╭────┈┈ ✿🦋﷽ 🍂✿⃟ یک دولت و یک ملت ❖ اظهارات مقام عالی وزارت در این چندماهه، ثابت کرده که او بر نظام ساختاری آموزش و پرورش، و بر ضعف‌ها و آسیب‌های وارد شده تسلط کافی و اشراف موشکافانه‌ای دارد. چیزی که او سربسته می‌گوید آن است که مدارس عادی‌دولتی با پوشش ۷۰ درصدی از دانش‌آموزان -به‌عنوان شاخص عدالت اجتماعی کشور در حوزه آموزش- آسیب جدی دیده‌اند. توسعه‌و تکثیر مدارس خاص و رانتی با عناوین مختلف، عامل اصلی این موضوع است. در حقیقت مدارسی که با شاخصه اصلی دریافت وجه تشکیل و به جذب اقشار ممتاز یا برخوردار جامعه میپردازند، آموزش را طبقاتی، و توازن کمی و کیفی مدارس و نیز انسجام اجتماعی را از بین می‌برند. راهبرد نظام‌مند حل این مساله؛ اولاً کاهش تدریجی و زمانبندی‌شده برای گونه‌های متنوع مدارس خاص؛ و ثانیاً تدوین استانداردهای ضروری مربوط به کلاس‌ها و مدارس عادی‌دولتی، و بروزرسانی آنها بر این اساس است. شیوه توزیع تجهیزات و اعتبارات، سازماندهی معلمان، و چرخش مدیران، متناسب با استانداردها و با رویکرد همسان‌سازی و ارتقابخشی؛ قطعاً در تحقق عدالت و رفع نابرابری، و البته تقویت و یکپارچه‌سازی مدارس عادی‌دولتی کارگشا خواهد بود. #آموزش‌وپرورش #عدالت‌آموزشی | ۱۴۰۳/۹/۲۹ ه.ش 🔗 بازنشر در: 1⃣ 2⃣ ◉ آفـــاقــ [مهدی‌ابوماهیگیر] @abomahigir 🔗 ╰─────────────✿✿✿

╭────┈┈ ✿🦋﷽ 🍂✿⃟ خوزستان و ناترازی در آموزش ❖ امیر از معدود نمایندگانی است که آموزش‌وپرورش خوزستان را خوب فهمیده و با نگاهی جامع و راهبردی به نظام مسائل این حوزه؛ اساس دردها و درمان آن را می‌شناسد. اغلب مسائل و چالش‌های مادی و معنوی آموزش‌وپرورش استان به ضعف مدیریت و کارشناسی در ساختار ستادی، و مداخلات سیاسی در انتصابات آن بر می‌گردد. خوزستان تا گاهی که مبتلا به بی‌عدالتی و فقر آموزشی باشد از محرومیت رنج خواهد برد. وقتی یک کارشناس در حالی که حتی یک کلاس درس یا مدرسه و یا پست آموزشی را تجربه نکرده، مدیریت دستگاهی با بیش از ۴۰۰ دکتر معلم و ۱۵۰۰ کارشناس ارشد و دهها مدیر مجرب را به عهده می‌گیرد، باید هم آن منطقه شهری در همه‌ی شاخص‌ها سقوط کرده و در قعر جدول قرار گیرد. معتقدم که پیش‌نیاز اصلاح و تحول و عدالت آموزشی؛ حذف مداخلات بیرونی و ضابطه‌مندی و شایسته‌گزینی در انتصابات ستادی و مدیریتی است. راه انگیزه‌بخشی و افزایش رضایت و منزلت فرهنگیان در اینجاست، نه در گزارشات غیرواقعی و برنامه‌های نمادین. کاظمی شاید در یک دهه گذشته تنها وزیری باشد که بر همه زوایای نظام آموزشی واقف است و با او نیازی به فرصت‌سوزی و آزمون و خطا نیست. امید است که سفر اخیر دولت و مقام عالی وزارت آ.پ موجب اصلاحات بنیادین و تحولات اساسی در ساختار سازمان آموزش‌وپرورش‌خوزستان و مناطق تابعه باشد. #آموزش‌وپرورش #عدالت‌آموزشی | ۱۴۰۳/۱۱/۴ ه.ش 🔗 بازنشر در: 1⃣ 2⃣ ◉ آفـــاقــ [مهدی‌ابوماهیگیر] @abomahigir 🔗 ╰─────────────✿✿✿

╭────┈┈ ✿🦋﷽ 🍂✿⃟ از مدرسه تا دانشگاه ❖ محصول بی‌کیفیت آموزش‌وپرورش، رونق را از بازار دانشگاه‌های کشور گرفته است. علل این روند نزولی، پیش و بیش از آنی که به ساختار آموزش عالی مرتبط باشد، در نظام تعلیم و تربیت کشور ریشه دارد. ❖ اطلاعات ناقص، تحلیل غیرجامع، سیاستگذاریهای غیرراهبردی، مداخلات غیرتخصصی، و البته انتصابات بی‌ضابطه، سطح کیفیت و عدالت را در نظام آموزش عمومی کاهش داده؛ و به تبع آن شاخص‌های علمی دانشگاه‌ها و دیگر شئون جامعه را پایین آورده است. ❖ کلان‌شاخصهای استنادی را که از تیمز و سایمگو و کنکور سراسری و معدل امتحانات نهایی خارج میشود باید از گزیده‌فعالیتهای نمایشی و گزارشات غیرواقعی برخی مدیران تفکیک کرد. ❖ اگر آی‌کاظمی که سال‌ها صف و ستاد را در میادین متفاوتی تجربه کرده، و اشراف ویژه‌ای بر بخش‌های گوناگون دستگاه دارد، نتواند نخبگان پرانگیزه و کاردان خود را در صدر و ذیل مجموعه گماشته و ضوابط را بر روابط حاکم سازد؛ به طریق اولی راه صلاح و اصلاح از دیگران نیز صادر نمی‌شود. ❖ آموزش‌وپرورش باید اولین دستگاه در ضابطه‌گرایی و هوشمندسازی ساختار خود باشد تا بتواند مداخلات سیاسی و انسانی را به حداقل ممکن برساند. #آموزش‌وپرورش #عدالت‌آموزشی| ۱۴۰۳/۱۲/۲۴ ه.ش 🔗 بازنشر در: 1⃣ 2⃣ ◉ آفـــاقــ [مهدی‌ابوماهیگیر] @abomahigir 🔗 ╰─────────────✿✿✿

╭────┈┈ ✿🦋﷽ 🍂✿⃟ فردایی در بند ❖ #روز_معلم، تنها روز تقدیر نیست؛ فرصتی است برای اندیشیدن به رنج‌های پنهان‌وآشکار نهاد آموزش. و فرصتی برای بازخوانی این حقیقت که معلم، ستون فرهنگ و هویت ملت؛ و آموزش، بنیادی‌ترین مسأله حکمرانی است. ❖ همواره به دانشجو-معلمان خود یادآور می‌شوم که نظام آموزشی، آینه‌ی عدالت و عقلانیت حکومت است. اگر این آینه ترک بردارد، و اگر نگاه قدرت به آموزش؛ مصرفی، شعاری، تبلیغی، جناحی، یا به اکراه و از سر رفع تکلیف باشد، آینده کشور به تاریکی می‌رود؛ زیرا ملتی که به‌درستی تربیت نشود، یا مطیعِ‌بدون‌اندیشه خواهد بود، یا شورشی بی‌آرمان‌وهدف. ❖ تا زمانی که در رئوس ساختار آموزشی، شایستگان تربیت‌محور و دغدغه‌مندان رشد انسانی قرار نگیرند، و مادام که حکمرانی، مسؤولیت خود را در قبال عدالت آموزشی نشناسد، معلم‌و‌دانش‌آموز همچنان در بند و رنج و سکوت خواهند ماند. ❖ معلم شیفته هدایت و بالندگی است و باید که بذر شوق بکارد، اما خاکِ بی‌انگیزگی، بذر را پس می‌زند. در چنین‌ساختاری، معلم نه راهبر، بلکه مأمور اجرا در بستری ناهموار و طاقت‌فرساست. خلاقیتش سرکوب، صدایش خاموش، جایگاهش تضعیف؛ و دانش‌آموزی که بجای پرواز در آسمان دانایی، در قفسی از اضطراب و رقابت و بی‌هدفی رشد می‌یابد؛ اگر اصلاً مجالی برای رشد بماند. ❖ حکمرانی تحول‌خواه آموزش برای جلوگیری از اتلاف منابع و فرصت‌ها، نیازمند یک اتاق وضعیت بالادستی و راهبردی جهت تحلیل‌های عمیق و جامع‌نگر همراه با نظارتی مستمر و همه‌جانبه است. #آموزش‌وپرورش| ۱۴۰۴/۲/۱۲ ه.ش 🔗 بازنشر: 1⃣ 2⃣ 3⃣ 4⃣ ◉ آفـــاقــ [مهدی‌ابوماهیگیر] @abomahigir 🔗 ╰──────────✿✿✿

🔻ادامه یادداشت: ❖ کتاب؛ ابزار یادگیری یا یادگاری رنج ؟! در ساختار کنونی آموزش، بسیاری از کتاب‌های درسی نه جذاب‌اند، نه کاربردی، و نه پیوندی با زندگی واقعی دانش‌آموز دارند. زبان خشک، محتواهای حفظ‌محور، بی‌توجهی به مهارت‌آموزی و فاصله‌ داشتن از روح زندگی و تجربه‌های زیسته، باعث شده‌اند کتاب از ابزاری برای رشد، به ابزاری برای رنج تبدیل شود. در چنین فضایی، پاره‌کردن کتاب درسی نه ناهنجاری، بلکه نماد رهایی از اضطراب و فشار تلقی می‌شود. ❖ بی‌عدالتی، انباشت خشم خاموش تفاوت‌های فاحش در کیفیت آموزش بین مدارس دولتی و غیردولتی، یا مناطق برخوردار و محروم، تجربه‌ی تحصیل را برای بسیاری از دانش‌آموزان به امری فرسایشی و ناعادلانه بدل کرده است. وقتی دانش‌آموزی در کلاس‌های متراکم، فرسوده، بی‌امکانات و بدون حمایت تحصیل کند، کتاب برایش نه نماد دانایی، بلکه یادآور تبعیض و ناکامی است. در چنین شرایطی، تخریب کتاب، طرد نمادین ساختار تبعیض‌آلودی است که فرصت برابر را از او دریغ کرده است. ❖ ارزشیابی بی‌ارزش، قبولی بدون یادگیری در سال‌های اخیر سیاستهایی همچون تساهل در ارزشیابی‌ها و ارتقاء آسان‌گیرانه، موجب کاهش واقعی سطح یادگیری شده‌اند. قبولی‌های امروزی نه دستاورد ادراک و یادگیری، بلکه پیش‌فرض سیستم آموزشی و حق مسلم هر دانش‌آموز تلقی می‌شود. گواه این واقعیت، مقایسه میانگین بالای نمرات در امتحانات داخلی با میانگین پایین نمرات امتحانات هماهنگ (۸ تا ۱۰) و افت مهارت‌های پایه‌ای است. در چنین شرایطی کتاب درسی به جای ابزار پیشرفت و گنجینه‌ی افتخار، به مثابه باری خواهد بود که باید تا دریافت نمره قبولی حمل شود. ❖ علت‌العلل؛ مدیریت ناپایدار و انتصابات بی‌ضابطه در ریشه‌یابی بخش قابل‌توجهی از چالش‌های نظام آموزشی، نمی‌توان از نقش انتصابات غیرتخصصی، ناپایدار و گاه رابطه‌محور در سطوح تصمیم‌ساز آموزش و پرورش غافل شد. زمانی که مسیر رشد مدیریتی مبتنی بر شایستگی، تخصص، تجربه و شناخت میدانی از مدرسه نباشد، سیاست‌زدگی به جای حکمرانی آموزشی می‌نشیند. نتیجه چنین وضعیتی، واگرایی تصمیمات از نیازهای واقعی مدرسه، تضعیف منزلت معلم، و گسست میان سیاست‌های کلان و عمل مدرسه‌ای است. چنان‌که در هشدار اخیر رهبری مبنی بر ردّ «نگاه غیرحاکمیتی به آموزش و پرورش» و همچنین «ملوک‌الطوایفی‌شدن این دستگاه» اشاره شده، معتقدم بازگشت به حکمرانی شایسته‌محور، نقطه‌ی عزیمت هر تحول پایدار و عدالت‌محور است. ❖ ناگفته پیداست که این یادداشت صرفاً تحلیلی درون‌ساختاری است، و نافی دیگر عوامل نیست. صد البته که نقش خانواده‌ها، رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی، در نگرش‌ها و سبک زیست دانش‌آموزان نیز انکارناپذیر است. #آموزش‌وپرورش #حکمرانی | ۱۴۰۴/۳/۱۳ ه.ش 🔗 بازنشر: 1⃣ 2⃣ 3⃣ ◉ آفـــاقــ [مهدی‌ابوماهیگیر] @abomahigir 🔗 ╰────────────✿✿✿