هدایت شده از کانال ادبیات جامع دهم، یازدهم و دوازدهم
#نگارش_دوازدهم
#فعالیت۲_ص۳۴
موضوع: دریا
دریاست و بی کرانی اش. دریاست و ابهتش. دریاست که در چشم ما پایانی ندارد. این غول آبی رنگ که خود را بر پهنه ی ساحل رها کرده و با همه ی بزرگی اش دست نوازش بر سر شن های ساحل می کشد گاهی خشم خود را نیز نشان می دهد. خشم دریا هم دیدنی است و هم ترسناک. موج های بزرگش به سان پرنده ای غول پیکر اوج می گیرند و بر بالای آب هایش نمایشی زیبا پدید می آورند. پروازی تماشایی. دریا با همه ی ابهتش خودخواهی را روا نمی داند. او وسیله ای از جانب خداست تا حتی کوچک ترین و ناتوان ترین آفریده های او بی روزی نمانند و از این حاکم طبیعت که از سوی خدا برگزیده شده و بزرگی و مهربانی اش را از خالقش آموخته روزی خویش را بگیرند. دریا هیچ وقت منت نمی گذارد. او بی حساب و کتاب زندگی انسان ها و دیگر موجودات را سامان می دهد ولی کسی به سپاس او برنمی خیزد. آری دریا آرام است. آرام و مهربان.
🌿🌿🌿🌿🌿🌿
مریم نوش آبادی
دوازدهم انسانی
نام دبیر: خانم شاطریان
کانال جامع ادبیات یازدهم و دوازدهم
@adabiyatjame1112