eitaa logo
کانال فرق و ادیان
2.6هزار دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
619 ویدیو
145 فایل
👇جهت عضویت کلیک کنید. لینک مستقیم عضویت در کانال: https://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e - انتشار مطالب، خبر و آثار در کانال - ارتباط با ادمین - تبلیغات 🔰 @Adminkhatam🔰⁦
مشاهده در ایتا
دانلود
اصحاب اخدود چه کسانی بودند و سرانجام شان به کجا رسيد؟ در سوره ی بروج، از اصحاب اخدود ياد شده است.(1) «اخدود» به معناي «گودال» است. قبل از اسلام گروهی از مردم نجران در جزيره ي العرب به مسيحيّت، دين بر حق آن عصر ، گرويده بودند. حاكم و پادشاه يمن كه «ذونواس حميری» نام داشت،(2) از اين مسأله خشمگين شده، دستور داد گودالي حفر كنند و در آن آتش بيفروزند، آن گاه را مجبور كرد يا از آيين خود دست بردارند و يا خود را در آتش بيندازند، تعدادي از آنان بر دين خود اصرار كردند و به آتش در آمدند. امام باقر (عليه السلام) فرمود: « روزی نجران به حضور اميرالمؤمنين(عليه السّلام) رسيد و درباره ي اصحاب اخدود سخن به ميان آمد، حضرت علي(عليه السّلام) فرمود: « خداوند پيامبر حبشي را بر قومش فرستاده، آن قوم ايمان نياوردند و با او جنگيدند و جمعي از اصحابش را كشته و بقيه را اسير كردند. آن گاه گودالی بزرگ را پر از آتش كردند و گفتند: هر كس كه پيرو دين ما است، كنار برود و هر كس پيرو دين اين پيامبر است، بايد به آتش درآيد. همه ي پيروان آن پيامبر خود را به آتش انداختند. يكی از آن ها زني بود كه نوزادی يك ماهه در آغوش داشت و از آتش می ترسيد. فرزندش به سخن آمد و گفت: « به درون آتش برو. او خود و فرزندش را به آتش انداخت. [ از اين رو] به آن ها اصحاب اخدود می گويند.»(3) اما اين كه منظور از اصحاب اخدود كدام يك از اين دو گروه ظالم و مظلوم است، علّامه طباطبائی مي گويد: « مراد از اصحاب اخدود، ظالمان هستند كه مؤمنان را سوزاندند و خود در اطراف گودال، شاهد سوختن آن ها بودند، امّا بعضی گفته اند مراد مؤمنانی است كه اين قول ضعيف است.»(4) دو قول ديگر نيز درباره ی اصحاب اخدود وجود دارد كه عبارت است از: اصحاب اخدود در شام بوده اند و پادشاه ظالم آن ها «انطيا خوس» رومی بوده است. اصحاب اخدود در فارس در زمان بخت النصر بوده اند.(5) 1. بروج: 85: 1 ـ 5. 2. التبيان، ج3، ص 453. 3. بحارالانوار، ج14، ص438 . 4. تفسيرالميزان، ج 20، ص370. 5. بحارالانوار، ج14، ص 444. 🔰 @Adyanuniv
تاریخی بودن جزمیات، دلیل جزمی نبودن تاریخی ها اخطارهای نویسندگان رسالات دینی، آثار مربوط به مکاشفات و اناجیل که حاکی از مخالفت با اقسام اصول عقایدِ دروغین و غیب گویان دروغین، حتی با عیسی دروغین بود، اثبات می‌کند که در زمانی دراز، جزمیاتی که شکل قطعی گرفته باشد و مقبول همه باشد، وجود نداشت. در اواخر قرن دوم، مسئله مهمِ تثلیث، در مقابل بدعت های ایرنه به وجود آمد. توجه مضبوطی که ترتولین به نبرد با حوادث بدعت گذاران داشت، ثابت می کند که حتی در آن هنگام نیز عقیده مسیحی، شکل قطعی نداشته است. سختی نبرد، در این مقام و اشارات نویسندگانِ ارتودوکس، به این مسئله که اناجیل و رسالت دینی، به خصوص، اظهارات منسوب به پول، گاهی مجعول به نظر می‌رسید، شواهد بسیار بر این واقعیت است که گرایش هایی که کلیسا آن را محکوم ساخت، حق داشت، خود را به عنوان آوردن جزمیات رسمی، امانتدار تعالیم مسیحیت ابتدایی، بشناسد ... پیدا شدن مقام اسقفی، در مقیاس گسترده، نتیجه این ضرورت مقاومت ناپذیر بود که مسیحیت ناچار شده بود، جزمیاتی بیافریند؛ اما مقام اسقفی که برای تثبیت و تضمین آن جزمیات، منصوب گردید، توفیق نیافت تا به آن اختلاف ها پایان بخشد؛ بلکه آنها را برانگیخت. ------ آکادمی علوم اتحاد شوروی، مبانی مسیحیت، ترجمه از فرانسوی به فارسی از دکتر اسدالله مبشری،انتشارات حسینیه ارشاد، ص ۲۲۶. لینک عضویت در کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e
آیا ساختار کنونی کلیسا (اسقف، کشیش و شماس) به عهد جدید باز می گردد؟ رویای یوحنا که پیش از رسالات دینی تدوین شده بود، از اسقف ها به کلی، بی اطلاع بوده است و فقط از اعضای قدیم که حواریان و پیامبران یا غیب گو، بوده اند، سخن گفته است. رسالات نخستین، منسوب به پل دسته‌هایی را که در رویای یوحنا نام برده شده است، شرح می دهد و دکترها را نیز بر آن آن افزوده است. دکتر، کسی بود که قدرت درمان بیماران و محبت معجزه گری داشت و زبانهای بیگانه را ترجمه و تعبیر می‌کرد و به آن سخن می گفت‌. نویسنده رسالت نخستین، خطاب به مردم کوریت، آنجا که عضو های گوناگونِ جسد مسیح را نام می برد، از کلیه این شخصیت ها سخن می گوید؛ اما از اسقف ها و شماسان نامی نمی‌برد. دسته دوم رسالات منسوب به پل نیز، صاحبان اناجیل و شبانان را شرح می دهد؛ اما در مورد شماس به کلی خاموش است. این اصطلاحات فقط یکبار در دیباچه رساله خطاب به مردم فیلیپین دیده شده؛ اما ظاهراً این بخش از رساله بعدها در اوراق رساله به تحریف، الحاق گردیده است. این خاموشی در مورد رهبران دینی که بعدها در قلمرو کلیسا نقشی قاطع داشتند، تصادفی نبوده است. توضیح و توجیه این مسئله جز این نیست که باید پذیرفت، نفوذ اسقفان به طور مسلم از اوایل نیمه قرن دوم به تدریج شروع شده؛ یعنی پس از ترکیب نخستین آثار مهم و ادبیات مسیحیان نخستین مربوط بوده است. ----- آکادمی علوم اتحاد شوروی، مبانی مسیحیت، ترجمه از فرانسوی به فارسی از دکتر اسدالله مبشری،انتشارات حسینیه ارشاد، ص۲۰۸. لینک عضویت در کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/2778923