۶۰ کیلومتر خط ساحلے دریاے کاسپین  به روسیه واگذار گردید که بعدها در اثر تجزیه اے دیگر، کشورها و ملت‌هاے جدیدے تحت نفوذ روسیه و انگلستان شکل گرفتند و اگرچه از طریق زبان و فرهنگ با ایران پیوستگے دارند اما از سرزمین مادرے خویش که به آن عشق مے ورزند جدا افتاده اند. در عهدنامه اے دیگر موسوم به «ترکمنچای» در نخستین روز اسپند ۱۲۰۶ و پس از نبرد  روسیه و ایران در مجموع حدود۳۰ هزار کیلومتر مربع دیگر شامل حدود۲۰ هزار کیلومتر مربع از  امروزی، حدود ۵ هزار کیلومتر مربع از   امروزے شامل کوه  و شهر  که در آن زمان بخشے از  بود و نیز ۵ هزار کیلومتر مربع ازجمهورے  امروزے (شامل یعنی شهرستان  و ) از ایران جدا و مرزهاے جدیدے در طول رودخانه ارس شکل گرفت و دیگرے بر دل ایران و ایرانے نهاد که هیچ گاه سرد نشده و نخواهد شد. آخرین بخش جدا شده از پیکره‌ے ایران بزرگ، با ۷۰۶ کیلومتر مربع مساحت است که در سال ۱۸۲۰ میلادے یعنے ۲۰۱ سال پیش با هدایت انگلیسے ها از ایران جدا شده بود و در سال  ۱۳۳۴ خورشیدی، انگلیس وعده داد که اگر ایران به عضویت پیمان بغداد درآید بحرین را برخواهد گرداند که در همان وعده باقے ماند.  و بالاخره ۶ دیماه ۱۳۱۳ خ  و در زمان پهلوے اول ، نام ایران امروزے رسماً در مجامع بین‌المللے بعنوان بخش بجا مانده ازسرزمین ایران بزرگ تثبیت و تا امروز خوشبختانه خدشه­‌ے دوباره­‌اے بر پیکره­‌ے این سرزمین اهورائے وارد نیامده و با انسجام و همدلے از این پس هم نخواهد آمد. https://t.me/abolfazlabbasibani
  ایرانِ بزرگ ابوالفضل‌عباسی‌بانی-۱۶شهریور ۱۴۰۰  ایران‌زمین یا   محدوده جغرافیایے و حوزه تمدنی فلات ایران و جلگه‌هاے مجاور آن شامل ایران کنونی، بخش بزرگے از   و  است که در زبان‌هاے فرنگے از آن با عنوان پرشیاے بزرگ یا پارس بزرگ یاد می‌شود و کاربرد تاریخے ایران صرفاً محدود به بخش غربے آن که هم‌اکنون به این نام خوانده می‌شود، نبوده و تمام مرزهاے سیاسے کشورے که زیر تسلط ایرانیان بود، همچون (سورستان که همان عراق امروزے است) و بیشتر  و  را هم در بر می‌گیرد و مفهوم از جهات گوناگون ریشه در تاریخ چند هزار ساله آن دارد و به دوران نخستین امپراتورے ایرانے که توسط  پارس ‌ها  بنیان گذاشته ‌شد باز می‌گردد.   در دوران نوین اما، ایران بسیارے از سرزمین‌هاے خود را از دست داده که از جمله، واگذارے بخش‌هاے غربے و امروزے به امپراتوری عثمانی( ۹۱۲ خ)، واگذارے بخش‌هاے شرقے  امروزے طی معاهده پاریس ( ۱۲۳۶ و ۱۲۸۴ خ) ، واگذارے سرزمین ‌هاے به روسیه (عهدنامه گلستان۱۱۹۲خ) که طے آن بخش‌هایے از شمال ایران شامل قفقاز، ارمنستان، ایالت‌هاے شرقی  یعنی  و  و بخش‌هاے غربے گرجستان یعنی   (مرگالیا) و (آچوق باشی) و تمام شهرها و روستاهاے مناطق غربی  در ساحل دریاے سیاه و محال (کورنه) شامل   و  امروزے به وسعت تقریبے ۲۲۰ هزار کیلومتر مربع خاکے و ۱۲۰هزار کیلومتر مربع آبی با بیش از۱۳۶۰ کیلومتر خط ساحلے دریاے کاسپین  به روسیه واگذار گردید که بعدها در اثر تجزیه اے دیگر، کشورها و ملت‌هاے جدیدے تحت نفوذ روسیه و انگلستان شکل گرفتند و اگرچه از طریق زبان و فرهنگ با ایران پیوستگے دارند اما از سرزمین مادرے خویش که به آن عشق مے ورزند جدا افتاده اند. در عهدنامه اے دیگر موسوم به «ترکمنچای» در نخستین روز اسپند ۱۲۰۶ و پس از نبرد  روسیه و ایران در مجموع حدود۳۰ هزار کیلومتر مربع دیگر شامل حدود۲۰ هزار کیلومتر مربع از  امروزی، حدود ۵ هزار کیلومتر مربع از   امروزے شامل کوه  و شهر  که در آن زمان، بخشے از  بود و نیز ۵ هزار کیلومتر مربع ازجمهورے  امروزے (شامل یعنی شهرستان  و ) از ایران جدا و مرزهاے جدیدے در طول رودخانه ارس شکل گرفت و دیگرے بر دل ایران و ایرانے نهاد که هیچ گاه سرد نشده و نخواهد شد. آخرین بخش جدا شده از پیکره‌ے ایران بزرگ با ۷۰۶ کیلومتر مربع مساحت است که در سال ۱۸۲۰ میلادے یعنے ۲۰۱ سال پیش با هدایت انگلیسے ها از ایران جدا شده بود و در سال  ۱۳۳۴ خورشیدی، انگلیس وعده داد که اگر ایران به عضویت پیمان بغداد درآید بحرین را برخواهد گرداند که در همان وعده باقے ماند که با این آخرین قطعه جدا شده از ایران بزرگ بیش از دوسوم خاک ایران بزرگ یعنی ۳٫۵ میلیون کیلومتر مربع از پاره تنمان خارج از مرزهای فعلی ایران و به یاد ایران نفس می‌کشد.  و بالاخره ۶ دیماه ۱۳۱۳ خ  و در زمان پهلوے اول، نام ایران امروزے رسماً در مجامع بین‌المللے بعنوان بخش بجا مانده ازسرزمین ایران بزرگ تثبیت و تا امروز خوشبختانه خدشه­‌ے دوباره­‌اے بر پیکره­‌ے این سرزمین اهورائے وارد نیامده و با انسجام و همدلے از این پس هم نخواهد آمد. این روزها برخے از همسایگان سخن از برگشت به مرزهاے تاریخے میکنند که ما استقبال میکنیم! https://t.me/abolfazlabbasibani
افغانستان پاره‌ی تن ایران ابوالفضل عباسے بانی- ۱۰ مهر ۱۴۰۰ این روزها مجموعه تلویزیونے از شبکه ۳ ایران در حال پخش است که موضوع آن رابطه عاطفے یڪ مرد ایرانے با یڪ زن افغانستانے است. طے دو سه سده پیشین، حدود ۳٫۵ میلیون کیلومتر مربع یعنے مساحت فعلے از خاڪ ایران بزرگ، جدا شده که بزرگے است بر دل هر ایرانی! در بین سرزمینهاے جدا افتاده از خاڪ مادرے با اینکه طے دهه‌هاے اخیر ظاهراً با افغانستان رابطه‌ے سیاسے خوبے داشته ایم و بازهم ظاهراً میزبان خوبے براے برادران و خواهرانے افغانے خویش بوده ایم، حال آنکه متاسفانه چنین نیست! (کسے به من بگوید چرا واژه‌ے زیباے توهین آمیز است!) و همچنان که در این سریال و فاجعه بارتر در جامعه مے بینیم و میشنویم، هیچگاه رابطه خوبے با برادران و خواهران افغان خویش نداشته‌ایم و من بشخصه از این بابت بسیار شرمنده و متاسفم. آیا اگر هم میهنان کرد، بلوچ، عرب،ترڪ و یا برادران و خواهران شمالے و مشهدے من به هر دلیلے اراڪ را براے سکونت انتخاب کنند، من اراکے باید چنین برخورد تحقیرآمیزے با ایشان بکنم؟ مگر نه اینکه روزے روزگارے (عراق امروزے)، بیشتر  و ، بخش‌هاے غربے ، بخش‌هاے شرقے ، ، ایالت‌هاے شرقی  و محال (کورنه) شامل    و  امروزے، بخشے از  و بخش بزرگے ازجمهورے  امروزے و تا همین پریروز جزئے از خاڪ پاڪ ایران بوده‌اند؟! اکنون که مردم خونگرم و باصفاے بخش کوچکے از این ۳٫۵ میلیون کیلومتر مربع جدا افتاده از ایران، یعنے عزیزان افغانستانے بدلیل جنگهاے طولانے مدت داخلے و خارجے به موطن اصلے خویش پناه آورده اند اینگونه خارجے و غریبشان مے پنداریم؟! آیا اگر دعواے خواهربرادری، یا هر دلیل دیگرے باعث کوچ ایشان به شهرو دیار دیگرے شد و باز به دلایل سختے و گرفتاری، خواهرزاده و برادرزاده ها به ما پناه آوردند، بازهم خارجے و مزاحم و جنس دوم و سوم مے پنداریمشان و به خانه راهشان نمے دهیم؟! حال بماند که در تمام این سالها ، سخت ترین کارهاے ساختمانے و دامدارے و... برعهده‌ے هم میهنان افغانستانے بوده و وقتے می‌شنوم که در تحصیل و تملیڪ و رفت و آمد و ... در مضیقه‌اند آه از نهادم بر مے آید! 🔸برای دیدن صفحات من و یا ارتباط با من، لینک زیر را لمس کنید👇 https://zil.ink/abolfazlabbasibani ، سرآغاز خردمندی است.