ای دوست داشتن! پنهان‌ترین بهار آتش بکش، زبانه بکش، گل کن عاقبت باشد به بوی تو بار دگر صبورترین مرغ این جهان آواز برکند! #روزنگار، ۵ اسفند ماه، زادروز #سیاوش_کسرایی 🍃| @adabi_bnd

دل ‌است تخته پرخاک او مهندس دل زهی رسوم و رقوم و حقایق و اسما #مولانا #روزنگار، ۵ اسفند، بزرگداشت خواجه ‌نصیرالدین طوسی و روز مهندس ☘️| @adabi_bnd

مرا معماری چشمت مهندس کرد و می‌دانم که باید در کنار گونه هایت بوسه بنشانم... #سجاد_دانشمند 💐| @adabi_bnd

#ترانه حالِ من چون مهندسِ عمران که زِ اوضاعِ کار حیران است بعدِ عمری دوندگی پی بُرد “خانه از پای بست ویران است” حالِ من چون مهندسِ برقى که از او بخت، سخت برگشته! فازِ او را نمی‌شود فهمید بس که در قرض غوطه ور گشته! حالِ من چون مهندسِ شيمى که به گازِ CO2 مسموم است! درد ها را اگر چه پنهان کرد غُصّه اش مثلِ روز معلوم است یا شبیهِ مهندسِ معدن نور بر چهره اش نتابیده در پیِ اکتشافِ سنگ است و کشورش روی نفت خوابیده... یا هزاران مهندسِ دیگر که از این رشته سخت بیزار است گر چه عمری دوید در پیِ کار در نهایت همیشه بیکار است! حالِ من چون مهندسى خسته که زِ دنیا ملال خاطر شد مدرکش را گذاشت در كوزه از همه دل بُرید... شاعر شد! #مهدى_خداپرست 🫀| @adabi_bnd

نگه کن که این نامه تا جاودان درفشی‌ شود بر سرِ بخردان 🔆انجمن علمی آموزش زبان و ادبیات فارسی با همکاری کانون شعر و ادب دریا برگزار می کند: 🔶نشست های هفتگی شاهنامه خوانی 🔷با حضور دکتر نصرت الله مجیدی شاهنامه پژوه و استاد دانشگاه ⏰زمان: یک شنبه هر هفته ساعت ۲٠ 🏢مکان: سالن کنفرانس پردیس شهید بهشتی 🔰انجمن علمی آموزش زبان و ادبیات فارسی 🌱| @elmi_adabiat 🌱| @adabi_bnd

🔹 #لیلی_و_مجنون 🔸 #در_احوال_لیلی 2⃣ (۲۹) می‌رفت نهفته بر سر بام نظاره‌کنان ز صبح تا شام تا مجنون را چگونه بیند با او نفسی کجا نشیند او را به کدام دیده جوید؟ با او غمِ دل چگونه گوید؟ از بیمِ رقیب و ترسِ بدخواه پوشیده به نیمه شب زدی آه چون شمع به زهر خنده می‌زیست شیرین خندید و تلخ بگریست گل را به سرشک می‌خراشید وز چوب رفیق می‌تراشید می‌سوخت به آتشِ جدایی نه دود در او، نه روشنایی آیینهٔ درد پیش می‌داشت مونس ز خیال خویش می‌داشت جز سایه نبود پرده‌دارش جز پرده کسی نه غمگسارش از بس که به سایه راز می‌گفت همسایهٔ او به شب نمی‌خفت می‌ساخت میان آب و آتش گفتی که پری است آن پریوش دریا دریا گهر برآهیخت کشتی کشتی ز دیده می‌ریخت می‌خورد غمی به زیر پرده غم خورده ورا و غم نخورده در گوش نهاده حلقهٔ زر چون حلقه نهاده گوش بر در در جستن نور چشمهٔ ماه چون چشمه بمانده چشم بر راه تا خود که بدو پیامی آرد زآرام دلش سلامی آرد بادی که ز نجد بردمیدی جز بوی وفا در او ندیدی وابری که از آن طرف گشادی جز آب لطف بدو ندادی هرجا که ز کنج خانه می‌دید بر خود غزلی روانه می‌دید هر طفل که آمدی ز بازار بیتی گفتی نشانده‌ بر کار هرکس که گذشت زیر بامش می‌داد به بیتکی پیامش 《لیلی به اشتیاق دیدار مجنون پنهانی به بام می‌رفت تا مگر نشانی از او بیابد. از ترس شماتت آشنایان پنهانی میگرست و در آتش جدایی می‌سوخت. چشم براه بود تا مگر پیامی به او برسد. هرکس که زیر بام می‌آمد با بیتی به او پیامی از مجنون می‌رساند...》 ادامه دارد... #نظامی_گنجوی ☘️| @adabi_bnd

🔷نشست امشب: ◾گفتار اندر بخش کردن آفریدون جهان را بر پسران ☘️| @elmi_adabiat ☘️| @adabi_bnd

#غزل_روز شیشه‌ی عطریم و در افسوس، بوی رفته را عشق! برگردان به ما این آب جوی رفته را یوسفم را گرگ برد و حسرت پیراهنش پس نخواهد داد نور چشم و سوی رفته را منّت رسوایی‌ات را بر سرم نگذار عشق تا به سر خاکی بریزم، آبروی رفته را بی حساب امروز دل بازیچه کن اما بدان می‌کشد روزی خدا از ماست موی رفته را هرچه در دنیا دلم پوسید دیگر کافی است تا نپوسیدم صدا کن مرده‌شوی رفته را #حسین_زحمتکش 🌿| @adabi_bnd

آری، آن روز چو می‌رفت کسی داشتم آمدنش را باور من نمی‌دانستم معنیِ هرگز را تو چرا بازنگشتی دیگر؟ #روزنگار، ۶ اسفند، زادروز #هوشنگ_ابتهاج ☘️| @adabi_bnd

مجری: سایه را شبیه‌ترین شاعر عصر ما به حافظ دانسته‌اند. آیا خود شما این قرابت را قبول دارید؟ سایه: نه! بخش‌هایی از «در سایهٔ سایه» [گفتگو با هوشنگ ابتهاج] #هوشنگ_ابتهاج #حافظ 🌱| @adabi_bnd

📢انجمن علمی ادبیات با همکاری کانون شعر و ادب دریا برگزار می کند: 📚کارگاه نقد و بررسی کتاب 🔺 تحلیل تقابل سنت و شبه‌ مدرنیته در ♦رمان سگ و زمستان بلند 🔻 اثر شهرنوش پارسی پور 🔶با حضور دکتر سمیه دریانورد 🔹استاد ادبیات دانشگاه فرهنگیان هرمزگان ‼️همراه با ارائه گواهی حضور در کارگاه ⏰زمان: سه شنبه ۷ اسفند ساعت ۱۶:٠٠ 🏢مکان: سالن کنفرانس پردیس شهید بهشتی ☑️آیدی حهت ثبت نام: @AD_elmi_adabiat 🔆انجمن علمی ادبیات 💠کانون شعر و ادب دریا 📖| @elmi_adabiat 📖| @adabi_bnd

موری را دیدند به زورمندی کمر بسته و ملخی را ده برابر خود برداشته. به تعجب گفتند: این مور را بینید که با این ناتوانی باری را به این گرانی، چون می‌کشد؟ مور چون این سخن بشنید بخندید و گفت: مردان بار را به نیروی همّت و بازوی حمیّت کشند نه به قوّت تن. #بهارستان_جامی #حکایات_پارسی 🍀| @elmi_adabiat